Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Toruniu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 kwietnia 2024r.

Sąd Rejonowy w Toruniu VIII Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący Sędzia Angelika Kurkiewicz

Protokolant st. sekr.sądowy Wojciech Rydzio

w obecności prokuratora Prokuratury Rejonowej Toruń Centrum - Zachód w Toruniu Joanny Klugiewicz,

po rozpoznaniu dnia 30 kwietnia 2024 r. sprawy

A. L. (1), s. K. i S. z domu C.,

ur. (...) w C.

oskarżonego o to, że:

w okresie od dnia 9 stycznia 2020 roku do dnia 9 stycznia 2023 roku w miejscowości W. ul. (...), gmina Ł., dokonał kradzieży energii elektrycznej polegającej na nielegalnym poborze energii elektrycznej w ilości 9798,07 kWh w wyniku czego powstały straty na kwotę 7334,85 zł na szkodę (...) S.A. w T.,

tj. o czyn z art. 278 § 5 kk

orzeka:

po zastosowaniu art. 4§1 kk

I.  oskarżonego A. L. (1) uznaje winnym popełnienia czynu zarzucanego mu w akcie oskarżenia tj. występku z art. 278 § 3 i 5 kk i za to na podstawie art. 278 § 3 kk wymierza mu karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy ograniczenia wolności zobowiązując go do wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym;

II.  na podstawie art. 46 § 1 kk zobowiązuje oskarżonego do naprawienia szkody poprzez uiszczenie na rzecz (...) S.A. w G. - (...) S.A. O. w T. kwoty 7334,85 zł (siedem tysięcy trzysta trzydzieści cztery złote osiemdziesiąt pięć groszy);

III.  zasądza od oskarżonego na rzecz (...) S.A. w G. kwotę 600 zł (sześćset złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego;

IV.  zwalnia oskarżonego od opłaty i kosztów sądowych, którymi obciąża Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Z powodu kłopotów technicznych z użyciem programu Z. (...) odstąpiono od sporządzenia uzasadnienia na formularzu określonym w art. 99 a § 1 kpk.

Oskarżony A. L. (1) jest właścicielem domu mieszkalnego zlokalizowanego przy ul. (...) w W.. Nie posiada on aktualnie obowiązującej umowy na dostawę energii elektrycznej, poprzednia została rozwiązana z uwagi na nieopłacanie rachunków za prąd. W zamieszkiwanym domu brak jest licznika energii elektrycznej i brak wkładek bezpiecznikowych w zabezpieczeniu głównym.

dowody :

–

protokół kontroli nr EOP/NPK/003043 z dnia 9 stycznia 2023 r.- k. 4-5 akt dochodzenia

–

opinia biegłego – k. 42

–

rzut na nieruchomość – k. 21

W wyniku przeprowadzonej kontroli w lokalu zajmowanym przez A. L. (2) w dniu 9 stycznia 2023 r. przez dostawcę energii ujawniono nielegalny pobór prądu, co zostało potwierdzone stosownym protokołem, co do którego oskarżony nie miał uwag.

Nielegalny pobór energii miał miejsce poprzez połączenie ze sobą przewodów elektrycznych po zdemontowanym liczniku energii i podpięcie do nich kolejnego przewodu i rozprowadzenie go po domu. Do tak stworzonej instalacji podłączone były kolejne przedłużacze elektryczne umożliwiające działanie urządzeń elektrycznych:

–

grzejniki elektyczne, które ogrzewały dom, z uwagi na brak innego źródła ogrzewania

–

indykcyjna płyta kuchenna

–

odbiornik tv

–

dekoder tv

–

pralka

–

oświetlenie.

dowody:

–

protokół kontroli nr EOP/NPK/003043 z dnia 9 stycznia 2023 r.- k. 4-5 akt dochodzenia

–

opinia biegłego – k. 42-45

–

oględziny miejsca wraz z dokumentacją zdjęciową– k. 26-31

–

przesłuchanie swiadka J. K. (2) – k. 13-14, 22-23v

Wartość nielegalnie pobranej energii elektrycznej w okresie od 9 stycznia 2020 r. do dnia 9 stycznia 2023 r. wynosi 7.334,85 zł ( 9789,07 kWh). Okres początkowy nielegalnego poboru energii wynika z ustaleń branżowych stanowiących, że maksymalny czas rozliczeń dostawcy energii z tytułu nielegalnego poboru nie może przekraczać 3 lat.

dowody:

–

protokół kontroli nr EOP/NPK/003043 z dnia 9 stycznia 2023 r.- k. 4-5 akt dochodzenia

–

opinia biegłego – k. 42-45

Oskarżony był karany uprzednio za czyn o tożsamych znamionach, za co wyrokiem z dnia 16 kwietnia 2016 r. wydanym przez Sąd Rejonowy w T. w sprawie II K 222/16 został skazany na karę ograniczenia wolności.

dowód:

- wyrok nakazowy - k. 66-66v

Sąd zważył, co następuje:

Oskarżony przyznał się do zarzucanego czynu, nie składał wyjaśnień.

Sąd uznał, że zgromadzony materia dowodowy jest jasny, spójny, wzajemnie korespondujący.

Z uwagi na konieczność zaczerpnięcia wiadomości specjalnych, dopuszczony został w sprawie dowód z opinii biegłego z zakresu instalacji i urządzeń energetycznych oraz bhp. Biegły wyliczył ilość i wartość pobranego przez oskarżonego nielegalnie prądu w okresie 3 lat tj. od 9 stycznia 2020 r. do 9 stycznia 2023 r. Okres 3 lat związany jest z tym, że jak wskazał wynika to z ustaleń branżowych stanowiących, że maksymalny czas rozliczeń dostawcy energii z tytułu nielegalnego poboru nie może przekraczać 3 lat.

Opinia biegłego cechowała się logiczną, konkretnością, spójnością. Biegły w sposób zrozumiały i syntetyczny dokonał wyliczeń umożliwiających ustalenie faktycznej wysokości straty jaką poniósł dostawca energii (...) S.A. z siedzibą w G..

Jak stanowi norma art. 278§1 i 5 kk odpowiedzialności karnej podlega ten, kto dokonuje kradzieży (zaboru w celu przywłaszczenia) energii elektrycznej. Sąd Najwyższy w swym wyroku z dnia 26 lutego 2004 roku, IV KK 302/04, zinterpretował przywołany przepis wskazując, iż przestępstwo kradzieży energii (elektrycznej, gazowej, cieplnej, wodnej, atomowej) polega na bezprawnym uzyskaniu dostępu do źródła energii i korzystaniu z tej energii z pominięciem przyjmowanego w stosunkach danego rodzaju sposobu uzyskania lub korzystania z danego rodzaju energii. Kradzież energii może przybierać różne formy czynności wykonawczej. Może ona polegać na podłączeniu do systemu dostarczającego dany rodzaj energii z pominięciem urządzenia mierzącego ilość wykorzystanej energii oraz określającego wysokość opłaty za korzystanie. Przejawem kradzieży będzie uszkodzenie urządzenia rejestrującego ilość pobieranej energii, które następuje po legalnym przyłączeniu się sprawcy do systemu dostarczającego dany rodzaj energii, a także dokonywanie zmiany zapisu w urządzeniach rejestrujących ilość pobranej energii w taki sposób, iż nie zawiera informacji o faktycznej ilości wykorzystanej przez sprawcę energii (tzw. cofanie licznika). Przywołane stanowisko Sądu Najwyższego podzielane jest przez przy tym w doktrynie prawniczej (zob. M. Mozgawa, Kodeks karny. Komentarz, wyd. V, komentarz do art. 278 k.k., teza 19, dostęp Lex). Niniejszą wykładnię podziela też tutejszy sąd.

Nie ma żadnych wątpliwości, że oskarżony pobierał w sposób nielegalny energię elektryczną za pomocą utworzonej prowizorycznej instalacji, z pominięciem licznika energii ( zdemontowanego już wcześniej), dzięki czemu rozprowadzał za pomocą przedłużaczy prąd do odbirników elektrycznych, co potwierdza przede wszystkim protokół z dnia 9 stycznia 2023 r. Faktem jest także to, że oskarżony nie miał zawartej z dostawcą prądu umowy na dostawę prądu oraz, że nielegalny pobór czynności został u niego wykryty nie pierwszy raz.

Sąd ustalił jednak, wbrew stanowisku oskarżyciela publicznego, że w sprawie mamy do czynienia z występkiem mniejszej wagi określonym w art. 278§3 kk, o czym poinformował na rozprawie stosownie do art. 399§1 kpk.

O wypadku mniejszej wagi, o którym mowa w art. 278 § 3 k.k., nie świadczy tylko wartość przedmiotu czynu. Wypadek mniejszej wagi, to - najogólniej rzecz ujmując - sytuacja, w której okoliczności popełnienia przestępstwa, zwłaszcza zaś przedmiotowo-podmiotowe znamiona czynu, charakteryzują się przewagą elementów łagodzących, które sprawiają, że ten czyn nie przybiera zwyczajnej postaci, lecz zasługuje na znacznie łagodniejsze potraktowanie. Okoliczności te wskazują przy tym, że popełniony czyn zabroniony nie jest na tyle szkodliwy społecznie, aby stosować do jego sprawy zasady odpowiedzialności, określone w typie podstawowym przestępstwa" (tak wyrok SN z dnia 9 października 1996 r. V KKN 79/96 OSNKW z 1997 r., z. 3-4, poz. 27).

Wskazać trzeba, że za przypadkiem mniejszej wagi w tej spawie, świadczy przede wszystkim fakt, że energia była przeznaczona tylko na potrzeby jednoosobowego gospodarstwa domowego, korzystającego z niewielu sprzętów elektrycznych, jedynie tych najpotrzebniejszych. Fakt szkody w wysokości takiej, a nie innej wynikał zasadniczo z zaniechania przez dostawcę prądu czynności sprawdzających czy oskarżony korzysta z sieci legalnie, pomimo tego że sygnały powyższego były już wcześniej. Za złagodzeniem niejako odpowiedzialności przemawia trudna sytuacja materialna oskarżonego, na co wskazują zdjęcia z miejsca czynu ( z jego domu) oraz oświadczenie o niewielkich dochodach.

W tym stanie rzeczy, Sąd uznał, że należało zakwalifikować kradzież jako przypadek mniejszej wagi.

Za przypisany czyn orzeczono oskarżonemu karę 1 roku i 6 miesięcy ograniczenia wolności w potaci wykonywania niedopłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym. Sąd ocenił, że zastosowanie takiej kary, jest wystarczającą odpowiedzią na czyn karalny. Sąd kierował się dyrektywami wymiaru kary określonymi w art. 53 k.k. Orzeczona kara mieści się w granicach ustawowego zagrożenia, jest adekwatna do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu. W przekonaniu Sądu wymierzona kara jest w tym wypadku dostatecznie dolegliwa i wystarczająca dla osiągnięcia celów kary, zarówno w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, jak i wpłynie zapobiegawczo i wychowawczo wobec oskarżonego na przyszłość. Wymierzając oskarżonemu karę ograniczenia wolności Sąd uwzględnił również wymogi prewencji generalnej, kształtowania wyobrażenia o konieczności przestrzegania obowiązujących norm prawnych i budowania autorytetu porządku prawnego.Sąd ocenił, że kara ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin miesięcznie, wywoła u oskarżonego refleksję, a jednocześnie będzie stanowiła wymierną represję za dopuszczenie się czynu zabronionego.

Uzasadnieniem dla takiego wymiaru kary, jest dodatkowo fakt, że orzeczono wobec oskarżonego na podstawie art. 46§1 kk również o obowiązku naprawienia szkody na rzecz (...) S.A. w G., zgodnie z wyliczeniem biegłego w kwocie 7334,85 zł. W warunkach przedmiotowej sprawy to właśnie rekompensata szkód ma zasadnicze znaczenie.

Zgodnie z art. 627 kpk zasądzono od oskarżonego na rzecz oskarżyciela posiłkowego kwotę 600 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego.

Z uwagi na ciężką sytuację finansową oskarżonego i wyłożonego na niego obowiązku naprawienia szkody, co istotnie wpłynie na jego budżet, Sąd uznał, że istnieją przesłanki do zastosowania instytucji zwolnienia od kosztów sądowych ( art. 624 kpk ) i obciążył nimi Skarb Państwa.