Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Toruniu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 lipca 2016 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu X Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	SSR Beata Kasprzyk
Protokolant:	st. sekr. sądowy Paweł Sosnowski

po rozpoznaniu w dniu 22 lipca 2016 r. w Toruniu

sprawy z powództwa (...) Banku (...) Spółka Akcyjna we W.

przeciwko D. S.

o zapłatę

orzeka:

I.  zasądza od pozwanej D. S. na rzecz powoda (...) Banku (...) Spółka Akcyjna we W. kwotę 1 396,67 zł (tysiąc trzysta dziewięćdziesiąt sześć złotych i sześćdziesiąt siedem groszy) wraz z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP od kwoty 1 070,24 zł od dnia 7 października 2015r. do dnia 31 grudnia 2015r., a od 1 stycznia 2016r., w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie do dnia zapłaty;

II.  w pozostałym zakresie umarza postępowanie;

III.  zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 227 zł (dwieście dwadzieścia siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

UZASADNIENIE

Powód (...) Bank (...) S.A. z siedzibą we W. wniósł pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym o zasądzenie od pozwanej D. S. kwoty1396,67 zł wraz z odsetkami oraz kosztami procesu.

W uzasadnieniu pozwu wskazano, że udzielono pozwanej kredytu wskutek zawarcia umowy o przyznanie limitu kredytowego oraz umowy o wydanie

i korzystanie z karty kredytowej . Pozwana mimo wezwań i monitów nie wywiązała się z obowiązku spłaty.

Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie w Wydziale VI Cywilnym wydał

2 grudnia 2015 r. nakaz zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym, zgodnie z żądaniem pozwu.

Pozwana wniosła sprzeciw od powyższego nakazu , domagała się rozłożenia należności na raty . Z uwagi na chorobę , nie jest w stanie spłacić jednorazowo zadłużenia . Podniosła , że od stycznia 2016r. zacznie spłacać zadłużenie .

Postanowieniem z 22 grudnia 2015 r. powyższy stwierdził skuteczne wniesienie sprzeciwu i przekazał sprawę do Sądu Rejonowego w Toruniu .

Strona powodowa w odpowiedzi na sprzeciw podniosła , że wniosek o rozłożenie na raty żądania jest czynnością zmierzającą do odroczenia terminu zapłaty . Wskazano także , że mimo złożonych deklaracji pozwana nie dokonała żadnej wpłaty ..

Sąd ustalił, co następuje :

Pozwana D. S. 13 czerwca 2006 r. zawarła z (...) Bank (...) S.A. we W. umowę o przyznanie limitu kredytowego nr (...) , na podstawie której przyznano jej limit kredytowy oraz wydano kartę kredytową umożliwiającą korzystanie z limitu w wysokości 2000zł .

Pozwana była zobowiązana do spłaty kredytu zgodnie z comiesięcznymi wyciągami generowanymi przez stronę powodową .

Pozwana nie wywiązała się z umowy .

Pismem z 7 lipca 2015r. powodowy bank dokonał wypowiedzenia umowy

z uwagi na zadłużenie .

Pozwana po wniesieniu pozwu dokonała wpłaty w kwocie 146zł .

/dowód:

Wyciąg z ksiąg banku – k. 41akt,

Historia operacji dokonywanych przez pozwaną – k. 42-48akt,

Wypowiedzenie umowy – k. 54 akt/.

Sąd zważył, co następuje

Przestawiony stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o dowody z dokumentów, dołączonych przez stronę powodową do akt sprawy.

Dowody te zostały przez Sąd uznane za wiarygodne, bowiem żadna ze stron nie zakwestionowała ich autentyczności i wiarygodności.

Bezspornym jest, że pozwana zawarła z bankiem umowę , z której się nie wywiązała .

Bezsporne jest to , że do wypowiedzenia umowy doszło w 2015r. , jak i fakt , że pozwana nie spłaciła zadłużenia , a także jego wysokość .

Strony wiązała umowa. Zgodnie z art. 353§1 k.c. pozwana powinna wywiązać się z umowy , jak to uczyniła druga strona .

Mając powyższe na uwadze powództwo należało uwzględnić .

Jednocześnie pozwana wnosiła o rozłożenie świadczenia na raty .

Art. 320 k.p.c. zezwalający na powyższe , stanowi , że można tak uczynić w szczególnie uzasadnionych wypadkach .

Pozwana nie złożyła żadnych dokumentów , które potwierdzałyby jej zły stan zdrowia . została pouczona o możliwości złożenia wniosków dowodowych na ta okoliczność .

Mając na uwadze , że nie uczyniła nic więcej oprócz wskazania , że stan zdrowia się pogarsza , w ocenie sądu nie było podstaw , by rozłożyć świadczenie na raty .

Mając powyższe na uwadze , w ocenie sądu roszczenie należało uwzględnić w kwocie wskazanej w ostatnim piśmie procesowym powoda z 6 czerwca 2016r. , w którym cofnięto powództwo w zakresie kwoty 146zł , z uwagi na wpłatę pozwanej . Sąd uwzględnił żądanie w tym zakresie , na podstawie art. 535§1 k.c. W pozostałym zakresie umorzono postępowanie na podstawie art. 355§1 k.p.c.

O kosztach Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 – 3 k.p.c. zawierający zasadę odpowiedzialności za wynik procesu.

Pozwana przegrała proces w całości, stąd zobowiązana jest do poniesienia kosztów procesu .