Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Toruniu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 grudnia 2018 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu V Wydział Gospodarczy w składzie:

Przewodniczący:	SSR Stella Czołgowska
Protokolant:	ST.sekr.sąd. Monika Jabłonecka

po rozpoznaniu w dniu 13 grudnia 2018 r. w Toruniu

na rozprawie

sprawy z powództwa P. W.

przeciwko (...) S.A. V. (...) w W.

o zapłatę

I zasądza od pozwanego (...) S.A. V. (...) w W. na rzecz powoda P. W. kwotę 2.442,11 euro (dwa tysiące czterysta czterdzieści dwa euro jedenaście centów) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 6 grudnia 2017 r. do dnia zapłaty;

II zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 4.268,00 zł (cztery tysiące dwieście sześćdziesiąt osiem złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn akt V GC 2338/18

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 13 lutego 2018 roku powód – P. W. wystąpił na drogę sądową przeciwko pozwanemu – (...) S.A. V. (...) w W. o zapłatę kwoty 2442,11 euro wraz z odsetkami i kosztami procesu.

W uzasadnieniu swojego stanowiska powód twierdził między innymi, że jest przedsiębiorcą prowadzącym działalność gospodarczą pod firmą Handel – (...)-Transport w K. w Niemczech. W dniu 12 września 2016 roku w T. doszło do zdarzenia drogowego, w wyniku którego uszkodzeniu uległ jego samochód – M. (...) o nr rej. (...) 451 zarejestrowany w Niemczech. Sprawca szkody posiadał ubezpieczenie OC u pozwanego. W toku postępowania likwidacyjnego pozwany wypłacił powodowi odszkodowanie w kwocie 8 235,62 euro, stanowiącej różnicę pomiędzy wartością rynkową pojazdu z dnia szkody (34 721,58 euro), a ceną uzyskaną ze sprzedaży w dniu 10 października 2016 roku uszkodzonego pojazdu (18 500,00 euro). Kwota 8 235,62 euro wynika z tego, że powód jest płatnikiem podatku VAT z działalności gospodarczej na terenie Niemiec, zatem wysokość odszkodowania stanowi wartość netto różnicy. Powód zaznaczył, że co do zasady nie kwestionuje metody wyliczenia odszkodowania, ale wskazuje na dwa istotne w jego ocenie błędy – nieprawidłowe wyliczenie wartości netto i błędne zastosowanie wyższej stawki podatku VAT – zamiast 19% to 23%. Prawidłowo wyliczone odszkodowanie winno zdaniem powoda wynosić 10 677,73 złotych.

Dodatkowo pismem z dnia 16 lutego 2018 roku powód zażądał od pozwanego kwoty 140 złotych, stanowiącej równowartość netto tłumaczenia.

Nakazem zapłaty z dnia 10 sierpnia 2018 roku wydanym w postępowaniu upominawczym V GNc 697/18 referendarz sądowy orzekł zgodnie z żądaniem pozwu oraz zasądził dodatkowo 140 złotych, tytułem kosztów tłumaczenia.

Pozwany (...) S.A. V. (...) w W. zaskarżył skutecznie nakaz zapłaty wnosząc sprzeciw z dnia 11 września 2018 roku. Pozwany zażądał oddalenia powództwa w całości i zasądzenia od powoda na jego rzecz kosztów procesu.

Względem stawianych przez powoda zarzutów dotyczących kwoty wypłaconego odszkodowania pozwany przyznał, że wyliczył wartość odszkodowania w oparciu o stawkę podatku VAT obowiązującą w miejscu, w którym szkoda zaistniała.

Względem żądania zapłaty kwoty 140 złotych kosztów tłumaczenia, pozwany stwierdził, że to nie powód był nabywcą usługi tłumaczenia, a kancelaria radcy prawnego – pełnomocnika powoda.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 12 września 2016 roku w T. doszło do zdarzenia drogowego, w wyniku którego uszkodzeniu uległ samochód marki M. (...) o nr rej. (...) 451 należący do P. W., prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą Handel- (...)-Transport z siedzibą w K. w Niemczech. P. W. w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą płaci podatek VAT na terenie Niemiec według stawki 19%.

Sprawca zdarzenia posiadał ubezpieczenie OC w (...) S.A. V. (...) w W..

Samochód M. (...) w stanie nieuszkodzonym w dniu zdarzenia przedstawiał wartość 34 721,50 euro.

Poszkodowany zgłosił szkodę wymienionemu ubezpieczycielowi, a ten decyzją z dnia 28 listopada 2017 roku przyznał odszkodowanie w kwocie 8 235,62 euro. (...) uznało, że w samochodzie marki M. (...) o nr rej. (...) 451 doszło do szkody całkowitej. W międzyczasie, tj. w dniu 10 października 2016 roku poszkodowany sprzedał samochód w stanie uszkodzonym za 18 500,00 euro.

Pismem z dnia 12 grudnia 2017 roku poszkodowany zwrócił się do ubezpieczyciela o ponowne rozpatrzenie sprawy i dopłatę odszkodowania, wskazując na uchybienia ubezpieczyciela względem obliczenia podatku VAT.

Pismem z dnia 11 stycznia 2018 roku (...) podtrzymało swoje dotychczasowe stanowisko w sprawie.

/okoliczności bezsporne, oraz

dowody: zgłoszenie działalności gospodarczej wraz z tłumaczeniem k. 6v-7, zaświadczenie o zdarzeniu drogowym k. 8,decyzja pozwanego z 28 listopada 2017 roku k. 9, tabela stawek podatku VAT k. 10-12, oświadczenie powoda k. 13, wniosek powoda o ponowne rozpatrzenie sprawy k. 14, pismo pozwanego z 11 stycznia 2018 roku k. 15, akta szkody k. 55-165/

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dowodów z dokumentów przedłożonych przez strony, którym przyznał pełen walor wiarygodności, bowiem nie budziły one wątpliwości Sądu, a strony nie kwestionowały ich prawdziwości.

Stwierdzić należy, że tak ustalony stan faktyczny pozostał co do zasady niesporny między stronami. Spór w niniejszej sprawie koncentrował się jedynie na kwestii wysokości stawki podatku VAT, jaką należało zastosować przy obliczeniu wysokości odszkodowania, jak i samej metodologii wyliczenia podatku VAT z uwzględnieniem stawki tego podatku w odpowiedniej wysokości.

W ocenie Sądu roszczenie powoda zasługuje na pełne uwzględnienie.

Uznając roszczenie powoda za w pełni uzasadnione Sąd podzielił jego stanowisko względem kwestii metodologii obliczenia odszkodowania w oparciu o stosowane stawki podatku VAT.

W ocenie Sądu błędnym w decyzji z dnia 28 listopada 2017 roku było przyjęcie przez pozwanego wysokości stawki podatku VAT – 23%. Podkreślić należy, że uszkodzony w dniu 12 września 2016 roku samochód marki M. (...) używany był przez poszkodowanego do prowadzenia działalności gospodarczej, którą poszkodowany – powód P. W. prowadzi na terenie Niemiec. Powód w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w Niemczech ponosi ciężar podatkowy podatku VAT według 19%-towej stawki. W tym miejscu stwierdzić należy, że dla rozstrzygnięcia – jaką stawkę podatku VAT należało zastosować przy obliczeniu wysokości odszkodowania, nie miało znaczenia miejsce zdarzenia szkodowego, na co wskazywał pozwany, a indywidualna i osobista sytuacja poszkodowanego. Stanowisko pozwanego, by właściwą była stawka miejsca zdarzenia jest nie do zaakceptowania, bowiem chodzi o to czy poszkodowany poprzez doliczenie podatku VAT jest wzbogacony ponad to, co stanowi szkodę. Jeżeli powód – poszkodowany prowadzi działalność gospodarczą na terenie Niemiec, a uszkodzony w dniu 12 września 2016 roku samochód wykorzystywany był do jej prowadzenia, to nic nie stało na przeszkodzie, by poszkodowany mógł odliczyć podatek VAT w wysokości 19%, jaka obowiązuje na terenie Niemiec, gdyż przy zastosowaniu stawki w takiej wysokości opłaca co do zasady podatek VAT.

Sąd podziela również zapatrywania powoda względem metody obliczenia samego odszkodowania przy zastosowaniu stawki podatku VAT. Mając na uwadze bezsporną wartość brutto pojazdu przed szkodą – 34 721,50 euro, należny podatek VAT – w wysokości 19% - wynosi 5 543,77 euro, tym samym wartość netto samochodu w stanie nieuszkodzonym w dniu zdarzenia wynosiła 29 177,73 euro. Koszt odszkodowania po uwzględnieniu również bezspornego faktu sprzedaży samochodu za 18 500,00 euro wynieść powinien 10 677,73 euro (29 177,73 euro – 18 500,00 euro). Nawet gdyby zastosować 23% stawkę podatku VAT, tj. zgodną ze stanowiskiem pozwanego, to wysokość należnego odszkodowania wynieść powinna 9 728,86 euro, nie zaś 8 235,56 euro. Wynika to z następującego obliczenia: przyjmując ponownie (co było kwestią bezsporną), że wartość brutto pojazdu w stanie nieuszkodzonym w dniu zdarzenia wynosiła 34 721,50 euro, podatek przy zastosowaniu 23%-towej stawki wyniósł by 6 492,64 euro, zatem wartość netto samochodu w stanie nieuszkodzonym w dniu zdarzenia wynosiła by 28 228,86 euro, zatem wysokość odszkodowania – 9 728,86 euro (28 228,86 euro – 18 500,00 euro). W tym miejscu należy podkreślić dwa bezsporne czynniki – wartość brutto samochodu w stanie nieuszkodzonym – 34 721,50 euro i kwotę uzyskaną przez powoda ze sprzedaży samochodu – 18 500,00 euro.

Tym samym mając na uwadze powyższą argumentację Sąd na podstawie art. 822 § 1 k.c. zasądził od pozwanego (...) S.A. V. (...) w W. na rzecz powoda P. W. kwotę 2 442,11 euro z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 6 grudnia 2017 roku do dnia zapłaty, w zakresie których postanowił na podstawie art. 817 § 1 k.c..

W zakresie kosztów Sąd postanowił na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. w myśl zasady odpowiedzialności za wynik procesu i całością kosztów obciążył pozwanego na rzecz powoda. Na kwotę 4 268,00 złotych kosztów procesu złożyły się odpowiednio kwota 511,00 złotych opłaty sądowej od pozwu, kwota 3 600,00 złotych kosztów zastępstwa procesowego, kwota 17,00 złotych opłaty sądowej od pozwu oraz kwota 140,00 złotych wykazanych (k. 18) przez powoda a poniesionych kosztów tłumaczeń. Wbrew twierdzeniu pozwanego, nie ma znaczenia, że nabywcą usługi był pełnomocnik powoda, a nie powód, sam koszt stanowi koszt niezbędny do celowego dochodzenia praw, zgodnie z art. 98 § 1 k.p.c..