Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Toruniu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 sierpnia 2024r.

Sąd Rejonowy w Toruniu – V Wydział Gospodarczy

w składzie SSR Maciej J. Naworski

po rozpoznaniu

dnia 27 sierpnia 2024r. w T.

na posiedzeniu niejawnym

sprawy

z powództwa A. W. (1) ( pesel (...) )

przeciwko (...) sp. z o.o. w W. ( KRS (...) )

o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego

1.  pozbawia wykonalności tytuł wykonawczy – nakaz zapłaty wydany przez Sąd Rejonowy w Kielcach dnia 10 października 2002r. pod sygnaturą VNg 5076/02 – w całości,

2.  zasądza od pozwanego (...) sp. z o.o. w W. na rzecz powoda A. W. (1) kwotę 4.628zł ( cztery tysiące sześćset dwadzieścia osiem złotych ) z odsetkami w wysokości ustawowych odsetek za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty tytułem zwrotu kosztów postępowania w tym 3.600zł ( trzy tysiące sześćset złotych ) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt VGC 811/24

UZASADNIENIE

A. W. (1) wytoczył przeciwko (...) sp. z o.o. w W. powództwo o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego, ponieważ egzekwowa-ne roszczenie jest przedawnione a pozwana zbyła je innej osobie ( k. 4 – 6 i 51 ).

Pozwana wniosła o oddalenie powództwa twierdząc, że nie zbyła wierzytelności i nie doszło do przedawnienia ( k. 73 – 74 ).

Sąd ustalił co następuje:

W 2002r. Sąd Rejonowy w Kielcach zasądził od A. W. (1) na rzecz (...) S.A. w K. 6.327,93zł z odsetkami i kosztami.

Bezsporne.

W 2009r. (...) sp. z o.o. w K. rozpoczęła przeciwko A. W. (2)-wskiemu postępowanie egzekucyjne, które zostało umorzone w 2016r. z powodu bez-skuteczności.

Bezsporne.

W 2016r. (...) sp. z o.o. sp.k. w K. przelała roszczenie przeciwko A.-szowi W. na (...) sp. z o.o., która w 2022r. scedował je na (...) sp. z o.o. w W..

Bezsporne.

W 2023r. (...) sp. z o.o. rozpoczęła przeciwko A. W. (2)-skiemu postępowanie egzekucyjne.

Bezsporne.

31 stycznia 2024r. (...) sp. z o.o. przelała zasądzone od A. W. (2)-niewskiego roszczenie na E. Wierzytelności Niestandaryzowany Fundusz (...)rytyzacyjny Zamknięty w W..

Dowód: oświadczenie k. 37 – 38.

Sąd zważył co następuje:

1. Stan faktyczny w znacznej części był bezsporny wobec czego Sąd ustalił go na podstawie zgodnych oświadczeń stron i art. 230 k.p.c. W pozostałym zakresie Sąd oparł się na dokumentach. Były zaś one wiarygodne z formalnego punktu widzenia i nie zostały kwestionowane.

2. Przed przystąpieniem do zasadniczych rozważań trzeba podkreślić, że po pierwsze, proces cywilny jest kontradyktoryjny i obowiązuje w nim zasada prawdy formalnej.

Po drugie, podstawą egzekucji zgodnie z art. 776 k.p.c. jest tytuł wykonawczy a zatem tytuł egzekucyjny, któremu nadano klauzulę wykonalności.

Po trzecie, na gruncie postępowania egzekucyjnego przepis art. 192 ust. 3 k.p.c. nie ma zastosowania.

Po czwarte, w myśl art. 804 ¹ k.p.c. w razie przejścia egzekwowanego uprawnienia na inną osobę po wszczęciu postępowania egzekucyjnego może ona wstąpić do postępo-wania na miejsce wierzyciela za jego zgodą, o ile przejście będzie wykazane dokumen-tem urzędowym lub prywatnym z podpisem urzędowo poświadczonym.

Po piąte, art. 840 § 1 pkt 2 k.p.c. stanowi że dłużnik może domagać się pozbawienia wykonalności tytułu wykonawczego jeżeli po jego powstaniu zobowiązanie wygasło albo nie może być egzekwowane.

Po szóste wreszcie, art. 316 § 1 k.p.c. nakazuje wydanie rozstrzygnięcia w oparciu o stan faktyczny istniejący w chwili zamknięcia rozprawy; w przypadku, o którym mowa w art. 148 ¹ § 1 k.p.c., w grę wchodzi zaś chwila wydania wyroku.

3. Powództwo było uzasadnione.

Pozwana w czasie egzekucji, którą prowadziła przeciwko powodowi zbyła zasądzone od niego roszczenie na rzecz osoby trzeciej i w konsekwencji utraciła status wierzycie-la. Od tej daty nie może zatem prowadzić egzekucji na swoją rzecz. Spełniona została więc hipoteza art. 840 § 1 pkt 2 k.p.c.; nabywca wierzytelności nie dopełnił zaś formalności, o których mowa w art. 804 ¹ k.p.c. i nie wstąpił do postępowania.

W rezultacie powództwo należało uwzględnić, ponieważ doszło do zdarzenia, które wyklucza egzekucję na rzecz pozwanej.

4. W tej sytuacji zbędne było zastanawianie się nad zarzutem przedawnienia. Bez większego ryzyka można jednak stwierdzić, że nie był uzasadniony a rację w tym zakresie miała pozwana.

5. O kosztach Sąd rozstrzygnął w myśl art. 98 § 1 i 3 oraz art. 98 § 1 ¹ k.p.c.

6. Sąd orzekał na posiedzeniu niejawnym na zasadzie art. 148 ¹ § 1 k.p.c., ponieważ przeprowadzenie rozprawy nie było potrzebne, a strony nie złożyły wniosków w trybie art. 148 ¹ § 3 k.p.c.