Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Toruniu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 stycznia 2019 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu V Wydział Gospodarczy w składzie:

Przewodniczący:	SSR Ryszard Kołodziejski
Protokolant:	stażysta Jowita Stafiej

po rozpoznaniu w dniu 09 stycznia 2019 r. w Toruniu

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) S. A. w L.

przeciwko (...) S.A. w W.

o zapłatę

I zasądza od pozwanego (...) S.A. w W. na rzecz powoda (...) S. A. w L. kwotę 3653,10 zł (trzy tysiące sześćset pięćdziesiąt trzy złote dziesięć groszy) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 06 listopada 2017 roku do dnia zapłaty;

II zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1909,75 zł (jeden tysiąc dziewięćset dziewięć złotych siedemdziesiąt pięć groszy) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt VGC 1650/18

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 12 lutego 2018 roku (...) S.A. w L. żąda od zasądzenia od pozwanego (...) S.A. w W. kwoty 3653,10 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie i kosztami procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powód twierdził m. in., że w wyniku kolizji drogowej poszkodowany pozbawiony został możliwości korzystania z uszkodzonego samochodu. W związku z powyższym poszkodowany wziął w najem pojazd zastępczy i korzystał z niego w okresie od 02.09.2017 roku do 20.09.2017 roku. Powód twierdził też, że w związku z najmem pojazdu w dniu 20.09.2017 roku wystawiona została faktura VAT na kwotę 3653,10 zł – licząc 18 dni x 165 zł netto za dobę najmu. Powód twierdził także, że nabył wierzytelność obejmującą powyższe odszkodowanie, jednak pozwany odmówił wypłaty należnych kosztów najmu, twierdząc że najem nie pozostaje w związku przyczynowo skutkowym z działaniem sprawcy szkody.

W dniu 17 .05.2018 roku referendarz sądowy wydał w niniejszej sprawie nakaz zapłaty, którym uwzględnił żądanie pozwu w całości.

W przepisanym prawem terminie pozwany wniósł sprzeciw od powyższego nakazu zapłaty i zaskarżając go w całości żądał oddalenia powództwa i zasądzenia na jego rzecz od powoda kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu sprzeciwu pozwany twierdził m. in., że powód nie wykazał co do zasady konieczności i celowości wynajęcia przez poszkodowanego pojazdu zastępczego przez okres ponad uznane 20 dni (dalsze 18 dni od 02.09.2017 roku do 20.09.2017 roku) oraz zasadności wynajmowania pojazdu za stawkę dobową wynoszącą 165 zł netto. Zdaniem pozwanego szkoda na pojeździe była tzw. szkodą całkowitą, a pozwany w dniu 21.08.2017 roku poinformował poszkodowanego o rozmiarze szkody i wysokości odszkodowania oraz możliwości pomocy w zagospodarowaniu uszkodzonego pojazdu. Pozwany twierdził też, że informował poszkodowanego o możliwości organizacji pojazdu zastępczego i wysokości akceptowanych stawek w przypadku organizacji najmu we własnym zakresie.

Sąd ustalił i zważył co następuje

W dniu 11.08.2017 roku doszło do kolizji drogowej, w wyniku której uszkodzony został samochód marki V. o numerze rej. (...) stanowiący własność K. D. (1) oraz M. D.. Sprawca zdarzenia ubezpieczony był w zakresie OC w pozwanym zakładzie. Ubezpieczyciel sprawcy szkody uznał swoją odpowiedzialność za szkodę i wypłacił bezsporna cześć odszkodowania w związku z zaistniałą szkodą. Z uwagi na to, że poszkodowany nie mógł korzystać z uszkodzonego pojazdu wziął w najem pojazd zastępczy od powoda. Poszkodowany korzystał z najętego pojazdu w okresie od 02.09.2017 roku do dnia 20.09.2017 roku. Poszkodowanemu za wynajęcie pojazdu zastępczego została wystawiona faktura VAT o numerze (...) z dnia 20.09.2017 roku na kwotę 3653,10 zł brutto. Powyższa kwota została wyliczona jako iloczyn okresu korzystania przez poszkodowanego z pojazdu zastępczego oraz stawki najmu za jeden dzień tj. 18 dni x 165 zł netto = 2970 zł netto. Po doliczeniu podatku VAT łączny koszt najmu zamknął się kwota 3653,10 zł brutto.

Na podstawie umowy z dnia 20.09.2017 roku powód nabył wierzytelność obejmującą odszkodowanie za szkodę wynikającą z konieczności najmu pojazdu zastępczego. Przedmiotowy najem obejmował niejako dalszy okres najmu bowiem już od dnia 01.09.2017 roku poszkodowany dysponował pojazdem zastępczym wynajętym od firmy współpracującej z pozwanym.

Dzienna stawka najmu pojazdu zastępczego klasy C, przy uwzględnieniu warunków najmu pojazdu zastępczego, wynikających z zawartej pomiędzy powodem, a poszkodowanym umowy najmu we wrześniu 2017 roku na terenie powiatu (...) przy okresie wynajmu na 18 dni zawierała się w przedziale: od 90 zł netto do 165 zł netto (dowód pismo pozwanego do powoda k. 23-24, korespondencja mailowa k. 25, faktura VAT k. 26, umowa cesji k. 27-30., protokół odbioru pojazdu k. 31-33, umowa najmu k.34-35, oświadczenie pozwanego k. 36, faktura VAT k. 46, oświadczenie pozwanego k. 47-48, informacja o szkodzie całkowitej k. 52, zeznania świadka K. D. k. 86-86v., opinia biegłego Ł. W. k. 95-98, zeznania biegłego k. 105).

Przedstawiony wyżej stan faktyczny ustalony został na podstawie dowodu z dokumentu, zeznań świadka K. D., opinii i zeznań i biegłego sądowego Ł. W..

Sąd dał wiarę dowodom z dokumentów w całości, gdyż nie budziły one wątpliwości co do swojej prawdziwości, a żadna ze stron nie zakwestionowała ich skutecznie.

Podkreślenia wymaga jednak to, że czym innym jest przyznanie dowodom z dokumentów waloru prawdziwości tj. uznanie, że nie zostały one podrobione czy przerobione, a czym innym są wnioski jakie z dokumentów się wyciąga.

Sąd dał w całości wiarę dowodowi z zeznań świadka K. D., gdyż były one logiczne i spójne oraz potwierdzały i uzupełniały się wzajemnie z pozostałymi dowodami, którym przyznano walor wiarygodności w całości.

Sąd dał także w całości wiarę dowodowi z opinii biegłego sądowego Ł. W.. Podkreślenia wymaga to, że Ł. W. jest doświadczonym biegłym sądowym, który sporządził na potrzeby tutejszego Wydziału dużą ilość opinii, a wszystkie opinie tego biegłego charakteryzują się fachowością, rzetelnością i bezstronnością. Taką była również opinia biegłego sporządzona na potrzeby niniejszej sprawy. Dodatkowego waloru nabiera zarówno opinia jak i zeznania biegłego z uwagi na to, że żadna ze stron nie wzruszyła ich, choćby w niewielkim stopniu.

Jak wynika z treści art. 822 k.c. przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony.

W ocenie Sądu powód wykazał w sposób niebudzący wątpliwości, że uzasadniony czas najmu wynosił 18 dni (po zakończeniu pierwszego okresu najmu), a uzasadniona stawka najmu wynosiła 165 zł netto za dobę. Łączny koszt najmu zamknął się więc kwotą 3653,10 zł. I choć stawka najmu znajdowała się w górnej strefie stawek za najem pojazdu na lokalnym rynku to jednak jak potwierdził biegły sądowy mieściła się w ramach stawek obowiązujących na terenie powiatu (...).

O ile pozwany nie zgadzał się czy to z wysokością stawki najmu czy też ogólnie z czasem trwania najmu, to powinien był wykazać, że stawka była zawyżona, a najem zbyt długotrwały. Pozwany w tym zakresie ograniczył się jedynie do gołosłownych twierdzeń. Ponadto pozwany, choć to na nim spoczywał ciężar dowodu, nie wykazał w powyżej wskazanym zakresie inicjatywy dowodowej stosownie do treści art. 6 k.c. Wręcz przeciwnie to powód potwierdził zasadność swoich twierdzeń wykazując inicjatywę dowodową. Zaoferował bowiem zarówno dowód z zeznań świadka (poszkodowanego w kolizji), jak i z opinii biegłego. Na podstawie opinii biegłego ustalono , że stawka choć była wysoka to mieściła się w zakresie stawek obowiązujących na lokalnym rynku. Zeznania świadka K. D. potwierdziły jedynie zasadność dalszego najmu tj. po dniu 01.09.2017 roku.

Jak wynika z utrwalonego już w tym względzie orzecznictwa Sądu Najwyższego, poszkodowany jest uprawniony do korzystania z najmu pojazdu zastępczego nie tylko do czasy wypłaty odszkodowania, ale wręcz do czasu nabycia kolejnego pojazdu skoro szkoda na pojeździe została określona jako szkoda całkowita.

Mając na uwadze powyższe okoliczności na podst. art. 822 k.c. w związku z art. 481 par. 1 k.c. należało orzec jak w sentencji. O kosztach orzeczono na podst. art. 98 k.p.c. Na koszty procesu składają się: kwota 183 zł tytułem wpisu od pozwu, kwota 17 zł tytułem opłaty od pełnomocnictwa, kwota 809,75 zł tytułem kosztów opinii biegłego oraz kwota 900 zł tytułem wynagrodzenia adwokata reprezentującego powoda.