Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Toruniu

Formularz UK 1

Sygnatura akt

VIII K 88/24

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

M. R.

w dniu 19.08.2023 r., ok. godz. 22:40 w miejscowości L., na autostradzie (...), gmina L. , powiat (...), województwo (...), na drodze publicznej, w ruchu lądowym nieumyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym, w ten sposób, że kierując pojazdem marki B. (...), o nr rej. (...), w wyniku nieprawidłowego manewru wyprzedzenia z prawej strony pojazdu marki B. o nr rej. (...), poruszającego się prawym pasem ruchu w tym samym kierunku, doprowadził do zderzenia z tym pojazdem, a następnie siłą odrzutu najechał na tył poprzedzającego pojazdu marki H. (...), o nr rej. (...), poruszającego się w tym samym kierunku prawym pasem ruchu, w wyniku czego pasażerka pojazdu marki H. (...), tj. E. S. doznała obrażeń w postaci skręcenia stawu skokowego prawego, prawdopodobnie z uszkodzeniem ścięgna skokowo-strzałowego ( ATFL) oraz dolegliwości w postaci bólu odcinka szyjnego i lędźwiowo- krzyżowego kręgosłupa, co spowodowało naruszenie czynności narządu ciała na czas powyżej siedmiu dni w rozumieniu odpowiedniego artykułu kodeksu karnego, czym jednocześnie została narażona na nastąpienie skutku określonego w art. 157 §1 kk, a także w wyniku którego pasażer tego samego pojazdu- T. S. (2) doznał stłuczenia okolicy barku prawego, co spowodowało naruszenie czynności narządu ciała na czas poniżej siedmiu dni w rozumieniu odpowiedniego artykułu kodeksu karnego, przy czym czynu tego dopuścił się kierując pojazdem marki B. (...), o nr rej. (...), po drodze publicznej, w ruchu lądowym, będąc w stanie nietrzeźwości : I - godz. 23:32, wynik 0.93 mg/l, II- godz.23:47, wynik - 0,64 mg/l, III- godz. 01:21, wynik - 0,775 mg/l, IV - godz. 01:23, wynik 0,757 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu,

tj. o czyn z art. 177 §1 k.k., w zb. z art. 178a§1 k.k. w zb. z art. 178§1 k.k. w zw. z art. 11§2 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1.OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. R.

I

I

Przy wydawaniu wyroku zgodnie z art. 4 §1 kk wzięto pod uwagę stan prawny z daty popełnienia czynu tj. stan prawny na dzień 19 sierpnia 2023 r. jako względniejszy dla sprawcy. Za popełniony przez oskarżonego czyn, wypełniający znamiona art. 177§1 kk w zb. z art. 178a§1 kk w zb. z 178§1 kk Sąd wymierzył mu karę 1 roku pozbawienia wolności na podstawie art. 177§1 kk w zw. z art. 178§1 kk, zgodnie z dyspozycją art. 11§3 kk, jako przepisu przewidującego karę najsurowszą. Sąd zgodnie z treścią art. 178 §1 kk mógł wymierzyć karę nawet do 4 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności. Uznał jednak iż w warunkach niniejszej sprawy celowym będzie kara wskazana w sentencji wyroku. Orzekając karę bezwzględnego pozbawienia wolności, Sąd brał pod uwagę dyrektywy kary określone w art. 53 kk. W tym kontekście należy wskazać, że oskarżony jest osobą dorosłą,zdolną do przestrzegania norm prawnych, co powoduje, że stopień jego winy należy uznać za wysoki, tym bardziej, że nie ujawniły się żadne okoliczności wpływające na obniżenie stopnia winy. Oskarżony znając działanie alkoholu wsiadł do auta i prowadził je, mając w wydychanym powietrzu nawet 0,93 mg/l ( czyli blisko 2 promile alkoholu we krwi), co oznacza, że był on w stanie dużego upojenia alkoholowego. Co więcej czynu tego dopuścił się na autostradzie , czyli drodze po której samochody poruszają się z dużą prędkością, a każde nieprawidłowe zachowanie kierowcy, może być katastroficzne w skutkach. Oceniając wskazane okoliczności przedmiotowe, należy uznać, że stopień społecznej szkodliwości czynu, badany pod kątem art. 115§2 kk jest wysoki. Oskarżony godził w bezpieczeństwo uczestników ruchu drogowego oraz ich zdrowie i życie. Tej oceny nie wyklucza fakt, że nie działał z zamiarem spowodowania wypadku, mógł jednak przypuszczać, że jadąc w stanie nietrzeźwości, z dużą prędkością i do tego lewym pasem jezdni , powoduje zagrożenie dla uczestników ruchu, które niestety w tym przypadku się skonkretyzowało.

Okolicznością łagodzącą w stosunku do oskarżonego było to , że przyznał się do winy i na rozprawie wyraził szczerą skruchę i chęć przeproszenie pokrzywdzonych i zadośćuczynienia im. Przeciwko niemu jest podkreślany już wyżej fakt spowodowania wypadku w stanie dużej nietrzeźwości, a także uprzednia karalność, choć nie za przestępstwo podobne, która jednak daje asumpt do twierdzeń, że oskarżony podejmuje nieprawidłowe decyzje życiowe i łamie prawo.

W ocenie Sądu tylko kara bezwzględnego pozbawienia wolności spełni wobec oskarżonego swoje cele represyjne i wychowawcze. Będzie ona również w sposób odpowiedni oddziaływała na społeczeństwo i zapobiegała podejmowania podobnych działań.

Oskarżony musi w sposób dolegliwy odczuć absolutną naganność swojego zachowania, które w sposób bezpośredni doprowadziło do powstania uszczerbków na zdrowiu pokrzywdzonych wypadkiem. Złamanie podstawowej zasady nieprowadzenia pojazdu w stanie nietrzeźwości, nie znajduje uzasadnienia w żadnej sytuacji życiowej, nawet przykrej, na którą powoływał się oskarżony. W tym stanie rzeczy, kara wymierzona oskarżonemu nie mogła jedynie pozorować odpowiedzialności karnej za ciężki, niebezpieczny wypadek drogowy, lecz musiała stanowić dolegliwość stojącą we właściwej proporcji do skali wyrządzonego zła. Jednocześnie kary tej nie można uznać za przekraczającą stopień winy, czy zbyt surową, mając na względzie dopuszczalny maksymalny wymiar kary.

M. R.

Na mocy art. 46§1 kk zasądzono od oskarżonego na rzecz pokrzywdzonych jego czynem

- E. S. kwotę 10.000 zł

- T. S. (1) kwotę 5.000 zł

tytułem częściowego zadośćuczynienia. Zasądzenie wskazanych kwot ma za zadanie chociaż częściową kompensację zdrowotnych skutków wypadku drogowego, którego w stanie nietrzeźwości dopuścił się oskarżony. Następstwa te nie były dla pokrzywdzonych błahe, odczuwali oni ból fizyczny związany z powstałymi uszczerbkami na zdrowiu, odpowiednio średnim i lekkim. Nie ma też wątpliwości, że doznali oni na skutek wypadku cierpień psychicznych, związanych z traumą, obawami przed ponownym uczestniczeniem w ruchu drogowym. Sąd nie zamknął pokrzywdzonym drogi do dochodzenia dalszych roszczeń o charakterze cywilnoprawnym, orzekając jedynie o częściowym zadośćuczynieniu.

M. R.

III

I

Sąd zobligowany był do orzeczenia wobec oskarżonego obowiązku zapłaty świadczenia pieniężnego zgodnie z art. 43a§2 kk na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w Warszawie. Wysokość świadczenia została oznaczona na kwotę 10.000 zł , czyli większą od minimalnej wskazanej podanym przepisie. Taka wysokość świadczenia z jednej strony podyktowana została faktem, że oskarżony osiąga dość wysokie dochody w kwocie 1.500 -1.800 euro będąc zatrudnionym na terenie W. a jednocześnie nie posiada nikogo na utrzymaniu, co wskazuje, że uiszczenie wskazanej kwoty nie będzie dla niego nadmiernym obciążeniem. Z drugiej zaś strony Sąd baczył na okoliczności sprawy, które przemawiały za zastosowaniem konkretnej, odczuwalnej dla oskarżonego finansowej represji za dopuszczenie się czynu o wysokiej społecznej szkodliwości, narażającego realnie życie i zdrowie innych uczestników ruchu.

M. R.

IV

I

Na podstawie art. 42§2 kk orzeczono wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 5 lat. Sąd ocenił, że taki okres zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów, w okolicznościach niniejszej sprawy jest zasadny, gdyż realizuje cele związane z przestrzeżeniem oskarżonego przez podejmowaniem podobnych zachowań. Okres ten jednocześnie nie jest nadmiernie długi, mając na uwadze czas wydania wyroku i dokonanie stosownego zaliczenia okresu zatrzymania prawa jazdy. Celem zakazu jest dotkliwe ukaranie sprawcy i zabezpieczenie innych uczestników ruchu drogowego przed niebezpiecznymi zrachowaniami oskarżonego na długi czas, co winno podziałać na niego wychowawczo.

M. R.

V

I

Na podstawie art. 63§4 kk na poczet orzeczonego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych zaliczono oskarżonemu okres zatrzymania prawa jazdy od 19 sierpnia 2023 roku.

1.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

VI

Od oskarżonego zasądzono na rzecz Skarbu Państwa kwotę 180 zł tytułem opłaty sądowej, zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o opłatach sądowych w sprawach karnych z 23 czerwca 1973 r. ( Dz.U. 2023. 123 tj. z 2023.01.16), a także kwotę 90 zł tytułem wydatków, a w tym po 20 zł tytułem ryczałtu za doręczenia pism za każdy etap postępowania, 30 zł za uzyskanie karty karnej

1.Podpis