Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

IV U 326/24 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Toruniu z 2025-07-18

Tytuł:
Sąd Rejonowy w Toruniu z 2025-07-18
Data orzeczenia:
18 lipca 2025
Data publikacji:
16 września 2025
Sygnatura:
IV U 326/24
Sąd:
Sąd Rejonowy w Toruniu
Wydział:
IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
Przewodniczący:
sędzia Andrzej Kurzych
Sędziowie:
Andrzej Kurzych
Hasła tematyczne:
Świadczenia rehabilitacyjne
Podstawa prawna:
art. 17 ust. 1 i art. 22 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczeń społecznych w razie choroby i macierzyństwa
Teza:
1.Stosowanie art. 17 ust. 1 ustawy zasiłkowej w odniesieniu do świadczenia rehabilitacyjnego wymaga w pewnej części odpowiedniej modyfikacji tego przepisu. Chodzi właśnie o okres sankcji, która spotyka ubezpieczonego w związku z nadużyciem prawa do świadczenia rehabilitacyjnego. W pozostałym zakresie przepis ten stosuje się wprost. Przepis art. 17 ust. 1 ustawy zasiłkowej nie ogranicza wskazanej sankcji do konkretnej daty, w której doszło do nadużycia, nie rozpościera jej też na cały okres niezdolności do pracy ustalonej w decyzji. Nie ma więc powodów, aby w przypadku świadczenia rehabilitacyjnego owa sankcyjność była ukształtowana odmiennie. Skoro zatem na gruncie świadczenia rehabilitacyjnego nie występuje „okres zwolnienia”, a jednocześnie art. 18 ust. 2 ustawy zasiłkowej posługuje się miarą miesięczną, to należy przyjąć, wobec braku jakichkolwiek innych miar, że „okresem zwolnienia” jest jeden miesiąc. Ponadto rozsądne jest, aby domniemanie, na którym opiera się art. 17 ust. 1 ustawy zasiłkowej, nie obejmowało okresu zbyt długiego. Okres miesięczny, w ocenie Sądu, wydaje się być w tym zakresie rozsądnym kompromisem. 2.Praktyka organów rentowych wskazuje, że w przypadku zdarzenia, które godziło w cel świadczenia rehabilitacyjnego, organy te odmawiają prawa do świadczenia rehabilitacyjnego na podstawie art. 17 ust. 1 ustawy zasiłkowej za pełen miesiąc kalendarzowy, w którym zdarzenie nastąpiło. Praktyka ta jednak nie ma umocowania w obowiązujących przepisach. W ustawie zasiłkowej sformułowano autonomiczną definicję miesiąca. Przepis ten, na podstawie art. 22 ustawy zasiłkowej, stosuje się również do świadczenia rehabilitacyjnego. Przyjąć zatem należy, że okres miesiąca na gruncie świadczenia rehabilitacyjnego to zawsze okres 30 dni, bez względu na to ile trwa miesiąc kalendarzowy. Tak samo należy rozumieć okres miesiąca w kontekście art. 17 ust. 1 ustawy zasiłkowej. Przeciwna wykładnia doprowadzałaby bowiem bardzo często do niesymetrycznie krzywdzącej dla ubezpieczonych sytuacji. Działoby się tak wówczas, gdyby zdarzenie skutkujące odmową prawa do świadczenia następowałoby w miesiącu liczącym 31 dni.
Istotność:
Dodano:  ,  Opublikował(a):  Jolanta Dembowska
Podmiot udostępniający informację:  Sąd Rejonowy w Toruniu
Osoba, która wytworzyła informację:  sędzia Andrzej Kurzych,  Andrzej Kurzych
Data wytworzenia informacji: