Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Toruniu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 września 2020 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu X Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący

sędzia Katarzyna Malinowska

po rozpoznaniu w dniu 17 września 2020 r. w Toruniu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa M. O.

przeciwko A. A.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego na rzecz powódki kwotę 24 900 zł (dwadzieścia cztery tysiące dziewięćset złotych) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 21 kwietnia 2019 r. do dnia zapłaty,

II.  zasądza od pozwanego na rzecz powódki kwotę 4865 zł (cztery tysiące osiemset sześćdziesiąt pięć złotych) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się niniejszego wyroku do dnia zapłaty.

sędzia Katarzyna Malinowska

UZASADNIENIE

Powódka M. O. złożyła pozew przeciwko A. A. o zapłatę kwoty 24900 zł z odsetkami i kosztami.

W uzasadnieniu pozwu wskazano, że powódka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej sprzedała A. A. pług obracalny trzyskibowy, korpus pługa obracalnego i mechanizm koła kopiującego za cenę 24.900 zł płatną do dnia 20 kwietnia 2019 r. A. A. nie uiścił ceny.

Pozwany nie kwestionował faktu zawarcia umowy sprzedaży, jej przedmiotu i ceny, oraz faktu, że należne wynagrodzenie nie zostało powódce zapłacone. Powód wniósł o rozłożenie należności na raty.

Tym samym stan faktyczny w tym zakresie był między stronami bezsporny. W związku z tym, iż strony łączyła umowa sprzedaży, podstawą prawną rozstrzygnięcia jest art. 535 kc, który stanowi, że przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.

Nie budzi wątpliwości, że zasadnie powódka dochodziła należnej jej kwoty.

Zgodnie z art. 320 kpc w szczególnie uzasadnionych wypadkach sąd może w wyroku rozłożyć na raty zasądzone świadczenie, a w sprawach o wydanie nieruchomości lub o opróżnienie pomieszczenia - wyznaczyć odpowiedni termin do spełnienia tego świadczenia.

Pozwany wnosząc o rozłożenie na raty wskazał, iż jako rolnik poniósł stratę w uprawach w związku z wystąpieniem suszy w 2019 r. i nie przyznano mu pomocy finansowej z (...). Dodatkowo posiada wierzytelność do odzyskania od Grupy (...) sp. z o.o. w C.. Oczekiwał nadto na odszkodowanie za szkody w uprawach. Nadto prowadzone były rozmowy ugodowe. Zaproponował do spłaty kwotę 3.000 zł kwartalnie.

Wniosek nie zasługiwał na uwzględnienie.

Po pierwsze: rozłożenia na raty proponowane przez pozwanego spowodowałoby zaspokojenie powódki dopiero po kolejnych 2 latach od dnia uprawomocnienia się wyroku, a więc ponad 3,5 roku po dacie sprzedaży, co spowodowałoby nadmierne obciążenie ekonomiczne powódki.

Po drugie: do dnia zamknięcia rozprawy pozwany nie wpłacił żadnej kwoty na rzecz powódki, mimo niekwestionowania roszczenia co do zasady, a w październiku 2020 r. winien już dysponować środkami pieniężnymi z tytułu sprzedaż płodów rolnych, co poddaje w wątpliwość rzeczywistą możliwość spłacania należności w ratach.

Po trzecie: nie sposób obciążyć powódki błędnymi decyzjami ekonomicznymi pozwanego, skoro nie wziął on pod uwagę, że pomoc finansowa na podstawie decyzji Dyrektora Oddziału (...) Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w T. z dnia 29 stycznia 2019 r. (k. 31-33 akt) może nie wystarczyć na zapłatę za maszynę rolniczą. Dodatkowo wskazać należy, że straty w uprawach pozwanego miały miejsce już po zakupie maszyny. W chwili zakupu pozwany winien był dysponować konieczną do zapłaty kwotą, w szczególności, że termin płatności określono na 7 dni. Może to wskazywać, że przy podejmowaniu decyzji o zakupie z krótkim terminem płatności pozwany nie miał 24900 zł, tym bardziej nie można premiować takiego podejścia rozłożeniem dochodzonej kwoty na raty.

Mając powyższe na względzie Sąd orzekł jak w pkt I wyroku.

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 98 kpc kierując się zasadą odpowiedzialności za wynik postępowania. Na zsądzone koszty składa się 17 zł opłaty skarbowej od pełnomocnictwa, 1245 zł opłaty sądowej i 3600 wynagrodzenia pełnomocnika.

Sąd nie uwzględnił wniosku o nieobciążenie kosztami procesu na podstawie art. 101 kpc, bowiem wbrew twierdzeniom strony pozwanej to nie upór powódki doprowadził do procesu, a naruszanie przez A. A. słusznych interesów powódki.