Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Toruniu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 stycznia 2019 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu V Wydział Gospodarczy w składzie:

Przewodniczący:	SSR Ryszard Kołodziejski
Protokolant:	stażysta Jowita Stafiej

po rozpoznaniu w dniu 21 stycznia 2019 r. w Toruniu

na rozprawie

sprawy z powództwa M. H.

przeciwko (...) S.A. w W.

o zapłatę

I zasądza od pozwanego (...) S.A. w W. na rzecz powoda M. H. kwotę 1284,12 zł (jeden tysiąc dwieście osiemdziesiąt cztery złote dwanaście groszy) z ustawowymi odsetkami od dnia 31 stycznia 2017 roku do dnia zapłaty;

II zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 352 zł (trzysta pięćdziesiąt dwa złote) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt V GC 690/18

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 3 sierpnia 2017 roku powód M. H. żądał zasądzenia od pozwanego (...) S.A. w W. kwoty 1.284,12 zł z ustawowymi odsetkami i kosztami procesu według norm przepisanych .

W uzasadnieniu pozwu powód twierdził m.in., że doszło do kolizji drogowej, w związku z którą poszkodowany J. W. (1) wziął w najem od powoda pojazd zastępczy. Powód twierdził też , że najem samochodu zastępczego trwał w okresie od 7 grudnia 2016r. do 23 grudnia 2016 roku. Powód twierdził także że w dniu 2 stycznia 2017r. zawarł umowę cesji wierzytelności w zakresie zwrotu kosztów najmu pojazdu zastępczego . W związku z najmem powód wystawił fakturę VAT na kwotę 2.538,72 zł. Powód twierdził ponadto , że pozwany uznał swoją odpowiedzialność co do zasady i wypłacił powodowi, z powyższego tytułu, kwotę 1.254,60 zł. Do zapłaty pozostała kwota dochodzona przedmiotowym pozwem.

Sprawa niniejsza zawisła pierwotnie przed Sądem Rejonowym w Olsztynie, który postanowieniem z dnia 31 sierpnia 2017 roku stwierdził swoją niewłaściwość i przekazał sprawę Sądowi Rejonowemu w Toruniu wg właściwości.

W dniu 25 stycznia 2018 roku Sąd Rejonowy w Toruniu wydał w niniejszej sprawie nakaz zapłaty, którym uwzględnił żądanie pozwu w całości.

W przepisanym prawem terminie pozwany wniósł sprzeciw od powyższego nakazy zapłaty i zaskarżając go w całości żądał oddalenia powództwa i zasądzenia na jego rzecz od powoda kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu sprzeciwu pozwany twierdził m.in., że uwzględniony okres najmu obejmował czas niezbędny do likwidacji szkody i organizacji zakupu innego pojazdu w miejsce uszkodzonego. Pozwany poinformował poszkodowanego o wysokości szkody i kwocie odszkodowania w dniu 9 grudnia 2016 roku – 2 dni po otrzymaniu zgłoszenia szkody. Pozwany twierdził też, że kwestionuje powództwo tak w zakresie wysokości dobowej stawki najmu jak i w zakresie konieczności i zasadności okresu najmu pojazdu zastępczego podnosząc, że powód nie wykazał celowości i ekonomicznego uzasadnienia wynajęcia przez poszkodowanego pojazdu zastępczego za stawkę dobową najmu wynoszącą 158,67zł brutto, a także konieczności wynajmu pojazdu zastępczego przez okres 16 dni

Zdaniem pozwanego, w przypadku gdy poszkodowany odmawia skorzystania z propozycji wzięcia w najem pojazdu zastępczego, którą otrzymał od ubezpieczyciela za wskazaną przez ubezpieczyciela kwotę, a następnie bierze w najem pojazd za kwotę wyższą, to takie zachowanie poszkodowanego należy uznać za przyczynienie się do zwiększenia szkody i nie może on uzyskać odszkodowania w wysokości przekraczającej koszty najmu pojazdu.

Sąd ustalił i zważył co następuje:

W dniu 6 grudnia 2016 roku doszło do kolizji drogowej w wyniku której uszkodzony został należący do J. W. (2) pojazd marki O. (...) o nr rej. (...). Sprawca kolizji był ubezpieczony w zakresie OC w pozwanym Zakładzie. W dniu 7 grudnia 2016r. poszkodowany wziął w najem od powoda pojazd zastępczy, a strony zawarły stosowaną umowę najmu.

Czas trwania najmu pojazdu zastępczego rozpoczął się w dniu 7 grudnia 2016r., a zakończył w dniu 23 grudnia 2016 roku.

W dniu 2 stycznia 2017 roku poszkodowany zawarł z powodem umowę cesji wierzytelności , na powstanie której przeniósł uprawnienia do dochodzenia roszczeń przez powoda w zakresie zwrotu kosztów najmu pojazdu zastępczego.

W dniu 31 grudnia 2016 roku została wystawiona faktura VAT nr (...) z tytułu najmu pojazdu zastępczego na kwotę 2538,72 zł brutto. Pozwany uznał swoją odpowiedzialność co do zasady, i wypłacił z powyższego tytułu kwotę 1.254,60,-zł. Poszkodowany z uwagi na brak możliwości korzystania ze swojego pojazdu wziął w najmem od powoda samochód zastępczy, do czasu wypłaty odszkodowania z tytułu szkody całkowitej. (...) zastępcze było niezbędne poszkodowanemu m.in. w celu rozwiezienia dzieci do szkoły. Po wypłacie odszkodowania, samochód zastępczy został oddany niezwłocznie przez poszkodowanego powodowi.

Rynkowe stawki najmu pojazdu zastępczego odpowiadającego klasie auta wynajętego poszkodowanemu kształtowały się na lokalnym rynku w granicach od 100zł do 211,96zł netto za jeden dzień najmu.

Stawka najmu stosowana przez powoda mieściła się zatem w granicach stawek rynkowych.

(dowód: umowa najmu k.8, pełnomocnictwo k.9, ogólne warunki najmu k.10-10v, umowa cesji k. 11, faktura vat k.12., cennik najmu k.13, pismo powoda do pozwanego k.14-15v, informacja o wypłacie odszkodowania k.16-16v, grafik najmu pojazdu zastępczego k.17-18, dowód wypłaty odszkodowania k.19, informacja o szkodzie k. 40, akta szkody k. 50-96, zeznania świadka J. W. (1) k.105-105v,opinia biegłego mgr inż. S. D. k. 113-115, ).

Przedstawiony wyżej stan faktyczny ustalony został na podstawie dowodów z dokumentów, zeznań świadka J.,W. i opinii biegłego sądowego mgr inż. S. D..

Sąd dał wiarę dowodom z dokumentów w całości, gdyż nie budziły one wątpliwości co do swojej prawdziwości, a żadna ze stron nie zakwestionowała ich skutecznie. Podkreślenia wymaga jednak to , że czym innym jest przyznanie dowodom z dokumentów waloru prawdziwości t.j. uznanie , że nie zostały one podrobione czy przerobione a czym innym są wnioski jakie z dowodów takich się wyciąga.

Sąd dał również w całości wiarę dowodowi z zeznań świadka J. W., gdyż były one logiczne i spójne oraz potwierdzały i uzupełniały się wzajemnie z pozostałymi dowodami, którym dano wiarę w całości. Chodzi tutaj w szczególności o uzasadniony okres trwania najmu tj. do wypłaty odszkodowania co miało miejsce w dniu 23 grudnia 2016 roku . Tego dnia doszło do wypłaty poszkodowanemu odszkodowania, a ten zwrócił tego samego dnia pojazd zastępczy powodowi.

Sąd dał ponadto wiarę dowodowi z opinii biegłego sądowego mgr inż. S. D.. Należy w tym miejscu podkreślić, , że mgr inż. S. D. jest długoletnim biegłym sądowym, który sporządził na potrzeby tutejszego Wydziału bardzo dużą ilości opinii, a wszystkie opinie tego biegłego charakteryzującą się fachowością, rzetelnością, a przede wszystkim bezstronnością. Taką była również opinia wydana w niniejszej sprawie. Dodatkowego waloru nabiera opinia biegłego również dlatego, że żadna ze stron nie zdołała wzruszyć jej choćby w niewielkim stopniu.

Jak wynika z wniosków końcowych powołanej wyżej opinii, rynkowe stawki najmu pojazdu odpowiadającego klasie auta wynajętego poszkodowanemu wahały się w granicach od 100zł do 211,96 zł netto za każdy dzień najmu. Jak wynika z załączonych do niniejszej sprawy dokumentów strony ustaliły, że wartość stawki dziennej najmu zamknie się kwotą 129 zł netto za jeden dzień najmu. Kwota powyższa mieściła się zatem wysokości stawek czynszu obowiązujących nas lokalnym ryku .

Na marginesie jedynie należy zaznaczyć, że pozwany nie wykazał, aby proponował poszkodowanemu zorganizowanie pojazdu zastępczego na okres najmu, choć to na nim w tym zakresie spoczywał obowiązek dowodzenia stosownie do treści art. 6 k.c. Nie było zatem podstaw, zdaniem Sądu, do kwestionowania wysokości czynszu najmu pojazdu zastępczego. W ocenie Sądu, nie było również podstaw do kwestionowania okresu najmu pojazdu zastępczego skoro szkoda na tym pojeździe została ustalona jako szkoda całkowita. Pozwany wypłacił odszkodowanie w dniu 23 grudnia 2016r., a poszkodowany zwrócił pojazd zastępczy również w dniu 23 grudnia 2016 , a zatem w dniu wpłynięcia na jego rachunek odszkodowania .

Jak wynika z utrwalonego już w tym względzie orzecznictwa Sądu Najwyższego poszkodowany może korzystać z pojazdu zastępczego jeszcze przez okres od dnia wypłaty odszkodowania, do dnia nabycia kolejnego pojazdu.

Mając na uwadze powyższe okoliczności powództwo podlegało uwzględnieniu na podst. art. 822 k.c. w związku z art. 481 par. 1 k.c.

O kosztach orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c. w myśl zasady odpowiedzialności za wynik procesu obciążając w całości stronę pozwaną jako stronę przegrywającą spór. Na koszty procesu składały się : kwota 65 ,-zł tyt. wpisu od pozwu, kwota 17 zł. tyt. opłaty od pełnomocnictwa oraz kwota 270,-zł tytułu wynagrodzenia radcy prawnego reprezentującego stronę powodową.