Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Toruniu

UZASADNIENIE

Na podstawie zawartej w formie aktu notarialnego umowy z dnia 22 grudnia 2000 r. o oddanie przedsiębiorstwa do odpłatnego korzystania, działka nr (...) zlokalizowana przy ul. (...) w T., KW nr (...) oraz inne sąsiednie nieruchomości zostały oddane przez Skarb Państwa spółce działającej wówczas pod nazwą M. (...) - (...) sp. z o.o., jako jeden ze składników przekazywanego przedsiębiorstwa. W dniu 21 marca 2007 r. Skarb Państwa złożył oświadczenie w formie aktu notarialnego Repertorium A nr 1198/2007, mocą którego wypowiedziano ze skutkiem natychmiastowym umowę z dnia 22 grudnia 2000 r. o oddanie przedsiębiorstwa do odpłatnego korzystania. W ww. akcie notarialnym wskazano, że wszelkie koszty związane z utrzymaniem mienia do czasu jego przekazania na rzecz Skarbu Państwa ponosi spółka pod firmą „M. (...) (...)” sp. z o.o. z siedzibą w T.. Prezesem w/w spółki jest L. P. (1). Spółka ta, posiadała zawartą umowę na wywóz swoich odpadów komunalnych z Miejski Przedsiębiorstwem (...) sp. z o.o. z siedzibą w T..

Dowody:

- zeznania A. Z. – k.20v; k. 121, nagranie z dnia 13 grudnia 2017r.;

- mapka geodezyjna k. 8;

- pismo (...) Urzędu Wojewódzkiego w B. – k. 11;

- wydruk z rejestru przedsiębiorców k.13;

- pismo do Straży Miejskiej w T. k. 26v;

- umowa nr (...) z dnia 21 marca 2017 r. – k. 67-68;

- umowa nr (...) z dnia 28 maja 2013 r. – k. 71-72;

- załącznik do umowy nr (...) – k. 73;

- wydruki księgowe k. 74-78;

Obszar nieruchomości znajdującej się w posiadaniu spółki M. (...) był niejednokrotnie zaśmiecany odpadami komunalnymi, pochodzącymi z gospodarstw domowych (elementy mebli, odpady organiczne, zużyte AGD). Ostatecznie, na nieruchomości zarządzanej przez spółkę, bez wiedzy i jakiegokolwiek pozwolenia jej władz, powstało tzw. dzikie wysypisko śmieci, pochodzących z poza terenu spółki. Pomimo tego, że spółka M. (...) nie była wytwórcą odpadów, niejednokrotnie uprzątała na własny koszt teren, na którym były one rozrzucane przez nieznanych sprawców.

Dowody:

- dokumentacja zdjęciowa – k. 7; k. 111-112;

- zeznania A. Z. – k.20v; k. 121, nagranie z dnia 13 grudnia 2017r.;

- wyjaśnienia L. P. (1) – k. 105, nagranie z dnia 20 września 2017r,

- notatka urzędowa – k. 5-6;

W dniu 4 kwietnia 2016 roku w siedzibie spółki przy ul. (...) w T., miała miejsce wizyta przedstawiciela Urzędu Miasta T. – Ł. N. oraz Straży Miejskiej w T.. Z wypowiedzi pracownika Urzędu Miasta w T., pracownicy spółki tj. J. J., J. P., L. P. (2) zrozumieli, iż odpady komunalne w miejscu zlokalizowanym przez Straż Miejską w T. na terenie spółki, zostaną wywiezione przez (...) w T. na zlecenie UM w T.. O powyższym został poinformowany prezes L. P. (1), który wyraził zgodę na wjazd pojazdu (...) na teren nieruchomości spółki. W związku z tym władze spółki oczekiwały na uprzątnięcie terenu z nielegalnego wysypiska śmieci. W tym czasie kierowały do Straży Miejskiej w T. szereg pism, w których informowały o problemach związanych z zaśmiecaniem terenu nieruchomości przez nieznane osoby oraz związaną z tym koniecznością regularnego jej uprzątania na koszt własny oraz zwracały się o pomoc w ujęciu sprawców tych działań.

Dowody:

- wyjaśnienia L. P. (1) – k. 105, nagranie z dnia 20 września 2017r,

- zeznania J. J.; k. 127, nagranie z dnia 17 stycznia 2018r.;

- zeznania J. P.; k. 121v, 131, nagranie z dnia 13 grudnia 2017r. oraz z dnia 28 marca 2018r. ;

- zeznania L. P. (2) k. 121v,131, nagranie z dnia 13 grudnia 2017r. oraz z dnia 28 marca 2018r. ;

- zeznania Ł. N. k. 127, 131, nagranie z dnia 17 stycznia 2018r. oraz z dnia 28 marca 2018r. ;

- zeznania A. W. – k. 121, nagranie z dnia 13 grudnia 2017r.;

- zeznania R. W. k. 121, nagranie z dnia 13 grudnia 2017r.;

- pismo z dnia 4 października 2016 r. – k. 81;

- pismo z dnia 25 sierpnia 2016 r. – k. 82;

- pismo z dnia 19 sierpnia 2016 r. – k. 83;

- pismo z dnia 18 października 2016 r. – k. 90-90v;

- korespondencja mailowa k. 85

Z uwagi na wszczęcie postępowania wyjaśniającego przez Straż Miejską w T., w celu uprzątnięcia odpadów zalegających na terenie nieruchomości zarządzanych przez spółkę, jej władze zawarły z (...) sp. z o.o. w T. umowę najmu kontenerów i wywozu odpadów składowanych przez nieznanych sprawców, na swój koszt.

Dowody:

- faktura VAT (...) oraz Faktura Vat (...) – k. 78;

- korespondencja mailowa – k. 80-80v;

Obwiniony L. P. (1) nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu wykroczenia. Wskazał, iż odpady które są rozrzucane na posesji spółki M. (...) nie są odpadami powstałymi na terenie nieruchomości zarządzanej przez spółkę. Obwiniony wyjaśnił, że wielokrotnie informował o tym problemie organy Gminy M. T. oraz Straż Miejską domagając się wykrycia sprawców tych zachowań. Jego starania nie przyniosły jednak oczekiwanego rezultatu. Obwiniony wskazał, że pomimo tego, iż odpady nie są wytwarzane przez spółkę M. (...), to na koszt firmy bywały one w przeszłości usuwane.

Wyjaśnienia obwinionego Sąd uznał za wiarygodne w całości. Znajdują one potwierdzenie w całokształcie materiału dowodowego, w szczególności w zeznaniach świadków przesłuchanych w sprawie oraz w dowodach z dokumentów.

Za wiarygodne, uznano zeznania wszystkich świadków przesłuchanych w sprawie: A. Z., J. J., J. P., L. P. (2), Ł. N., A. W., R. W., których zeznania są jasne, logiczne, spójne i korelują ze sobą, jak i z wyjaśnieniami obwinionego oraz z pozostałym materiałem dowodnym zebranym w sprawie.

Świadkowie: A. Z., A. W. i R. W. ( strażnicy miejsce) zeznawali jedynie na okoliczność czynności podejmowanych w przedmiotowej sprawie. Świadkowie J. J., J. P., L. P. (2) (pracownicy M. (...)) wszyscy zgodnie zeznali, iż z rozmowy z przedstawicielem Urzędu Miasta w T. wywnioskowali, iż to Urząd Miasta zajmie się wywozem odpadów z ich zakładu. Taką też informację przekazali obwinionemu. Świadek Ł. N. opisał co należało zrobić, aby Urząd Miasta w T. na swój koszt wywiózł odpady komunalne z przedmiotowej posesji. Podkreślił, iż M. (...) nie zwracał się z takim wnioskiem do urzędu. Jednocześnie świadek nie zaprzeczył, że pracownicy M. (...) mogli zrozumieć, iż to urząd miasta zajmie się wywozem tych odpadów.

Przeprowadzone na rozprawie głównej dowody w postaci dokumentów, zdjęć nie budziły wątpliwości co do ich wiarygodności oraz faktu, na którego okoliczność zostały sporządzone. Sąd nie znalazł powodów, które podważałyby ich wiarygodność. Zostały one sporządzone przez kompetentne osoby, po przeprowadzeniu stosownych czynności oraz zgodnie z obowiązującymi przepisami. W związku z powyższym Sąd uczynił je podstawą dokonanych w niniejszej sprawie ustaleń faktycznych.

Obwinionemu L. P. (1) postawiono zarzut popełnienia wykroczenia polegającego na tym, że w okresie od 23 lutego do dnia 6 września 2016 roku, będąc Prezesem Spółki M. (...) (...) Sp. z o.o. , podmiotu odpowiedzialnego za utrzymanie mienia do czasu jego przekazania na rzecz Skarbu Państwa, tj. nieruchomości położnej przy ul. (...) w T., zaniechał ustawowego obowiązku utrzymania jej w należytym stanie porządkowym.

Należy zauważyć iż warunkiem odpowiedzialności za wykroczenie oprócz formalnego naruszenia zakazu (jak w niniejszej sprawie), jest społeczna szkodliwość konkretnego czynu. Zgodnie bowiem z art. 1 § 1 kw odpowiedzialności za wykroczenie podlega ten, kto popełnia czyn społecznie szkodliwy. Samo więc naruszenie zakazu, przy jednoczesnym stwierdzeniu braku społecznej szkodliwości czynu, nie może stanowić podstawy odpowiedzialności za wykroczenie. Nie stanowi zatem wykroczenia czyn zabroniony, który nie wykazuje cechy społecznej szkodliwości. Zgodnie z art. 47 § 6 kw przy ocenie stopnia społecznej szkodliwości czynu bierze się pod uwagę rodzaj i charakter naruszonego dobra, rozmiary wyrządzonej lub grożącej szkody, sposób i okoliczności popełnienia czynu, wagę naruszonych przez sprawcę obowiązków, jak również postać zamiaru, motywację sprawcy, rodzaj naruszonych reguł ostrożności i stopień ich naruszenia. W ocenie Sądu, na ocenę stopnia społecznej szkodliwości czynu wpływa także stosunek pokrzywdzonego do zaistniałego czynu.

Zdaniem Sądu, w niniejszej sprawie mamy do czynienia z brakiem społecznej szkodliwości czynu. Na uwagę zasługuje po pierwsze fakt, iż przedmiotowy teren nie był terenem publicznym, powszechnie dostępnym. Po drugie, z materiału dowodowego zgromadzonego w niniejszej sprawie wynika, że odpady gromadzone na terenie nieruchomości zarządzanej przez spółkę M. (...) nie zostały wyprodukowane przez spółkę, ale zostały bezprawnie tam „podrzucone” przez nieznanych sprawców. Po trzecie, w/w spółka miała podpisaną umowę na wywóz „swoich” odpadów komunalnych, a mimo to niejednokrotnie musiała na swój koszt zawierać dodatkowe umowy najmu kontenerów i wywozu odpadów, które były składowanych przez nieznanych sprawców. Z tego tytułu spółka ponosiła dodatkowe koszty, które de facto nie jest w stanie odzyskać. Po czwarte, obwiniony nie pozostawał bierny, podejmując czynności mające na celu ujawnienie osób, które bezprawnie na teren M. (...), wrzucały odpady komunalne. W tym celu kierowane był pisma do Straży Miejskiej w T.. Po piąte, przedmiotowe odpady zostały w końcu usunięte, na koszt w/w spółki. Po szóste i zdaniem Sądu najważniejsze, obwinionemu została przekazana przez pracowników M. (...) informacja, iż był przedstawiciel Urzędu Miasta w T. i „miasto” miało zając się wywozem „nielegalnego wysypiska śmieci”.

W ocenie Sądu, czyn obwinionego na moment orzekania, biorąc pod uwagę wspomniane wyżej argumenty, nie stanowi wykroczenia ponieważ jest pozbawiony cech społecznej szkodliwości czynu w rozumieniu art. 1§1 kw.

Mając na uwadze powyższe, sąd uniewinnił obwinionego od popełnienia zarzucanego czynu.

Zaś o kosztach postępowania orzeczono w myśl art. 118§2 kpw.

ZARZĄDZENIE

1. (...)

2. (...)

3. (...)