Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Toruniu

UZASADNIENIE

M. F. urodził się (...) we W.. Posiada jedno dziecko wobec którego ma aktualny obowiązek alimentacyjny w wysokości 750 zł. Przed osadzeniem w zakładzie karnym był w związku konkubenckim z matką dziecka, pracował dorywczo.

Po odbyciu kary deklaruje powrót do swojego miejsca zamieszkania do domu rodzinnego na ul. (...) we W..

W Zakładzie karnym posiada umiarkowaną opinię. Karę pozbawienia wolności zaczął odbywać 13 września 2022 roku. Karę pozbawienia wolności odbywa w warunkach zakładu karnego typu półotwartego w systemie programowego oddziaływania.

W Zakładzie karnym jest zatrudniony nieodpłatnie jako pracownik gospodarczy w oddziale mieszkalnym.

dowód : opinia z zakładu karnego o skazanym k. 36-37

M. F. został skazany następującymi prawomocnymi wyrokami.

Wyrokiem Sądu Rejonowego we Wrześni z dnia 10 czerwca 2021 r. sygn. II K 533/20 za przestępstwo z art. 222 § 1 kk popełnione w dniu 20 listopada 2020 r. na karę 5 miesięcy pozbawienia wolności oraz za przestępstwo z art. 226 § 1 kk popełnione w dniu 20 listopada 2020 r. na karę 4 miesięcy pozbawienia wolności

Wyrokiem Sądu Rejonowego we Wrześni z dnia 20 października 2021 r. sygn. II K 136/21 za przestępstwa z art. 62 ust 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii popełnione w dniu 23 marca 2021r. na karę 2 miesięcy pozbawienia wolności, z art. 63 ust 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii popełnione w dniu 23 marca 2021r. na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności, z art. 178a § 4 kk i art. 180a kk w zw. z art. 11 § 2 kk popełnione w dniu 12 kwietnia 2021 r. na karę 1 roku pozbawienia wolności, z art. 180a kk popełnione w dniu 26 lutego 2021 r. na karę 4 miesięcy pozbawienia wolności. Dodatkowo orzeczono dożywotni zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych oraz zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 2 lat.

Wyrokiem Sądu Rejonowego we Wrześni z dnia 24 listopada 2021 r. sygn. II K 316/21 za przestępstwo z art. 278 § 1 kk popełnione w dniu 8 czerwca 2021r. na karę 6 miesięcy ograniczenia wolności.

Wyrokiem Sądu Rejonowego we Wrześni z dnia 30 marca 2022 r. sygn. II K 519/21 za przestępstwo z art. 278 § 1 i 3 kk w zw. z art. 12 § 1 kk popełnione w dniu 17 maja 2021r. na karę 6 miesięcy ograniczenia wolności. Przy czym postanowieniem Sądu Rejonowego we Wrześni z dnia 1 października 2023 roku w sprawie II K 519/21 zamieniono orzeczoną w wyżej opisanym wyroku karę 6 miesięcy ograniczenia wolności na karę 1 miesiąca ograniczenia wolności polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin.

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Gnieźnie z dnia 31 maja 2022 r. sygn. II K 1017/21 za przestępstwo z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 12 § 1 kk popełnione w dniu 20 sierpnia 2021r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 30 sierpnia 2022 r. sygn. VIII K 686/21 za przestępstwo z art. 278 § 1 kk popełnione w dniu 23 czerwca 2021r. na karę 6 miesięcy ograniczenia wolności. Przy czym postanowieniem Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 7 listopada 2023 roku w sprawie VIII K 686/21 zamieniono orzeczoną w wyżej opisanym wyroku karę 6 miesięcy ograniczenia wolności na karę 1 miesiąca ograniczenia wolności polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin.

dowody :

odpisy wyroków i postanowień - k.42, 43, 45-46, 47-48, 49, 51, 52, 54, 56, 57 58

informacje o wyrokach ( (...)) - k. 64-66, 88

obliczenia kary - k. 16, 20, 22, 24

dane o karalności - k. 59-63

opinia z zakładu karnego o skazanym - k. 36-37

akta spraw- II K 533/20, II K 136/21, II K 316/21, II K 519/21, II K 1017/21, VIII K 686/21

M. F. był dotychczas skazywany w sprawach opisanych powyżej tj. II K 533/20, II K 136/21, II K 316/21, II K 519/21, II K 1017/21, VIII K 686/21, co do których z uwagi na daty wyroków możliwość oraz warunki wydania wyroku łącznego należy rozpatrywać według przepisów obowiązujących od 24 czerwca 2020 r. M. F. był skazywany również przed czerwcem 2020 roku jednak te skazania zostały objęte wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego we Wrześni z dnia 2 października 2017 roku w sprawie o sygn. II K 285/17.

Zgodnie z treścią art. 569 § 1 k.p.k. właściwym do wydania wyroku łącznego jest Sąd, który wydał ostatni wyrok skazujący w pierwszej instancji, w sytuacji gdy zachodzą warunki do orzeczenia kary łącznej w stosunku do osoby prawomocnie skazanej wyrokami różnych sądów. Z uwagi na fakt, że ostatni wyrok skazujący w I instancji wydał Sąd Rejonowy w Toruniu to on był właściwym do orzekania w przedmiocie wydania wyroku łącznego.

Zgodnie z art. 569 § 1 kpk, wyrok łączny można wydać jeżeli zachodzą warunki do orzeczenia kary łącznej w stosunku do osoby skazanej prawomocnymi wyrokami.

Warunki orzeczenia kary łącznej określa natomiast art. 85 § 1 k.k. zgodnie, z którym orzeczenie kary łącznej może nastąpić wówczas, kiedy sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw zanim zapadł pierwszy, chociażby nieprawomocny wyrok, co do któregokolwiek z tych przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne kary podlegające łączeniu. Sąd orzeka karę łączną biorąc za podstawę kary z osobna wymierzone za zbiegające się przestępstwa.

Zawarty w art. 85 k.k. zwrot „zanim zapadł pierwszy wyrok" odnosi się do pierwszego chronologicznie wyroku, który zapadł przed popełnieniem przez sprawcę kolejnego przestępstwa, zaś spójnik „zanim" jasno określa sekwencję zdarzeń, jakie muszą po sobie nastąpić, aby spełnić dyspozycję przepisu: przestępstwa muszą być popełnione wcześniej, niż zapadł wyrok, „pierwszy, chociażby nieprawomocny" (uch. SN (7) z dnia 25 lutego 2005 r., I KZP 36/04, OSNKW 2005 roku, Nr 2, poz. 13).

W niniejszej sprawie warunki formalne do wydania wyroku łącznego spełniają kary pozbawienia wolności orzeczone w sprawach II K 533/20 i II K 136/21.

Pierwszym wydanym przeciwko M. F. orzeczeniem jest wyrok wydany przez Sąd Rejonowy we Wrześni w dniu 10 czerwca 2021 roku w sprawie o sygn. akt II K 533/20. Wyrokiem tym M. F. został skazany na karę pozbawienia wolności za czyn z 20 listopada 2020 r.

Po raz kolejny na karę pozbawienia wolności M. F. został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego we Wrześni z dnia 20 października 2021 roku w sprawie o sygn. akt II K 136/21 za czyny popełnione w dniu 26 lutego 2021 roku, 23 marca 2021 roku oraz 12 kwietnia 2021. Mając na uwadze powyższe, należy ustalić, że M. F. w sprawach II K 533/20 i II K 136/21, został skazany za czyny popełnione w dniu 20 listopada 2020 roku, 26 lutego 2021 roku, 23 marca 2021 roku oraz 12 kwietnia 2021. Zatem czynów tych dopuścił się zanim zapadał pierwszy nieprawomocny wyrok w sprawie II K 533/20 w dniu 10 czerwca 2021 roku. Tym samym zostały spełnione przesłanki formalne z art. 85 § 1 kk.

Dodatkowo sąd dostrzegł także możliwość orzeczenia kary łącznej co do orzeczonych w wyrokach II K 316/21, II K 519/21 oraz II K 686/21 kar ograniczenia wolności

Kryteria łączenia kar w wyroku łącznym określa art. 86 k.k. Zgodnie z tym przepisem Sąd wymierza karę łączną powyżej najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy.

W niniejszej sprawie kara łączna pozbawienia wolności mogła być zatem orzeczona w granicach od 1 roku i 1 miesiąca pozbawienia wolności do 3 lat i 1 miesiąca pozbawienia wolności. Co do kary ograniczenia wolności minimalna kara jaką sąd mógł wymierzyć wynosiła 7 miesięcy ograniczenia wolności natomiast maksymalna wynosiła 8 miesięcy ograniczenia wolności.

Sąd wydając wyrok łączny może wymierzyć karę łączną stosując zasadę asperacji bądż kumulacji biorąc pod uwagę „ czy pomiędzy poszczególnymi czynami, za które wymierzono te kary, istnieje ścisły związek podmiotowy lub przedmiotowy, czy też związek ten jest dość odległy lub w ogóle go brak, a ponadto(…) czy okoliczności, które zaistniały już po wydaniu poprzednich wyroków, przemawiają za korzystnym lub niekorzystnym ukształtowaniem kary łącznej [Wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 14 września 2006 r. sygn. akt II AKa 244/06]

Sąd wydając wyrok łączny w powyższej sprawie zastosował zasadę asperacji i wymierzył skazanemu karę 2 lat i 4 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę 7 miesięcy ograniczenia wolności polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cel społeczny w wymiarze 20 godzin w stosunku miesięcznym.

Za takim rozwiązaniem przemawiała postawa oskarżonego po popełnieniu ostatniego z przestępstw (umiarkowana opinia z zakładu karnego) oraz nieścisły związek podmiotowo-przedmiotowy pomiędzy poszczególnymi czynami.

Określając wysokość kary Sąd wziął pod uwagę wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 20.12.2001r., II AKa 495/01, OSAG 2002/1/4, w którym stwierdzono, że „ (…) przy rozważaniu kwestii wymiaru kary łącznej ocenić przede wszystkim należy, czy pomiędzy poszczególnymi czynami, za które wymierzono kary jednostkowe, istnieje ścisły związek podmiotowy lub przedmiotowy, a ponadto, czy okoliczności, które zaistniały po wydaniu poprzednich wyroków przemawiają za korzystnym ukształtowaniem nowo orzekanej kary. (…)…kara orzekana w ramach wyroku łącznego, z jednej strony musi być postrzegana jako nowa kara, gdyż orzekana jest w sytuacji, gdy istnieje możliwość oceniania całości działalności przestępczej skazanego, co nie było możliwe dla żadnego z sądów wydających wyroki jednostkowe, z drugiej strony musi jednak stanowić próbę ukształtowania sytuacji skazanego w taki sposób, jak wyglądałaby ona, gdyby wszystkie zarzuty rozpoznane zostały w ramach jednego postępowania.”

Związek przedmiotowy zbiegających się realnie przestępstw ocenia się według tożsamości lub podobieństwa dóbr naruszonych poszczególnymi z nich oraz zwartości czasowej i miejscowej ich popełnienia. Związek podmiotowy rozumie się jako podobieństwo rodzaju winy i zamiarów (wyrok SA w Krakowie z 14.03.2007r., II AKa 44/07, KZS 2007/4/27).

Zgodnie z powyższymi wskazówkami przy wymiarze kary łącznej pozbawienia wolności Sąd wziął pod uwagę fakt, że przestępstwa z art. art. 222 § 1 kk i art. 226 § 1 kk osądzone w sprawie 533/20 i oraz art. 178a § 4 kk, art. 180a kk i 63 ust 1 i 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii osłodzone w sprawie II K 136/21 były występkami popełnionymi w tej samej formie winy umyślnej, natomiast skierowane były przeciwko innym dobrom chronionym prawem. Dodatkowo zostały popełnione na przestrzeni sześciu kolejnych miesięcy wiec ich zbieżność czasową należało ocenić jako umiarkowaną.

W przypadku kary łącznej ograniczenia wolności sad miał na uwadze że występki za które orzeczono karę w sprawach II K 316/21 i II K 519/21 oraz II K 686/21 były występkami popełnionymi w tej samej formie winy umyślnej, w bliskości czasowej pomiędzy poszczególnymi zrachowaniami tj. 17 maja 2021, 8 czerwca 2021 roku 23 czerwca 2021, a nadto skierowane były przeciwko temu samemu dobru chronionemu prawem.

Sąd wziął także pod uwagę, przy wymierzaniu kary łącznej pozbawienia oraz kary łącznej ograniczenia wolności opinię nadesłaną z Zakładu Karnego, którą również należy ocenić jako umiarkowaną. W trakcie pobytu skazany był trzykrotnie karany dyscyplinarnie, i nagradzany, dziesięciokrotnie a jego postawę określono jako poprawną. Skazany wykazuje krytyczny stosunek do popełnionych przestępstwa.

Reasumując należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie przedstawione wyżej argumenty przemawiały za orzeczeniem kary łącznej z zastosowaniem jedynie częściowej asperacji.

Na postawie art. 63 § 1 kk na poczet kary łącznej pozbawienia wolności zaliczono skazanemu okres zatrzymania w sprawie II K 533/20 od dnia 20 listopada 2020 roku godz. 15:25 do dnia 21 listopada 2020 roku godzina 10:20 oraz okres zatrzymania w sprawie II K 136/21 od dnia 12 kwietnia 2021 roku godz. 20:15 do dnia 13 kwietnia 2021 roku godz. 13:20 oraz w dniu 23 marca 2021 roku od godziny 9:25 do godziny 18:15.

Na podstawie art. 577 kpk na poczet orzeczonej kary łącznej 2 (dwóch) lat i 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności zaliczono skazanemu okresy odbytych kar pozbawienia wolności w sprawach II K 533/20 i II K 136/21.

Na podstawie art. 572 kpk sąd umorzył postępowanie w części dotyczącej objęcia wyrokiem łącznym kary orzeczonej w wyroku Sądu Rejonowego w Gnieźnie w sprawie II K 1017/21 z uwagi na brak warunków formalnych do objęcia jej wyrokiem łącznym.

Kosztami postępowania o wydanie wyroku łącznego na mocy art. 624 § 1 k.p.k. obciążono Skarb Państwa.