Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Toruniu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 października 2016 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu X Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	SSR Stanisław Sadowski
Protokolant:	st. sekr. sądowy Paweł Sosnowski

po rozpoznaniu w dniu 13 października 2016 r. w Toruniu

sprawy z powództwa (...) Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego - Subfundusz KI 1 w W.

przeciwko D. K.

o zapłatę

orzeka:

I.  oddala powództwo;

II.  zasądza od powoda (...) Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego - Subfundusz KI 1 w W. na rzecz pozwanej D. K. kwotę 1 217 zł (słownie: tysiąc dwieście siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

UZASADNIENIE

Powód (...) Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W., wniósł pozew o zapłatę kwoty 8 348,89 zł wraz z odsetkami i kosztami procesu, przeciwko pozwanej D. K..

W uzasadnieniu pozwu wskazano, że dochodzona kwota wynika z braku zapłaty przez pozwaną należności z tytułu zaciągniętego zobowiązania u wierzyciela pierwotnego tj. (...) Bank SA (dawniej (...) Bank SA). Wierzytelność objęta pozwem została natomiast nabyta przez powoda na podstawie postanowień umowy o przelew wierzytelności z dnia 22 kwietnia 2015 r.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty wydanego w postępowaniu upominawczym pozwana wniosła o oddalenie powództwa. Podniesiono brak legitymacji procesowej czynnej strony powodowej, z uwagi na nieudowodnienie przejścia uprawnień do dochodzenia wierzytelności objętej sporem. Przede wszystkim podniesiono jednak zarzut przedawnienia dochodzonego roszczenia.

W piśmie procesowym pełnomocnik powoda podtrzymał stanowisko w sprawie oraz zaprzeczył wszelkim twierdzeniom pozwanej. Wskazał, że roszczenie dochodzone pozwem nie uległo przedawnieniu, albowiem przed upływem terminu przedawnienia wierzyciel pierwotny, jako bank prowadzi przeciwko pozwanej egzekucję na podstawie bankowego tytułu egzekucyjnego.

Na rozprawie, pełnomocnik pozwanej podtrzymał stanowisko w sprawie.

Sąd ustalił, co następuje

Pozwana D. K. zawarła w dniu 13 lipca 2007 r. z wierzycielem pierwotnym (...) Bank (...) SA umowę pożyczki gotówkowej, która miała być spłacona do dnia 15 listopada 2008 roku.

Pozwana nie wywiązała się ze zobowiązania uregulowania zapłaty wobec wierzyciela pierwotnego zaciągniętego zobowiązania wobec czego wierzyciel ten wypowiedział umowę kredytu pozwanej. Od dnia 16 lutego 2008 roku całe roszczenie z tytułu pożyczki stało się wymagalne. Następnie bank wystawił dnia 10 sierpnia 2009 r. w stosunku do pozwanej bankowy tytuł egzekucyjny, któremu dnia 25 października 2010 r. w tutejszym Sądzie nadano klauzulę wykonalności.

Na podstawie bankowego tytułu wykonawczego wszczęto postępowanie egzekucyjne, które prowadzi Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Toruniu R. C..

W dniu 22 kwietnia 2015 r. na podstawie umowy cesji powód nabył wierzytelność wobec pozwanego. Natomiast dnia 18 czerwca 2015 r. powód złożył pozew do tutejszego Sądu.

W okresie od wypowiedzenia umowy pożyczki pozwanej nie kontaktowała się ona z żadnym z wierzycieli. Nie podpisała z nimi żadnej ugody. Nie składała także oświadczenia o uznaniu długu. Nie toczyło się żadne postępowanie procesowe czy ugodowe bądź mediacyjne o zapłatę przedmiotowej należności.

/ Dowód:

-dokumenty:

umowa pożyczki – k. 43-44 akt, zawiadomienie o przelewie wierzytelności-k. 41 akt, wezwanie do zapłaty po przelewie wierzytelności – k. 42 akt

wyciąg z ksiąg rachunkowych funduszu sekurytyzacyjnego – k. 24 -25 akt, wniosek o nadanie klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu - k.45 akt, postanowienie Sądu-k. 46 akt, wypowiedzenie umowy -k. 47 akt postanowienie o nadaniu klauzuli wykonalności tytułowi egzekucyjnemu – k. 50,49 umowa przelewu wierzytelności – k. 17 – 23 akt

-akta egzekucyjne KM 1282/11 komornika przy tut. sądzie R. C./

Sąd zważył, co następuje

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dołączonych do akt sprawy dokumentów zawartych w aktach przedmiotowej sprawy oraz aktach egzekucyjnych. Dokumentom tym Sąd w pełni dał wiarę, ponieważ układały się w logiczną całość, a ich prawdziwość nie była w żaden sposób kwestionowana przez strony.

Bezspornym w sprawie jest to, że pozwana zawarła z powodem umowę kredytu i zobowiązała się do spłaty zaciągniętego zobowiązania, związanego ze zwrotem kwoty pożyczki. Bezsporny jest również fakt, że wierzyciel pierwotny z uwagi na niewywiązanie się pozwanego za zobowiązania wystawił przeciwko niemu bankowy tytuł egzekucyjny, na podstawie którego, po nadaniu mu klauzuli wykonalności, prowadzi postępowanie egzekucyjne, które po przelewie wierzytelności bezskuteczności nie zostało umorzone. Nie ma również wątpliwości, że przeciwko pozwanej po raz pierwszy wniesiono powództwo w sprawie zapłaty długu w przedmiotowej sprawie.

Spornym w sprawie pozostaje fakt czy pozwana jest zobowiązana do zapłaty dochodzonej kwoty wobec podniesionego przez nią zarzutu przedawnienia dochodzonego roszczenia.

Zgodnie z art. 118 k.c., jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, termin przedawnienia wynosi lat dziesięć, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej - trzy lata. Strona powodowa zawarła umowę, której przedmiotem była wierzytelność przysługująca pierwotnie bankowi, a zatem związana z działalnością gospodarczą.

W ocenie Sądu zarzut przedawnienia podniesiony przez pozwaną należy uwzględnić w odniesieniu do powoda. Jak wynika z zebranego w sprawie materiału dowodowego i oświadczenia samego powoda, umowę pożyczki wierzyciel pierwotny wypowiedział pozwanej w 2008 roku-ze skutkiem na dzień 16 lutego 2008r., i zdaniem Sądu, od tego momentu należy liczyć trzyletni okres przedawnienia, bowiem wtedy roszczenie stało się w pełni wymagalne. Co za tym idzie, roszczenie przedawniło się już w lutym 2011 roku, a więc na ponad cztery lata przed datą wniesienia pozwu przez powoda, jako aktualnego wierzyciela. Powód nabył przedmiotową wierzytelność przed upływem terminu przedawnienia. Nie można jednak podzielić jego argumentacji, iż w sprawie doszło do przerwania biegu przedawnienia.

Jak wynika z uchwały Sądu Najwyższego o sygnaturze III Czp 29/16 z dnia 29 czerwca 2016 r., nabywca wierzytelności niebędący bankiem nie może powoływać się na przerwanie biegu przedawnienia wywołanego prowadzeniem egzekucji na podstawie bankowego tytułu egzekucyjnego, zaopatrzonego w klauzulę wykonalności. W uchwale tej wskazano, że procedura wystawienia i stosowania bankowych tytułów egzekucyjnych miała charakter szczególny i posługiwać się nią mogły tylko banki, wszczęcie zatem na tej podstawie egzekucji skutkowało tylko wobec banku, a nie wobec innych podmiotów. W ślad za tą tezą poszły rozważania tutejszego Sądu, w przedmiotowej sprawie, iż nadanie klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu i późniejsza egzekucja na podstawie tego tytułu, nie przerwały biegu przedawnienia w stosunku do dochodzonego roszczenia, którego zapłaty dochodzi inny podmiot, niż bank-wierzyciel pierwotny.

Powód nie podał innych faktów czy dowodów na okoliczność przerwania biegu przedawnienia roszczenia wobec niego w przedmiotowej sprawie.

Wobec skutecznie podniesionego zarzutu przedawnienia, Sąd pominął badanie innych okoliczności, na które powoływała się pozwana wnosząc pozostałe zarzuty w procesie. Należy jednak mieć na uwadze fakt, iż pomimo przelewu wierzytelności egzekucja przeciwko pozwanej jest nadal prowadzona na rzecz wierzyciela pierwotnego, co uznać należy za nieprawidłowe i dodatkowo przemawia za oddaleniem powództwa przeciwko pozwanej w przedmiotowej sprawie.

Biorąc pod uwagę fakt, że roszczenie, z którym wystąpił powód uległo przedawnieniu wobec powoda, Sąd orzekł o oddaleniu powództwa zgodnie z art. 117 § 1 w związku z art. 118 kodeksu cywilnego.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1-3 kodeksu postępowania cywilnego, w myśl zasady odpowiedzialności strony za wynik procesu, zasądzając od powoda na rzecz pozwanego kwotę 1 217 zł tytułem zwrotu kosztów procesu. Na koszty procesu składały się: kwota 1 200 zł tytułem zastępstwa procesowego według norm przepisanych oraz kwota 17 zł tytułem opłaty skarbowej od dokumentu pełnomocnictwa procesowego.