Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Toruniu

Formularz UWŁ

Sygnatura akt

VIII K 441/22

Jeżeli został złożony wniosek o uzasadnienie wyroku jedynie co do rozstrzygnięcia o karze i o innych konsekwencjach prawnych, wypełnić część 3–8 formularza

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1.Wyroki wydane wobec skazanego

Lp.

Sąd, który wydał wyrok albo wyrok łączny

Data wyroku albo wyroku łącznego

Sygnatura akt sprawy

1.1.1.

Sąd Rejonowy w Toruniu

9 maja 2019 roku

II K 1149/18

1.1.2.

Sąd Rejonowy w Toruniu

23 stycznia 2020 roku

II K 1283/19

1.1.3.

Sąd Rejonowy w Toruniu

3 grudnia 2020 roku

II K 513/20

1.1.4.

Sąd Rejonowy w Toruniu

2 września 2021 roku

II K 978/21

0.1.Inne fakty

0.0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.2.1.1.

K. M. urodził się (...) w T.. Nie posiada dzieci, jest kawalerem. Nie nadużywa alkoholu, twierdzi, że ma duży problem z narkotykami. Obecnie, karę pozbawienia wolności odbywa w zakładzie karnym dla recydywistów. Otrzymał trzy wnioski o wymierzenie kary dyscyplinarnej, między innymi za zachowanie o podłożu autoagresywnym, szarpanie się ze współosadzonym oraz za nielegalne kontakty. Całkowicie odcina się od subkultury więziennej. Nie korzystał z przepustek ani zwolnień. Nie jest zatrudniony. Nie stosowano wobec niego środków przymusu.

opinia o skazanym

30-31

1.2.1.2.

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu z 9 maja 2019 roku K. M. został skazany w sprawie II K 1149/18 za czyn z art. 289 § 1 k.k., popełniony 16 lipca 2018 roku, na karę 4 (czterech) miesięcy ograniczenia wolności.

dane dot. karalności

21

1.2.1.3.

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu z 23 stycznia 2020 roku K. M. został skazany w sprawie II K 1283/19 za czyn z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 283 k.k., popełniony 6 września 2018 roku, na karę 5 (pięciu) miesięcy pozbawienia wolności, za ciąg 2 (dwóch) przestępstw z art. 278 § 1 k.k. popełnionych od 5 września 2018 roku do 8 września 2018 roku, na karę 5 (pięciu) miesięcy pozbawienia wolności, przy czym na podstawie art. 86 § 1 k.k. i art. 91 § 1 k.k. w miejsce wyżej orzeczonych kar wymierzono mu karę łączną 7 (siedmiu) miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono po myśli art. 69 § 1 i 2 k.k. i art. 70 §1 pkt 1 k.k. na okres 2 (dwóch) lat tytułem próby, którą to karę łączną następnie zarządzono do wykonania na mocy postanowienia Sądu Rejonowego w Toruniu z 17 marca 2022 roku.

dane dot. karalności

21

informacja z NOE-SAD

24

1.2.1.4.

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu z 3 grudnia 2020 roku K. M. został skazany w sprawie II K 513/20 za czyn z art. 279 § 1 k.k., popełniony 27 maja 2019 roku, na karę mieszaną 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności oraz karę 1 (jednego) roku ograniczenia wolości.

dane dot. karalności

21

1.2.1.5.

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu z 2 września 2021 roku K. M. został skazany w sprawie II K 978/21 za czyn z art. 178a § 1 k.k., popełniony 28 czerwca 2020 roku, na karę 5 (pięciu) miesięcy pozbawienia wolności, z art. 62 ust. 1 u.p.n., popełniony 10 września 2020 roku, na karę 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności, przy czym na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k. w miejsce wyżej orzeczonych kar wymierzono mu karę łączną 7 (siedmiu) miesięcy pozbawienia wolności z jednoczesnym zaliczeniem na poczet kary łącznej 7 (siedmiu) miesięcy pozbawienia wolności 1 (jednego) dnia zatrzymania od 10 września 2020 roku, godzina 19.45 do 11 września 2020 roku, godzina 10.45, co nastąpiło na podstawie art. 63 § 1 k.k.

dane dot. karalności

21

informacja z NOE-SAD

24

0.0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.2.2.1.

1.Ocena Dowodów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.2.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Podstawę ustaleń faktycznych poczynionych w toku postępowania w przedmiocie wyroku łącznego stanowiły prawomocne wyroki skazujące wydane wobec skazanego, a także informacje z systemu NOE-SAD dotyczące odbycia przez niego poszczególnych kar, jak także dane o karalności. To są dokumenty urzędowe, które korzystały z dwóch domniemań: autentyczności oraz zgodności z prawdą złożonych w nich oświadczeń woli, które nie zostały wzruszone przez żadną ze stron w toku całego postępowania jurysdykcyjnego.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.2.1 albo 1.2.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.PODSTAWa KARY ŁĄCZNEJ

Lp.

Sąd, który wydał wyrok albo wyrok łączny, data wydania wyroku albo wyroku łącznego i sygnatura akt sprawy

Kary lub środki karne podlegające łączeniu

3.1.1

Sąd Rejonowy w Toruniu, 9 maja 2019 roku, II K 1149/18

Kara 4 (czterech) miesięcy ograniczenia wolności.

3.1.2.

Sąd Rejonowy w Toruniu, 23 stycznia 2020 roku, II K 1283/19

1. Kara 5 (pięciu) miesięcy pozbawienia wolności;

2. Kara 5 (pięciu) miesięcy pozbawienia wolności;

3. Kara łączna 7 (siedmiu) miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 2 (dwóch) lat tytułem próby, którą następnie zarządzono do wykonania.

3.1.3.

Sąd Rejonowy w Toruniu, 3 grudnia 2020 roku, II K 513/20

Kara mieszana:

1.  Kara 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności;

2.  Kara 1 (jednego) roku ograniczenia wolności;

3.1.4.

Sąd Rejonowy w Toruniu, 2 września 2021 roku, II K 978/21

1.  Kara 5 (pięciu) miesięcy pozbawienia wolności;

2.  Kara 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności;

3.  Kara łączna 7 (siedmiu) miesięcy pozbawienia wolności.

Zwięźle o powodach połączenia kar lub środków karnych z wyjaśnieniem podstawy prawnej

Sąd zastosował wobec skazanego nowe przepisy o karze łącznej obowiązujące po 24 czerwca 2020 roku, uznając, że poprzednie nie są względniejsze (art. 4 § 1 k.k.).

Stosując nowe przepisy sąd kierował się obecnie obowiązującym obowiązkiem chronologii dat popełnienia przestępstw i dat wyroków jednostkowych. Obecnie bowiem obowiązujący kodeks karny w art. 85 § 1 k.k. pozwala na połączenie kar wyłącznie wtedy „jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu”. Wówczas sąd „orzeka karę łączną, biorąc za podstawę kary z osobna wymierzone za zbiegające się przestępstwa”. W tym kontekście należy zauważyć, że według obecnie obowiązujących przepisów możliwe było połączenie kar z wyroków pierwszego z drugim, drugiego z trzecim i trzeciego z czwartym. Najwzględniejsze okazało się połączenie kar w wariantach: pierwszą z drugą i trzecią z czwartą. Stary system, ten sprzed 24 czerwca 2020 roku pozwalał na połączenie wyłącznie kar podlegających wykonaniu, co w omawianym wypadku byłoby niemożliwe gdyż do wykonania została jedynie kara łączna 7 (siedmiu) miesięcy pozbawienia wolności, którą nie byłoby z czym połączyć, gdyż pozostała do wykonania kara 1 (jednego) roku ograniczenia wolności z kary mieszanej z wyroku II K 513/20 nie podlega łączeniu z karą pozbawienia wolności z innego wyroku, a nawet gdyby teoretycznie taka możliwość istniała, to i tak połączeniu na starych zasadach podlegałyby tylko dwie, a nie jak w tym wypadku cztery kary.

Obecnie, zgodnie z art. 86 § 1 k.k. „sąd wymierza karę łączną w granicach powyżej najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy, nie przekraczając jednak 810 stawek dziennych grzywny, 2 lat ograniczenia wolności albo 20 lat pozbawienia wolności. Jeżeli najwyższą z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa jest kara 810 stawek dziennych grzywny, 2 lat ograniczenia wolności albo 20 lat pozbawienia wolności. Karę pozbawienia wolności wymierza się w miesiącach i latach”.

Przepis art. 85 k.k. reguluje relację zachodzącą między przestępstwami popełnianymi przez tego samego sprawę, a także podstawy orzekania kary łącznej. Jak wspomniano, z dniem 24 czerwca 2020 roku powrócono do cezury czasowej polegającej na konieczności uwzględnienia daty pierwszego, chociażby nieprawomocnego wyroku co do któregokolwiek z przestępstw popełnionych przez sprawcę przed jego wydaniem.

1.WYMIAR KARY

Przytoczyć okoliczności, które sąd uwzględnił przy wymiarze kary łącznej

Odnośnie pierwszego i drugiego wariantu (punkt pierwszy i drugi wyroku) sąd mógł orzec wobec skazanego karę łączną w granicach powyżej najwyższej z orzeczonych do ich sumy. W obu przypadkach sąd pamiętał przy tym o zasadzie, że mimo rozwiązania poprzedniej kary łącznej jej ślad pozostaje w tym znaczeniu, że nowa kara łączna nie może być niższa od rozwiązanej kary łącznej, choćby poszczególne kary na to zezwalały, a nadto nie może być wyższa od sumy tych kar, które dotychczas nie były objęte wyrokiem łącznym i kary łącznej ulegającej rozwiązaniu, choćby po rozwiązaniu suma wszystkich kar poszczególnych na to zezwalała (OSNKW 141/68).

W omawianym przypadku w pierwszym połączeniu (punkt pierwszy wyroku) sąd mógł więc wymierzyć karę łączną od 7 (siedmiu) miesięcy pozbawienia wolności (tu już bez dolnego podbicia, które jednostkowo wynosiło pięć miesięcy) do 9 (dziewięciu) miesięcy pozbawienia wolności, po przeliczeniu kary ograniczenia wolności z wyroku II K 1149/18 na zasadach z art. 87 § 1 k.k. W drugim połączeniu (punkt drugi wyroku) sąd mógł wymierzyć karę łączną od 7 (siedmiu) miesięcy pozbawienia wolności (tu już bez dolnego podbicia, które jednostkowo wynosiło pięć miesięcy) do 11 (jedenastu) miesięcy pozbawienia wolności.

Sąd zdecydował o wymierzeniu skazanemu kar łącznych: 7 (siedmiu) miesięcy pozbawienia wolności i 11 (jedenastu) miesięcy pozbawienia wolności, a więc odnośnie pierwszego połączenia zgodnie z zasadą asperacji, a w przypadku drugiego połączenia, a więc kar całkowicie wykonanych, zgodnie z zasadą pełnej kumulacji. Wpływ na taką decyzję miała treść art. 85a k.k., który mówi, że orzekając karę łączną, Sąd bierze pod uwagę przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Wydając wyrok łączny Sąd powinien rozważyć przede wszystkim, czy pomiędzy poszczególnymi czynami, za które wymierzono te kary, istnieje ścisły związek podmiotowy lub przedmiotowy, czy też związek ten jest dość odległy lub w ogóle go brak, a ponadto powinien rozważyć, czy okoliczności, które zaistniały już po wydaniu poprzednich wyroków, przemawiają za korzystnym lub niekorzystnym ukształtowaniem kary łącznej (m.in. wyr. SN z 25 października 1983 roku, IV KR 213/83, OSNKW 1984/5-6/65). „W aspekcie przedmiotowym związek zbiegających się realnie przestępstw wyrażają kryteria przedmiotowe poszczególnych przestępstw, a to bliskość czasowa ich popełnienia (największa - gdy czyny przestępcze popełniane są równocześnie lub bezpośrednio po sobie), osoby pokrzywdzonych (największa ścisłość związku zachodzi, gdy kilkoma przestępstwami pokrzywdzono tę samą osobę), rodzaj naruszonego dobra prawnego (im bardziej zbliżone dobra, tym większa bliskości przestępstw, zatem największa przy tożsamości dóbr), sposób działania sprawcy itd. W aspekcie podmiotowym chodzi o motywy bądź pobudki stymulujące sprawę, rodzaj i formę winy itd.” (wyr. SA w Krakowie z 19 stycznia 2005 roku, II AKa 274/04, KZS 2005/1/14). Ponadto, wskazuje się, iż zastosowanie zasady pełnej absorpcji lub pełnej kumulacji jest rozstrzygnięciem skrajnym, zaś przeciwko zastosowaniu zasady pełnej absorpcji przemawia brak szczególnie bliskich powiązań - tak czasowych, jak i rodzajowych - pomiędzy przypisanymi oskarżonemu czynami (wyr. SA w Lublinie z 27 kwietnia 2006 roku, II AKa 80/06, LEX nr 183575). „Całkowitą absorpcję można zastosować albo wtedy, gdy wszystkie czyny wykazują bardzo bliską więź podmiotową i przedmiotową, albo orzeczone za niektóre z czynów kary są tak minimalne, że w żadnym stopniu nie mogłyby rzutować na karę łączną, albo też istnieją jakieś inne szczególne okoliczności dotyczące osoby oskarżonego (wyr. SA w Katowicach z 13 listopada 2003 roku, II AKa 339/03, LEX nr 183336).

Analiza bliskich dat popełnionych przez skazanego przestępstw z punktu pierwszego wyroku jak i odległych dat czynów oraz wykonanie kar z punktu drugiego wyroku jak także fakt, że zostały one popełnione na szkodę różnych pokrzywdzonych stanowiła podstawę do zastosowania dwóch różnych zasad łączenia. Dodatkowo, sąd ukształtował kary łączne mając na uwadze kryminalną przeszłość skazanego, to jest siedem skazań. W pierwszym wypadku, skazanemu realnie skrócono wykonanie kary pozbawienia wolności w sprawie II K 1283/19 o 2 (dwa) miesiące.

1.Wymiar Środka karnego

Przytoczyć okoliczności, które sąd uwzględnił przy łącznym wymiarze środka karnego

1.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA Zawarte w WYROKU łĄCZNym

Zwięźle o powodach uzasadniających inne rozstrzygnięcia z wyroku łącznego, w tym umorzenie postępowania, zaliczenie okresów na poczet kary łącznej

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III.

W punkcie III i IV wyroku zawarto odpowiednie zaliczenia na poczet orzeczonych kar łącznych 7 (siedmiu) miesięcy pozbawienia wolności i 11 (jedenastu) miesięcy pozbawienia wolności, zgodnie z dyspozycją art. 577 k.p.k., zaś okres jednego dnia zatrzymania w sprawie II K 978/21 od 10 września 2020 roku, godzina 19.45 do 11 września 2020 roku, godzina 10.45 zaliczono na poczet kary łącznej 11 (jedenastu) miesięcy pozbawienia wolności, stosownie do treści art. 63 § 1 k.k.

IV.

Co do połączenia kary 1 (jednego) roku ograniczenia wolności wchodzącej w skład kary mieszanej orzeczonej wyrokiem w sprawie II K 513/20 sąd umorzył w tej części postępowanie karne w zgodzie z art. 572 k.p.k. Kary pozbawienia wolności i ograniczenia wolności w karze mieszanej powinny być z założenia art. 37b k.k. wykonywane oddzielnie, jedna po drugiej, a nie następnie łączone, gdyż to przekreślałoby istotę orzekania kary mieszanej (wówczas stałaby się to kara jednorodzajowa). W wyroku SR w Warszawie Lex 2601375 stwierdzono, że połączenia kary ograniczenia wolności z karą pozbawienia wolności w myśl art. 87 w tym wypadku funkcjonalnie dawałoby efekt wydania wyroku łącznego działającego na wewnętrzną strukturę orzeczenia składowego, to jest tak jakby zmodyfikować karę łączoną do kary jednolitej pozbawienia wolności. Tak samo twierdzi A. Dziergawka (Prokuratura i Prawo 2019, Nr 10, str. 42-65): „ Kodeks karny w art. 37b k.k. i w art. 87 § 2 k.k. uznaje za słuszne jednoczesne wymierzenie obu kar i kolejne ich wykonywanie. Nowelizując przepisy uznano, że następujące po sobie wykonywanie kary pozbawienia wolności i ograniczenia wolności powinno uzupełniać oddziaływanie penalne kary izolacyjnej. Wydaje się, że kary te powinno się wykonywać oddzielnie, jedna po drugiej, co ma wzajemnie uzupełniać i wzmagać ich oddziaływanie.”. Należy dodać, że omawianego przypadku nie można przyrównać do zamiany kary ograniczenia wolności na zastępczą karę pozbawienia wolności ponieważ w tym ostatnim mamy do czynienia z zamiarem niewykonania tejże kary przez skazanego podczas gdy w przypadku kary mieszanej taki zamiar nie wystąpił. Nawet gdyby na chwilę i dla teoretycznych rozważań przyjąć, że takie połączenie kar byłoby jednak możliwe, to konsekwencją tego było powstanie jakiejś „mieszanej kary łącznej”. Ponadto, taki układ kar byłby dla K. M. niekorzystny, bo nie wymaga uzasadnienia, że korzystniejsza jest dla niego sytuacja procesowa, w której najpierw wykona krótkoterminową czteromiesięczną karę pozbawienia wolności (k. 30v), a następnie po opuszczeniu zakładu karnego podejmie się wykonania nieizolacyjnej kary 1 (jednego) roku ograniczenia wolności, niż gdyby ta ostania kara miała być zamieniona na zastępczą, bezwzględną karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności. Na konie trzeba dodać, że takie samo stanowisko zajął prokurator na sali rozpraw w dniu 15 września 2022 roku, gdy wniósł o połączenie kar tak jak w omawianym wyroku łącznym, zaś odnośnie kary 1 (jednego) roku ograniczenia wolności z kary mieszanej orzeczonej w sprawie II K 513/20 wniósł o umorzenie postepowania karnego w tej części i skierowanie jej do odrębnego wykonania (k. 35).

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

V.

O kosztach procesu rozstrzygnięto na mocy art. 626 § 1 k.p.k. i art. 627 k.p.k.

1.PODPIS