Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Toruniu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 maja 2019 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu V Wydział Gospodarczy w składzie:

Przewodniczący:	SSR Ryszard Kołodziejski
Protokolant:	stażysta Jowita Stafiej

po rozpoznaniu w dniu 06 maja 2019 r. w Toruniu

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Spółki z o.o. w S.

przeciwko A. G.

o zapłatę

I zasądza od pozwanego A. G. na rzecz powoda (...) Spółki z o.o. w S. kwotę 28.808,75 zł (dwadzieścia osiem tysięcy osiemset osiem złotych siedemdziesiąt pięć groszy) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w transakcjach handlowych:

- od kwoty 7992,85 zł (siedem tysięcy dziewięćset dziewięćdziesiąt dwa złote osiemdziesiąt pięć groszy) od dnia 15 stycznia 2017 roku;

- od kwoty 9487,91 zł (dziewięć tysięcy czterysta osiemdziesiąt siedem złotych dziewięćdziesiąt jeden groszy) od dnia 27 stycznia 2017 roku;

- od kwoty 11.327,99 zł (jedenaście tysięcy trzysta dwadzieścia siedem złotych dziewięćdziesiąt dziewięć groszy) od dnia 09 lutego 2017 roku;

- do dnia zapłaty;

II w pozostałej części oddala powództwo;

III zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 3678,08 zł (trzy tysiące sześćset siedemdziesiąt osiem złotych osiem groszy) tytułem kosztów postępowania.

Sygn. akt V GC 175/18

UZASADNIENIE

wyroku Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 22 maja 2019 r.

Pozwem z dnia 26 czerwca 2017 roku powód (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. wniósł o zasądzenie od pozwanego A. G., prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą (...) A. G. kwoty 33.098,43 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w transakcjach handlowych od szczegółowo wskazanych kwot i dat oraz zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów procesu (k. 3-6)

W uzasadnieniu powód wskazał, iż pozwany, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, dokonał u powoda zamówień opakowań w drodze korespondencji elektronicznej. Zamówieniem z dnia 21 października 2016 r. pozwany zamówił u powoda opakowania z oznaczeniem perforacji 20/4, a zamówieniem z dnia 23 listopada 2016 r. i 12 grudnia 2016 r. zamówił opakowania z oznaczeniem perforacji 12/12. Powód wskazał, iż spełnił swoje świadczenia z umowy sprzedaży i wystawił pozwanemu 5 faktur VAT. Spełnienie świadczeń przez powoda dokumentują także dokumenty wydania zewnętrznego WZ, potwierdzone przez pozwanego bez zastrzeżeń, podpisane i popieczętowane przez jego przedstawiciela. Pozwany mimo upływu terminu płatności oznaczonego w treści powyższych faktur VAT nie dokonał zapłaty za wydany towar, spłacając jedynie część należności z faktury (...) co do kwoty 15.698,19 zł. Powód nadmienił, iż kilkukrotnie podejmował próby pozasądowego rozwiązania sporu poprzez kierowanie do pozwanego pism wzywających do zapłaty zaległych należności wynikających z nierozliczonych faktur VAT. Mimo wezwać pozwany nie spełnił świadczenia, w wyniku błędnego przeświadczenia o dostarczeniu towarów dla odrębnych zamówień (...) z 23 listopada 2016 r. oraz (...) z 12 grudnia 2016 r. tytułem uznania reklamacji i wykonania świadczenia reklamacyjnego przez powoda. Powód wskazał również, że nie uznał reklamacji pozwanego, gdyż wykonywał zlecenia zgodnie z projektem dostarczonym przez pozwanego, wzywając uprzednio do jego akceptacji. Na spotkaniu w dniu 19 grudnia 2016 r. przedstawiciele stron ustalili, że warunkiem uznania reklamacji będzie udowodnienie przez pozwanego wyprodukowania opakowania, spełniającego wszystkie wymagania finalnego klienta pozwanego, zgodnie z projektem do końca roku 2016. W ocenie powoda pozwany nie przedstawił żadnych dowodów co do spełnienia się tego warunku i w związku z tym jest on zobowiązany do zapłaty ceny żądanej w pozwie.

Referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym w Toruniu wydał w dniu 24 października 2017 r. nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, zgodny z żądaniem zawartym w pozwie (k. 51).

Pozwany A. G. w ustawowym terminie złożył sprzeciw od powyższego nakazu zapłaty, zaskarżając go w całości i wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów procesu według norm przepisanych (k. 54-59). Strona pozwana wniosła również o przekazanie sprawy do Sądu Rejonowego dla Krakowa-Śródmieścia w Krakowie, ewentualnie do Sadu Rejonowego Katowice-Zachód. W ocenie pozwanego w rozpatrywanej sprawie art. 34 k.p.c. nie może mieć zastosowania.

W uzasadnieniu sprzeciwu pozwany przyznał, iż w dniu 26 października 2016 r. doszło do zawarcia między stronami umowy dostawy na wykonanie 3.000 sztuk opakowań kartonowych, czego potwierdzeniem jest wystawienie faktury pro forma i zapłata zaliczki, przy czym powód wykonał i wydał 2.878 sztuk opakowań, nadal pozostając w zwłoce co do wydania 122 sztuk. Wydanie opakowań nastąpiło do magazynu finalnego odbiorcy, tj. (...) Sp. z o.o. w S.. Pozwany wskazał, iż w drodze korespondencji elektronicznej zgłosił powodowi wadę wykonawczą co do 2.878 sztuk opakowań. W ocenie pozwanego tektura została bowiem słabo ,,zbigowana”. Powód zaś nie odniósł się wprost do reklamacji – nie oświadczył, że uznaje ją za zasadną, jednak mimo to przystąpił do produkcji nowych opakowań. Pozwany nadmienił, iż strony w drodze korespondencji elektronicznej ustalili, że powód odbierze wadliwe opakowania od finalnego odbiorcy, wykona nowe opakowania i wyda je odbiorcy. Powód odebrał partiami wadliwie wykonane opakowania i w to miejsce wydał 2.865 sztuk opakowań (nie wymienił 13 sztuk o wartości 149,50 zł). Strona pozwana dodała, iż treść notatki służbowej ze spotkania w dniu 19 grudnia 2016 r. nie zawiera stanowiska pozwanego, a potwierdza fakt przystąpienia przez powoda do produkcji opakowań ,,bez wad” jeszcze przed dniem spotkania stron. W dniu 5 stycznia 2017 r. pozwany wezwał powoda do dokonania korekty ilościowej na 13 sztuk opakowań oraz wezwał do dokonania korekty pozostałych faktur. Pozwany wskazał również, że opakowania miały być wykonane zgodnie z projektem przygotowanym ostatecznie przez powoda, a pozwany dostarczył tylko dane do wykonania projektu. Pozwany zaprzeczył, aby złożył u powoda w dacie 23 listopada 2016 r., 5 i 12 grudnia 2016 r. zamówienie na ponowne wykonanie opakowań.

W odpowiedzi na sprzeciw powód podtrzymał w całości wnioski i twierdzenia złożone w pozwie (k. 95-97). Powód wskazał, iż nie ponosi odpowiedzialności z tytułu rękojmi za wady fizyczne dostarczanych rzeczy z uwagi na fakt, iż wyprodukowane i dostarczone opakowania nie były wadliwe. W ocenie powoda zamówienia z 23 listopada 2016 r. i 12 grudnia 2016 r. dotyczyły wyprodukowania kolejnych partii opakowań. Nie były to zgłoszenia reklamacyjne uznane przez powoda.

Sąd ustalił, co następuje:

Powód (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest m.in. produkcja i sprzedaż wyrobów z papieru i tektury. Pozwany A. G. w ramach działalności gospodarczej produkuje papier falisty i tektury falistej.

(dowód: informacja odpowiadająca odpisowi aktualnemu z Rejestru Przedsiębiorców KRS: (...), k. 10-12; wydruk z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, k. 13)

W dniu 21 października 2016 roku pracownik pozwanego M. K., w drodze korespondencji e-mail, zamówił u powoda 3.000 sztuk opakowań display o perforacji 20/4. W dniu 24 października 2016 r. pracownik powoda S. S. przesłał pozwanemu ofertę cenową i projekt opakowań. W wiadomości e-mail z dnia 25 października 2016 r. pozwany zaakceptował ofertę powoda.

(dowód: wydruk wiadomości e-mail z dnia 21 października 2016 r., k. 20; wydruk wiadomości e-mail z dnia 24 października 2016 r. wraz z załącznikami, k. 36-38; zeznania świadka D. G. – nagranie rozprawy z dnia 9 stycznia 2019 r. na płycie CD, k. 144; zeznania świadka S. S., k. 100v-101; wydruk wiadomości e-mail z dnia 25 października 2016 r., k. 73)

W dniu 10 listopada 2016 r. powód dostarczył 1.430 sztuk opakowań do Spółdzielni (...) w S., zaś w dniu 29 listopada 2016 r. dostarczył 360 sztuk opakowań do (...) Sp. z o.o. w N.. Kolejnych 695 sztuk opakowań dostarczono w dniu 15 grudnia 2016 r. do Spółdzielni (...) w S. oraz 825 sztuk w dniu 27 grudnia 2016 r. W dniu 5 stycznia 2017 r. dostarczono 985 sztuk opakowań do Spółdzielni (...) w S..

(dowód: dokument (...)-16 z dnia 10 listopada 2016 r., k. 18-19; dokument (...)-16 z dnia 29 listopada 2016 r., k. 23; dokument (...)-16 z dnia 14 grudnia 2016 r., k. 26; dokument (...)-16 z dnia 23 grudnia 2016 r., k. 28-29; dokument WZ/236/B-17 z dnia 5 stycznia 2017 r., k. 32-33)

Powód za dostarczone opakowania wystawił pozwanemu pięć faktur VAT:

- fakturę VAT (...) na kwotę 15.847,69 zł z dnia 14 listopada 2016 r. z terminem płatności oznaczonym na dzień 24 listopada 2016 r.,

- fakturę VAT (...) na kwotę 4.140,18 zł z dnia 30 listopada 2016 r. z terminem płatności oznaczonym na dzień 13 grudnia 2016 r.,

- fakturę VAT (...) na kwotę 7.992,85 zł z dnia 27 grudnia 2016 r. z terminem płatności oznaczonym na dzień 14 stycznia 2017 r.,

- fakturę VAT (...) na kwotę 9.487,91 zł z dnia 27 grudnia 2016 r. z terminem płatności oznaczonym na dzień 26 stycznia 2017 r.,

- fakturę VAT (...) na kwotę 11.327,99 zł z dnia 26 stycznia 2017 r. z terminem płatności oznaczonym na dzień 8 lutego 2017 r.

Pozwany A. G. zapłacił na rzecz powoda część należności wynikającej z faktury (...) w wysokości 15.698,19 zł.

(dowód: faktura (...), k. 15; faktura (...), k. 22; faktura (...), k. 25; faktura (...), k. 27; faktura (...), k. 31; wydruk z przeglądu wykonanych rozrachunków, k. 17; potwierdzenie transakcji z dnia 5 stycznia 2017 r., k. 76)

W wiadomościach e-mail z dnia 17 listopada 2016 r. pracownik pozwanego D. G. przekazał powodowi informację od kontrahenta dotyczącą reklamacji na opakowania, w których dochodziło do łamania i pękania pokryw zamykających. W wiadomościach e-mail z dnia 1 i 12 grudnia 2016 r. D. G. ponowił reklamację dostawy wszystkich opakowań dostarczonych do S. w ilości 2.878 sztuk. Strona powodowa nie uznała reklamacji pozwanego.

(dowód: wydruk wiadomości e-mail z dnia 17 listopada 2016 r. z załącznikami, k. 65-72; wydruk wiadomości z dnia 1 grudnia 2016 r., k. 64; wydruk wiadomości e-mail z dnia 12 grudnia 2016 r., k. 30; zeznania świadka D. G.– nagranie rozprawy z dnia 9 stycznia 2019 r. na płycie CD, k. 144; zeznania świadka S. S., k. 100v-101; zeznania świadka K. D., k. 101-101v )

Pismem datowanym na dzień 30 marca 2017 r. pełnomocnik powoda wezwał pozwanego do zapłaty kwoty 33.098,43 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w transakcjach handlowych według załączonego wykazu. W odpowiedzi na powyższe wezwanie pozwany poinformował, że kolejna dostawa towaru nastąpiła w wyniku realizacji reklamacji co do jakości, uznając żądaną kwotę za nienależną.

(dowód: wezwanie do zapłaty z dnia 30 marca 2017 r. wraz z zestawieniem, k. 42-43; potwierdzenie odbioru przesyłki, k. 44; pismo pozwanego z dnia 10 kwietnia 2017 r. wraz z potwierdzeniem nadania, k. 60)

Opakowania dostarczone pozwanemu z oznaczeniem perforacji 20/4 nie zostały wykonane prawidłowo przez powoda, ponieważ nie uwzględniono w konstrukcji pudła bliskiego położenia perforacji o takiej podziałce z niedostatecznie wykonanymi przegnieceniami (bigami) przy zastosowaniu tego rodzaju tektury. Tak wykonane wykroje pudeł uniemożliwiały ich prawidłowe formowanie i użycie jako opakować do celu, do jakiego miały służyć.

Opakowania wykonane z oznaczeniem perforacji 12/12 ze względu na co najmniej zastosowanie perforacji o znacznie zwiększonej wytrzymałości na rozrywanie, były wykonane prawidłowo, pod względem właściwości do formowania opakowań.

(dowód: opinia biegłego sądowego z zakresu maszyn i urządzeń przemysłowych oraz dokumentacji technicznej D. P., k. 147-154)

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny został ustalony na podstawie dowodów z dokumentów przedłożonych przez strony postępowania oraz opinii biegłego sądowego z zakresu maszyn i urządzeń przemysłowych oraz dokumentacji technicznej D. P., jak również częściowo w oparciu o zeznania świadka D. G. oraz zeznania świadka S. S. i K. D..

Strony nie podważały wiarygodności zgromadzonych dokumentów, a również Sąd nie znalazł podstaw do kwestionowania ich autentyczności. Zważyć przy tym należy, że czym innym jest przyznanie dowodowi z dokumentu waloru prawdziwości, a zatem tego, że nie został on podrobiony czy przerobiony, a czym innym jest wyciąganie stosownych wniosków z treści tego dokumentu.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka S. S. w części, w jakiej potwierdził zamówienie opakowań dokonane przez stronę pozwaną, ilość zamówionych opakowań, miejsce ich dostarczenia przez powoda oraz fakt zgłoszenia reklamacji przez pozwanego. Jednakże Sąd odmówił wiary zeznaniom świadka w pozostałym zakresie, zwłaszcza co do twierdzenia, iż powód wykonał opakowania w sposób prawidłowy, bowiem pozostaje to w sprzeczności z wnioskami opinii biegłego, które Sąd podzielił w całości.

Sąd przyznał walor wiarygodności zeznaniom świadka K. D. w części, w której przyznał, że pozwany zamówił u powoda opakowania kartonowe oraz zgłosił co do nich reklamację. Jednakże zeznania świadka odnośnie wykonania perforacji opakowań zgodnie z projektem przesłanym przez powoda stoją w sprzeczności z ustaleniami biegłego sądowego. Ponadto Sąd miał na uwadze, że świadek nie posiadał informacji na temat kwestii finansowych między stronami, bowiem zajmował się sprawami technologicznymi i reklamacją.

Sąd obdarzył wiarą zeznania świadka D. G., bowiem były spójne, jasne i wyczerpujące. Świadek zeznał, iż pozwany zamówił od powoda 3.000 sztuk opakowań kartonowych, które następnie zostały sprzedane kontrahentowi. Ponadto wskazał, iż strona pozwana złożyła reklamację na dostarczony towar z powodu jego niewłaściwego wykonania, a powód dostarczył ponownie właściwe opakowania.

Sporządzoną w niniejszej sprawie opinię biegłego sądowego z zakresu maszyn i urządzeń przemysłowych oraz dokumentacji technicznej D. P. Sąd uznał za rzetelną i fachową. Biegły po dokonaniu analizy zgromadzonych w sprawie dokumentów oraz oględzin opakowania z pierwszych dostaw wydał jednoznaczną w swych wnioskach i spójną opinię w sprawie. W ocenie Sądu biegły w sposób wiarygodny ustalił, iż opakowania z oznaczeniem perforacji 20/4 nie zostały wykonane prawidłowo, zaś opakowania z oznaczeniem perforacji 12/12 powód wykonał w sposób właściwy. Odnosząc się do ustaleń poczynionych przez biegłego, strona powodowa wskazała, iż w pełni uzasadnione jest przyjęcie, że przedstawiony i żądany przez pozwanego projekt opakowania był wadliwy ze względu na nieprawidłowo narzuconą perforację 20/4. Z kolei pozwany wskazał, iż opinia biegłego potwierdza zarzuty strony pozwanej w zakresie wad ,,wykonawczych” opakowań, a ponadto opinia wskazuje dodatkowo na błąd w doborze tektury. Po zapoznaniu się z zastrzeżeniami do opinii wyrażonymi w piśmie strony pozwanej, biegły nie widział konieczności sporządzania opinii uzupełniającej.

Ustalając stan faktyczny, Sąd miał na uwadze, iż okolicznością bezsporną pozostawało zamówienie przez pozwanego od powoda 3.000 sztuk opakowań tekturowych. Strona powodowa domagała się zapłaty kwoty 33.098,43 zł z tytułu nieuregulowanych płatności wynikających z wystawionych faktur VAT za dostarczone opakowania. Pozwany zaś podnosił, iż kwota objęta żądaniem pozwu jest nienależna, m.in. z tego powodu, że powód ponosi odpowiedzialność za wady fizyczne wyprodukowanych opakowań i to on jest zobowiązany do poniesienia w całości kosztów wymiany opakowań na wolne od wad.

Przechodząc do rozważań prawnych, należy wskazać, iż zgodnie z art. 605 k.c. przez umowę dostawy dostawca zobowiązuje się do wytworzenia rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku oraz do ich dostarczania częściami albo periodycznie, a odbiorca zobowiązuje się do odebrania tych rzeczy i do zapłacenia ceny. Z kolei w myśl art. 609 k.c. dostawca ponosi odpowiedzialność z tytułu rękojmi za wady fizyczne dostarczonych rzeczy także w tym wypadku, gdy wytworzenie rzeczy nastąpiło w sposób określony przez odbiorcę lub według dostarczonej przez niego dokumentacji technologicznej, chyba że dostawca, mimo zachowania należytej staranności, nie mógł wykryć wadliwości sposobu produkcji lub dokumentacji technologicznej albo że odbiorca, mimo zwrócenia przez dostawcę uwagi na powyższe wadliwości, obstawał przy podanym przez siebie sposobie produkcji lub dokumentacji technologicznej.

W ocenie Sądu niniejsze powództwo zasługiwało na uwzględnienie w części. Powód bowiem częściowo wykazał dochodzone roszczenie zarówno co do zasady, jak i wysokości. Sąd uznał twierdzenia strony powodowej za uzasadnione w przeważającej części, które ponadto zostały w toku postępowania potwierdzone przez biegłego sądowego. Biegły sądowy ustalił bowiem, że opakowania dostarczone pozwanemu z oznaczeniem perforacji 20/4 nie zostały wykonane przez powoda prawidłowo, ponieważ nie uwzględniono w konstrukcji pudła bliskiego położenia perforacji o takiej podziałce z niedostatecznie wykonanymi przegnieceniami (bigami) przy zastosowaniu tego rodzaju tektury. Tym samym tak wykonane wykroje pudeł uniemożliwiały ich prawidłowe formowanie i użycie jako opakowań do celu, do jakiego zostały przeznaczone. Wobec tego niezasadne okazało się żądanie powoda zapłaty kwoty 149,50 zł wynikającej z faktury nr (...) z dnia 14 listopada 2016 r. oraz kwoty 4.140,18 zł wynikającej z faktury nr (...) z dnia 30 listopada 2016 r. Faktury te bowiem obejmowały opakowania dostarczone z oznaczeniem perforacji 20/4, a więc w ocenie biegłego sądowego wykonane wadliwie. Z uwagi na powyższe pozwany nie miał obowiązku zapłaty za towary wadliwie wykonane, które nie nadawały się do przeznaczonego użytku. Sąd uznał przy tym za niezasadne twierdzenia strony powodowej, iż opakowania z perforacją 20/4 zostały wykonane zgodnie ze zleceniem i projektem pozwanego, bowiem wykonanie produktu nawet w taki sposób nie oznacza to wprost, że dostarczone opakowania zostały wyprodukowane w sposób wolny od wad. Należy także zwrócić uwagę, iż ostateczny projekt produktów wykonał sam powód, a poza samym projektem pozostaje do oceny jeszcze technologia wykonania.

Opierając się na wnioskach opinii biegłego, które Sąd podziela w całości, Sąd uznał, że żądanie zasądzenia kwot wynikających z pozostałych faktur VAT, tj. łącznie 28.808,75 zł pozostaje uzasadnione. Biegły wskazał bowiem, że pudła wykonane z oznaczeniem perforacji 12/12 ze względu na zastosowanie perforacji o znacznie zwiększonej wytrzymałości na rozrywanie (sztywności) były wykonane prawidłowo pod względem właściwości do formowania. Tym samym na pozwanym, zgodnie z art. 609 k.c., ciąży obowiązek uiszczenia należności wynikających z faktur nr (...) (7.992,85 zł), nr (...)-16 (9.487,91 zł) oraz nr (...)-17 (11.327,99 zł), tj. łącznie 28.808,75 zł. Należy przy tym wskazać, że zgłoszenia reklamacyjne składane przez pozwanego nie zostały w żaden sposób uznane przez stronę powodową. Powód nie uznając wadliwości rzeczy, nie składał oświadczenia o uznaniu reklamacji i dostarczeniu rzeczy wolnych od wad. Tym samym pozwany pozostaje obowiązany do zapłaty za opakowania wykonane prawidłowo, tj. z oznaczeniem perforacji 12/12.

Mając na uwadze powyższe, Sąd w punkcie I sentencji wyroku zasądził od pozwanego A. G. na rzecz powoda (...) Spółki z o.o. w S. kwotę 28.808,75 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w transakcjach handlowych:

- od kwoty 7.992,85 zł od dnia 15 stycznia 2017 r.,

- od kwoty 9.487,97 zł od dnia 27 stycznia 2017 r.,

- od kwoty 11.327,99 zł od dnia 9 lutego 2017 r.

do dnia zapłaty. W punkcie II sentencji wyroku Sąd oddalił powództwo w pozostałej części.

O odsetkach orzeczono zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 2013 roku o terminach zapłaty w transakcjach handlowych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 684), który stanowi, że w transakcjach handlowych – z wyłączeniem transakcji, w których dłużnikiem jest podmiot publiczny – wierzycielowi, bez wezwania, przysługują odsetki ustawowe za opóźnienie w transakcjach handlowych, chyba że strony uzgodniły wyższe odsetki, za okres od dnia wymagalności świadczenia pieniężnego do dnia zapłaty, jeżeli są spełnione łącznie następujące warunki: wierzyciel spełnił swoje świadczenie, wierzyciel nie otrzymał zapłaty w terminie określonym w umowie. W przedmiotowej sprawie powyższe przesłanki zostały spełnione, a powód żądał odsetek od dnia następnego po upływie terminu płatności należności wynikającej z faktur, tj. od dnia 15 stycznia 2017 r., 27 stycznia 2017 r. i 9 lutego 2017 r. Tym samym, na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 2013 roku o terminach zapłaty w transakcjach handlowych, orzeczono zgodnie z żądaniem pozwu.

O kosztach procesu Sąd orzekł jak w punkcie III sentencji wyroku na podstawie art. 100 zd. 1 in fine k.p.c. w zw. z art. 98 § 1 i 3 k.p.c. w zw. z art. 99 k.p.c. stosunkowo rozdzielając je zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik sprawy. W niniejszej sprawie do niezbędnych kosztów postępowania poniesionych przez powoda należy zaliczyć koszty zastępstwa procesowego w kwocie 3.600 zł (§ 2 pkt 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych /t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 265/) wraz z opłatą skarbową od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł oraz opłatę sądową od pozwu w wysokości 1.655 zł, tj. łącznie 5.272 zł. Z kolei pozwany poniósł koszty zastępstwa procesowego w kwocie 3.600 zł wraz z opłatą skarbową od pełnomocnictwa oraz koszty wynagrodzenia biegłego za sporządzenie opinii w wysokości 1.737,18 zł, tj. łącznie 5.354,18 zł. Niniejsze powództwo okazało się zasadne w 85%. Tym samym pozwanemu z poniesionych przez niego kosztów należał się zwrot 15%, tj. w kwocie 803,12 zł, zaś powodowi – w kwocie 4.481,20 zł (85%). Po wzajemnym potrąceniu powyższych kwot, Sąd orzekł o obowiązku zwrotu przez pozwanego na rzecz powoda kwoty 3.678,08 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

ZARZĄDZENIE

1)  odnotować,

2)  odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi pozwanego,

3)  przedłożyć z wpływem lub za 21 dni.