Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Toruniu

Formularz UK 1

Sygnatura akt

VIII K 448/24

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

D. K. (1), I. M.

punkt 1 i 7 wyroku

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

za udowodnione uznano, że w dniu 3 lutego 2024 roku w T. przy ul. (...), D. K. (1) i I. M. działając wspólnie i w porozumieniu:

- dokonali rozboju na osobie nieletniego Ł. P. w ten sposób, że D. K. (1) zadał w/wym. uderzenie z pięści w twarz, w wyniku czego pokrzywdzony upadł na ziemię, po czym I. M. dokonał zaboru w celu przywłaszczenia paczki papierosów marki W. o wartości 16,5 zł powodując straty w kwocie 16,5 zł na szkodę nieletniego pokrzywdzonego Ł. P..

W wyniku tego zdarzenia Ł. P. doznał obrażeń ciała w postaci złamań wieloodłamowych ściany przedniej i bocznej zatoki szczękowej lewej, krwiaka zatoki szczękowej lewej, złamań ściany bocznej i dolnej oczodołu lewego, krwiaka okularowego oczodołu lewego, wylewu krwistego podspojówkowego gałki ocznej lewej i odmy tkanek miękkich twarzy po stronie lewej, które spowodowały naruszenie czynności górnych dróg oddechowych i narządu wzroku, które to obrażenia spowodowały naruszenie czynności narządu jego ciała na okres powyżej siedmiu dni.

- dokonali rozboju na osobie nieletniego D. Z. (1) w ten sposób, że D. K. (1) zadał w/wym. uderzenie z pięści w twarz, w wyniku czego D. Z. (1) upadł na ziemię, a następnie gdy wstał, D. K. (1) zadał mu uderzenie butelką szklaną w głowę, w okolice prawej skroni, w wyniku czego D. Z. (1) ponownie upadł na ziemię. Następnie D. K. (1) zabrał mu telefon komórkowy marki V. (...) o nr (...) powodując straty w kwocie 500 zł na szkodę nieletniego pokrzywdzonego D. Z. (1).

W wyniku tego zdarzenia D. Z. (1) doznał rany łuku brwiowego prawego, co spowodowało naruszenie czynności narządu jego ciała na okres poniżej siedmiu dni.

częściowo wyjaśnienia D. K. (1)

418-419, 81, 163v-164, 184, 195-195v

wyjaśnienia I. M.

k. 419v,

zeznania Ł. P.

420v, 7-8, 38

zeznania D. Z. (1)

469v, 23-26, 57-58

zeznania R. P.

421, 2

zeznania A. D.

265-266, 505

opinie sądowo - lekarskie

97, 281

protokoły oględzin

15-19, 29-33, 34-35, 46-51, 59-66,

dokumentacja medyczna D. Z.

276

1.1.2.

D. K. (1)

punkt 3 wyroku

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

za udowodnione uznano, że:

w dniu 21 stycznia 2024 roku około godziny 1.00 w miejscowości R., na terenie Rodzinnych (...), dokonał zaboru w celu przywłaszczenia w sposób szczególnie zuchwały wykazując lekceważący stosunek do posiadacza rzeczy K. Z., telefonu komórkowego marki R. (...) o wartości 1000 złotych, a następnie dokonał jego sprzedaży w lombardzie za kwotę 400 złotych, czym działał na szkodę K. Z..

częściowo wyjaśnienia D. K. (1)

419, 149v-150, 163v-164, 195v

zeznania K. Z.

470, 112 -113

zeznania P. M.

470- 470v, 120v- 121

częściowo wyjaśnienia I. M.

91

zeznania J. G.

141v-142, , 505

protokół oględzin telefonu

122-125

protokoły przeszukania

129-131, 137-139,

protokół zatrzymania rzeczy

84-86

protokół oględzin bluzy

202 - 203

1.1.3.

D. K. (1)

punkt 4 aktu oskarżenia

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Za udowodnione uznano, że:

- w dniu 21 stycznia 2024 roku w miejscowości R., na terenie Rodzinnych (...), kierując groźbę bezprawną w postaci słów, że „nie miałby wjazdu na T.” wywierał wpływ na K. Z. w celu odwiedzenia go od zawiadomienia organów ścigania o kradzieży mienia,

- w dniu 21 stycznia 2024 roku w miejscowości R., na terenie Rodzinnych (...), kierując groźbę bezprawną w postaci słów, że odwdzięczy się jeśli złoży zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa, wywierał wpływ na P. M. w celu odwiedzenia go od zawiadomienia organów ścigania o kradzieży mienia.

wyjaśnienia D. K. (1)

419, 163v-164

zeznania K. Z.

470, 112 -113

zeznania P. M.

470- 470v, 120v- 121

D. K. (1) w dacie czynu miał zachowaną zdolność rozpoznania jego znaczenia i pokierowania swoim postępowaniem i może prowadzić obronę w sposób samodzielny i rozsądny.

Badające go biegłe stwierdziły u niego uzależnienie mieszane od substancji psychoaktywnych i alkoholu oraz zaburzenia osobowości.

opinia sądowo - psychiatryczna

314-315

dokumentacja medyczna D. K.

279, 310, 312

D. K. (1) figuruje jako osoba niekarana.

informacja o karalności

78, 79

wywiad środowiskowy D. K.

299- (...)

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

D. K. (1)

punkt 1 wyroku

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

D. K. (1) dokonując rozboju na osobach Ł. P. i D. Z. (1) działał w stanie psychozy, wydawało mu się, że pokrzywdzeni obserwują go i chcą go zaatakować.

wyjaśnienia D. K. (1)

418v - 419, 296

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

częściowo wyjaśnienia D. K. (1)

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego D. K. (1) jedynie w zakresie w jakim znalazły one potwierdzenie w pozostałym gromadzonym materiale dowodowym. W ocenie Sądu oskarżony pomimo, że co do zasady przyznał się do zarzuconych mu czynów to jednak starał się umniejszyć swoją winę chcąc uniknąć odpowiedzialności bądź ją umniejszyć.

wyjaśnienia I. M.

Wyjaśnienia oskarżonego I. M. w zakresie w jakim przyznał się on do popełnienia czynów zarzuconych mu w akcie oskarżenia, jak również w zakresie przebiegu tych zdarzeń i zachowania drugiego ze współoskarżonych, jawiły się co do zasady jako wiarygodne i znajdujące potwierdzenie w zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym.

Z kolei w zakresie wyjaśnień tego oskarżonego na okoliczność zarzutu z art. 278§3a kk postawionego D. K. (1), jako wiarygodne jawiły się jedynie twierdzenia I. M. z postępowania przygotowawczego, gdzie podał on, że K. Z. od początku nie chciał wydać telefonu komórkowego. Było to zbieżne z zeznaniami K. Z. i P. M.. W ocenie Sądu I. M. wyjaśniając na rozprawie, że P. Z. początkowo zgodził się oddać telefon, a dopiero później zmienił zdanie były niewiarygodne i miały na celu umniejszenie odpowiedzialności kolegi.

zeznania Ł. P.

Sąd nie znalazł podstaw aby kwestionować zeznania pokrzywdzonego Ł. P. albowiem są one spójne i konsekwentne, znalazły też potwierdzenie w pozostałym zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym.

zeznania D. Z. (1)

Sąd nie znalazł podstaw aby kwestionować zeznania pokrzywdzonego D. Z. (1) albowiem są one spójne i konsekwentne, znalazły też potwierdzenie w pozostałym zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym.

zeznania K. Z.

Sąd nie znalazł podstaw aby kwestionować zeznania pokrzywdzonego K. Z. albowiem są one spójne i konsekwentne, znalazły też potwierdzenie w materiale dowodowym w postaci zeznań P. M., częściowo wyjaśnień I. M. i częściowo wyjaśnień D. K. (1).

zeznania P. M.

Sąd nie znalazł podstaw aby kwestionować zeznania P. M. albowiem są one spójne i konsekwentne, znalazły też potwierdzenie w w materiale dowodowym w postaci zeznań K. Z., częściowo wyjaśnień I. M. i częściowo wyjaśnień D. K. (1).

zeznania A. D.

Zeznania świadka A. D. są spójne i konsekwentne, brak jest podstaw, aby odmówić im wiarygodności.

zeznania J. G.

Zeznania świadka J. G. Sąd ocenił jako spójne i konsekwentne, brak jest podstaw, aby odmówić im wiarygodności.

opinia sądowo - psychiatryczna

Opinia pisemna i ustna biegłych lekarzy psychiatrów oraz biegłej psycholog była pełna, jasna i niesprzeczna, sporządzona przez specjalistów dysponujących odpowiednią wiedzą i doświadczeniem zawodowym.

opinie sądowo - lekarskie

Opinie sądowo - lekarskie biegłych T. K. i J. P. zostały sporządzone w sposób wnikliwy i fachowy, zgodnie z aktualnymi zasadami sztuki lekarskiej przez osoby o wysokich kwalifikacjach zawodowych. Sąd nie znalazł więc podstaw by kwestionować ich wiarygodność.

informacja o karalności

Dokument sporządzony przez uprawnioną do tego instytucję.

Dowody z dokumentów

Sąd dał wiarę dowodom z dokumentów i protokołów zgromadzonym w toku postępowania, uznając je za w pełni wiarygodne i nie znajdując podstaw do kwestionowania ich autentyczności.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

częściowo wyjaśnienia D. K. (1)

Sąd nie dał wiary oskarżonemu D. K. na okoliczność, że miał on przypisanych mu przestępstw rozboju dopuścić się pod wpływem psychozy. Przeczy temu jednoznacznie treść opinii pisemnej i ustnej badających go biegłych, które w oparciu o to jak oskarżony relacjonował przebieg zdarzenia i danych z akt sprawy wskazały, że w odniesieniu do niego nie ma żadnych podstaw aby przyjąć, że w czasie popełnienia zarzuconych mu czynów zaistniały objawy psychotyczne.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

punkt 1 i 7 wyroku

D. K. (1), I. M.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

W dniu 3 lutego 2024 roku w T. przy ul. (...) D. K. (1) użył przemocy wobec Ł. P. w postaci uderzenia z pięści w twarz, w wyniku czego pokrzywdzony upadł na ziemię, po czym I. M. zabrał pokrzywdzonemu paczkę papierosów.

Następnie D. K. (1) uderzył z pięści w twarz D. Z. (1) towarzyszącego Ł. P.. W wyniku tego uderzenia D. Z. (1) upadł na ziemię, po czym wstał. Wówczas D. K. (1) zadał mu uderzenie butelką szklaną w głowę, w okolice prawej skroni. Następnie D. K. (1) zabrał mu telefon komórkowy marki V. (...) o nr (...).

Tym samym oskarżeni D. K. (1) i I. M. swoimi zachowaniami zrealizowali znamiona dwóch czynów z art. 280 § 1 kk.

Równocześnie mając na względzie fakt, że w wyniku uderzeń zadanych przez D. K. (1) pokrzywdzony Ł. P. doznał obrażeń, które spowodowały naruszenie czynności narządu jego ciała na okres powyżej siedmiu dni, zaś pokrzywdzony D. Z. (1) doznał rany łuku brwiowego prawego, co spowodowało naruszenie czynności narządu jego ciała na okres poniżej siedmiu dni, zachowanie D. K. (1) wypełniło również znamiona odpowiednio przestępstwa z art. 157§1 kk i art 157§2 kk.

W świetle nie budzącej wątpliwości opinii biegłych psychiatrów i biegłej psycholog brak było podstaw aby przyjąć, że oskarżony D. K. (1) działał w warunkach art. 31§1 lub §2 kk.

Z uwagi na krótki odstęp czasowy między czynami przypisanymi oskarżonym w punktach 1 i 2 wyroku, Sąd przyjął w tym zakresie, że oskarżeni działali w warunkach ciągu przestępstw z art. 91§1 kk.

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

punkt 3 wyroku

D. K. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

W dniu 21 stycznia 2024 roku około godziny 1.00 w miejscowości R., na terenie Rodzinnych (...) zabrał K. Z. w celu przywłaszczenia telefon komórkowy marki R. (...) o wartości 1000 złotych. Działał przy tym w sposób szczególnie zuchwały, nie reagując na wyrażany przez pokrzywdzonego sprzeciw, a następnie jego prośby i żądania o zwrot telefonu.

Tym samym D. K. (1) swoim zachowaniem swoim zrealizował znamiona czynu z art 278§3a kk.

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

punkt 4 wyroku

D. K. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

W dniu 21 stycznia 2024 roku w miejscowości R., na terenie Rodzinnych (...), D. K. (1) chcąc odwieść K. Z. od zawiadomienia organów ścigania o kradzieży telefonu, skierował do w/wym. słowa że „nie miałby wjazdu na T.”.

Następnie tego samego dnia i w tym samym miejscu chcąc odwieść P. M. od zawiadomienia organów ścigania o kradzieży telefonu, skierował do w/wym. groźbę, że odwdzięczy się jeśli ten złoży zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa.

Tym samym D. K. (1) swoim zachowaniem swoim zrealizował znamiona dwóch czynów z art. 245 kk.

Z uwagi na krótki odstęp czasowy między tymi czynami, Sąd przyjął w tym zakresie, że oskarżony działał w warunkach ciągu przestępstw z art. 91§1 kk.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

D. K. (1)

punkt 1 wyroku

punkt 1 wyroku

Każde z przestępstw z art. 280§1 kk w zb. z art. 157§1 kk w zw. z art. 11§2 kk i z art. 280§1 kk w zb. z art. 157§2 kk w zw. z art. 11§2 kk jest zagrożone karą od 2 do 15 lat pozbawienia wolności przy czym z uwagi na działanie w warunkach art. 91 §1 kk Sąd miał możliwość wymierzenia kary w wysokości do górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę.

Przy wymiarze kary orzeczonej za czyny przypisane oskarżonemu D. K. (1) w punkcie 1 wyroku Sąd wziął pod uwagę:

1) okoliczności obciążające: czyny tego typu charakteryzują się dużą społeczną szkodliwością, działanie wspólnie i w porozumieniu z inną osobą, działanie bez powodu, działanie pod wpływem alkoholu, oskarżony dopuszczając się przypisanych mu czynów wykazał się brakiem poszanowania dla porządku prawnego, który świadczy o niezrozumieniu przez niego norm społecznych i prawnych, a nawet swojego rodzaju niedojrzałości społecznej.

2) okoliczności łagodzące: młody wiek oskarżonego, uprzednia niekaralność (przy czym Sąd miał na uwadze, że oskarżony był w przeszłości notowany jako osoba nieletnia), oskarżony przeprosił pokrzywdzonych na rozprawie, a pokrzywdzeni przyjęli jego przeprosiny.

Z uwagi na powyższe Sąd uznał, że wobec oskarżonego D. K. (1) zasadne będzie zastosowanie art. 37b kk i orzeczenie jednocześnie kary 6 miesięcy pozbawienia wolności i kary 1 roku i 6 miesięcy ograniczenia wolności polegającej na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 40 godzin w stosunku miesięcznym.

Sąd uznał, iż kara ta pozostawała w odpowiedniej proporcji do stopnia społecznej szkodliwości przypisanych oskarżonemu czynów, a także nie przekraczała stopnia jego winy. Powinna ona też odnieść właściwy skutek w zakresie realizacji dyrektywy prewencji indywidualnej, zarówno w jej wychowawczym jak i zapobiegawczym aspekcie. W ocenie Sądu w przypadku oskarżonego można założyć, że orzeczenie wobec niego kary pozbawienia wolności w niższym wymiarze niż przewidziany w art. 280§1 kk w połączeniu z orzeczoną karą ograniczenia wolności będzie wystarczające dla powstrzymania go przed popełnieniem nowego przestępstwa i będzie też miało dla niego aspekt wychowawczy. Oskarżony jest osobą młodą, zdrową, nie ma nikogo na utrzymaniu, powinien zatem podołać obowiązkom wynikającym z kary ograniczenia wolności i pogodzić to z pracą zarobkową do wykonywania, której został on zobowiązany.

Kara orzeczona w takiej postaci spełni również potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

D. K. (1)

punkt 2 wyroku

punkt 1 wyroku

Sąd na podstawie art. 62 kk wskazał, że kara pozbawienia wolności orzeczona w punkcie 1 wyroku winna być wykonywana w systemie terapeutycznym z uwagi na to, że oskarżony D. K. (1) jest osobą uzależnioną od alkoholu i substancji psychoaktywnych.

D. K. (1)

punkt 3 wyroku

punkt 3 wyroku

Przestępstwo z art. 278§ 3a kk jest zagrożone karą od od 6 miesięcy do lat 8 lat pozbawienia wolności.

Przy wymiarze kary orzeczonej za czyn przypisany oskarżonemu D. K. (1) w punkcie trzecim wyroku Sąd wziął pod uwagę:

1) okoliczności obciążające: czyny tego typu charakteryzują się dużą społeczną szkodliwością, działanie bez powodu, działanie pod wpływem alkoholu, oskarżony dopuszczając się przypisanego mu czynu wykazał się brakiem poszanowania dla porządku prawnego, który świadczy o niezrozumieniu przez niego norm społecznych i prawnych, a nawet swojego rodzaju niedojrzałości społecznej.

2) okoliczności łagodzące: młody wiek oskarżonego, uprzednia niekaralność (przy czym Sąd miał na uwadze, że oskarżony był już notowany jako osoba nieletnia), oskarżony pogodził się z pokrzywdzonym, a pokrzywdzony przyjął jego przeprosiny.

Z uwagi na powyższe Sąd uznał, że wobec oskarżonego D. K. (1) zasadne będzie zastosowanie art. 37a §1 kk i orzeczenie kary 8 miesięcy ograniczenia wolności polegającej na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 40 godzin w stosunku miesięcznym.

Sąd stanął na stanowisku, że wobec takich właśnie sprawców adekwatną dolegliwością będzie konieczność wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne. Oskarżony jest osobą młodą, zdrową, nie ma nikogo na utrzymaniu, powinien zatem podołać temu obowiązkowi i pogodzić go z pracą zarobkową, do wykonywania, której został on zobowiązany. Kara orzeczona w takiej postaci będzie też miała dla niego aspekt wychowawczy, w szczególności mając na uwadze, że do tej pory uchylał się on od podjęcia pracy zarobkowej w pełnym wymiarze i pozostawał głównie na utrzymaniu babci.

Zdaniem Sądu tak ukształtowana kara odpowiada stopniowi winy oskarżonego i niewątpliwie wysokiemu stopniowi szkodliwości społecznej przypisanego mu czynu, jak również uwzględnia potrzebę w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, co także stanowi cel kary i wprowadza przekonanie o jej nieuchronności.

D. K. (1)

punkt 4 wyroku

punkt 4 wyroku

Każde z dwóch przypisanych D. K. (1) przestępstw z art. 245 kk jest zagrożone karą od 3 miesięcy do 5 lat pozbawienia wolności, przy czym z uwagi na działanie w warunkach art. 91 §1 kk Sąd miał możliwość wymierzenia kary w wysokości do górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę.

Przy wymiarze kary orzeczonej za czyny przypisane oskarżonemu D. K. (1) w punkcie 4 wyroku Sąd wziął pod uwagę:

1) okoliczności obciążające: czyny tego typu charakteryzują się dużą społeczną szkodliwością, oskarżony dopuszczając się przypisanych mu czynów wykazał się brakiem poszanowania dla porządku prawnego, który świadczy o niezrozumieniu przez niego norm społecznych i prawnych, a nawet swojego rodzaju niedojrzałości społecznej.

2) okoliczności łagodzące: młody wiek oskarżonego, uprzednia niekaralność (przy czym Sąd miał na uwadze, że oskarżony był już notowany jako osoba nieletnia), oskarżony przeprosił K. Z. i P. M. na rozprawie, w/wym. przyjęli jego przeprosiny.

Z uwagi na powyższe Sąd uznał, że wobec oskarżonego D. K. (1) zasadne będzie zastosowanie art. 37a §1 kk i orzeczenie kary 10 miesięcy ograniczenia wolności polegającej na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 40 godzin w stosunku miesięcznym.

Oskarżony jest osobą młodą, zdrową, nie ma nikogo na utrzymaniu, powinien zatem podołać temu obowiązkowi i pogodzić go z pracą zarobkową, do wykonywania, której został on zobowiązany. Sąd stanął na stanowisku, że wobec takich właśnie sprawców adekwatną dolegliwością będzie konieczność wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne. Kara orzeczona w takiej postaci będzie też miała dla niego aspekt wychowawczy, w szczególności mając na uwadze, że do tej pory uchylał się on od podjęcia pracy zarobkowej w pełnym wymiarze i pozostawał głównie na utrzymaniu babci.

Zdaniem Sądu tak ukształtowana kara odpowiada stopniowi winy oskarżonego i niewątpliwie wysokiemu stopniowi szkodliwości społecznej przypisanego mu czynu, jak również uwzględnia potrzebę w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, co także stanowi cel kary i wprowadza przekonanie o jej nieuchronności.

D. K. (1)

punkt 5 wyroku

punkt 3 i 4 wyroku

Mając na uwadze przesłanki, jakimi należy kierować się przy wymiarze kary łącznej, na podstawie art. 91§2 kk i art. 86§1 kk w miejsce jednostkowych kar ograniczenia wolności orzeczonych w punktach 3 i 4 wyroku orzeczono wobec oskarżonego karę łączną 1 roku ograniczenia wolności polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 40 godzin miesięcznie.

Wymierzając karę łączną Sąd zastosował zasadę częściowej absorpcji mając na uwadze dość bliską odległość czasową między czynami oraz to, że są to przestępstwa różnorodzajowe ponieważ godzą w minie i funkcjonowanie wymiaru sprawiedliwości.

Kara łączna orzeczona w takim wymiarze powinna spełnić swe cele zapobiegawcze i wychowawcze, a także spełnić potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Zdaniem Sądu w sytuacji, gdy oskarżony deklaruje, że podjął działania ukierunkowane na poczynienie zmian w swoim życiu, kara ta ma szansę spełnić funkcję wychowawczą, prewencyjną, jak i represyjną wobec niego. Zdaniem Sądu orzeczenie kary ograniczenia wolności stanowi dla oskarżonego szansę, by kontynuować proces tych zmian.

Przy orzekaniu kary łącznej Sąd nie brał pod uwagę kary orzeczonej wobec D. K. (1) w punkcie 1 wyroku ponieważ kara sekwencyjna pobawienia wolności i ograniczenia wolności wymierzana na podstawie art. 37b kk jest to jedna kara. Nie można jej traktować jako dwóch odrębnych i niezależnych skazań na kary pozbawienia wolności i ograniczenia wolności (wyrok SN z dnia 29 maja 2018 r. w sprawie II K 155/18, Lex nr 2555594, OSP 2019/7-8/71).

D. K. (1)

punkt 6 wyroku

punkt 4 i 5 wyroku

Na podstawie art. 34 § 3 kk w zw. z art. 72 § 1 pkt 4 kk Sąd zobowiązał oskarżonego D. K. (1) do wykonywania pracy zarobkowej w okresie wykonywania kary ograniczenia wolności orzeczonej wobec niego w punkcie 1 wyroku i kary łącznej ograniczenia wolności orzeczonej wobec niego w punkcie 5 wyroku.

Zdaniem Sądu zastosowanie się przez oskarżonego do tego obowiązku stanowić będzie ważki czynnik na drodze do ustabilizowania trybu jego życia, a nadto będzie miało dla niego aspekt wychowawczy, w szczególności mając na uwadze, że do tej pory będąc osoba młodą i zdrową uchylał się on od podjęcia pracy zarobkowej w pełnym wymiarze i pozostawał głównie na utrzymaniu babci.

I. M.

punkt 7 wyroku

punkt 7 wyroku

Każde z przestępstw z art. 280§1 kk jest zagrożone karą od 2 do 15 lat pozbawienia wolności przy czym z uwagi na działanie w warunkach art. 91 §1 kk Sąd miał możliwość wymierzenia kary w wysokości do górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę.

Przy wymiarze kary orzeczonej za czyny przypisane oskarżonemu I. M. w punkcie 7 wyroku Sąd wziął pod uwagę:

1) okoliczności obciążające: czyny tego typu charakteryzują się dużą społeczną szkodliwością, działanie wspólnie i w porozumieniu z inną osobą.

Oskarżony dopuszczając się przypisanych mu czynów wykazał się brakiem poszanowania dla porządku prawnego, który świadczy o niezrozumieniu przez niego norm społecznych i prawnych, a nawet swojego rodzaju niedojrzałości społecznej.

2) okoliczności łagodzące: młody wiek oskarżonego, uprzednia niekaralność, zdarzenia będące przedmiotem niniejszego postępowania były jednorazowym incydentem w życiu oskarżonego, oskarżony przeprosił pokrzywdzonych na rozprawie, wyraził żal i skruchę, a pokrzywdzeni przyjęli jego przeprosiny.

Z uwagi na powyższe Sąd uznał, że wobec oskarżonego I. M., który jest sprawcą młodocianym zasadne będzie zastosowanie art. 60§1 i §6 kk i nadzwyczajne złagodzenie kary poprzez wymierzenie mu kary 2 lat ograniczenia wolności polegającej na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 40 godzin w stosunku miesięcznym.

Sąd uznał, iż kara ta pozostawała w odpowiedniej proporcji do stopnia społecznej szkodliwości przypisanego oskarżonemu czynu, a także nie przekraczała stopnia jego winy. Powinna ona też odnieść właściwy skutek w zakresie realizacji dyrektywy prewencji indywidualnej, zarówno w jej wychowawczym jak i zapobiegawczym aspekcie. W ocenie Sądu w przypadku oskarżonego można założyć, że orzeczenie wobec niego kary łągodniejszego rodzaju będzie wystarczające dla powstrzymania go przed popełnieniem nowego przestępstwa i będzie też miało dla niego przede wszystkim aspekt wychowawczy. Oskarżony jest osobą młodą, zdrową, nie ma nikogo na utrzymaniu, powinien zatem podołać obowiązkom wynikającym z kary ograniczenia wolności i pogodzić to z pracą zarobkową do wykonywania, której został on zobowiązany.

Kara orzeczona w takiej postaci spełni również potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

I. M.

punkt 8 wyroku

punkt 7 wyroku

Na podstawie art. 34 § 3 kk w zw. z art. 72 § 1 pkt 4 kk Sąd zobowiązał oskarżonego I. M. do wykonywania pracy zarobkowej w okresie wykonywania kary ograniczenia wolności orzeczonej wobec niego w punkcie 7 wyroku

Zdaniem Sądu zastosowanie się przez oskarżonego do tego obowiązku stanowić będzie ważki czynnik na drodze do ustabilizowania trybu jego życia, a nadto będzie miało dla niego aspekt wychowawczy.

D. K. (1), I. M.

punkt 9 wyroku

punkt 1 i 7 wyroku

Na podstawie art. 46 § 1 kk Sąd zobowiązał solidarnie oskarżonych D. K. (1) i I. M. do zapłaty na rzecz:

- pokrzywdzonego Ł. P. kwoty 16,50 złotych;

- pokrzywdzonego D. Z. (1) kwoty 500 złotych;

tytułem naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwami przypisanymi oskarżonym w punktach 1 i 7 wyroku.

D. K. (1), I. M.

punkt 10 wyroku

punkt 1 i 7 wyroku

Na Na podstawie art. 46 § 1 kk Sąd zobowiązał solidarnie oskarżonych D. K. (1) i I. M. do zapłaty na rzecz:

- pokrzywdzonego Ł. P. kwoty 4000 złotych;

- pokrzywdzonego D. Z. (1) kwoty 2000złotych

tytułem częściowego zadośćuczynienia za doznaną krzywdę wyrządzoną przestępstwami przypisanymi oskarżonym w punktach 1 i 7 wyroku.

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

D. K. (1)

punkt 11 wyroku

punkt 1 wyroku

Na podstawie art. 63 § 1 kk, na poczet kary pozbawienia wolności orzeczonej w punkcie 1 wyroku, Sąd zaliczył oskarżonemu D. K. (1) okres zatrzymania i tymczasowego aresztowania od dnia 4 lutego 2024 roku, godzina 20.45 do dnia 21 maja 2024 roku godzina 15.05, przyjmując, że jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się jednemu dniowi kary pozbawienia wolności.

I. M.

punkt 12 wyroku

punkt 7 wyroku

Na podstawie art. 63 § 1 kk, na poczet kary ograniczenia wolności orzeczonej w punkcie 7 wyroku, Sąd zaliczył I. M. dwa dni zatrzymania od dnia 4 lutego 2024 roku, godzina 16.15 do dnia 6 lutego godzina 10.15, przyjmując, że jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się dwóm dniom kary ograniczenia wolności.

D. K. (1)

punkt 2 wyroku

punkt 1 wyroku

Z uwagi na uzależnienie mieszane stwierdzone u oskarżonego D. K. (1) , na podstawie art. 62 kk Sąd orzekł wobec niego system terapeutyczny wykonywania kary pozbawienia wolności.

6.  inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  koszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

punkt 13 wyroku

W punkcie 13 wyroku orzeczono o kosztach nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu D. K. (1) z urzędu, zasądzając od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. B. K. kwotę 1176 złotych.

punkt 14 wyroku

Na podstawie art. 624 § 1 kpk oraz art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (t.j. z 1983 r. Dz. U. Nr 49, poz. 223 ze zm.) w zw. z art. 624 § 1 k.p.k. sąd zwolnił oskarżonych w całości od obowiązku uiszczenia opłaty, zwolnił ich także od obowiązku uiszczenia wydatków postępowania, którymi obciążył Skarb Państwa. Podejmując takie rozstrzygnięcie Sąd miał na względzie okoliczność, że oskarżeni osiągają obecnie jedynie niewielkie dochody z prac dorywczych. Ich sytuacja materialna jest zatem trudna.

7.  Podpis