Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Toruniu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 lipca 2019 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu V Wydział Gospodarczy w składzie:

Przewodniczący:	Asesor sądowy Dominik Nowicki
Protokolant:	Stażysta Adrianna Albert

po rozpoznaniu w dniu 27 czerwca 2019 r. w Toruniu

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Spółki Akcyjnej w W.

przeciwko (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w Z.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Z. na rzecz powoda (...) Spółki Akcyjnej w W. kwotę 3.730,92 zł (trzy tysiące siedemset trzydzieści złotych dziewięćdziesiąt dwa grosze) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 26 listopada 2018 roku do dnia zapłaty;

2.  zasądza od pozwanego (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Z. na rzecz powoda (...) Spółki Akcyjnej w W. kwotę 1.017 zł (tysiąc siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

sygn. akt V GC 679/19 upr

Uzasadnienie wyroku z dnia 5 lipca 2019 roku

(...) spółka akcyjna w W. wniósł w dniu 26 listopada 2018 roku pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym przeciwko (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w Z. o zapłatę kwoty 3.730,92 złotych z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz kosztów procesu. W uzasadnieniu powód wskazał, że strony zawarły umowę ubezpieczenia, a dochodzone pozwem roszczenie stanowi niezapłaconą przez pozwanego składkę ubezpieczeniową.

W dniu 11 grudnia 2018 roku Referendarz Sądowy w Sądzie Rejonowym Lublin-Zachód w Lublinie wydał w sprawie o sygn. akt Nc-e 2199589/18 nakaz zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym uwzględniający powództwo.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwany wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów procesu. W uzasadnieniu pozwany wskazał, że od dnia 24 listopada 2017 roku nie dysponował nieruchomością i nie prowadził działalności objętej ubezpieczeniem, a zatem nie miał interesu w ubezpieczeniu. Z ostrożności wskazał, że roszczenie powoda jest bezzasadne w części obejmującej zapłatę składki w okresie od dnia 24 listopada 2017 roku do dnia 31 sierpnia 2018 roku oraz, że roszczenie to jest zawyżone w stosunku do składki wskazanej w polisie.

W odpowiedzi na sprzeciw powód podkreślił zobowiązaniowy charakter umowy ubezpieczenia.

Na rozprawie w dniu 27 czerwca 2019 roku pozwany uznał swoją odpowiedzialność za zapłatę składki do dnia 24 listopada 2017 roku, a w pozostałej części domagał się oddalenia powództwa. Pozwany wskazał również, że z ogólnych warunków ubezpieczenia wynika, że składkę oblicza się za czas trwania odpowiedzialności ubezpieczyciela, a § 15 OWU wyłączał odpowiedzialność pozwanego w przypadku rozwiązania umowy dzierżawy przedmiotu ubezpieczenia.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 1 września 2017 roku w (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Z. reprezentowana przez prezesa zarządu P. K. zawarła z (...) spółką akcyjną w W. umowę ubezpieczenia. Zakres ubezpieczenia obejmował ustawową odpowiedzialność cywilną ubezpieczonego (...) sp. z o.o. z tytułu czynu niedozwolonego lub nienależytego wykonania zobowiązania za szkody osobowe lub rzeczowe wyrządzone z winy nieumyślnej lub wskutek rażącego niedbalstwa osobom trzecim w związku z prowadzoną przez ubezpieczonego działalnością lub posiadanym mieniem w zakresie ubezpieczonych ryzyk. Odpowiedzialność ubezpieczyciela obejmowała także odpowiedzialność cywilną ubezpieczonego za szkody wyrządzone m.in.: przez podwykonawców ubezpieczonego, podwykonawcom przez ubezpieczonego, przez pracowników ubezpieczonego w czasie zagranicznych podróży służbowych, przez produkt i wykonane usługi, przez pojazdy wolnobieżne, powstałe w następstwie awarii, w związku z organizacją imprez oraz podczas lub wskutek załadunku lub rozładunku. Ubezpieczoną działalność stanowiła produkcja artykułów spożywczych - w tym m.in. pieczywa i ciastek. Jako okres ubezpieczenia wskazano przedział od 1 września 2017 roku do 31 sierpnia 2018 roku. Suma gwarancyjna wynosiła milion złotych. Składka ubezpieczeniowa została ustalona na kwotę 3.580 złotych i miała być płatna w czterech ratach po 895 złotych płatnych w terminach kolejno do dni: 29 września 2017 roku, 1 grudnia 2017 roku, 1 marca 2018 roku i 1 czerwca 2018 roku. W umowie przewidziano również zmiany do OWU m.in. wskazano odmienną definicję pracownika w stosunku do § 2 pkt 10 OWU. Na końcu dokumentu zaznaczono, że warunki umowy ubezpieczenia określone zostały w ogólnych warunkach ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej i posiadania mienia zatwierdzone uchwałą zarządu (...) S.A. nr 170/15 z dnia 22 grudnia 2015 roku.

dowód: umowa ubezpieczenia z dnia 1 września 2017 roku, k. 61-63

Spółka (...) prowadziła działalność gospodarczą w zakładzie produkcyjnym dzierżawionym od syndyka masy upadłości (...) sp. z o.o. w upadłości likwidacyjnej z siedzibą w Z.. Umowa dzierżawy została rozwiązana w dniu 24 listopada 2017 roku i od tej daty spółka (...) nie prowadziła działalności gospodarczej objętej ubezpieczeniem. Po rozwiązaniu umowy dzierżawy zorganizowanej części przedsiębiorstwa spółki (...) spółka (...) nie zawarła z G. żadnego porozumienia odnośnie dalszego trwania stosunku ubezpieczenia. Spółka (...) nie zawarła także żadnej umowy w tym przedmiocie z syndykiem masy upadłości spółki (...), który po przejęciu nieruchomości również musiał ubezpieczyć zakład produkcyjny.

fakt uznany za przyznany, a nadto dowód: przesłuchanie prezesa zarządu pozwanego, k. 78v - 00:07:45 - 00:17:30

(...) S.A. wezwał spółkę (...) do zapłaty zaległej składki w kwocie 3.701,99 złotych pismem z dnia 28 września 2018 roku w terminie do dnia 5 października 2018 roku.

dowód: wezwanie do zapłaty, k. 64

Spółka (...) do dnia dzisiejszego nie uiściła składki ubezpieczeniowej określonej w umowie.

okoliczność bezsporna

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dowodów z dokumentów prywatnych przedłożonych przez strony oraz w oparciu o dowód z przesłuchania stron ograniczony do przesłuchania pozwanego. Z uwagi na niekwestionowanie autentyczności i prawdziwości tych dowodów Sąd przyznał im walor wiarygodności. Sąd oddalił wniosek o przesłuchania w charakterze świadka S. Z., ponieważ okoliczności, na które miał zeznawać nie miały wpływu na rozstrzygnięcie sprawy, a ponadto jako niezaprzeczone przez powoda zostały ustalone zgodnie z twierdzeniami pozwanego.

Jak stanowi art. 805 § 1 kc, przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę. Z art. 813 § 2 kc wynika natomiast, że jeżeli nie umówiono się inaczej, składka powinna być zapłacona jednocześnie z zawarciem umowy ubezpieczenia, a jeżeli umowa doszła do skutku przed doręczeniem dokumentu ubezpieczenia - w ciągu czternastu dni od jego doręczenia.

Na gruncie powyższych przepisów należy podkreślić zobowiązaniowy charakter umowy ubezpieczenia. Główną cechą zobowiązania jest to, że jest ono stosunkiem względnym, a więc skutecznym wyłącznie pomiędzy stronami danego zobowiązania. Zobowiązanie jest zatem zawsze wyznaczone poprzez relację wobec strony, nie przedmiotu. W realiach niniejszej sprawy oznacza to, że utrata przedmiotu ubezpieczenia mogłaby mieć wpływ na treść stosunku zobowiązaniowego między stronami jedynie wówczas, jeżeli umowa ubezpieczenia wiązałaby z tym zdarzeniem jakiś skutek np. ustanie ochrony ubezpieczeniowej i obowiązku uiszczenia składki. Z treści umowy z dnia 1 września 2017 roku nie wynika jednak, aby rozwiązanie umowy dzierżawy i utrata przedmiotu ubezpieczenia czy też nawet całkowite zaprzestanie wykonywania działalności gospodarczej prowadziło do ustania obowiązku zapłaty składki od tej chwili. Zdarzenia te były obojętne dla stosunku umownego istniejącego między powodem a pozwanym.

Na uwzględnienie nie zasługiwały zarzuty pozwanego odwołujące się do zapisów zawartych w ogólnych warunkach ubezpieczenia. Należy bowiem wskazać, że ogólne warunki ubezpieczenia przedłożone przez pozwanego na rozprawie nie dotyczyły umowy z dnia 1 września 2017 roku. W umowie tej wskazano bowiem precyzyjnie, że warunki umowy ubezpieczenia określone zostały w ogólnych warunkach ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej i posiadania mienia zatwierdzone uchwałą zarządu (...) S.A. nr 170/15 z dnia 22 grudnia 2015 roku. Tymczasem ogólne warunki, do których odwoływał się pozwany na rozprawie, dotyczyły ubezpieczenia mienia oraz utraty zysku. Dokument przedstawiony na rozprawie nie odnosił się zatem do umowy będącej przedmiotem sprawy i nie miał dla jej rozstrzygnięcia żadnego znaczenia. O fakcie tym świadczy również to, że § 2 pkt 10 OWU zawiera definicję gotówki, podczas gdy w umowie z dnia 1 września 2017 roku odmiennie niż stanowi § 2 pkt 10 OWU zdefiniowano pojęcie pracownika. Zapis ten potwierdza, że dokument przedłożony przez pozwanego nie dotyczy umowy zawartej między stronami.

Na marginesie można jedynie zauważyć, że § 15 OWU, do którego na rozprawie odwoływał się pozwany nie wyłącza odpowiedzialności ubezpieczyciela w przypadku rozwiązania umowy dzierżawy, lecz wskazuje, że ochrona ubezpieczeniowa nie obejmuje utraty zysku spowodowanej w wyniku rozwiązania m.in. umowy dzierżawy. Zapis tej treści nie oznacza, że ochrona ubezpieczeniowa ze strony ubezpieczyciela ustaje z chwilą rozwiązania umowy dzierżawy, lecz że jego odpowiedzialność nie obejmuje utraty zysku spowodowanego tym zdarzeniem. W świetle tak sformułowanych zapisów bezpodstawnym byłoby wywodzenie z § 21 OWU, że wysokość składki powinna ulec zmniejszeniu, ponieważ rozwiązanie umowy dzierżawy nie powodowało ustania odpowiedzialności ubezpieczyciela. Należy jednak podkreślić, że przedstawione w tym akapicie rozważania mają charakter czysto teoretyczny, ponieważ zapisy tego OWU nie dotyczyły umowy ubezpieczenia, którą związały się strony w dniu 1 września 2017 roku.

Skoro umowa ubezpieczenia nie przewidywała w przypadku zaistnienia zdarzeń przywołanych przez stronę pozwaną ustania ochrony ubezpieczeniowej ani tym bardziej ustania obowiązku zapłaty składki, to uznać należało, że pozwany był zobowiązany wobec powoda uiścić składkę w terminach określonych w umowie, co wynika z art. 813 § 2 kc. . Przepis art. 481 § 1 k.c. stanowi, że jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Powód w dochodzonym w pozwie roszczeniu skapitalizował odsetki ustawowe za opóźnienie przysługujące mu począwszy od dni wymagalności poszczególnych rat składki. Terminy spełnienia świadczenia przez pozwanego nie były w sprawie sporne, toteż zasadność doliczenia skapitalizowanych odsetek ustawowych za opóźnienie we wskazanej w pozwie wysokości nie budziła wątpliwości. Z kolei prawo do żądania dalszych odsetek ustawowych za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu wynikało wprost z art. 482 § 1 kc.

Mając powyższe na uwadze, Sąd uwzględnił powództwo w całości, zasądzając dochodzone pozwem roszczenie na podstawie art. 805 § 1 kc w zw. z art. 813 § 2 kc.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 § 1 i 3 w zw. z art. 99 kpc, zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik sprawy. Pozwany przegrał proces, dlatego zobowiązany był zwrócić powodowi jego koszty. Na koszty te złożyło się wynagrodzenie pełnomocnika powoda w wysokości 900 złotych, co wynika z § 2 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 265), opłata od pełnomocnictwa w wysokości 17 złotych oraz opłata stała od pozwu w postępowaniu uproszczonym w kwocie 100 złotych ustalona na podstawie art. 28 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. z 2019 roku, poz. 785).

ZARZĄDZENIE

1.  Odnotować;

2.  Odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pozwanemu z pouczeniem o prawie, sposobie i terminie wniesienia apelacji;

3.  Akta sprawy przedłożyć z wpływem lub po 21 dniach od doręczenia wraz z zpo;

4.  N. do akt dokumenty (ogólne warunki ubezpieczenia) wpiąć do akt przed protokołem rozprawy z dnia 27 czerwca 2019 roku (od k. 78).

T., dnia 17 lipca 2019 roku