Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Toruniu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 września 2019 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu V Wydział Gospodarczy w składzie:

Przewodniczący:	Sędzia Ryszard Kołodziejski
Protokolant:	Sekretarz sądowy Jowita Stafiej

po rozpoznaniu w dniu 16 września 2019 r. w Toruniu

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Spółki z o. o. w T.

przeciwko T. H.

o zapłatę

I zasądza od pozwanego T. H. na rzecz powoda (...) Spółki z o. o. w T. kwotę 3621,16 zł (trzy tysiące sześćset dwadzieścia jeden złotych szesnaście groszy) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 29 września 2017 roku do dnia zapłaty;

II zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1017 zł (jeden tysiąc siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt V GC 2774/18 upr

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 13 lipca 2018 r. powód (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w T. wniósł o zasądzenie od pozwanego T. H. kwoty 3 621,16 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 29 września 2017 r. do dnia zapłaty oraz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych (k. 2-3).

W uzasadnieniu powód wskazał, iż na podstawie zgłoszenia awarii z dnia 21 sierpnia 2017 r. strony zawarły umowę, na mocy której powód zobowiązał się do wykonania naprawy maszyny, a pozwany do zapłaty należnego wynagrodzenia za wykonaną usługę i dojazd. W imieniu powoda umowę zawarł R. P., zaś wykonał ją M. M.. Powód dodał, iż udokumentował wykonanie umowy poprzez wystawienie faktury VAT nr (...) z dnia 14 września 2017 r. na kwotę 3 621,16 zł. Pozwany nie dokonał zapłaty w terminie, wobec czego powód wezwał go do zapłaty pismem z dnia 10 stycznia 2018 r. Do dnia wytoczenia powództwa pozwany nie wykonał zobowiązania.

W dniu 25 września 2018 r. Referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym w Toruniu V Wydziale Gospodarczym wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, zgodny z żądaniem pozwu (k. 17).

Pozwany T. H. w przepisanym terminie złożył sprzeciw od powyższego nakazu zapłaty, zaskarżając go w całości i wniósł o oddalenie powództwa oraz przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu w Gdyni jako sądowi właściwemu do rozpoznania sprawy (k. 24-30).

W uzasadnieniu pozwany wskazał, iż nigdy nie zlecał usługi objętej fakturą VAT wystawioną przez powoda. Dodał, iż nabył minikoparkę (...) w dniu 12 lipca 2017 r. w ramach umowy leasingu. Powodowa spółka miała zapewnić pozwanego, że w przypadku wystąpienia jakichkolwiek problemów, naprawa maszyny zostanie wykonana bezpłatnie. Pozwany nadmienił, iż dwa dni po odbiorze maszyny skontaktował się ze sprzedawcą, który zlecił serwisantowi zdiagnozowanie przyczyny awarii. Pozwany otrzymał informację, że koszt naprawy będzie wynosił 10 000 zł, wobec czego poprosił o demontaż zaworu oraz odebrał nienaprawioną koparkę od mechanika. W ocenie pozwanego realizował on uprawnienia wynikające z rękojmi, bowiem niezwłocznie po ujawnieniu się wady rzeczy skontaktował się z powodem. Zdaniem pozwanego powód nie udowodnił powstania i treści stosunku prawnego między stronami ani nie wykazał, że do zawarcia umowy w ogóle doszło. Pozwany nadmienił, że powód załączył do pozwu jednostronnie podpisaną fakturę VAT, która sama w sobie nie stanowi dowodu spełnienia świadczenia. Pozwany wskazał również, że nie podpisał żadnej umowy zlecenia, a strona powodowa nie przedstawiła protokołu odbioru maszyny.

Postanowieniem z dnia 22 listopada 2018 r. Sąd Rejonowy w Toruniu V Wydział Gospodarczy stwierdził swoją niewłaściwość i przekazał sprawę Sądowi Rejonowemu w Gdyni (k. 44).

Strona powodowa złożyła zażalenie na powyższe postanowienie, wnosząc o jego uchylenie (k. 48-50).

Sąd Okręgowy w Toruniu Wydział VI Gospodarczy wydał w dniu 29 marca 2019 r. postanowienie, którym uchylono zaskarżone postanowienie Sądu Rejonowego z dnia 22 listopada 2018 r. (k. 59-60).

W piśmie procesowym z dnia 21 maja 2019 r. powód podtrzymał dotychczasowe stanowisko w sprawie oraz wskazał, iż usługa wymiany pompy hydraulicznej nie mogła zostać wykonana w ramach rękojmi, ponieważ w zamówieniu z dnia 6 lipca 2017 r. strony wyłączyły rękojmię, jak również nie udzielono gwarancji pozwanemu na przedmiotową maszynę. Powód zakwestionował, aby pozwany już dwa dni pod odbiorze maszyny zgłaszał wadliwe działanie koparki. Powód wskazał również, że protokół odbioru po sprzedaży koparki został podpisany przez pozwanego bez zastrzeżeń, natomiast dopiero w dniu 18 sierpnia 2017 r. pozwany zgłosił telefonicznie awarię maszyny, wypełniając w dniu 21 sierpnia 2017 r. formularz zgłoszenia awarii. Strona powodowa podkreśliła, że pozwany był informowany o cenie nowej pompy hydraulicznej i nowego zaworu przed przystąpieniem do naprawy w serwisie (k. 68-70).

Sąd ustalił, co następuje:

T. H., w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, na mocy zamówienia z dnia 6 lipca 2017 r., nabył od (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w T. używaną minikoparkę (...), rok produkcji 2012. T. H. odebrał powyższą maszynę w dniu 12 lipca 2017 r. i korzystał z niej w ramach umowy leasingu.

(okoliczność bezsporna; nadto dowód: przesłuchanie pozwanego T. H., k. 95-96v)

Sprzedawca nie udzielił kupującemu gwarancji na zakupioną maszynę. Ponadto strony ustaliły, że wyłączają odpowiedzialność sprzedawcy z tytułu rękojmi.

(dowód: zamówienie z dnia 6 lipca 2017 r., k. 71-72; zeznania świadka R. P., k. 79v-80)

T. H. drogą telefoniczną zgłosił powodowej spółce awarię zakupionej minikoparki. W dniu 18 sierpnia 2017 r. mechanik zatrudniony w (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w T., M. M., udał się na miejsce postoju maszyny i przystąpił do diagnozy zaistniałych nieprawidłowości. Mechanik zdiagnozował zbyt niskie ciśnienie w układzie hydraulicznym i wskazał, że najprawdopodobniej uszkodzona została pompa hydrauliczna, o czym poinformował T. H.. T. H. podpisał protokół diagnostyki maszyny z dnia 18 sierpnia 2017 roku bez zastrzeżeń, znając zakres zdiagnozowanych usterek oraz koszt ich naprawy. W dniu 21 sierpnia 2017 r. pozwany wypełnił formularz zgłoszenia awarii, w którym wskazano usterkę pompy hydraulicznej.

(dowód: zeznania świadka M. M., k. 94v-95; zeznania świadka R. P., k. 79v-80; przesłuchanie pozwanego T. H., k. 95-96v; protokół naprawy z dnia 18 sierpnia 2017 r., k. 14-14v; formularz zgłoszenia awarii z dnia 21 sierpnia 2017 r. k. 13)

Następnie maszyna została przewieziona do oddziału (...) Sp. z o.o. w R., gdzie wymieniono pompę hydrauliczną oraz zawór servo. W momencie odbioru maszyny T. H. zażądał wymontowania nowego zaworu i poprosił o założenie poprzedniego, co pracownicy powodowej spółki uczynili, nie umieszczając zaworu servo jako osobnej pozycji na fakturze VAT. Po wymianie zaworu maszyna została wystawiona przed serwis naprawczy, a T. H. zabrał ją z placu, nie podpisując dokumentów obioru.

(dowód: zeznania świadka R. P., k. 79v-80; zeznania świadka M. M., k. 94v-95)

W dniu 14 września 2017 r. (...) Sp. z o.o. z siedzibą w T. wystawił na rzecz Przedsiębiorstwa Handlowo Usługowego (...) fakturę VAT nr (...) na kwotę 3 621,16 zł brutto. Na powyższą kwotę składały się należności za pompę hydrauliczną, olej hydrauliczny, filtr oleju, środek czyszczący oraz usługę warsztatową. W piśmie z dnia 28 września 2017 r. skierowanym przez T. H. do strony powodowej, pozwany wskazał, iż otrzymał powyższą fakturę, jednakże w jego ocenie maszyna nie została naprawiona.

(dowód: faktura VAT nr (...), k. 13v; pismo pozwanego z dnia 28 września 2017 r. wraz z potwierdzeniem odbioru, k. 33-34)

Pismem datowanym na dzień 10 stycznia 2018 r. pełnomocnik powoda wezwał T. H. do zapłaty kwoty 3 621,16 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie, w terminie 3 dni od daty otrzymania wezwania. T. H. nie dokonał zapłaty powyższej należności.

W odpowiedzi na powyższe wezwanie pełnomocnik pozwanego wskazał, iż T. H. nie uznaje zgłoszonego żądania i nigdy nie zlecał usługi objętej fakturą VAT nr (...).

(dowód: wezwanie do zapłaty wraz z potwierdzeniem nadania przesyłki, k. 15-15v; odpowiedź na wezwanie do zapłaty wraz z potwierdzeniem odbioru, k. 41-42)

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny został ustalony na podstawie dowodów z dokumentów przedłożonych przez strony postępowania, jak również w oparciu o dowód z zeznań świadków R. P. i M. M. oraz częściowo dowód z przesłuchania pozwanego T. H..

Sąd dał wiarę dowodom z dokumentów w całości, gdyż nie budziły one wątpliwości co swojej prawdziwości, a strony nie zakwestionowały ich skutecznie. Zważyć przy tym należy, że czym innym jest przyznanie dowodowi z dokumentu waloru prawdziwości, a zatem tego, że nie został on podrobiony czy przerobiony, a czym innym jest wyciąganie stosownych wniosków z treści tego dokumentu.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka R. P. w całości, bowiem były jasne, spójne i wyczerpujące. Świadek potwierdził, iż zgodnie z umową sprzedaży minikoparki strony wyłączyły rękojmię za wady, a sprzedawca nie udzielił kupującemu gwarancji na zakupiony sprzęt. Ponadto świadek szczegółowo przedstawił przebieg i zakres dokonanej naprawy oraz zeznał, iż nawet w przypadku naprawienia tylko jednej części, maszyna była sprawna. Dodał, iż pozwany znał koszt wymiany i rodzaj wymienianych części.

Sąd przyznał również walor wiarygodności zeznaniom świadka M. M., bowiem zeznawał spójnie i logicznie. Świadek zeznał, iż dokonał weryfikacji zgłoszonej usterki minikoparki i stwierdził wadliwe działanie hydrauliki, zaś pozwany podpisał protokół diagnostyki. Sąd miał również na uwadze, że świadek nie znał szczegółów przeprowadzonej naprawy, gdyż pracował głównie w terenie jako mechanik wyjazdowy.

Sąd dał wiarę dowodowi z przesłuchania pozwanego T. H. w części, w której zeznał, iż kupił od strony powodowej minikoparkę i korzystał z niej w ramach umowy leasingu, a ponadto w zakresie, w jakim wskazał, że w dniu 18 sierpnia 2017 r. zgłoszona usterka została zdiagnozowana przez M. M., a pozwany podpisał protokół diagnostyki. Jednakże Sąd nie dał wiary powyższemu dowodowi w pozostałej części, w szczególności w zakresie, w jakim pozwany zeznał, iż otrzymał od sprzedawcy (powoda) gwarancję „gentelmeńską”, a naprawa została dokonana właśnie w ramach gwarancji, bowiem pozostawało to w sprzeczności z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym w sprawie. Ponadto Sąd nie przyznał waloru wiarygodności zeznaniom pozwanego, który twierdził, że powód nie wykonał żadnej usługi, a na pozwanym nie ciąży obowiązek zapłaty kwoty dochodzonej pozwem.

Ustalając stan faktyczny, Sąd miał na uwadze, iż okolicznością bezsporną pozostawało zawarcie między stronami umowy sprzedaży z dnia 6 lipca 2017 r., na mocy której pozwany T. H. dokonał zakupu od powoda używanej minikoparki (...). Poza sporem pozostawało również zgłoszenie przez pozwanego usterki w zakupionej maszynie, jej zgłoszenie sprzedawcy, a następnie przewiezienie jej do warsztatu powoda w R. i odebranie maszyny przez pozwanego.

Kwestią sporną pozostawał jednak obowiązek zapłaty przez pozwanego na rzecz powoda kwoty 3 621,16 zł tytułem wynagrodzenia za wymianę pompy hydraulicznej w minikoparce (...). Powód wskazywał, iż pozwany nie dokonał zapłaty za wykonaną usługę naprawy wskutek zgłoszenia awarii przez T. H.. Z kolei pozwany podnosił, iż nigdy nie zlecał powodowi usługi naprawy zakupionej maszyny, objętej wystawioną fakturą VAT. Wskazywał, iż realizował jedynie uprawnienia wynikające z rękojmi za wady, posiadając zapewnienie ze strony sprzedawcy, że wszelkie usterki zostaną dokonane bezpłatnie.

Przechodząc do merytorycznej oceny powództwa, Sąd uznał, iż jest ono w pełni uzasadnione. Strona powodowa wykazała należycie istnienie roszczenia, albowiem zaoferowała spójny materiał dowodowy w postaci dokumentów oraz zeznań świadków. Wynika z niego, iż pozwany zgłosił awarię zakupionej maszyny, zaś po jej zdiagnozowaniu przez pracownika powoda w dniu 18 sierpnia 2017 r., maszyna została przewieziona do serwisu naprawczego w R. i wymieniono pompę hydrauliczną oraz zawór servo. Tym samym żądanie zapłaty kwoty objętej pozwem wynika z wykonania przez powoda umowy polegającej na diagnostyce usterki występującej w przedmiotowej maszynie oraz wymianie pompy hydraulicznej, za które to usługi stronie powodowej należy się wynagrodzenie. Wskazać należy, że wbrew twierdzeniom pozwanego, usługa wymiany pompy hydraulicznej nie mogła zostać wykonania w ramach rękojmi lub gwarancji, ponieważ w zamówieniu z dnia 6 lipca 2017 r. strony wyłączyły rękojmię za wady, jak również nie udzielono pozwanemu gwarancji na zakupiony sprzęt. Twierdzenia pozwanego, zgodnie z którymi miał otrzymać od strony powodowej gwarancję ,,gentelmeńską”, a możliwe usterki maszyny miały zostać usunięte w ramach gwarancji, w obliczu pozostałego materiału dowodowego pozostają gołosłowne i nieuzasadnione. Pozwany w żaden sposób nie wykazał, iż rzeczywiście miałby otrzymać taką gwarancję. Z przedłożonego przez powoda zamówienia z dnia 6 lipca 2017 r. podpisanego przez T. H. jednoznacznie wynika, iż sprzedawca (powód) nie udzielił gwarancji na warunkach określonych w karcie gwarancyjnej, zaś strony zgodnie oświadczyły, iż wyłączają odpowiedzialność sprzedawcy z tytułu rękojmi. Kupujący (pozwany) oświadczył również, że znany mu jest stan techniczny maszyny i nie wnosi do niego zastrzeżeń. Wobec powyższego niemożliwe było skorzystanie przez pozwanego z uprawnień wynikających z rękojmi za wady, bowiem w ogóle mu nie przysługiwały. Pozwany zaś, podpisując umowę sprzedaży, z pewnością miał świadomość określonych w niej warunków, w szczególności dotyczących kwestii rękojmi i gwarancji. Okoliczność wyłączenia rękojmi i gwarancji została również potwierdzona przez świadka R. P., który dokonywał naprawy minikoparki. Należy również podkreślić, co wynika z zeznań świadka M. M., pozwany już w momencie diagnostyki znał zakres stwierdzonych uszkodzeń oraz podpisał protokół diagnostyki bez zastrzeżeń. Dodatkowo z zeznań świadka R. P. wynika, iż pozwany znał koszt wymiany części i wiedział, jakie części będą wymieniane. Warto również wskazać, iż pozwany przy odbiorze maszyny zażądał wymontowania nowego zaworu i założenie poprzedniego, a następnie zabrał maszynę z serwisu, nie podpisując protokołu odbioru. Tym samym maszyna została naprawiona w takim zakresie, na jaki pozwolił pozwany. Dlatego też powodowi należy się wynagrodzenie za dotychczas wykonane czynności, tj. za wymianę pompy hydraulicznej. Na marginesie warto dodać, że gdyby pozwany stwierdził istnienie wady w zakupionej maszynie, zobowiązany był wykazać, że wada ta istniała już w momencie jej wydania. Jednakże pozwany w żaden sposób nie wykazał powyższej okoliczności.

Mając na uwadze powyższe rozważania faktyczne i prawne, Sąd zasądził od pozwanego T. H. na rzecz powoda (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w T. kwotę 3 621,16 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 29 września 2017 r. do dnia zapłaty.

O odsetkach orzeczono w myśl art. 481 § 1 k.c., zgodnie z którym jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. W niniejszej sprawie termin płatności kwoty dochodzonej pozwem został określony w fakturze VAT na dzień 28 września 2017 r., zatem zasadne jest żądanie odsetek od dnia następnego po upływie terminu płatności, tj. od dnia 29 września 2017 r.

O kosztach orzeczono zgodnie z art. 98 § 1 i 3 k.p.c., zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. W przedmiotowej sprawie stroną przegrywającą sprawę w całości był pozwany i to on winien zwrócić powodowi poniesione koszty procesu. Na koszty poniesione przez pozwanego składają się koszty zastępstwa procesowego w wysokości 900 zł (ustalone na podstawie § 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych /Dz.U. z 2015 r., poz. 1804/) wraz z opłatą skarbową od pełnomocnictwa oraz opłata od pozwu w kwocie 100 zł, tj. w łącznej kwocie 1 017 zł.

ZARZĄDZENIE

1.  Odnotować w kontrolce uzasadnień,

2.  Odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi pozwanego,

3.  Zwrócić powodowi kwotę 149,26 zł tytułem niewykorzystanej zaliczki (k. 73),

4.  Przedłożyć z wpływem lub za 21 dni.