Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Toruniu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 marca 2016 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu X Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	SSR Stanisław Sadowski
Protokolant:	st. sekr. sądowy Paweł Sosnowski

po rozpoznaniu w dniu 22 marca 2016 r. w Toruniu

sprawy z powództwa A. (...) w W.

przeciwko P. S.

o zapłatę

orzeka:

oddala powództwo.

UZASADNIENIE

Powód A. (...) W. wniósł o zasądzenie od pozwanego P. S. kwoty 1 153,95 złotych tytułem należności za usługi telekomunikacyjne, które na rzecz pozwanego świadczył jako operator wierzyciel pierwotny spółka P4 sp. z o.o. Powód nabył powyższą wierzytelność od tego operatora w drodze przelewu.

Pozwany P. S., w sprzeciwie od nakazu zapłaty wydanego w elektronicznym postępowaniu upominawczym wniósł o oddalenie powództwa, podnosząc brak podstaw po stronie wierzyciela pierwotnego do naliczenia opłat i wystawienia faktur, a w szczególności do jednostronnego rozwiązania umowy przez operatora, który nie świadczył usług na rzecz pozwanego, zgodnie z umową.

Sąd ustalił, co następuje

W dniu 6 lutego 2013 roku pozwany P. S. jako konsument zawarł z wierzycielem pierwotnym spółką (...)operatorem sieci PL umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych o numerze (...). Pozwany był już stroną innej, podobnej umowy z tym operatorem, dotyczącej innego numeru telefonu.

Pozwany dokonywał płatności abonamentu za obydwa telefony na ten sam rachunek bankowy. W miesiącu czerwcu 2013 roku wierzyciel pierwotny zawiesił wykonywanie usług dla pozwanego, który zauważył ten fakt w postaci braku sygnału telefonicznego. Pozwany został poinformowany w punkcie obsługi klienta o braku płatności za usługi. Wyjaśnił wówczas, iż opłaty abonamentu były wykonywane, ale na jeden rachunek bankowy. Pomimo wyjaśnienia powstałej sytuacji, oraz wysyłania pism przez pozwanego, operator nie przywrócił pozwanemu sygnału telefonicznego, oraz pismem z dnia 27 lipca 2013 roku wypowiedział mu umowę wobec braku zapłaty świadczeń- abonamentu z dniem 31 sierpnia 2013 roku. Ponadto wierzyciel pierwotny obciążył pozwanego kwotą 986,79 zł kary umownej oraz wystawił także fakturę za usługi telekomunikacyjne na kwotę 166,81 złotych.

Wierzyciel pierwotny pozwał pozwanego uprzednio w sprawie XC 1139/14. W tamtej sprawie również wydano nakaz w Elektronicznym Postępowaniu Upominawczym. Pozwany wniósł sprzeciw o podobnej treści jak w przedmiotowej sprawie. Po skierowaniu sprawy ze sprzeciwem pozwanego do rozpoznania w tutejszym Sądzie, (...) z o.o. jak powód nie uzupełnił braków formalnych pozwu i postępowanie zostało umorzone postanowieniem z dnia 2 września 2014 roku. Wkrótce po tym fakcie, wierzyciel pierwotny przelał na rzecz powoda przedmiotową wierzytelność.

Pozwany nadal korzysta z usług tego operatora, realizując umowę dotyczącą drugiego numeru telefonicznego.

/Dowód:

-przesłuchanie pozwanego P. S.-k. 114 akt,

-dokumenty:

wezwanie do zapłaty-k.35-36 akt, zawiadomienie o przelewie wierzytelności –k.37-39 akt, umowa sprzedaży wierzytelności-k.46-59 akt, umowa o świadczenie usług telekomunikacyjnych-k.60-68 akt, nota debetowa-k.69 akt, pismo pozwanego do wierzyciela pierwotnego - k. 86, 87, 88, 89, 90 akt, dowody wpłat-k.95-98 akt

-akta sprawy XC 1139/14./.

Sąd zważył, co następuje

Sąd uznał za wiarygodny dowód z zeznań pozwanego P. S., który w toku przesłuchania na rozprawie opisał przebieg zdarzeń i własne działania, które podejmował w przedmiotowej sprawie. Jego zeznania są w pełni zgodne z treścią dowodów z dokumentów, zawartych w aktach sprawy oraz sprawy XC 1139/14 i nie ma powodu, aby odmówić im wiary. Należy przy tym zauważyć fakt, iż powód nie przedstawił żadnych dowodów, które pozwoliłyby na zakwestionowanie wiarygodności zeznań pozwanego.

Sad uznał za wiarygodne dowody z dokumentów, zawartych w aktach sprawy, których wiarygodności ani autentyczności żadna ze stron nie zakwestionowała.

Powództwo jest bezzasadne.

Jak wynika z materiału dowodowego, zebranego w sprawie, u podstaw problemów powstałych przy realizacji umowy wierzyciela pierwotnego z pozwanym leżał fakt uiszczania przez niego opłat za obydwa numery telefoniczne na jeden rachunek bankowy operatora. Po wyjaśnieniu tego problemu, operator powinien był przeksięgować dokonane wpłaty. (...) funkcjonowania wierzyciela pierwotnego zadziałał jednak inaczej. Pozwanemu zawieszono świadczenie usług, co nie powinno było w ogóle nastąpić. Już po wysokości wpłat służby księgowe profesjonalnego usługodawcy powinny zorientować się, w jaki sposób pozwany uiszcza opłaty. Nawet jeżeli nastąpiło zawieszenie usług z powodu braku odpowiedniej reakcji księgowości wierzyciela pierwotnego, to po interwencji pozwanego, usługa winna była mu zostać przywrócona, co jednak się nie stało, także po jego kolejnych pismach. W powstałej sytuacji, to raczej pozwany był uprawniony do wypowiedzenia umowy, a nie operator. W tej sytuacji, nie było tym bardziej podstaw do naliczenia kary umownej pozwanemu. Pozwany miał też prawo potrącić z należności z tytułu abonamentu okres braku usługi na jego rzecz.

Symptomatyczny jest także fakt, iż w sprawie XC 1139/14 po wniesieniu sprzeciwu przez pozwanego wierzyciel pierwotny, jako powód nie zdecydował się na kontynuację procesu na rozprawie, lecz poprzez bierność procesową doprowadził do umorzenia postępowania po czym niezwłocznie wierzytelność sprzedał w drodze przelewu.

W tej sytuacji, Sąd uznał, iż po stronie pozwanego nie powstał obowiązek świadczenia kwoty dochodzonej pozwem i na mocy art. 353 § 1 ( a contratio) w związku z art. 513 § 1 kodeksu cywilnego oddalił powództwo w całości.

Sąd nie rozstrzygał w wyroku o kosztach procesu, albowiem poniósł je w całości powód, który przegrał sprawę.