Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Toruniu

POSTANOWIENIE

Dnia 25 maja 2016 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu XI Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSR Larysa Rozmarynowicz

Protokolant:

sekr. sądowy Ewelina Czarnecka

po rozpoznaniu w dniu 18 maja 2016 r. w Toruniu na rozprawie

sprawy z wniosku Centrum (...) Sp. z o.o. w O.

z udziałem T. W.

w przedmiocie egzekucji świadczeń niepieniężnych (art. 1049-1051 kpc)

postanawia:

1.  oddalić wniosek;

2.  kosztami postępowania obciążyć Centrum (...). zo.o w O..

UZASADNIENIE

(...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w O. pismem z dnia 17 listopada 2015 roku wniósł o nałożenie na obowiązanego T. W. grzywny w trybie przepisu art. 1051 § 1 kpc wobec naruszenia wykonalnego postanowienia Sądu Rejonowego w Toruniu z 30.10.2015 roku w przedmiocie udzielenia zabezpieczenia, upoważnienie wierzyciela do usunięcia naruszenia zabezpieczenia na koszt uczestnika oraz o zasądzenie od T. W. na rzecz wnioskodawcy kosztów postępowania.

W uzasadnieniu wniosku wskazał, że tutejszy Sąd udzielił zabezpieczenia zobowiązując T. W. do niedokonywania żadnych czynności utrudniających korzystanie z istniejącego zjazdu z działki oznaczonej numerem (...) przez należącą do T. W. nieruchomość stanowiącą działkę o numerze (...). Podniósł, że 4 listopada 2015 roku pełnomocnik spółki Centrum (...) sp. z o.o. w O. przekazał pełnomocnikowi T. J. H. - informację o udzielonym zabezpieczeniu oraz przesłał mu za pośrednictwem poczty elektronicznej skan wydanego postanowienia. Pomimo tej informacji T. W. przystąpił na swojej nieruchomości do wykonywania ogrodzenia utrudniającego dostęp do działki (...). T. W. został wezwany do zaniechania podjętych działań, bezskutecznie. Dnia 16 listopada 2015 roku na miejscu wykonywania ogrodzenia doszło do interwencji Policji. Na moment składania wniosku pomiędzy działkami (...) istnieje ogrodzenie częściowo zamykające dotychczasowy przejazd ( w 40 %). Jest to stan odmienny od stanu istniejącego na dzień wydawania orzeczenia o zabezpieczeniu. Stan ten utrudnia swobodne wymijanie się pojazdów, a samochody dostawcze mają bardzo ograniczony, utrudniony dostęp do działki. Ta sytuacja wobec braku oznakowania o pierwszeństwie przejazdu może stwarzać – w ocenie uprawnionego – niebezpieczeństwo także przy wjeździe na drogę krajową. W ocenie wnioskodawcy wykonanie ogrodzenia ograniczającego wjazd, stoi w sprzeczności z wydanym postanowieniem w sprawie XI Co 1025/15.

Obowiązany T. W. wniósł o oddalenie wniosku. Wskazał, że nie miał wiedzy o treści obowiązku zaniechania orzeczonym przez Sąd, nie udzielił bowiem pełnomocnictwa J. H. w tej sprawie, a sam wiedzę o wydanym postanowieniu powziął dopiero 16 grudnia 2015 roku. Nadto na nieruchomość uprawnionego wjazd nadal jest możliwy.

Sąd ustalił i zważył co następuje:

Spółka prowadząca działalność na terenie nieruchomości położonej w O. została w 2009 roku podzielona na trzy odrębne podmioty gospodarcze, nowo powstałe podmioty prowadziły w dalszej części działalność na wydzielonych działkach. W wyniku nieprawidłowego podziału działek działka o numerze (...) pozostała bez prawnie zagwarantowanego dostępu do drogi publicznej. Właściciel nieruchomości wystąpił na drogę postępowania sądowego z wnioskiem o ustanowienie służebności drogi koniecznej.

/okoliczność bezsporna/

T. W. pismem z dnia 28 kwietnia 2015 roku poinformował spółkę, że pomiędzy nieruchomościami zostanie ustawiony płot.

/uzasadnienie postanowienia k. 39 v/

Przejazd na działkę oznaczoną numerem (...) w O. był możliwy poprzez działkę (...). Szerokość dostępnego przejazdu ( przez utwardzony plac manewrowy ) wynosiła 7 metrów.

T. W. w okresie od 10 listopada 2015 roku do 13 listopada 2015 roku wykonał ogrodzenie z siatki metalowej rozpostartej na słupkach metalowych, które przebiegało po terenie zielonym, a następnie wchodziło na część wyłożonego kostką placu manewrowego. Pozostała część placu ( o szerokości ok. 60 % poprzednio istniejącego) pozostała dostępna z nieruchomości, na której działalność prowadzi spółka w kierunku zjazdu na drogę krajową. Nieogrodzona część przejazdu na działkę uprawnionego pozwala na przejazd pojazdów, a przy zachowaniu ostrożności umożliwia wjazd na nieruchomość także pojazdom ciężarowym.

/dowód : dokumentacja fotograficzna k. 10 -11 , zeznania O. B. k. 54, A. B. k. 71 , zeznania T. W. k. 54 v - 55/

W dniu 16 listopada 2015 roku miała miejsce interwencja Policji ze zgłoszenia uprawnionego. Funkcjonariuszom nie udało się skontaktować z T. W., albowiem był nieobecny na nieruchomości.

/dowód: zeznania O. B. k. 54, zeznania T. W. k. 54 v, notatka k. 61, zeznanie A. B. k. 71/

Sąd Rejonowy w Toruniu postanowieniem z dnia 30 października 2015 roku w sprawie XI Co 1025/15 udzielił uprawnionemu Centrum (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w O. zabezpieczenia roszczenia o ustanowienie służebności drogi koniecznej poprzez zobowiązanie obowiązanego T. W. do umożliwienia wnioskodawcy – właścicielowi nieruchomości obejmującej działkę położoną w O., o numerze 1 /4, dla której Sąd Rejonowy w Toruniu prowadzi księgę wieczystą o numerze (...), korzystania z obecnie istniejącego dostępu do drogi publicznej przez działkę nr (...) objętą księgą wieczystą (...) i dalej 5/ 7 oraz do niedokonywania żadnych czynności utrudniających korzystanie z istniejącego zjazdu. Postanowienie podlega wykonaniu jako natychmiast wykonalne. Do dnia 16 grudnia 2016 roku nie zostało doręczone T. W..

/dowód: postanowienie k. 39 – 40, akta XI Ns 1025/15, odpis postanowienia k. 52, zeznania T. W. k. 54 v - 55/

Prezes zarządu Centrum (...) spółka z o.o. w O. wystosował w dniu 13 listopada 2015 roku do T. W. pismo wzywające do natychmiastowego zaprzestania działań ( budowy ogrodzenia) utrudniających dostęp do Centrum (...) położonego na działce o numerze (...) informujące także o treści postanowienia Sadu w sprawie o zabezpieczenie. Przesyłka została przez T. W. podjęta w dniu 7 grudnia 2015 roku.

/dowód pismo k. 64, 65, 66/

T. W. ustanowił pełnomocnika 4 stycznia 2016 roku. Nie udzielał pełnomocnictwa J. H. ( zeznanie T. W. k. 54 v - 55)

Przepis art. 1051 § 1 kpc stanowi, że jeżeli dłużnik ma obowiązek zaniechać pewnej czynności lub nie przeszkadzać czynności wierzyciela, sąd w okręgu którego dłużnik działał wbrew swemu obowiązkowi, na wniosek wierzyciela po wysłuchaniu stron i stwierdzeniu, że dłużnik działał wbrew obowiązkowi, nałoży na niego grzywnę. Tak samo sąd postąpi w razie dalszego wniosku wierzyciela. Ponadto sąd może na wniosek wierzyciela zobowiązać dłużnika do zabezpieczenia szkody, grożącej wierzycielowi wskutek dalszego działania dłużnika wbrew obowiązkowi. Jeżeli zaś w samym tytule egzekucyjnym nie postanowiono, że w razie dokonania zmiany sprzecznej z obowiązkiem dłużnika wierzyciel będzie uprawniony do usunięcia tej zmiany na koszt dłużnika, sąd na wniosek wierzyciela po wysłuchaniu stron upoważni wierzyciela do usunięcia tej zmiany na koszt dłużnika. Na żądanie wierzyciela sąd przyzna mu sumę na ten cel potrzebną. W razie oporu dłużnika sąd na wniosek wierzyciela poleci komornikowi usunięcie oporu. Do wykonania postanowienia o zabezpieczeniu stosuje się odpowiednio przepisy o postępowaniu egzekucyjnym ( art. 743 kpc).

Pozostaje poza sporem okoliczność, że w listopadzie 2015 roku T. W. kontynuował budowę ogrodzenia okalającego jego nieruchomość, w części gdzie kończył się teren nieutwardzony a zaczynał plac dojazdowo – manewrowy, utwardzony, w okolicy wjazdu na posesję od strony drogi krajowej. Poza sporem pozostaje także okoliczność, że dojazd do posesji uprawnionych odbywał się dotąd po nieruchomości obowiązanego w części, która wyłożona jest kostką w kierunku parkingu na terenie posesji uprawnionego, a także że pozostawiony poza ogrodzeniem wybudowanym w listopadzie 2015 roku plac manewrowy umożliwia wjazd na posesję uprawnionego, choć nie jest on tak dogodny, jak poprzednio. W ocenie Sądu wymierzenie grzywny i stosowanie § 1 i 3 art. 1051 kpc byłoby możliwe w sytuacji, gdy obowiązany działałby mając wiedzę o obowiązku zaniechania pewnej czynności, jak także wówczas, gdyby faktycznie nastąpiło utrudnienie możliwości wjazdu na działkę uprawnionego. Zdaniem Sadu żadna z tych przesłanek nie została wykazana. T. W. o obowiązku z zaniechania dowiedział się najwcześniej 7 grudnia 2015 roku ( gdy odebrał pismo od uprawnionych wzywające do zaniechania działań). Zebrany materiał nie dowodzi aby powziął wiedzę we wcześniejszej dacie (jak słusznie podnosi nie udzielał pełnomocnictwa J. H., a zatem nawet jeśli korespondencja od pełnomocnika uprawnionych do J. H. dotarła, to nie odnosi skutków wobec T. W., nadto nie był obecny na posesji w czasie interwencji Policji ). Z akt postępowania w sprawie XI Co 1025/15 jednoznacznie wynika, że skutecznego doręczenia dokonano dopiero w dniu 16 grudnia 2015 roku. Kontynuując prace grodzące w części jego posesję nie miał wiedzy o nałożonym obowiązku zaniechania. Nadto przejazd na nieruchomość uprawnionych po działce obowiązanego jest nadal możliwy i nie istnieją utrudnienia w dostępie do nieruchomości. Jest kwestią dyskusyjną, czy szerokość przejazdu winna mieć 7 czy 4 metry. Bez wątpienia jednak na posesję uprawnionego dojeżdżają samochody osobowe i dostawcze. Mając powyższe na uwadze Sąd oddalił wniosek na mocy art. 1051§ 1 i 3 kpc a contrario.

O kosztach postanowiono na mocy art. 770 kpc a contrario.