Treść orzeczenia IV P 334/21 - Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Toruniu

IV P 334/21 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Toruniu z 2022-08-03

Sygn. akt IV P 334/21

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 sierpnia 2022 roku

Sąd Rejonowy IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Toruniu

w składzie: Przewodniczący: Sędzia Alina Kordus-Krajewska

Protokolant: sekr. sąd. Michał Ziółkowski

po rozpoznaniu w dniu 12 lipca 2022 roku

sprawy z powództwa W. W. , M. W., Ł. M. (1) , P. D., Ł. C. (1) ,

przeciwko (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w T.

o odprawę

I. Zasądza od pozwanej (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w T. na rzecz powoda W. W. kwotę 28.000 zł (dwadzieścia osiem tysięcy złotych) tytułem odprawy w związku z rozwiązaniem umowy o pracę z przyczyn niedotyczących pracownika z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 26 lutego 2021 r. do dnia zapłaty,

II. W pozostałym zakresie powództwo W. W. oddala,

III. Wyrokowi w pkt. I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności do kwoty 20.000 zł (dwadzieścia tysięcy złotych)

IV. Zasądza od pozwanej na rzecz powoda W. W. kwotę 1710 zł (tysiąc siedemset dziesięć złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty,

V. Nakazuje pobrać od pozwanej na rzecz Skarbu Państwa Sądu Rejonowego w Toruniu kwotę 1400 zł (tysiąc czterysta złotych) tytułem części opłaty od pozwu poniesionej tymczasowo przez Skarb Państwa, od której powód W. W. był zwolniony na mocy ustawy,

VI. W pozostałym zakresie opłatą od pozwu obciąża Skarb Państwa,

VII. Zasądza od pozwanej na rzecz powoda M. W. kwotę 17.020 zł (siedemnaście tysięcy dwadzieścia złotych) tytułem odprawy w związku z rozwiązaniem umowy o pracę z przyczyn niedotyczących pracownika z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 23 lutego 2021 r. do dnia zapłaty,

VIII. Wyrokowi w pkt. VII nadaje rygor natychmiastowej wykonalności do kwoty 8510 zł (osiem tysięcy pięćset dziesięć złotych) ,

IX. Zasądza od pozwanej na rzecz powoda M. W. kwotę 3600 zł (trzy tysiące sześćset złotych) tytułem kosztów procesu z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty,

X. Nakazuje pobrać od pozwanej na rzecz Skarbu Państwa Sądu Rejonowego w Toruniu kwotę 1000 zł (tysiąc złotych) tytułem opłaty od pozwu poniesionej tymczasowo przez Skarb Państwa, od uiszczenia której powód M. W. był zwolniony na mocy ustawy,

XI. Zasądza od pozwanej na rzecz powoda Ł. M. (1) kwotę 23.000 zł (dwadzieścia trzy tysiące złotych) tytułem odprawy w związku z rozwiązaniem umowy o pracę z przyczyn niedotyczących pracownika z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 1 czerwca 2021 r. do dnia zapłaty,

XII. Wyrokowi w pkt. XI nadaje rygor natychmiastowej wykonalności do kwoty 23.000 zł (dwadzieścia trzy tysiące złotych) ,

XIII. Zasądza od pozwanej na rzecz powoda Ł. M. (1) kwotę 3600 zł (trzy tysiące sześćset złotych) tytułem kosztów procesu z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty,

XIV. Nakazuje pobrać od pozwanej na rzecz Skarbu Państwa Sądu Rejonowego w Toruniu kwotę 1150 zł (tysiąc sto pięćdziesiąt złotych) tytułem opłaty od pozwu poniesionej tymczasowo przez Skarb Państwa, od uiszczenia której powód Ł. M. (1) był zwolniony na mocy ustawy,

XV. Zasądza od pozwanej na rzecz powoda P. D. kwotę 28.000 zł (dwadzieścia osiem tysięcy złotych) tytułem odprawy w związku z rozwiązaniem umowy o pracę z przyczyn niedotyczących pracownika z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 25 lutego 2021 r. do dnia zapłaty,

XVI. Wyrokowi w pkt. XV nadaje rygor natychmiastowej wykonalności do kwoty 14.000 zł (czternaście tysięcy złotych) ,

XVII. Zasądza od pozwanej na rzecz powoda P. D. kwotę 3600 zł (trzy tysiące sześćset złotych) tytułem kosztów procesu z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty,

XVIII. Nakazuje pobrać od pozwanej na rzecz Skarbu Państwa Sądu Rejonowego w Toruniu kwotę 1400 zł (tysiąc czterysta złotych) tytułem opłaty od pozwu poniesionej tymczasowo przez Skarb Państwa, od uiszczenia której powód P. D. był zwolniony na mocy ustawy,

XIX. Zasądza od pozwanej (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w T. na rzecz powoda Ł. C. (1) kwotę 28.000 zł (dwadzieścia osiem tysięcy złotych) tytułem odprawy w związku z rozwiązaniem umowy o pracę z przyczyn niedotyczących pracownika z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 11 marca 2021 r. do dnia zapłaty,

XX. Umarza postępowanie w części o zapłatę kwoty 3980,96 zł (trzy tysiące dziewięćset osiemdziesiąt złotych dziewięćdziesiąt sześć groszy)

XXI. W pozostałym zakresie powództwo Ł. C. (1) oddala,

XXII. Wyrokowi w pkt. XIX nadaje rygor natychmiastowej wykonalności co do kwoty 20.900 zł (dwadzieścia tysięcy dziewięćset złotych)

XXIII. Zasądza od pozwanej na rzecz powoda Ł. C. (1) kwotę 1521 zł (tysiąc pięćset dwadzieścia jeden złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty,

XXIV. Nakazuje pobrać od pozwanej na rzecz Skarbu Państwa Sądu Rejonowego w Toruniu kwotę 1400 zł (tysiąc czterysta złotych) tytułem części opłaty od pozwu, od uiszczenia której powód Ł. C. (1) był zwolniony na mocy ustawy,

XXV. W pozostałym zakresie opłatą od pozwu obciąża Skarb Państwa.

Sędzia Alina Kordus-Krajewska

Sygn. akt IV P 334/21

UZASADNIENIE

Pozwem wniesionym dnia 16 grudnia 2021 r. powód W. W. zażądał od (...) sp. z o.o. z siedzibą w T. kwoty 40.000 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 26 lutego 2021 roku do dnia zapłaty, a także zwrotu kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych oraz kosztów zastępstwa w postępowaniu zabezpieczającym według norm przepisanych. Sprawa zarejestrowana została pod sygnaturą akt IV P 334/21.

Pozwem wniesionym dnia 22 grudnia 2021 r. powód Ł. M. (1) zażądał od (...) sp. z o.o. z siedzibą w T. kwoty 23.000 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 1 czerwca 2021 roku do dnia zapłaty, a także zwrotu kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych oraz kosztów zastępstwa w postępowaniu zabezpieczającym według norm przepisanych. Sprawa zarejestrowana została pod sygnaturą akt IV P 339/21. Postanowieniem z dnia 14 marca 2022 r. postanowiono na podstawie art. 219 k.p.c. połączyć do łącznego rozpoznania i rozstrzygnięcia sprawę z powództwa Ł. M. (1) przeciwko (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w T. o odprawę ( IV P 339/21) ze sprawą z powództwa W. W. przeciwko (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w T. (IV P 334/21) o odprawę i prowadzić odtąd powyższe sprawy pod wspólną sygnaturą akt IV P 334/21.

Pozwem wniesionym dnia 22 grudnia 2021 r. powód P. D. zażądał od (...) sp. z o.o. z siedzibą w T. kwoty 28.000 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 25 lutego 2021 roku do dnia zapłaty, a także zwrotu kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych oraz kosztów zastępstwa w postępowaniu zabezpieczającym według norm przepisanych. Sprawa zarejestrowana została pod sygnaturą IV P 340/21. Postanowieniem z dnia 14 marca 2022 r. postanowiono na podstawie art. 219 k.p.c. połączyć do łącznego rozpoznania i rozstrzygnięcia sprawę z powództwa P. D. przeciwko (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w T. o odprawę ( IV P 340/21) ze sprawą z powództwa W. W. przeciwko (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w T. (IV P 334/21) o odprawę i prowadzić odtąd powyższe sprawy pod wspólną sygnaturą akt IV P 334/21.

Pozwem wniesionym dnia 22 grudnia 2021 r. powód Ł. C. (1) zażądał od (...) sp. z o.o. z siedzibą w T. kwoty 41.800 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 11 marca 2021 roku do dnia zapłaty, a także zwrotu kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych oraz kosztów zastępstwa w postępowaniu zabezpieczającym według norm przepisanych. Sprawa zarejestrowana została pod sygnaturą IV P 342/21. Postanowieniem z dnia 11 kwietnia 2022 r. postanowiono na podstawie art. 219 k.p.c. połączyć do łącznego rozpoznania i rozstrzygnięcia sprawę z powództwa Ł. C. (1) przeciwko (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w T. o odprawę ( IV P 342/21) ze sprawą z powództwa W. W. przeciwko (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w T. (IV P 334/21) o odprawę i prowadzić odtąd powyższe sprawy pod wspólną sygnaturą akt IV P 334/21.

Pozwem wniesionym dnia 22 grudnia 2021 r. powód M. W. zażądał od (...) sp. z o.o. z siedzibą w T. kwoty 17.020 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 22 lutego 2021 roku do dnia zapłaty, a także zwrotu kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych oraz kosztów zastępstwa w postępowaniu zabezpieczającym według norm przepisanych. Sprawa zarejestrowana została pod sygnaturą akt IV P 341/21. Postanowieniem z dnia 21 marca 2022 r. postanowiono na podstawie art. 219 k.p.c. połączyć do łącznego rozpoznania i rozstrzygnięcia sprawę z powództwa M. W. przeciwko (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w T. o odprawę ( IV P 341/21) ze sprawą z powództwa W. W. przeciwko (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w T. (IV P 334/21) o odprawę i prowadzić odtąd powyższe sprawy pod wspólną sygnaturą akt IV P 334/21.

W uzasadnieniach pozwów, powodowie wskazali na to, że byli pracownikami pozwanego. Z częścią z nich pracodawca zawarł porozumienie rozwiązujące umowę o pracę, w którym wskazano, że następuje to „na wniosek Pracownika” oraz że „Pracownik oświadcza, że nie istnieją żadne roszczenia Pracownika wobec Pracodawcy wynikające ze stosunku pracy, ani innych stosunków prawnych, a zawarcie niniejszego porozumienia wyczerpuje wszelkie zobowiązania Pracodawcy wobec Pracownika” ( powodowie : W. W., P. D., Ł. C. (1), M. W.). Powodowi Ł. M. (1) pracodawca złożył natomiast oświadczenie o rozwiązaniu umowy o pracę za wypowiedzeniem, gdzie wskazał, że „Przyczyną uzasadniającą rozwiązanie z pracownikiem umowy o pracę za wypowiedzeniem są przyczyny nieleżące po stronie pracownika tj. zmiany organizacyjne w Grupie (...), związane z negatywną sytuacją finansową Grupy i konieczną do przeprowadzenia optymalizacją kosztową, skutkujące likwidacją zajmowanego stanowiska pracy. Pracodawca postanowił o rozwiązaniu umów o pracę wszystkich pracowników należących do Pana grupy zawodowej”. Wskazano, że z pracownikami, którzy zgodzili się na rozwiązanie umowy o pracę na mocy porozumienia stron, jeszcze tego samego dnia inna spółka, należąca do Grupy (...) zawierała umowy o pracę co do zasady na gorszych warunkach aniżeli te obowiązujące wcześniej w umowach zawartych przez pozwaną. Powodowie podali, że proces zwolnień pracowników rozpoczął się u pozwanej 22 lutego 2021 roku. W tym czasie było zatrudnionych 25 pracowników, w tym powód. Jak już wskazano najpierw wybranym pracownikom - byli oni specjalistami wysokiej klasy i chciano jeszcze wykorzystać ich umiejętności i doświadczenie - zaproponowano rozwiązanie umów o pracę za porozumieniem stron i pracę w innych spółkach należących do grupy, przy czym miała to być praca na gorszych warunkach - mniejsze wynagrodzenie oraz wykonywanie pracy na przykład częściowo w T., a częściowo w T.. Pracownicy ci wiedzieli, że odmowa przyjęcia złożonej propozycji doprowadzi do złożenia im oświadczeń o rozwiązaniu umowy pracę za wypowiedzeniem i dlatego przyjmowali ją. Pozwana z góry, jeszcze przed rozmowami z pracownikami, przygotowała na papierze firmowym porozumienia stron rozwiązujące umowę o pracę, w których wskazywała, iż następuje to „na wniosek Pracownika”. Następnie w kolejnych dniach kilku pracownikom złożono od razu oświadczenia o rozwiązaniu umowy pracę za wypowiedzeniem. Nie dostawali oni wcześniej propozycji rozwiązania umowy o pracę za porozumieniem stron i pracy w innej spółce należącej do grupy. Postępując w przedstawiony wyżej sposób pozwana od 22 lutego do 17 marca 2021 roku zadecydowała o zakończeniu stosunków pracy ze wszystkimi pracownikami poza dwiema pracownicami, z których jedna przebywała na urlopie macierzyńskich, a druga - na zwolnieniu lekarskim w związku z ciążą. Podkreślono, że mimo to pozwana nie zastosowała przepisów ustawy z 13 marca 2003 roku o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (t. j.: Dz. U. z2018 roku, poz. 1969 ze zm.), zwanej dalej „ustawą o zwolnieniach grupowych”. Uważa bowiem, iż w momencie, w którym składała oświadczenia o rozwiązaniu umów pracę za wypowiedzeniem, zatrudnionych było już mniej niż 20 pracowników, gdyż wcześniej, to jest 22 lutego 2021 roku z innymi pracownikami rozwiązała umowy o pracę za porozumieniem „na wniosek Pracownika”. Powodowie zasygnalizowali, że przed Sądem Rejonowym w Toruniu IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych, pod sygn. akt IV P 85/21, zakończyło się w pierwszej instancji połączone postępowanie wywołane odwołaniami trzech pracowników od oświadczeń pozwanej o rozwiązaniu umów pracę za wypowiedzeniem. Nieprawomocnym jeszcze wyrokiem z 8 listopada 2021 roku zasądzone zostały na rzecz tych powodów odszkodowania, gdyż wskazany sąd przyjął, iż oświadczenia te zostały złożone z naruszeniem prawa, a mianowicie pracodawca nie zastosował ustawy o zwolnieniach grupowych. Przesądzając konieczność jej zastosowania Sąd Rejonowy w Toruniu IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych uwzględnił w liczbie wymaganej przez tę ustawę także pracowników takich jak powodowie, to jest takich, z którymi pozwana rozwiązała umowę o pracę za porozumieniem stron, wpisując z góry, bez uzgodnienia z nimi, iż następuje to „na wniosek Pracownika”. Zaznaczono, że pozwana nie ukrywała w sprawie o sygn. akt IV P 85/21, że ma złą sytuację finansową i zakończyła stosunki pracy ze wszystkimi pracownikami poza dwiema pracownicami, o których była mowa wcześniej. Nadto jeden ze świadków, który zeznawał na rozprawie zdalnej, która odbyła się 22 lipca 2021 roku, oświadczył, że pozwana nie prowadzi już żadnej działalności operacyjnej i że od dawna miała problemy finansowe. W ocenie powodów pozwana naruszyła przepisy prawa pracy, nie stosując ustawy o zwolnieniach grupowych, i należy mu się odprawa na podstawie przepisu art. 8 ust. 1 ustawy o zwolnieniach grupowych. Powodowie podali również, że zrzeczenie się roszczeń o odprawę z tytułu rozwiązania stosunku pracy przyczyn niedotyczących pracownika należy postrzegać przez pryzmat przepisu art. 84 k.p.

W odpowiedzi na pozwy pozwana wniosła o oddalenie powództw oraz zwrot kosztów procesu. Pozwana zaprzeczyła by w przedmiotowej sprawie zostały ziszczone przesłanki do zastosowania ustawy o zwolnieniach grupowych. Pozwana wskazała, że w dniu 22 lutego 2021 r. nie prowadziła procesu restrukturyzacji zatrudnienia. Inicjatorem spotkań z pracownikami w dniach 19 oraz 22 lutego 2021 r., nie była ona, zaś potencjalny nowy pracodawca, tj. spółka (...)sp. z o.o. lub (...) w T.. W ramach spotkań osoby upoważnione z ramienia w/w spółek przedstawiły pracownikom pozwanej warunki nawiązania współpracy. Warunki te zostały zaakceptowane przez wszystkich pracowników, którzy otrzymali oferty. Z uwagi na brak możliwości pogodzenia przez pracowników nowej pracy z dotychczas wykonywaną (zatrudnienie na dwa pełne etaty) pracownicy podejmowali decyzję o zakończeniu współpracy i rozpoczęciu świadczenia pracy na rzecz nowego pracodawcy. Na spotkaniach w dniach 19 oraz 22 lutego 2021 r. to pracownicy byli zainteresowani rozwiązaniem umów z pozwaną. Działania pozwanej w tych dniach sprowadzały się do biernego akceptowania propozycji pracowników w przedmiocie rozwiązania umów za porozumieniem stron z przyczyn dotyczących pracowników. Pozwana podała, że rozpoczęła proces restrukturyzacji zatrudnienia z przyczyn niedotyczących pracowników w dniu 24 lutego 2021 r. i obejmował on wypowiedzenie umów o pracę wyłącznie 9 pracownikom, przy stanie zatrudnienia pozwanej wynoszącym 18 pracowników. Wskazano, że wobec pracowników, którym potencjalny nowy pracodawca złożył oferty zatrudnienia, ani pozwana ani potencjalni nowi pracodawcy nie zastrzegali, że brak przyjęcia oferty pracy w Spółce (...) w T. lub Spółce (...) sp. z o.o. będzie skutkować złożeniem pracownikowi oświadczenia o rozwiązaniu umowy za wypowiedzeniem, tudzież jakimikolwiek innymi negatywnymi konsekwencjami. Zawarcie z tymi pracownikami porozumienia było następstwem zawarcia przez nich umowy o pracę z innym pracodawcą, Pozwana po prostu wyraziła zgodę na odejście tych pracowników do innego pracodawcy. Faktem jest, że w stosunku do pracowników, z którymi zawarto porozumienia w dniach 19 oraz 22 lutego 2021 r. z uwagi na ich wysokie kwalifikacje jak i ich wieloletnie doświadczenie, pozwana nie zamierzała wypowiedzieć umów tym pracownikom - nie miała nawet przygotowanych wypowiedzeń. Wzory porozumień w przedmiocie rozwiązania umów o pracę dla pracowników, którym złożono oferty w dniach 19 oraz 22 lutego 2021 r. zostały opracowane przez potencjalnego nowego pracodawcę (...) w T., a pozwana nie miała wpływu na treść porozumień. Dodano, że inicjatywa zawarcia porozumień z pracownikami wynikała z ich działań i aktywności będących następstwem przyjęcia ofert pracy od nowego pracodawcy. Pracownicy mając świadomość braku możliwości świadczenia pracy na dwóch pełnych etatach, po przyjęciu ofert od nowych pracodawców, podejmowali decyzję o rozwiązaniu umów z pozwaną. Podpisanie porozumień przez pracowników, którym złożono oferty miało charakter w pełni autonomiczny i dobrowolny, a pracownicy nie znajdowali się w stanie wyłączającym świadome i swobodne podjęcie decyzji. Pozwana tłumaczyła, że na dzień 19 oraz 22 lutego 2021 r. nie miała z góry powziętego zamiaru podejmowania jakichkolwiek zmian w zakresie jej stanu zatrudnienia czy procesów kadrowych, w szczególności nie rozważała zakończenia stosunków pracy ze wszystkimi pracownikami. Na dzień 19 i 22 lutego 2021 r. nikt z ramienia pozwanej nie zamierzał wręczać pracownikom pozwanej wypowiedzeń w zakresie umów o pracę. Działania pozwanej w tym zakresie sprowadzały się do biernego przyjęcia i zaakceptowania wniosków pracowników. Wskazano, że sytuacja uległa zmianie po 22 lutego 2021 r., co było spowodowane także decyzjami pracowników o zmianie pracodawcy podjętymi w dniach poprzedzających. W dniu 24 lutego 2021 r., kiedy stan zatrudnienia wynosił 18 osób, przeprowadzono rozmowy z częścią pracowników, którzy pozostawali w zatrudnieniu. W ramach tych rozmów części pracowników (tj. R. C., P. D., R. Ż., M. R.) także została przedstawiona przez potencjalnego nowego pracodawcę propozycja zatrudnienia w M. i pracownicy, bez zgłaszania jakichkolwiek zastrzeżeń, w tym co do warunków nowego zatrudnienia, propozycję przyjęli, wychodząc z inicjatywą rozwiązania umów z pozwaną. W odniesieniu zaś do pozostałych pracowników zapadła decyzja, o konieczności rozwiązania z nimi umów o pracę. Podyktowane to było sytuacją ekonomiczną pracodawcy, ale także tym, że po zawarciu porozumień z pracownikami na ich wniosek i z przyczyn ich dotyczących pozostały stan zatrudnienia u pozwanej wynosił 14 pracowników, a prowadzenie działalności przy takim stanie zatrudnienia nie przedstawiało większego sensu ekonomicznego. Odnosząc się do sytuacji związanej ze statusem powoda Ł. M. (1) , pozwany przyznał fakt złożenia oświadczenia powodowi o rozwiązaniu umowy o pracę za wypowiedzeniem z przyczyn niedotyczących pracownika tj. zmian organizacyjnych w grupie (...) związanych z negatywną sytuacją finansową grupy i konieczną optymalizacją kosztową skutkującą likwidacją zajmowanego stanowiska pracy. Pozwana podała, że stan zatrudnienia u pozwanej w momencie złożenia oświadczenia powodowi wynosił 14 pracowników i brak było podstaw do zastosowania przepisów ustawy, na którą powołuje się powód.

Z ostrożności procesowej pozwana podała, że w sprawie zastosowanie będzie miał art. 15 gd ust. 1 w zw. z art. 15 g ust. 9 pkt 2 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych ( dalej: ustawa covid-19), wprowadzający ograniczenie wysokości odpraw do maksymalnie dziesięciokrotności minimalnego wynagrodzenia za pracę ustalanego na podstawie przepisów o minimalnym wynagrodzeniu za pracę. Przesłanki stosowania tego przepisu powinny być ustalane na dzień ewentualnego nabycia przez pracownika prawa do odprawy i na ten dzień faktycznie były spełnione, bowiem doszło do spadku obrotów u pozwanej, o którym mówi art. 15 g ust. 9 pkt 2 ustawy covid-19. Wysokość minimalnego wynagrodzenia w roku 2021 r., czyli w roku, w którym doszło do opisanych zdarzeń wynosiła 2.800 zł brutto, w efekcie czego wysokość ewentualnych odpraw nie może przekraczać zdaniem pozwanej 28.000 zł brutto, bowiem pozwana spełniła przesłanki do zastosowania preferencji wynikających z ustawy covid-19.

W piśmie procesowym z dnia 9 marca 2022 r. strona powodowa podtrzymała swoje stanowisko w sprawie. Dodano, że w sprawie nie będzie miała zastosowania instytucja ograniczenia odpraw, którą przewiduje ustawa covid-19. Wskazano, że z przepisu art. 15 gd ust. 1 tej ustawy, wynika, że ograniczenie wysokości odpraw nie jest zasadą i dotyczy tylko takich pracodawców, u których wystąpił spadek obrotów gospodarczych lub istotny wzrost obciążenia funduszu wynagrodzeń, to jest stanów opisanych odpowiednio w przepisie art. 15g ust. 9 lub w przepisie 15gb ust. 2 ustawy covid-19. Powód wskazał, że pozwana powołała się na spadek obrotów w rozumieniu przepisu art. 15 g ust. 9 pkt 2 ustawy covid-19, jednak wykazała to wyłącznie oświadczeniem głównej księgowej, które nie jest wystarczające. Podano, że przepis 15g ust, 9 pkt 2 ustawy covid-19 odwołuje się do wniosku, o którym mowa w ust. 1, to jest wniosku o przyznanie świadczeń na rzecz ochrony miejsc pracy, a z takim wnioskiem pozwana nie wystąpiła, bowiem nie spełniała przesłanek.

W piśmie procesowym z dnia 11 kwietnia 2022 r. pozwana podtrzymała twierdzenia nt. zastosowania w stosunku do niej art. 15 gd ust.1 w zw. z art. 15g ust.9 ustawy covid-19. Pozwana podała, że ustawa nie przewiduje jakimi środkami dowodowymi należy wykazać spadek obrotów, tym samym oświadczenie głównej księgowej należy uznać za wiarygodne, a dodatkowo wskazała, że pozwana uzyskała dofinansowanie ze środków Funduszu Gwarantowanych świadczeń Pracowniczych do wynagrodzeń pracowników nieobjętych przestojem, przestojem ekonomicznym lub obniżonym wymiarem czasu pracy w następstwie covid-19, zgodnie z art. 15 gg ustawy covid-19, jako podmiot, u którego wystąpił spadek obrotów gospodarczych w rozumieniu art. 15 g ustawy covid-19.

W piśmie procesowym z dnia 9 maja 2022 r. powód Ł. C. (2) powództwo z kwoty 41.800 zł do kwoty 45.780,96 zł z uwagi na treść przedłożonego przez pozwaną zaświadczenia o wynagrodzeniu.

W pismach Powodowie Ł. C. (1) i W. W. podtrzymali twierdzenia i braku podstaw do ograniczenia odpraw. Twierdzili, że podstawą prawną złożonego przez pozwaną wniosku jest przepis art. 15gg ustawy covid-19. Znajduje się on w niej po przepisie art. 15gd i brak w powołanej ustawie odesłania do odpowiedniego stosowania ostatnio wskazanego przepisu do sytuacji prawnej, o której mowa w przepisie art. 15gg ustawy covid-19. Nadto zwrócili uwagę, iż przepis art. 15g ust. 9 pkt 2) ustawy covid-19 odwołuje się do wniosku, o którym mowa w ust. 1, to jest wniosku o przyznanie świadczeń na rzecz ochrony miejsc pracy, o wypłatę ze środków Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych świadczeń na dofinansowanie wynagrodzenia pracowników objętych przestojem ekonomicznym albo obniżonym wymiarem czasu pracy, w następstwie wystąpienia covid-19 na zasadach określonych w ust. 7a i 10a. Tymczasem jak wyżej wskazano pozwana złożyła inny wniosek. Z porównania przepisów art. 15g i 15gg ustawy covid-19 wynika, iż są to dwie odrębne instytucje z różniącymi je obwarowaniami i funkcjami.

Powodowie podnieśli, iż ustawodawca nie wskazał w przepisie art. 1 5gd ust. 1 ustawy covid-19, z jakiej daty należy brać pod uwagę minimalne wynagrodzenie za pracę ustalane na podstawie przepisów o minimalnym wynagrodzeniu za pracę. Pracodawca nie wypłacił pracownikowi odprawy w czasie, gdy minimalne wynagrodzenie wynosiło 2.800.00 zł. w 2022 roku wynosi ono 3.010.00 zł. Pracodawca nie powinien być premiowany za swoją postawę, która w ocenie wskazanych wyżej powodów, nie jest zgodna z przepisami prawa.

W piśmie procesowym z dnia 24 maja 2022 r. pozwana wniosła o oddalenie rozszerzonej części powództwa Ł. C. (1) jako bezzasadnego wskazując na okoliczność, iż zaświadczenie powoda Ł. C. (1) o zarobkach z dnia 18 marca 2022 roku zostało omyłkowo opracowane, przez osobę uprawnioną, w wadliwej formule, tj. przy zastosowaniu współczynnika urlopowego, w sytuacji gdy przy ustalaniu wysokości odprawy pieniężnej przewidzianej w art. 8 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw podstawę jej wyliczenia winno stanowić miesięczne średnie wynagrodzenie z okresu poprzedzającego nabycie prawa do tej odprawy ustalone zgodnie z regułami określonymi w § 14-17 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 8 stycznia 1997 r. w sprawie szczególnych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego, ustalania i wypłacania wynagrodzenia za czas urlopu oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop. W zakresie kwestii miarkowania odpraw pozwana podtrzymała swoje stanowisko, wskazała, że powodowie błędnie dokonują porównawczej analizy przesłanek merytorycznych instytucji prawnej z art. 15gg ustawy covid-19 z przesłankami instytucji z art. 15gd ust. 1 ustawy covid-19 traktującego o miarkowaniu odpraw podnosząc brak bezpośredniego odesłania pomiędzy przepisami. Pozwana podała, że nie wywodzi ani nie kształtuje tez w przedmiocie roszczeń z art. 15gg ustawy covid-19 w zakresie merytoryki przedstawionej instytucji, zaś przedkłada wniosek o dofinansowanie jako dowód na wykazanie spadku obrotów u pozwanej, który jest istotny w przedmiocie ziszczenia przesłanek art. 15gd ust. 1 ustawy covid-19. Pozwana stwierdziła, że powodowie W. W. oraz Ł. C. (1) błędnie podnoszą iż miarkowanie odpraw nie jest uzasadnione z uwagi na brak wystąpienia przez pozwaną z wnioskiem, o którym mowa w art. 15g ust. 1 ustawy covid-19. Tak interpretacja zdaniem pozwanej stoi w sprzeczności w wykładnią celowościową, funkcjonalną, językową i systemową. Przyjęcie rzeczonej tezy za zasadną skutkowałoby nieuprawnionym i nieuzasadnionym następczym rozszerzeniem katalogu przesłanek art. 15gd ustawy covid-19, wbrew intencji ustawodawcy, następczo ograniczając praktyczny aspekt jego zastosowania. W tym zakresie pozwana ponownie podkreśla, że wskazany powyżej katalog zamknięty przesłanek warunkujących limitowanie odprawy nie wymaga, aby pracodawca uprzednio złożył wniosek o którym mowa w art. 15g ust. 1 ustawy covid-19.

W piśmie procesowym z dnia 9 czerwca 2022 r. powód Ł. C. (3) powództwo w zakresie kwoty 3.980,96 zł, wskazując, że nie powinny go obciążać koszty tej czynności z uwagi na fakt, ze to pozwana wprowadziła go w błąd składając wadliwe zaświadczenie o zarobkach, co sama przyznała. W pozostałym zakresie stanowisko powodów pozostało niezmienne.

Pismem z dnia 24 czerwca 2022 r. pozwana wyraziła zgodę na cofnięcie częściowe powództwa przez Ł. C. (1) oraz wniosła o zasądzenie kosztów procesu z tego tytułu na jej rzecz. W pozostałym zakresie stanowisko pozwanej nie zmieniło się.

Sąd ustalił, co następuje:

Powód W. W. był zatrudniony w (...) sp. z o.o. z siedzibą w T. na podstawie umowy o pracę z dnia 21 maja 2018 r. zmienianej porozumieniami z stron z dnia 28 września 2018 r., 20 grudnia 2019 r., 14 kwietnia, 30 kwietnia, 31 lipca 2020 r. Ostatnio był on zatrudniony na stanowisku dyrektora jakości. Miejscem wykonywania pracy był T., a na podstawie porozumienia zmieniającego z 31 lipca 2020 r. także C. oraz wszystkie siedziby spółek Grupy (...). Wynagrodzenie zasadnicze W. W. wynosiło 20.000 zł brutto. Średnie wynagrodzenie powoda liczone wg. zasad obowiązujących przy ustalaniu ekwiwalentu za urlop wypoczynkowy wynosiło 20.000 zł brutto.

dowody:

- umowa o pracę z dnia 21 maja 20218 r. wraz z porozumieniami zmieniającymi – akta osobowe powoda

- świadectwo pracy – akta osobowe powoda

- zaświadczenie o wysokości wynagrodzenia – k. 177 akt IV P 334/21

- przesłuchanie powoda W. W. – protokół elektroniczny rozprawy z dnia 12 lipca 2022 r. ( od 00:22:25 do 01:18:12 ) – k. 201v-203

Powód Ł. M. (1) był zatrudniony w (...) sp. z o.o. z siedzibą w T. na podstawie umowy o pracę z 15 kwietnia 2020 r., zmienianej porozumieniem stron z dnia 15 kwietnia 2020 r. , na stanowisku dyrektor sprzedaży Grupy (...): O. z wyłączeniem Grupy V.. Miejscem wykonywania pracy był co do zasady T.. Wynagrodzenie zasadnicze powoda wynosiło 23.000 zł brutto. Średnie wynagrodzenie powoda liczone wg. zasad obowiązujących przy ustalaniu ekwiwalentu za urlop wypoczynkowy wynosiło 23.000 zł brutto.

dowody:

- umowa o pracę z dnia 15 kwietnia 2020 r. wraz z porozumieniem zmieniającym - k. 82, 110-111v akt IV P 339/21

- świadectwo pracy – k. 113 akt IV P 339/21

- zaświadczenie o wysokości wynagrodzenia – k. 178 akt IV P 334/21

- przesłuchanie powoda Ł. M. (1) – protokół elektroniczny rozprawy z dnia 12 lipca 2022 r. ( od 01:47:32 do 02:06:47) – k. 204-205

Powód P. D. był zatrudniony w (...) sp. z o.o. z siedzibą w T. na podstawie umowy o pracę z dnia 8 czerwca 2017 r., zmienianej porozumieniami stron z 17 listopada 2017 r., 20 grudnia 2019 r., 30 kwietnia, 23 lipca i 27 października 2020 r. ostatnio na stanowisku starszego inżyniera (...). Miejscem wykonywania pracy był T., zaś na podstawie porozumienia zmieniającego umowę o pracę z 20 grudnia 2019 r. dodano także C.. Wynagrodzenie zasadnicze powoda wynosiło 14.000 zł brutto. Średnie wynagrodzenie powoda liczone wg. zasad obowiązujących przy ustalaniu ekwiwalentu za urlop wypoczynkowy wynosiło 14.000 zł brutto.

dowody:

- umowa o pracę z 8 czerwca 2017 r. wraz z porozumieniami zmieniającymi - k. 93-94, 98-99,107,108,116, 117, 129, 175 akt IV P 340/21

- świadectwo pracy – k. 180v-181 akt IV P 340/21

- zaświadczenie o wysokości wynagrodzenia – k. 177 akt IV P 334/21

- przesłuchanie powoda P. D. – protokół elektroniczny rozprawy z dnia 12 lipca 2022 r. ( od 02:08:12 do 02:38:26) – k. 205-206v

Powód Ł. C. (1) był zatrudniony w (...) sp. z o.o. z siedzibą w T. na podstawie umowy o pracę z dnia 8 czerwca 2017 r., zmienianej porozumieniami stron z 17 listopada 2017 r., 20 grudnia 2019 r., 14 i 30 kwietnia 2020 r., ostatnio na stanowisku (...). Miejscem wykonywania pracy był T., zaś na podstawie porozumienia zmieniającego umowę o pracę z 20 grudnia 2019 r. dodano także C.. Powód otrzymywał wynagrodzenie zasadnicze w wysokości 20.900 zł brutto. Średnie wynagrodzenie powoda liczone wg. zasad obowiązujących przy ustalaniu ekwiwalentu za urlop wypoczynkowy wynosiło 20.900 zł brutto.

dowody:

- umowa o pracę z 8 czerwca 2017 r. wraz z porozumieniami zmieniającymi – k. 91- 92, 105,118,137,138,140,151 akt IV P 342/21

- świadectwo pracy – k. 168-168v

- zaświadczenie o wysokości wynagrodzenia – k. 181 akt IV P 334/21

- przesłuchanie powoda Ł. C. (1) – protokół elektroniczny rozprawy z dnia 12 lipca 2022 r. – k.206v-207

Powód M. W. był zatrudniony w (...) sp. z o.o. z siedzibą w T. na podstawie umowy o pracę z dnia 16 maja 2016 r. na okres próbny, następnie na podstawie umowy o pracę na czas określony z 26 lipca 2016 r., a ostatecznie na podstawie umowy o pracę z dnia 20 lipca 2018 r. na czas nieokreślony, zmienianej porozumieniami stron z 18 kwietnia 2019 i 14 kwietnia 2020 r., na stanowisku kupca grupowego ds. zakupów projektowo-inwestycyjnych i capex ( środków trwałych). Miejscem wykonywania pracy był T., a czasowo w 2016 i 2017 r. O.. Powód otrzymywał wynagrodzenie zasadnicze w wysokości 8.510 zł brutto. Średnie wynagrodzenie powoda liczone wg. zasad obowiązujących przy ustalaniu ekwiwalentu za urlop wypoczynkowy wynosiło 8.510 zł brutto.

dowody:

- umowy o pracę wraz z porozumieniami zmieniającymi – akta osobowe powoda

- świadectwo pracy – akta osobowe powoda

- zaświadczenie o wysokości wynagrodzenia - k. 180 akt IV P 334/21

- przesłuchanie powoda M. W. – protokół elektroniczny rozprawy z dnia 12 lipca 2022 r. ( od 01:18:41 do 01:47:00) – k. 203-204

(...) sp. z o.o. w T. (dalej jako (...)) wchodzi w skład (...) w W.). W ramach Grupy (...) działa także (...) S.A. w W. Oddział (...) w T. (dalej jako Oddział (...)) i (...) sp. z o.o. w T.. (...) i Oddział M. działają w branży automotive. (...) sp. z o.o. w T. to oddzielny holding, który kontroluje zagraniczne spółki Grupy (...) w N., R., C.. (...) sp. z o.o. w T. nie prowadzi działalności operacyjnej. Działalność operacyjna i produkcyjna skoncentrowana była w Oddziale M..

(...) jest grupą kapitałową, w skład której wchodziły spółki znajdujące się w N. (...), (...) (...) B. K. (...) (...)), R.( (...) sp. z o.o.), C. ((...) i P. (B. (...) sp. o.o. w O., dalej jako T.). (...) zarządzał podległymi zakładami i spółkami. Pod względem przedmiotowym (...) obejmowała 7 zakładów produkcyjnych, 2 narzędziownie, 1 centrum (...) i 2 biura sprzedażowe. Centrala Grupy (...) znajdowała się w T..

(...) od dłuższego czasu miał problemy finansowe, dokonywano analiz jej sytuacji ekonomicznej, dążono do poprawy sytuacji ale bezskutecznie . Doszło do zmian kapitałowych w (...). Pod koniec grudnia 2020 r. całość udziałów przejął (...) sp. o.o. w T.. W dniu 20 stycznia 2021 r. odwołany został dotychczasowy zarząd (...), a powołani do niego zostali członkowie zarządu (...) sp. z o.o. w T., tj. M. K. (1) jako Prezes Zarządu oraz M. M. i M. K. (2) jako Wiceprezesi (odpowiednio ds. Operacyjnych i ds. Finansowych). K. J. – pracownik (...) została samoistnym prokurentem.

W konsekwencji wprowadzonych zmian kapitałowych oraz zmian w zarządzie (...) wydane zostało zarządzenie nr (...) Zarządu (...) z dnia 27 stycznia 2021 r. w sprawie wprowadzenia nowego Schematu Organizacyjnego Grupy (...).

W zarządzeniu wskazano, że zgodnie z decyzją Zarządu (...) S.A. w przedmiocie konsolidacji sektora automotive funkcjonującego w Grupie (...) oraz po przejęciu kontroli właścicielskiej przez (...) sp. z o.o., postanowiono o połączeniu funkcji zarządczych Grupy (...) i Grupy M.. W związku z powyższym konieczne jest wprowadzenie nowej struktury organizacyjnej, określającej zakres podległości służbowej i funkcjonalnej w ramach połączonych Grup.

W związku z tym z dniem 1 lutego 2021 r. wprowadzono do stosowania nowy Schemat Organizacyjny Grupy (...), określający nowe zasady podległości służbowej i funkcjonalnej. Schemat Organizacyjny wskazywał stanowiska centralne (kierownicy centralnych komórek organizacyjnych), które sprawują funkcjonalny zarząd nad przypisanym im obszarem w całej Grupie (...). Kierownicy centralnych komórek organizacyjnych byli przełożonymi funkcjonalnymi dla wszystkich pracowników przynależących do tego obszaru we wszystkich spółkach (zakładach) Grupy (...). Nowy Schemat Organizacyjny stanowił załącznik do zarządzenia nr (...).

Nowe zasady organizacyjne zostały przekazany dyrektorom (...) do zapoznania się i stosowania jeszcze w styczniu 2021 r. Efektem tego , biuro inżynierskie, w którym pracowali Ł. C. (1), P. D. i W. W. zostało przeniesione do T., do siedziby Oddziału (...) z C..

Skutkiem nowego Schematu Organizacyjnego była zmiana podległości służbowej pracowników (...), którzy pod względem funkcjonalnym zaczęli podlegać pracownikom Oddziału (...) w T.. W wyniku tych zmian Oddział (...) w T. faktycznie przejął zadania pozwanej. ( k.147, k.151)

dowody:

- zarządzenie nr (...)- k. 198-199 akt IV P 334/21

- Schemat Organizacyjny – k. 200 akt IV P 334/21

- wypis z KRS – k. 57-60 akt IV P 334/21

- zeznania świadka W. B. – protokół elektroniczny rozprawy z dnia 17 maja 2022 r. (od 00:27:11 do 01:26:43) – k. 143-145v akt IV P 334/21

- zeznania świadka M. J. – protokół elektroniczny rozprawy z dnia 17 maja 2022 r. ( od 01:29:06 do 02:48:48) – k. 145v- 148v akt IV P 334/21

- zeznania świadka J. P. – protokół elektroniczny rozprawy z dnia 17 maja 2022 r. ( od 02:49:01 do 03:50:47) – k. 148v-151 akt IV P 334/21

- zeznania świadka M. B. (1) – protokół elektroniczny rozprawy z dnia 17 maja 2022 r. ( od 03:55:14 do 04:39:57) – k. 151-152v akt IV P 334/21

- zeznania świadka K. T. – protokół elektroniczny rozprawy z dnia 17 maja 2022 r. ( od 04:39:57 do 05:11:40) – k. 152v-153v akt IV P 334/21

- zeznania świadka I. P. – k. protokół elektroniczny rozprawy z dnia 17 maja 2022 r. (od 05:11:40 do 05:28:12) – k. 153v-154v akt IV P 334/21

Na dzień 19 lutego 2021 r. stan zatrudnienia w (...) wynosił 27 pracowników.

dowody:

-: zestawienie – k. 62 akt IV P 334/21

Od dnia 19 lutego 2021 r. rozpoczęto serię spotkań z pracownikami (...). Celem poszczególnych spotkań było bądź przejęcie pracowników (...) przez Oddział (...) lub T. po uprzednim rozwiązaniem umowy o pracę z (...) na mocy porozumienia stron, bądź zwolnienie ich z pracy za wypowiedzeniem umowy o pracę.

Porozumienia i wypowiedzenia dotyczące pozwanej oraz umowy o pracę dotyczące zatrudnienia w nowych spółkach przygotował zatrudniony w Oddziale M. w T. J. P. ( k.150)

W punkcie 1. pisma w sprawie rozwiązania umowy o pracę za porozumieniem stron z (...) znajdował się zapis, że rozwiązanie umowy o pracę na mocy porozumienia stron następuje na wniosek pracownika. W punkcie 2. zaznaczono, że pracownikowi będzie przysługiwał ekwiwalent za urlop, który zostanie wypłacony wraz z wynagrodzeniem za luty 2021 r. W punkcie 3. wskazano, że pracownik oświadcza, że nie istnieją żadne roszczenia pracownika wobec pracodawcy wynikające ze stosunku pracy, ani innych stosunków prawnych, a zawarcie porozumienia wyczerpuje wszelkie zobowiązania pracodawcy wobec pracownika.

W przypadku wypowiedzenia jako przyczynę rozwiązania umowy o pracę wskazano:

„Przyczyną uzasadniającą rozwiązanie z pracownikiem umowy o pracę za wypowiedzeniem są przyczyny nieleżące po stronie pracownika, tj. zmiany organizacyjne w Grupie (...), związane z negatywną sytuacją finansową Grupy i konieczną do przeprowadzenia optymalizacją kosztową skutkujące koniecznością likwidacji zajmowanego stanowiska pracy przez Pracownika. Pracodawca postanowił o rozwiązaniu umowy o pracę wszystkich pracowników należących do grupy zawodowej Pracownika”.

W dniach 19 i 22 lutego 2021 r. doszło do spotkania z pracownikami: K. J. i B. M. (1) (w dniu 19 lutego 2021 r.) oraz W. M. C. B., M. B. (2), D. M., M. W., E. P. i B. M. (2). W toku poszczególnych spotkań pracownikom przedstawiano ogólną sytuację (...) wskazując na występujące problemy finansowe oraz składano im propozycję zatrudnienia w T. lub w Oddziale M.. Warunki zatrudnienia w T. i Oddziale M. miały być takie same lub lepsze. Podczas rozmowy nie wskazywano, jakie będą konsekwencje odmowy zawarcia umowy o pracę z T. lub z Oddziałem M.. Gdy pracownik wyraził zgodę na przejście do T. lub do Oddziału (...) przedstawiano mu dokument dotyczący rozwiązania umowy o pracę na mocy porozumienia stron z (...) oraz zawarcia umowy o pracę z T. lub Oddziale M.. Pracownicy następnie podpisywali wskazane dokumenty po zapoznawaniu się z ich treścią. W imieniu (...) porozumienia z dnia 19 lutego 2021 r. zostały podpisane przez M. J., zaś porozumienia z dnia 22 lutego 2021 r. przez K. J. jako prokurenta lub M. J.. Porozumienie z dnia 24 lutego 2021r. podpisały K. T. lub M. J.. Na wypadek nie przyjęcia propozycji pracownikowi przedstawiano oświadczenie o rozwiązaniu umowy o pracę za wypowiedzeniem z przyczyn niedotyczących pracownika. Jeśli pracownik chciał się zastanowić nad propozycją dłużej niż kilka godzin, otrzymywał wypowiedzenie umowy, jednak z zastrzeżeniem, że w dniu następnym jeśli wyrazi zgodę na porozumienie się, wypowiedzenie zostanie zniszczone.

M. W. zgadzając się na podjęcie zatrudnienia w M. otrzymał te same warunku finansowe, jednak zmieniono miejsce jego pracy na 50% T. i 50% T..

dowody:

-: porozumienia z 19 lutego 2021 r. – k. 63- 64 akt IV P 334/21
-: porozumienia z 22 lutego 2021 r. – k. 65-72
-: nagranie na pendrive- k. 8 akt IV P 341/21
-: przesłuchanie powoda M. W. – protokół elektroniczny rozprawy z dnia 12 lipca 2022 r. ( od 01:18:41 do 01:47:00) – k. 203-204
-: przesłuchanie powoda Ł. M. (1) – protokół elektroniczny rozprawy z dnia 12 lipca 2022 r. ( od 01:47:32 do 02:06:47) – k. 204-205

W dniu 24 lutego 2021 r. odbyły się kolejne spotkania podczas, których przedstawiono pracownikom R. C., P. D., R. Ż., M. R., W. W. porozumienia rozwiązujące umowę. W. W. pierwotnie nie wyraził zgody na porozumienie i poprosił o jeden dzień na zastanowienie się, dlatego pozwana wręczyła my wypowiedzenie umowy pracę, jednak w kolejnym dniu zdecydował się on podjąć współpracę z M. mimo gorszych warunków pracy u nowego pracodawcy tj. miesięcznego wynagrodzenia na poziomie 14.000 zł i zmiany miejsca pracy na T.. P. D. otrzymał propozycję pracy ze zmniejszonym wynagrodzeniem do kwoty 10.000 zł i zmian miejsca wykonywania pracy na 100% w T.. W dniu 24 lutego oświadczenie o rozwiązaniu umowy za wypowiedzeniem z przyczyn niedotyczących pracownika otrzymał Ł. M. (1). W dniu 10 marca 2021 r. porozumienie rozwiązujące umowę o pracę wręczono Ł. C. (1). Nowa oferta pracy przewidywała zmniejszenie wynagrodzenia o 25% i zmianę miejsca pracy na T. i C. po 50%.

dowody:

- porozumienia z 24 lutego 2021 r. – k. 74-78 akt IV P 334/21

- porozumienie z 10 marca 2021 r. – k. 73 akt IV P 334/21

- zeznania świadka J. P. – protokół elektroniczny rozprawy z dnia 17 maja 2022 r. ( od 02:49:01 do 03:50:47) – k. 148v-151 akt IV P 334/21

- przesłuchanie powoda W. W. – protokół elektroniczny rozprawy z dnia 12 lipca 2022 r. ( od 00:22:25 do 01:18:12 ) – k. 201v-203

- przesłuchanie powoda Ł. M. (1) – protokół elektroniczny rozprawy z dnia 12 lipca 2022 r. ( od 01:47:32 do 02:06:47) – k. 204-205

- przesłuchanie powoda P. D. – protokół elektroniczny rozprawy z dnia 12 lipca 2022 r. ( od 02:08:12 do 02:38:26) – k205-206v.

- przesłuchanie powoda Ł. C. (1) – protokół elektroniczny rozprawy z dnia 12 lipca 2022 r. – k.206v-207

Powodowie nie występowali z inicjatywą w tym by rozwiązać umowy o pracę z pozwaną i podjąć się pracy u nowego pracodawcy. Część zwracała uwagę za zapis porozumienie na wniosek pracownika . Otrzymali wyjaśnienia, iż aby zawrzeć umowę z nową spółką trzeba rozwiązać umowę z dotychczasową.

Część powodów podczas rozmów pytała także o odprawy i rekompensaty od pozwanej otrzymując odpowiedź ,że nie przysługują .

Umowy dotyczące zatrudnienia w nowej spółce podpisywały w imieniu spółki K. T. lub K. J..

Powodowie podpisywali nowe umowy z uwagi na obawę co do utraty pracy, zobowiązania rodzinne oraz stan epidemii ( k.202v 203, 203v, 206v)

dowody:

- zeznania świadka M. J. – protokół elektroniczny rozprawy z dnia 17 maja 2022 r. ( od 01:29:06 do 02:48:48) – k. 145v- 148v akt IV P 334/21

- zeznania świadka J. P. – protokół elektroniczny rozprawy z dnia 17 maja 2022 r. ( od 02:49:01 do 03:50:47) – k. 148v-151 akt IV P 334/21

- zeznania świadka M. B. (1) – protokół elektroniczny rozprawy z dnia 17 maja 2022 r. ( od 03:55:14 do 04:39:57) – k. 151-152v akt IV P 334/21

- zeznania świadka K. T. – protokół elektroniczny rozprawy z dnia 17 maja 2022 r. ( od 04:39:57 do 05:11:40) – k. 152v-153v akt IV P 334/21

- przesłuchanie powoda W. W. – protokół elektroniczny rozprawy z dnia 12 lipca 2022 r. ( od 00:22:25 do 01:18:12 ) – k. 201v-203

- przesłuchanie powoda M. W. – protokół elektroniczny rozprawy z dnia 12 lipca 2022 r. ( od 01:18:41 do 01:47:00) – k. 203-204

- przesłuchanie powoda Ł. M. (1) – protokół elektroniczny rozprawy z dnia 12 lipca 2022 r. ( od 01:47:32 do 02:06:47) – k.204-205

- przesłuchanie powoda P. D. – protokół elektroniczny rozprawy z dnia 12 lipca 2022 r. ( od 02:08:12 do 02:38:26) – k.205-206v

- przesłuchanie powoda Ł. C. (1) – protokół elektroniczny rozprawy z dnia 12 lipca 2022 r. – k. 206-207

Po rozwiązaniu umów z pozwaną powodowie kontynuowali dotychczasowe obowiązki.( k. 202, 203, 205-206v) Dodatkowo Ł. C. (1) miał tworzyć bazę produktów (...) na potrzeby M..( k.205)

Powód Ł. M. (1) pracował do dnia 31 maja 2021r. Pod koniec lutego pracownicy zostali przeniesieni z biur pozwanej przy ul. (...) do biur fabryki (...) w T..

Z uwagi na nowe oferty zatrudnienia powodowie P. D. i Ł. C. (1) wypowiedzieli umowy o pracę z (...) Oddział T. w czerwcu 2021r. z okresem wypowiedzenia do dnia 30.09.2021r.W. W. także wypowiedział umowę i pracował do dnia 30 czerwca 2021r. M. W. wypowiedział umowę z (...) Oddział T. kilka dni po jej zawarciu z uwagi na ofertę ze spółki (...), która oferowała lepsze wynagrodzenie.

dowody:

- przesłuchanie powoda W. W. – protokół elektroniczny rozprawy z dnia 12 lipca 2022 r. ( od 00:22:25 do 01:18:12 ) – k. 201v-203

- przesłuchanie powoda M. W. – protokół elektroniczny rozprawy z dnia 12 lipca 2022 r. ( od 01:18:41 do 01:47:00) – k. 203-204

- przesłuchanie powoda Ł. M. (1) – protokół elektroniczny rozprawy z dnia 12 lipca 2022 r. ( od 01:47:32 do 02:06:47) – k.204-205

- przesłuchanie powoda P. D. – protokół elektroniczny rozprawy z dnia 12 lipca 2022 r. ( od 02:08:12 do 02:38:26) – k.205-206v

- przesłuchanie powoda Ł. C. (1) – protokół elektroniczny rozprawy z dnia 12 lipca 2022 r. – k. 206-207

Pozwana przestała wykonywać zadania centrali dla spółek (...). Nie zostali zatrudnieni nowi pracownicy . Dwie osoby pozostały zatrudnione u pozwanej z uwagi na korzystanie ze świadczeń z ubezpieczenia chorobowego.

W wyniku zmian Oddział (...) w T. przejął zadania pozwanej. ( k.147, k.151)