Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Toruniu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 lutego 2022r.

Sąd Rejonowy w Toruniu – Wydział I Cywilny

w składzie:

przewodniczący: SSR Maciej J. Naworski

protokolant: sekretarz sądowy Irena Serafin

po rozpoznaniu dnia 3 lutego 2022r. w T.,

na rozprawie

sprawy z powództwa Skarbu Państwa- Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe- Nadleśnictwo C.

przeciwko S. Z.

o zapłatę

oddala powództwo,

Sygn. akt VGC 1091/21

UZASADNIENIE

Skarb Państwa – Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe żądał od S. Z. 2.027,37zł odszkodowania. Pozwany nie odebrał bowiem w terminie kupionego drewna wobec czego zsiniało i straciło na wartości a kolejny nabywca zapłacił za nie o 2.027,37zł mniej; gdyby pozwany wykonał umowę, powód zarobiłby zaś także dochodzoną sumę ( k. 4 – 5 ).

Pozwany wniósł o oddalenie powództwa, ponieważ po pierwsze, nie wiadomo jakiej jakości drewno przygotował dla niego powód, po drugie, nawet jeżeli było pełnowartościowe, to do zasinienia doszło w okresie bezpośrednio przed sprzedażą go kolejnemu nabywcy a za przechowanie drewna i wybór terminu zbycia odpowiada strona powodowa; po trzecie wreszcie, w okresie pandemii C. – 19 zapotrzebowanie na drewno jest mniejsze i sam powód zastrzegał, że wstrzyma się ze ścinką, jeżeli kupujący nie potwierdzą chęci odbioru surowca i informował o tym pozwanego; pozwany nie zadeklarował zaś woli odbioru surowca ( k. 50 – 51 ).

Sąd ustalił, co następuje:

31 grudnia 2019r. Skarb Państwa – Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe sprzedał S. Z. 100m3 drewna określonej jakości za 24.297zł netto.

Bezsporne ( § 2 ust. 1 umowy, k. 9 ).

Umowa miała być wykonana w okresie od 1 stycznia do 31 grudnia 2020r. a kupujący zobowiązał się odbierać drewno partiami w terminach określonych w załączniku, (...) incoterms 2010, a sprzedawca informować go o przygotowaniu drewna.

Bezsporne ( § 2 ust. 2 i 3 i § 3 ust. 1 umowy, k. 9 ).

S. Z. miał odebrać ostatnie 24m3 drewna o wartości 8.458,18zł do dnia 31 października 2020r.

Bezsporne ( załącznik, k. 12 ).

Sprzedawca był uprawniony do odstąpienia od umowy w przypadku nieodebrania drewna w terminie przez kupującego; oświadczenie mógł złożyć po 14 dniach od upływu terminu odbioru określonego w załączniku najpóźniej zaś, ostatniego dnia obowiązywania umowy.

Bezsporne ( § 23 ust. 3 umowy, k. 9v. ).

22 października 2020r. Skarb Państwa – Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe poinformował S. Z. o przygotowaniu ostatniej partii drewna do odbioru; 13 listopada przypomniał od odbiorze.

Bezsporne ( e – mail, k. 13, 14. ).

S. Z. nie odebrał drewna.

Bezsporne.

27 listopada 2020r. Skarb Państwa – Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe sprzedał drewno przygotowane dla S. Z. innej osobie za 8.786,72zł a następnie, z uwagi na reklamację z powodu zasinienia, obniżył jego cenę o 2.355,91zł – do 6430,81zł.

Bezsporne.

29 października 2020r. Skarb Państwa – Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe złożyła swoim kontrahentom oświadczenie, że z uwagi na stan epidemii C. – 19 powstrzyma się od wycinki drzew na drewno przeznaczone do odbioru w listopadzie i grudniu 2020r., jeżeli nie otrzyma potwierdzenia woli jego odebrania.

Bezsporne ( pismo k. 43 )

8 grudnia 2020r. Skarb Państwa – Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe wezwał S. Z. do zapłaty 2.027,37zł odszkodowania.

Bezsporne ( pismo, k. 24. ).

S. Z. zakwestionował roszczenie Skarbu Państwa – Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe a następnie, 22 grudnia 2020r. zwrócił się do niego o przedłużenie terminu odbioru drewna.

Bezsporne ( pisma, k. 25 i 26. ).

31 grudnia 2019r. Skarb Państwa – Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe i S. Z. zmienili umowę zawartą dnia 31 grudnia 2019r. i przedłużyli termin jej wykonania do 31 stycznia 2021r.; zmienili też załącznik obejmujący harmonogram odbioru drewna określając datę końcową odbioru na 31 stycznia 2021r.

Dowód: aneks k. 27.

Przed 31 stycznia 2021r. S. Z. odebrał całe zamówione drewno.

Bezsporne.

Sąd zważył, co następuje:

1. Stan faktyczny w znacznej części był bezsporny wobec czego Sąd opierał się na zgodnych oświadczeniach stron i art. 230 k.p.c. W pozostałym zakresie Sąd ustalił fakty na podstawie dokumentów. Dokumenty były zaś wiarygodne z formalnego punktu widzenia a strony ich nie kwestionowały.

2. Przed przystąpieniem do zasadniczych rozważań trzeba przypomnieć, że po pierwsze, proces cywilny jest de lege lata kontradyktoryjny i obowiązuje w nim zasada prawdy formalnej. Ciężar dowodu określonego faktu spoczywa zaś na tej stronie, która wywodzi z niego skutki prawne ( art. 6 k.c. – ei incumbit probatio, qui dicit ); strony ponoszą też ryzyko zaniechań i niepowodzeń w tym zakresie.

Po drugie, bezzasadność roszeń z punktu widzenia prawa materialnego sąd bierze pod uwagę bez potrzeby powoływania konkretnych zarzutów przez strony.

3. Powództwo podlegało oddaleniu z trzech względów.

Po pierwsze, powód utrzymywał, że poniósł szkodę, ponieważ pozwany nie odebrał zamówionego drewna do 31 października 2020r. wobec czego zsiniało i straciło na wartości.

Strony odroczyły jednak termin odbioru surowca do 31 stycznia 2021r. wobec czego teza, że pozwany nie odbierając drewna do końca października 2020r. naruszył postanowienia umowy nie znajduje uzasadnienia. To zaś, że strony zmieniły umowę już po upływie pierwszego terminu jest pozbawione znaczenia; przecież volenti non fit iniuria. Aneks podpisany 31 grudnia 2020r nie pozostawia zresztą żadnych wątpliwości co do zamiaru stron, skoro obejmuje także zmianę harmonogramu odbierania drewna. Strona powodowa nie zgłosiła przy tym wniosków zmierzających do wykazania, jak, inaczej niż literalnie, rozumieć treść nowego porozumienia.

Po drugie, powód nie wykazał, że surowiec uległ uszkodzeniu po 31 października 2020r. Skoro zaś pozwany zakwestionował tę okoliczność, strona powodowa miała obowiązek przeprowadzić dowód, że 31 października 2020r. prawidłowo wykonała umowę a zatem, że przygotowała dla pozwanego drewno o parametrach określonych w umowie. Była jednak zupełnie bierna a actore non probante reus absolvitur.

Po trzecie wreszcie, nie jest trafna opinia powoda, że taniej sprzedając drewno przeznaczone dla pozwanego komu innemu poniósł szkodę, za którą odpowiada jego przeciwnik. Przecież nie odstąpił od umowy i zbył drewno, w okresie którym strony były wiązała umowa sprzedaży. Nic przy tym nie zmienia to, że przedmiot sprzedaży miał charakter zamienny. Skoro umowa obowiązywała i powód wydzielił określoną część ściętych drzew dla pozwanego, to nie powinien, z punktu widzenia art. 471 k.c., sprzedawać go innej osobie, bez uprzedniego złożenia kontrahentowi oświadczeń skutkujących zmianą albo zakończeniem tego stosunku prawnego.

Pozwany miał przecież obowiązek zapłacić powodowi cenę, wobec czego powód dysponował przeciwko niemu roszczeniem; roszczenie stanowi natomiast element aktywów.

Sprzedaż drewna przez powoda osobie trzeciej i wynikłe stąd perturbacje pozostawały natomiast bez wpływu na byt tego uprawnienia. Po stronie aktywów powoda nie doszło żadnych zmian. Mógł bowiem żądać ceny powołując się na gotowość spełnienia świadczenia wzajemnego.

4. W rezultacie sąd oddalił powództwo i nie orzekał o kosztach, ponieważ pozwany wygrał sprawę nie ponosząc kosztów obrony podlegających rozliczeniu.