Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Toruniu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 września 2020 roku

Sąd Rejonowy w Toruniu VIII Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący SSR Sławomir Więckowski

Protokolant sekr. sąd. Justyna Wierzbicka

w obecności oskarżyciela ---

po rozpoznaniu dnia 17 września 2020 roku

sprawy:

B. Ł. (1) s. A. i W. z domu C. ur. (...) w T.

oskarżonego o to, że:

będąc właścicielem psa rady owczarek niemiecki w dniu 29 lutego 2020 roku około godz. 10:10 w m. J. nie zapewnił odpowiednich środków bezpieczeństwa przy trzymaniu tego zwierzęcia, doprowadzając nieumyślnie do naruszenia czynności narządów ciała T. W. (1), powstałych w wyniku pogryzienia jej przez należącego do niego psa w postaci rany płatowej podudzia lewego z martwicą płata skórnego, tj. naruszenia czynności skóry trwających powyżej siedmiu dni, czym działał na szkodę T. W. (1)

tj. o czyn z art. 157 § 1 i 3kk

ORZEKA:

I.  Oskarżonego B. Ł. (1) uniewinnia od popełnienia czynu zarzuconego aktem oskarżenia;

II.  Kosztami procesu obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt VIII K 597/20

UZASADNIENIE

W dniu 29 lutego 2020 roku około godziny 10:00, T. W. (2) postanowiła udać się do sklepu w miejscowości J.. Kiedy była na wysokości posesji nr (...), z terenu posesji należącej B. Ł. (2) wybiegł jego pies rasy mieszanej podobnej do owczarka, który wabi się (...). Skoczył on na pokrzywdzoną, przewrócił ją na prawy bok, następnie pies pogryzł kończynę dolną lewą na wysokości łydki oraz kończynę dolną prawą na wysokości stawu skokowego. T. W. (2) zaczęła krzyczeć i wówczas przechodzący niedaleko sąsiad Z. S. (1) podbiegł i odgonił psa, który wbiegł na teren posesji B. Ł. (1). Kobieta z pomocą sąsiada udała się do domu. Tam jej córka zadzwoniła na numer alarmowy i wezwała pogotowie.

dowody: zeznania T. W. (2), k. 71,

zeznania A. W., k. 71v,

zeznania Z. S. (1), k. 71v.

dokumentacja medyczna, k. 16, 72,

opinia sądowo – lekarska, k. 18, 72.

Po przyjeździe pogotowia po opatrzeniu rany T. W. (2) została zabrana do Szpitala (...)w T.. Doznała ona obrażeń ciała w postaci rany płatowej podudzia lewego, o wielkości dłoni.

Dowody: dokumentacja medyczna, k. 16, 72,

opinia sądowo – lekarska, k. 18, 72.

W dniu 12 marca 2020 roku T. W. (2) była ponownie hospitalizowana na Oddziale (...) (...)w (...) w T., z powodu martwicy płata skórnego rany kąsanej doznanej w wyniku pogryzienia oraz ropowicy podudzia lewego. Pacjentce wykonano zabieg operacyjny przeszczepu skóry w miejsce ubytku rany pourazowej. Obrażenia, których doznała pokrzywdzona w wyniku tego zdarzenia spowodowały naruszenie czynności narządu skóry trwające powyżej 7 dni.

Dowody: uzupełniająca dokumentacja medyczna, k. 28, 72,

uzupełniająca opinia sądowo – lekarska, k. 34, 72.

B. Ł. (1) - właściciel psa, który pogryzł pokrzywdzoną, w momencie zaistnienia zdarzenia przebywał w Anglii.Przebywał tam w okresie od 16 stycznia do 3 marca 2020. Pies znajdował się wówczas pod opieką jego córki I. R.. Posesja po której biega pies jest ogrodzona, bramka wejścia na teren posesji jest zamykana na zamek zatrzaskowy, który otwiera się gałką, dodatkowo zabezpieczona paskiem.

dowód: wyjaśnienia B. Ł. (1) - k. 70v, 45;

zeznania I. R. - k. 71,72;

protokół oględzin k. 7-9 ;

dokumenty w postaci biletów lotniczych - k 68-69, 72.

B. Ł. (1) nie był dotychczas karany sądownie.

dowód: dane o karalności, k. 52, 72 .

Oskarżony B. Ł. (1) nie przyznał się do popełnienia zarzucanego czynu. Wyjaśnił, że w dniu zdarzenia objętego zarzutem przebywał za granicą, w Anglii. Przedłożył na tę okoliczność bilety lotnicze, z których wynika, że 16 stycznia 2020 roku wylatywał z B., natomiast wracał z B. 3 marca 2020 roku. Podczas jego nieobecności pies znajdował się pod opieką jego córki - I. R.. Wskazał również, że bramka wejściowa na teren jego posesji jest zamykana i wtedy pies biega luzem. Natomiast kaganiec jest mu zakładany gdy biega po posesji, a w domu nie ma domowników. Nadmienił także, że pogryźć sąsiadkę mógł inny pies, ponieważ w okolicy jest ich mnóstwo, zatem mógł to zrobić pies nienależący do niego.

Sąd uznał za wiarygodne wyjaśnienia oskarżonego odnośnie faktu, iż w czasie zdarzenia przebywał w Anglii, a w tym czasie pies znajdował się pod pieczą jego córki I. R. oraz jej męża. Okoliczności te znajdują potwierdzenie w zeznaniach I. R. jak również w załączonych do akt sprawy biletach lotniczych.

Sąd nie uznał za wiarygodne twierdzenia oskarżonego, iż sprawcą pogryzienia mógł być inny pies, gdyż pozostają one w sprzeczności z zeznaniami: T. W. (2), A. W. i Z. S. (1). Pokrzywdzona oraz świadek Z. S. nie mieli żadnych wątpliwości, iż pogryzienia dokonał pies oskarżonego, który po całym zdarzenia wrócił na teren posesji B. Ł. (1).

Pokrzywdzona T. W. (2) zeznała, że pies który ją pogryzł, należał do oskarżonego. Świadek nie miała co do tego żadnych wątpliwości , gdyż go kojarzy jako psa biegającego luzem po posesji oraz po zdarzeniu wrócił on na jej teren. W ocenie Sądu zeznania pokrzywdzonej zasługują na przyznanie im waloru wiarygodności, gdyż są one spójne, jasne i logiczne, a ponadto korespondują z zeznaniami A. W., Z. S. (1) , dokumentacji lekarskiej oraz opiniami lekarskimi.

Analogicznie Sąd ocenił zeznania A. W. i Z. S. (1), gdyż są one jasne i logiczne. Świadkowie natomiast nie mieli powodu aby zeznawać niezgodnie z rzeczywistością.

I. R. córka oskarżonego potwierdziła, że w chwili pogryzienia T. W. (2) przez psa, znajdował się on pod jej opieką. Dodatkowo wskazała ona, że bramka otwierana jest gałką, zabezpieczana dodatkowym sznurkiem.

Zeznania świadka Sąd uznał za wiarygodne są one bowiem logiczne i spójne, zatem Sąd nie miał podstaw by podważać ich wiarygodność.

Sąd podziela wnioski zawarte sporządzonych w toku niniejszej sprawy opiniach sądowo – lekarskich, bowiem są one jasne i klarowne nie zawierają sprzeczności. Nie ma podstaw, by kwestionować treść powyższych ekspertyz, albowiem zostały one wydane przez doświadczonego specjalistę, nadto nie budzą one żadnych wątpliwości.

Dodatkowo Sąd dał wiarę wszelkim innym przeprowadzonym w sprawie dowodom z dokumentów, w szczególności w postaci danych o karalności, a także wydrukom biletów lotniczych. Dokumenty te zostały pozyskane, sporządzone i przeprowadzone zgodnie z wymogami procedury karnej, a żadna ze stron nie zakwestionowała ich rzetelności ani prawdziwości. Również Sąd nie miał podstaw aby podważyć ich wiarygodność.

Dla ustalenia warunków odpowiedzialności za przestępstwo skutkowe popełnione przez zaniechanie, konieczne jest stwierdzenie, że dana osoba miała prawny szczególny obowiązek zapobieżenia nastąpienia skutku w danych konkretnych okolicznościach. (postanowienie SN z dnia 14 marca 2019 roku, sygn. II KK 218/18, dostęp LEX). Przenosząc powyższe na grunt przedmiotowej sprawy, stwierdzić należy, że obowiązek sprawowania odpowiednich środków bezpieczeństwa przy zwierzęciu w niniejszym przypadku ciążył na I. R., gdyż oskarżony przebywał w tym czasie w Anglii.

Zgromadzony w niniejszej sprawie materiał dowodowy nie pozwolił stwierdzić, że B. Ł. (1) popełnił zarzucany mu czyn. Przede wszystkim świadczy o tym treść wyjaśnień samego oskarżonego, zeznania jego córki, a także dowody w postaci biletów lotniczych.

W niniejszej sprawie bezspornym jest, że pies stanowiący własność oskarżonego pogryzł T. W. (2), co doprowadziło do naruszenia czynności narządu skóry trwających powyżej 7 dni. Jednak niewątpliwie to nie B. Ł. (1) był osobą, która nie zapewniła wówczas odpowiednich środków bezpieczeństwa przy trzymaniu zwierzęcia, z racji tego, że w momencie zdarzenia przebywał poza granicami kraju. Pies pozostawał bowiem pod opieką I. R., na co zresztą ona sama w postępowaniu sądowym wskazała.

Biorąc pod uwagę powyższe, Sąd orzekł o uniewinnieniu oskarżonego od zarzucanego mu czynu.

O kosztach rozstrzygnięto stosownie do treści art. 632 pkt 2 kpk.