Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Toruniu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 lutego 2021r.

Sąd Rejonowy Toruniu – V Wydział Gospodarczy

w składzie:

przewodniczący: SSR Maciej J. Naworski

protokolant: sekretarz sądowy Irena Serafin

po rozpoznaniu dnia 23 lutego 2023r.,

w T.

na rozprawie

sprawy

z powództwa M. M. ( pesel (...) )

przeciwko (...) S.A. w W. ( KRS (...) )

o zapłatę

1.  oddala powództwo,

2.  zasądza od powoda M. M. na rzecz pozwanego (...) S.A. w W. kwotę 917zł ( dziewięćset siedemnaście złotych ) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

UZASADNIENIE

M. M. żądał od (...) S.A. w W. 2.408,61zł z odsetkami. Kierowca ubezpieczony od odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych przez pozwanego spowodował bowiem wypadek drogowy i uszkodził nieokreślony bliżej samochód, którego właściciel otrzymał od swojego ubezpieczyciela 3.239,06zł odszkodowania i scedował roszczenie o dalszą kwotę na osobę, która przelała je na powoda. Naprawa uszkodzonego pojazdu kosztuje 5.497,67zł co uzasadnia żądanie do kwoty 2.250,61zł, zwłaszcza, że pozwany uznał odpowiedzialność poprzez wypłatę części świadczenia; pozwany powinien także zrefundować powodowi 150zł, które wydał na określenie kosztu reperacji ( k. 4 - 4v. ).

Pozwany wniósł o oddalenie powództwa podnosząc, że nie zgłoszono mu szkody, nie spełniał żadnego świadczenia, nie uznał żądania i zakwestionował sprawstwo osoby, której miał udzielać ochrony ubezpieczeniowej ( k. 34 – 35 ).

W odpowiedzi powód podniósł, że uszkodzeniu uległ V. i ponownie oświadczył, że to pozwany ubezpieczał sprawcę kolizji ( k. 64 – 64v. ).

Pozwany podtrzymał dotychczasowe stanowisko w tym zarzut braku dowodu na fakt ponoszenia odpowiedzialności posiadacza pojazdu, którego miał ubezpieczać ( k. 71 ).

Sąd ustalił i zważył co następuje:

1. Przed przystąpieniem do zasadniczych rozważań należy poczynić następujące uwagi ogólne.

Po pierwsze, proces cywilny jest de lege lata kontradyktoryjny i obowiązuje w nim zasada prawdy formalnej. W konsekwencji na stronach spoczywa obowiązek przeprowadzenia postępowania, w tym w szczególności postępowania dowodowego; strony ponoszą też ryzyko niepowadzenia i zaniechań w tym zakresie.

Po drugie, zakres odpowiedzialności ubezpieczyciela odpowiedzialności cywilnej pokrywa się z odpowiedzialnością sprawcy szkody.

Po trzecie, ciężar dowodu faktów istotnych dla rozstrzygnięcia spoczywa na stronie, która wywodzi z nich skutki prawne ( ei incumbit probatio qui dicit – art. 6 k.c. ). W sprawie o odszkodowanie na powodzie spoczywa zatem obowiązek wykazania, że poniósł szkodę w określonej postaci i rozmiarze, że wyrządził ją ubezpieczony oraz, że pomiędzy zachowaniem sprawcy a szkodą zachodzi zwykły związek przyczynowy ( art. 6 w związku z art. 436 § 2, 415 i 361 § 1 oraz art. 805 § 1 k.c. ).

2. Powództwo podlegało oddaleniu.

Pozwany zakwestionował bowiem sprawstwo osób, za które miał odpowiadać, motywując stanowisko tym, że nie zgłoszono mu szkody wobec czego nie zna okoliczności faktycznych, w tym sprawcy, a powód nie tylko nie sprostał ciężarowi udowodnienia, że jest inaczej, lecz nie wykazał inicjatywy dowodowej zmierzającej w tym kierunku; co więcej, nie podał nawet, kogo uważa za sprawcę szkody.

Poszkodowany zgłosił zaś szkodę nie pozwanemu, lecz (...) S.A., z którym zawarł umowę o bezpośrednią jej likwidację. Oświadczenia stron umowy są natomiast skuteczne tylko inter partes i nie wiążą osób trzecich, co pozwany trafnie eksponował zarówno w toku procesu jak i na wcześniejszym etapie ( pismo, k. 46 ).

Zaprzeczenie, o którym mowa, rodziło więc konieczność udowodnienia przez stronę powodową, kto spowodował wypadek, że rzeczywiście ponosi winę w rozumieniu art. 436 § 2 k.c. i, że to ta osoba była związana z pozwanym umową ubezpieczenia OC.

Powód nie wnosił jednak o przeprowadzenie takich dowodów.

Skupiał się bowiem na nabyciu roszczenia i jego wymagalności ( wniosek o przeprowadzenie dowodu z umów cesji, zawiadomień i wezwania do zapłaty, k. 4 ) oraz wysokości szkody ( wniosek o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego, k. 3v., kalkulacji i rachunków, k. 4, oraz akt szkody, k. 63 ).

Brak było natomiast wniosków na okoliczność ustalenia przebiegu wypadku i sprawcy szkody i jego zawinienia a także zawarcia umowy ubezpieczenia z pozwanym.

Dla porządku Sąd zaznacza, że kodeksowi postępowania cywilnego nie jest znany dowód z akt, w tym w szczególności akt szkody; dowodem mogą być jedynie poszczególne dokumenty składające się na akta. Powód w odpowiedzi na wezwanie określił, które dokumenty w aktach szkody budziły jego zainteresowanie i sprecyzował dla każdego tezę dowodową ( k. 85 ); z niezrozumiałych względów wnosił jednak o przeprowadzenie dowodów tylko na okoliczność zgłoszenia szkody (...), przyjęcia odpowiedzialności przez ten podmiot i wielkości szkody; stanowisko (...) S.A. nie miało jednak znaczenia, ponieważ nie był pozwanym a z poszkodowanym łączył go stosunek umowny; oświadczenia jego uczestników nie wywoływały więc skutków dla pozwanego. Powód nie wykazał natomiast, że (...) działało na zlecenie pozwanego.

3. W konsekwencji Sąd oddalił powództwo, ponieważ powód nie udowodnił, że szkodę wyrządzała osoba, za którą pozwany ponosi odpowiedzialność.

Dla porządku trzeba zauważyć, że po pierwsze, sąd, a zwłaszcza sąd gospodarczy nie prowadzi postępowania z urzędu, ponieważ trudno wyobrazić sobie okoliczności, uzasadniające zastosowanie wyjątku z art. 232 zd. 2 w procesie między profesjonalnymi uczestnikami obrotu. Z pewnością nie zachodził on w sprawie.

Po drugie, stwierdzenie, że doręczenie odpisu pozwu zastępuje zgłoszenie szkody i uruchamia termin określony w art. 817 § 1 k.c. i art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych ( tekst j. Dz. U. z 2018r., poz. 473 ze zm. ) nic nie zmienia. W dalszym ciągu bowiem na powodzie spoczywa konieczność udowodnienia przesłanek odpowiedzialności pozwanego; powód tego zaś nie uczynił a pozwany je kwestionował.

Po trzecie wreszcie, zgłoszenie szkody, którego poszkodowany dokonał (...) Zakładowi (...) nie pozwalało na ustalenie jaki był przebieg wypadku, kto go spowodował, czy ponosił winę i, że był ubezpieczony przez pozwanego. W rachubę weszło bowiem pozaprocesowe oświadczenie osoby zainteresowanej w otrzymaniu świadczenia, składane osobie trzeciej. Oświadczenia tego typu nie stanowią zaś dowodu w rozumieniu przepisów kodeksu postępowania cywilnego; ze zgłoszenia nic zresztą konkretnego nie wynika.

4. O kosztach Sąd orzekł na podstawie art. 98 1 i 3 w związku z art. 99 k.p.c.