VIII K 1005/23 - uzasadnienie Sąd Rejonowy w Toruniu z 2024-09-10

WYROK Z UZASADNIENIEM

Sygn. akt: VIII K 1005/23

4075-4 Ds 1084.2021

1.WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 września 2024 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu VIII Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący Sędzia Angelika Kurkiewicz

Protokolant Starszy sekretarz sądowy Wojciech Rydzio

bez udziału prokuratora,

po rozpoznaniu dnia 10 września 2024 r. sprawy

W. K., s. M. i M. z domu P.,

ur. (...) w(...)

oskarżonego o to, że:

W dniu 06 czerwca 2021 r. ok. godz. 14:30 w (...) przy ul. (...), a (...) (R.), w ruchu lądowym, kierując pojazdem mechanicznym marki (...) o nr rej. (...) nieumyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa określone w ustawie Prawo o Ruchu Drogowym, w ten sposób, że nie zastosował się do sygnalizacji świetlnej i wjechał na skrzyżowanie przy włączonym dla jego kierunku ruchu świetle czerwonym, w wyniku czego doprowadziła do zdarzenia drogowego uderzając w pojazd marki (...) o nr rej. (...), którego kierujący I. S. doznał obrażeń ciała w postaci skręcenia kolana lewego z naderwaniem więzadła pobocznego piszczelowego, co spowodowało naruszenie czynności narządu ruchu trwające powyżej dni siedmiu, a ponadto doznał wstrząśnienia mózgu, stłuczenia części dalszej podudzia lewego, skręcenia stawu skokowego lewego i otarć naskórka kolana prawego, co spowodowało naruszenie czynności ośrodkowego układu nerwowego, narządu ruchu i skóry trwające nie dłużej niż siedem dni,

tj. o czyn z art. 177 § 1 kk

orzeka:

I.  przyjmując, iż czyn oskarżonego wyczerpał znamiona występku określonego w art. 177 § 1 kk oraz uznając, że wina i społeczna szkodliwość czynu nie są znaczne, a okoliczności jego popełnienia nie budzą wątpliwości na podstawie art. 66 § 1 i 2 kk i art. 67 § 1 kk warunkowo umarza postępowanie karne wobec oskarżonego na okres 2 (dwóch) lat tytułem próby;

II.  na podstawie art. 67 § 3 kk zobowiązuje oskarżonego do zapłaty na rzecz pokrzywdzonego I. S. kwoty w wysokości 5000 zł (pięciu tysięcy złotych) tytułem częściowego zadośćuczynienia;

III.  na mocy art. 67 § 3 kk w zw. z art. 39 pkt 3 kk orzeka wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 1 (jednego) roku, licząc od uprawomocnienia się wyroku;

IV.  zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa (Sądu Rejonowego w Toruniu) kwotę 100 zł (sto złotych) tytułem opłaty sądowej oraz kwotę 2403,13 zł (dwa tysiące czterysta trzy złote trzynaście groszy) tytułem wydatków postępowania.

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

VIII K 1005/23

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

W. K.

W dniu 06 czerwca 2021 r. ok. godz. 14:30 w (...)przy ul. (...), a (...)( R.), w ruchu lądowym, kierując pojazdem mechanicznym marki (...) o nr rej. (...) nieumyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa określone w ustawie Prawo o Ruchu Drogowym, w ten sposób, że nie zastosował się do sygnalizacji świetlnej i wjechał na skrzyżowanie przy włączonym dla jego kierunku ruchu świetle czerwonym, w wyniku czego doprowadził do zdarzenia drogowego uderzając w pojazd marki (...) o nr rej. (...), którego kierujący I. S. doznał obrażeń ciała w postaci skręcenia kolana lewego z naderwaniem więzadła pobocznego piszczelowego, co spowodowało naruszenie czynności narządu ruchu trwające powyżej dniu siedmiu, a ponadto doznał wstrząśnienia mózgu, stłuczenia części dalszej podudzia lewego, skręcenia stawu skokowego lewego i otarć naskórka kolana prawego, co spowodowało naruszenie czynności ośrodkowego układu nerwowego, narządu ruchu i skóry trwające nie dłużej niż siedem dni, tj. o czyn z art. 177§1 kk.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 6 czerwca 2021 roku około godziny 14:40 na skrzyżowaniu ulic (...) w (...)doszło do wypadku samochodowego, którego sprawcą był W. K.. Kierując samochodem marki (...) oskarżony nie zastosował się do znaków sygnalizacji świetlnej i wjechał na skrzyżowanie, mimo że dla jego kierunku ruchu świeciło się światło czerwone. W tym czasie skrzyżowaniem poruszał się prawidłowo I. S. swoim (...), który dla swojego kierunku ruchu miał światło zielone. Pojazdy zderzyły się.

Uczestnicy zdarzenia byli trzeźwi. Sygnalizacja świetlna w tym dniu działała prawidłowo.

szkic miejsca zdarzenia drogowego

3-4

oględziny pojazdów

5-6, 7-9

badanie trzeźwości, świadectwo wzorcowania

9-11

oględziny miejsca wypadku

16-17a

zeznania świadka J. S.

24-25

zeznania świadka B. O.

49-50

monitoring, zdjęcia z monitoringu - k. 91-98

53

zeznania świadka M. K.

69-70

pismo z zakładu usług technicznych

76-75

opinia biegłego z zakresu badań wypadków drogowych

102-112

wyjaśnienia podejrzanego W. K.

131-132

W wyniku zdarzenia ucierpiał I. S. . Doznał on obrażeń ciała w postaci skręcenia kolana lewego z naderwaniem więzadła pobocznego piszczelowego, co spowodowało naruszenie czynności narządu ruchu trwające powyżej dniu siedmiu, a ponadto wstrząśnienia mózgu, stłuczenia części dalszej podudzia lewego, skręcenia stawu skokowego lewego i otarć naskórka kolana prawego, co spowodowało naruszenie czynności ośrodkowego układu nerwowego, narządu ruchu i skóry trwające nie dłużej niż siedem

opinia sądowo-lekarska

41-42

W. K. jest osobą niekaraną.

kara karna

134

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1.OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

badanie trzeźwości, świadectwo wzorcowania

Dowód wiarygodny, niepodważony, sporządzony przez uprawnione organy.

oględziny miejsca wypadku, oględziny pojazdów, szkic miejsca zdarzenia drogowego, monitoring, zdjęcia z monitoringu

Dowody, których autentyczność nie budziła wątpliwości, wzajemnie korespondujące, sporządzone przez uprawnione podmioty w ramach ich uprawnień.

pismo z zakładu usług technicznych

Dokument uzyskany od uprawnionego podmiotu, prawdziwy, wiarygodny, nie podlegał podważeniu przez strony.

opinia sądowo-lekarska

Opinia jasna, pełna, logiczna, poparta analizą dokumentacji medycznej.

zeznania świadka M. K.

Zeznania świadka zostały ocenione jako autentyczne, spójne, jasne, niezawierające sprzeczności, korelujące z pozostałym materiałem dowodowym.

zeznania świadka B. O.

Zeznania świadka zostały ocenione jako autentyczne, spójne, jasne, niezawierające sprzeczności, korelujące z pozostałym materiałem dowodowym.

zeznania świadka J. S.

Zeznania świadka były autentyczne, wiarygodne, niezawierające sprzeczności. Ich treść korespondowała z pozostałym materiałem dowodowym.

wyjaśnienia podejrzanego W. K.

Wyjaśnienia oskarżonego posiadały walor prawdziwości. Nie były sprzeczne. Nie podlegały podważeniu, korelowały z innymi materiałami postepowania.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Zgodnie z art. 177 kk kto, naruszając, chociażby nieumyślnie, zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym, powoduje nieumyślnie wypadek, w którym inna osoba odniosła obrażenia ciała określone w art. 157 § 1 kk, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. Przestępstwo to ma charakter skutkowy, konieczne więc jest ustalenie, że pomiędzy stwierdzonym naruszeniem zasad bezpieczeństwa w ruchu a zaistniałym wypadkiem zachodzi związek przyczynowy (por. wyr. SN z 4 XI 1998 r., V KKN 303/97, OSNKW 1998, nr 11-12, poz. 50 z glosą aprobującą K. Pawelca, MoP 1995, nr 5). Należy zaznaczyć, że sam fakt, iż uczestnik ruchu naruszył obowiązującą regułę ostrożności, np. przejechał na czerwonym świetle, nie wystarcza do przypisania mu spowodowania wypadku, jeżeli nie zostało ustalone, że wypadek jest następstwem naruszenia tej właśnie reguły, a nie wyniknął z innej przyczyny, np. nadmiernej prędkości innego uczestnika ruchu.

Zgormadzony w sprawie materiał dowodowy, a w tym przede wszystkim sporządzona przez biegłego z zakresu badań wypadków komunikacyjnych opinia, dowodzi, że wyłączną przyczyną zdarzenia drogowego w dniu 6 czerwca 2021 roku było to, że oskarżony wjechał na skrzyżowanie wbrew temu, że dla jego pasa ruchu świeciło się światło czerwone, zakazujące przejazdu. Powyższe wynika także z nagrań monitoringu oraz zeznań świadków. Biegły nie stwierdził, aby przyczyn zdarzenia należało szukać w zachowaniu pokrzywdzonego I. S., który na drodze zachowywał się prawidłowo, zgodnie z zasadami ruchu drogowego ( przejeżdżał skrzyżowanie na świetle zielonym). Zdarzenie zostało zakwalifikowane jako wypadek drogowy, a to z uwagi na zdrowotne konsekwencje dla pokrzywdzonego, który doznał naruszenia czynności narządu ruchu trwającego powyżej dniu siedmiu.

Konkludując, nie ma wątpliwości, że oskarżony swoim zachowaniem dopuścił się czynu z art. 177§1 kk.

W każdym przypadku obowiązkiem Sądu stojącego przed wyborem środka reakcji karnej na przestępstwo jest tu rozważenie, czy sięganie po karę jest konieczne, czy wystarczające będzie zastosowanie warunkowego umorzenia (art. 66 § 1 kk.). Każdy taki przypadek należy oceniać in concreto. Warunkowe umorzenie postępowania jako środek reakcji karnej stosowane jest zawsze wobec określonego sprawcy. Aby jednak w danej sprawie dopuszczalne było zastosowanie warunkowego umorzenia, sprawca niekarany uprzednio za przestępstwo umyślne musi prezentować taką postawę, właściwości i warunki osobiste oraz dotychczasowy sposób życia, by uzasadniały one przekonanie, że mimo warunkowego umorzenia postępowania nie popełni ponownie przestępstwa. Art. 66 § 2 kk warunkowego umorzenia nie stosuje się do sprawcy przestępstwa zagrożonego karą przekraczającą 5 lat pozbawienia wolności.

W ocenie Sądu oskarżony spełnia przesłanki materialne zastosowania wobec niego instytucji warunkowego umorzenia postępowania. Przede wszystkim jest osobą niekaraną sądownie, a nadto prezentowana przez niego postawa oraz dotychczasowy sposób życia pozwala przypuszczać, iż niniejsze postępowanie karne będzie dla niego na tyle dotkliwym ostrzeżeniem na przyszłość, iż nie popełni on żadnego nowego przestępstwa. Co więcej wina i okoliczności czynu nie budzą wątpliwości. Oskarżony wprawdzie spowodował wypadek, jednak jego działanie nie było celowe, umyślne. Umyślność wiązała się jedynie z nieprzestrzeganiem znaków sygnalizacji świetlnej, jednak konsekwencje niezachowania wymaganej ostrożności na drodze nie były zamierzone. Oskarżony wskazał, że żałuje czynu i tego, że wypadek spowodował rozstrój zdrowia pokrzywdzonego.

Sąd uznał, iż wystarczające będzie zastosowanie wobec oskarżonego warunkowego umorzenia postępowania na okres 2 lat tytułem próby. W ocenie Sądu okres ten spełni cel wychowawczego oddziaływania na sprawcę oraz pozwoli zweryfikować skonstruowaną wobec niego pozytywną prognozę kryminologiczną.

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

W. K.

I

W. K.

II

I

Na podstawie art. 67§3 kk oskarżonego zobowiązano do zapłaty na rzecz pokrzywdzonego I. S. kwoty 5000 zł tytułem częściowego zadośćuczynienia, co wiąże się z powstaniem u pokrzywdzonego zdrowotnych następstw wypadku spowodowanego przez oskarżonego. Wysokość zadośćuczynienia nie jest wygórowana, ma na celu kompensację krzywd i nie jest uzależniona od sytuacji materialnej oskarżonego.

W. K.

III

I

Na mocy art. 67§3 kk w zw. z art. 39 pkt 3 kk orzeczono wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 1 roku, licząc od dnia uprawomocnienia wyroku, zgodnie z art. 43 §2 kk. Sąd ocenił, że zastosowanie wskazanego zakazu jest uzasadnione okolicznościami sprawy , z uwagi na poważne naruszenie przez oskarżonego zasad ruchu drogowych i niebagatelnych konsekwencji takich zachowań u pokrzywdzonego. Sąd ocenił , że okres 1 roku zakazu będzie wystarczający, mimo , że przepis art. 67§3 upoważnia do zastosowania okresu 2 lat. Zdaniem jednak sądu okres 1 roku zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów, uświadomi oskarżonemu jak ważne jest przestrzeganie przepisów ruchu drogowego i nauczy ostrożności na drodze.

1.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

IV

Od oskarżonego zgodnie z art. 627 kpk i 629 kpk w zw. z art. 7 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku należało zasądzić na rzecz Skarbu Państwa opłatę sądową w wysokości 100 zł, a dodatkowo kwotę 2403,13 zł tytułem poczynionych w sprawie wydatków, na które składały się 2x20 zł tytułem ryczałtu za doręczenia, 2x30 zł tytułem uzyskania karty karnej, 1909,13 zł tytułem wydatków związanych z uzyskaniem opinii biegłego ds. badania wypadków samochodowych, 394 zł tytułem uzyskania opinii sądowo-lekarskich

1.Podpis

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Aneta Rogowska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Toruniu
Osoba, która wytworzyła informację:  Sędzia Angelika Kurkiewicz
Data wytworzenia informacji: