Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Toruniu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 marca 2017 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu X Wydział Cywilny w składzie następującym

Przewodniczący SSR Maria Żuchowska

Protokolant st. sekr. sąd. Elżbieta Jakubowska

Po rozpoznaniu w dniu 23 marca 2017 r. w Toruniu.

sprawy z powództwa B. (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty w G.

przeciwko D. M.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego D. M. na rzecz powoda B. (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego w G. :

- kwotę 573,44 zł (pięćset siedemdziesiąt trzy złote czterdzieści cztery grosze) wraz z umownymi odsetkami w wysokości dwukrotności odsetek ustawowych za opóźnienie od dnia 21 października 2016, , do dnia zapłaty;

- odsetki umowne w wysokości dwukrotności odsetek ustawowych za opóźnienie od kwoty 773,44 zł od dnia 07.07.2016r. do 27.07.2016r.

- odsetki umowne w wysokości dwukrotności odsetek ustawowych za opóźnienie od kwoty 723,44 zł od dnia 28.07.2016r. do 08.08.2016r.

- odsetki umowne w wysokości dwukrotności odsetek ustawowych za opóźnienie od kwoty 673,44 zł od dnia 09.08.2016r. do 14.09.2016r.

- odsetki umowne w wysokości dwukrotności odsetek ustawowych za opóźnienie od kwoty 623,44 zł od dnia 15.09.2016r. do 20.10.2016r.

II.  umarza postępowanie w pozostałej części;

III.  zasadza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 407 zł (czterysta siedem złotych) zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt X C 3121/16

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 2 sierpnia 2016 r. powodowy B. (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty w G. domagał się zasądzenia na jego rzecz od pozwanego D. M. kwoty 773,44 zł z umownymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz zwrotu kosztów procesu. Uzasadniając żądanie, powołał się na nabycie od (...) Banku SA wierzytelności przeciwko pozwanemu z tytułu umowy kredytu z dnia 02.09.2009r. Wyjaśnił, że w dniu 20.10.2014 powód zawarł z pozwanym porozumienie, jednak na skutek nieterminowej spłaty zobowiązania, wierzytelność z tytułu porozumienia z dniem 06.08.2015r. została postawiona w stan natychmiastowej wykonalności. Wskazano, że na dzień 07.07.2016 na dług pozwanego składały się: 498,28 zł tytułem kapitału i 275,16 zł tytułem kosztów

Nakazem zapłaty wydanym w postępowaniu upominawczym dnia
26.09.2016r., X Nc 4762/16, referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym Toruniu orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

Wskazany nakaz zapłaty pozwany zaskarżył sprzeciwem, w którym podniósł zarzut niewykazania roszczenia, braku legitymacji czynnej i zarzut przedawnienia. Jednocześnie podniesiono zarzut przedwczesności roszczenia, wobec regularnego spłacania rat zawartego z powodem porozumienia.

W odpowiedzi na sprzeciw powód podtrzymał żądanie pozwu i przedłożył dokumenty na odparcie zarzutów sprzeciwu. Cofnięto jednocześnie pozew co do kwoty 200 zł z uwagi na dokonane cztery wpłaty przez pozwanego w kwotach po 50 zł. Odnośnie do podniesionego zarzutu przedawnienia powód wskazał, iż bieg przedawnienia został w sprawie przerwany z uwagi na zawarte z pozwanym porozumienie.

Na rozprawie pełnomocnik pozwanego zmodyfikował zarzuty w ten sposób, że wniósł o oddalenie powództwa jako przedwczesnego wobec spłacania przez pozwanego zadłużenia zgodnie z zawartym porozumieniem. Wniósł także ewentualnie o nieobciążanie pozwanego kosztami procesu i rozłożenie należności na raty zgodnie z treścią porozumienia.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 02.09.2009r. pozwany D. M. zawarł z (...) Bankiem SA we W. umowę o kartę kredytową. Z tytułu umowy powstało zadłużenie.

Okoliczność bezsporna oraz dowód:

- umowa o kartę kredytową – k. 12-17,

B. (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty
w W. na podstawie umowy z dnia 02.09.2014 r. nabył wierzytelności od (...) Banku SA we W.. Pierwotny wierzyciel poinformował o tym pozwanego pismem z dnia 25.09.2014r.

Dowód : załącznik do umowy przelewu – k. 17,

- umowa przelewu wierzytelności – k. 18-18v

- zawiadomienie o przelewie – k. 54

W dniu 25.09.2014r. powód wysłał do pozwanego pismo z propozycją umożliwienia polubownej spłaty zadłużenia.

Dowód: pismo B. z dnia 25.09.2014r. – k. 55

W dniu 20.10.2014 powód zawarł z pozwanym D. M. porozumienie, zgodnie z którym pozwany uznał wierzytelność w kwocie 1369,86 zł z tytułu umowy kredytowej numer z dnia 02.09.2009. Pozwany zobowiązał się do spłaty należności powiększonej o koszty zawarcia porozumienia w 30-tu miesięcznych ratach w kwotach po 55,03 zł, płatnych do 31-go każdego miesiąca, począwszy od dnia 31.10.2014r. do 31.03.2017r. Wpłaty miały następować na rachunek bankowy powoda wskazany w umowie. Zgodnie z umową, w przypadku opóźnienia w zapłacie którejkolwiek z rat, bądź spłaty w kwotach niższych niż w porozumieniu, wierzyciel uprawiony był do złożenia klientowi oświadczenia woli o postawieniu wszystkich dotychczas niespłaconych należności w stan natychmiastowej wykonalności, wówczas podlegać miały one niezwłocznej zapłacie wraz z odsetkami.

Okoliczność bezsporna oraz dowód:

- porozumienie z dnia 02.11.2010r. – k. 57-59

Pozwany nie spłacał regularnie rat wskazanych w porozumieniu i czynił to w kwotach niższych niż ustalone, dopiero po telefonach ze strony przedstawicieli powoda.

Okoliczność bezsporna oraz dowód:

- rozliczenie wpłat – k. 62-65

- przesłuchanie pozwanego – k. 77

W dniu 15.06.2015r. powód skierował do pozwanego upomnienie do porozumienia wskazując, że zaległość na ten dzień wynosi 107,13 zł

Dowód: upomnienie do porozumienia – k. 60,

Z uwagi na dalsze nieregularne i nie w pełnych wysokościach spłacanie należności, w dniu 15.07.2015r. powód skierował do pozwanego ostateczne wezwanie do uregulowania zaległości, wskazując, że zadłużenie wynosi 106,86 zł. Jednocześnie poinformowano pozwanego, że postawiono całą przysługującą wierzytelność w stan natychmiastowej wykonalności, o ile do dnia 29.07.2015r. na rachunek nie wpłynie kwota 106,86 zł oraz kwota najbliższej raty w kwocie 53,98 zł. Wskazano także, że brak wpłaty spowoduje konieczność jednorazowej spłaty całości zadłużenia, które w dniu 30.07.2015r. wynosić będzie 1136,38 zł

Dowód: ostateczne wezwanie z postawieniem w stan natychmiastowej wymagalności – k. 61

Pozwany nie spłacił zaległości w wyznaczonym przez wierzyciela terminie, co spowodowało skutki z pisma z 15.07. 2015r. Po tym terminie pozwany dokonał w dniu 05.08.2015r. w kwocie 100 zł i później dalszych nieregularnych wpłat po 50 zł

Okoliczność bezsporna oraz dowód: zestawienie należności po lipcu 2015 – k. 62

- zestawienie wpłat – k. 32-33

W dniu 07.07.2016r. powód wystawił wyciąg z ksiąg rachunkowych wskazujący, że pozwany zalega z tytułu zawartego porozumienia łącznie kwotę 773,44 zł, w tym kwotę 498,28 zł tytułem kapitału i kwotę 275,16 zł tytułem kosztów.

Dowód: wyciąg z ksiąg funduszu – k. 5,

Po wystawieniu wyciągu pozwany wpłacił w dniu 26 lipca 2016r., 5 sierpnia 2016r., 14 września 2016r. i 19 października 2016r. kwoty po 50 zł

Okoliczność bezsporna oraz dowód:

- zestawienie wpłat – k. 32-33,

Sąd zważył, co następuje:

Zawarcie umowy o kartę kredytową przez pozwanego z bankiem w dniu 02.09.2009r. było bezsporne. Bezsporny był również fakt zawarcia porozumienia między stronami w 20.10.2014r. Spór w przedmiotowej sprawie dotyczył zasadności dochodzonego roszczenia, wobec zmodyfikowania zarzutów sprzeciwu i podniesienia przez pełnomocnika pozwanego na rozprawie wyłącznie zarzutu przedwczesności roszczenia.

Stan faktyczny ustalony został na podstawie dokumentów przedłożonych przez strony oraz zeznań pozwanego przesłuchanego na rozprawie w charakterze strony. Dowody z dokumentów zasługiwały na walor wiarygodności, gdyż ich rzetelność i autentyczność nie zostały w toku procesu podważone.

Za wiarygodne uznano zeznania pozwanego D. M., gdyż jego twierdzenia korespondowały z zebranym w sprawie materiałem dowodowym. Z jego zeznań wynikało, że spłacał raty wynikające z porozumienia „po telefonach od firmy powoda”, „dzwoniono do niego z zapytaniem kiedy zapłaci”, wpłacał „mniej więcej” co miesiąc. Pozwany przyznał, że któregoś dnia dostał pismo, że spawa została skierowana do Sądu.

Zeznania pozwanego były zgodne z harmonogramem wpłat przedłożonym przez powoda, z którego wynikały nieregularne wpłaty pozwanego i w kwotach niższych niż umówione. Pozwany w swych zeznaniach sam de facto przyznał, że nie dokonywał wpłat w terminach ustalonych w porozumieniu, a dopiero po telefonie przedstawiciela powoda. Pozwany wprawdzie zaprzeczył jakoby otrzymał wypowiedzenie porozumienia, ale jednocześnie potwierdził, że adres na który wysyłana była korespondencja był jego adresem zamieszkania. Dodatkowo wskazał, że otrzymał pismo o skierowaniu sprawy do Sądu, a z zebranych dokumentów wynika, że jedynym pismem, które zawierało wskazanie o skierowaniu sprawy do Sądu było wezwanie do zapłaty z postawieniem należności w stan natychmiastowej wymagalności i ze zobowiązaniem do spłaty całego zadłużenia z 15.07.2015r. W ocenie Sądu, nawet gdyby pozwany nie odebrał tego pisma, to zostało wysłane na prawidłowy adres, a pozwany spłacając należność nieregularnie i w niższych kwotach powinien liczyć się z konsekwencjami przewidzianymi w porozumieniu.

Z powyższych względów uznać należało, że zebrany w sprawie całokształt materiału dowodowego wskazuje, że powód miał podstawy przewidziane w porozumieniu do postawienia należności w stan natychmiastowej wykonalności, a także wobec dalszej nieregularnej spłaty, do domagania się zapłaty całej należności. Zebrany w sprawie materiał dowodowy nie potwierdził, że pozwany spłacał regularnie kwoty wskazane w porozumieniu. Nie można też uznać, że wniesienie pozwu było przedwczesne.

Zdaniem Sądu, powód, po postawieniu całej należności w stan wymagalności, miał prawo skierować sprawę do Sądu mimo tego, że pozwany co jakiś czas wpłacał kwoty po 50 zł. Porozumienie bowiem przestało obowiązywać z końcem lipca 2015r. i dalsze wpłaty pozwanego, które były zaliczane na poczet zadłużenia, nie potwierdzały w żadnej mierze, że porozumienie nadal obowiązuje. Dodatkowo nawet po lipcu 2015r. wpłaty dokonywane były nieregularnie i nie w ustalonych poprzednio kwotach.

Z uwagi na niezaliczenie wpłaty, które miała miejsce po wystawieniu wyciągu z ksiąg rachunkowych funduszu (50 zł w dniu 27.07.2016) oraz trzech wpłat, które miały miejsce po wniesieniu pozwu ( 50 zł w dniu 08.08.2016r., 50 zł w dniu 14.09.2016r. i 50 zł dniu 20.10.2016r.) powód cofnął pozew w tym zakresie domagając się należnych odsetek od tych wpłat.

Na rozprawie pełnomocnik pozwanego złożył ewentualny wniosek o rozłożenie należności na raty w wysokościach wskazanych w porozumieniu oraz o nieobciążanie pozwanego kosztami z uwagi na to, że nie dał powodów do wytoczenia powództwa. Oba wnioski nie zasługiwały na uwzględnienie. Jeżeli chodzi o nieobciążanie pozwanego kosztami procesu to uznać należało, że zebrany w sprawie materiał dowodowy potwierdził, że pozwany dał powód do wytoczenia powództwa, co zostało szerzej opisane wyżej.

Jeżeli natomiast chodzi o wniosek pozwanego o rozłożenie należności na raty to, zdaniem Sądu, nie zasługiwał on na uwzględnienie z następujących powodów. W myśl art. 320 k.p.c., w szczególnie uzasadnionych wypadkach sąd może w wyroku rozłożyć na raty zasądzone świadczenie, a w sprawach o wydanie nieruchomości lub o opróżnienie pomieszczenia - wyznaczyć odpowiedni termin do spełnienia tego świadczenia. Celem unormowania art. 320 k.p.c. jest umożliwienie realnego zaspokojenia wierzyciela przez dłużnika, znajdującego się w określonej sytuacji ekonomicznej, rodzinnej lub zdrowotnej. Rozłożenie długu na raty ma też umożliwić prawidłowe i skuteczne wyegzekwowanie go. Zebrany w sprawie materiał dowodowy wskazuje, że pozwany nie przestrzegał harmonogramu spłat należności w ratach ustalony z powodem. Poza stwierdzeniem na rozprawie, że pozwany jest bezrobotny i ma nieregularne dochody, strona pozwana nie wykazała, jakie są rzeczywiste dochody i wydatki pozwanego, by ocenić możliwość spłaty zadłużenia w ratach. A zatem postawa pozwanego wskazuje, że brak jest podstaw do uznania, że pozwany po rozłożeniu należności na raty, przestrzegałby terminowej spłaty. Dlatego też Sąd nie uwzględnił wniosku pozwanego o rozłożenie należności na raty.

Z podanych względów, na podstawie art. 69 ust. 1 Prawa bankowego, powództwo okazało się zasadne i podlegało uwzględnieniu, o czym orzeczono w punkcie I sentencji wyroku. Jednocześnie Sąd uznał, iż nie zachodzą w przedmiotowej sprawie podstawy do uznania, że dochodzone pozwem roszczenie jest sprzeczne z prawem czy zasadami współżycia społecznego. O odsetkach za opóźnienie rozstrzygnięto na podstawie art. 481 § 1 i 2(1) kc i art. 359 kc.

Umorzono postępowanie w zakresie cofniętego powództwa, tj. co do kwoty 200 zł, w związku z dokonaniem czterech wpłat przez pozwanego w kwotach po 50 zł .

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c. w punkcie III sentencji wyroku. Strona powodowa wygrała proces w zasadzie w całości (jedynie jedna kwota 50 zł została wpłacona przed wniesieniem pozwu, a powód ograniczył powództwo w tym zakresie dopiero na rozprawie) , co uzasadnia obciążenie pozwanego obowiązkiem zwrotu kosztów procesu w całości. Na koszty te składały się: opłata sądowa od pozwu w kwocie 30 zł, wynagrodzenie pełnomocnika procesowego będącego radcą prawnym w kwocie 360 zł i opłata od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł.