Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

IV U 267/24 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Toruniu z 2024-11-26

Sygn. akt IV U 267/24

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 listopada 2024 r.

Sąd Rejonowy IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Toruniu

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Maria Szymańska

Protokolant: sekretarz sądowy Barbara Borkowska

po rozpoznaniu w dniu 26 listopada 2024 r.

na rozprawie

sprawy A. G.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych

o zasiłek chorobowy

w związku z odwołaniem od decyzji z dnia 12 sierpnia 2024 r., znak (...)

zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 12 sierpnia 2024 r., znak (...), w ten sposób, że przyznaje A. G. prawo do zasiłku chorobowego od 23 sierpnia 2020 r. do 9 listopada 2020 r. i od 10 grudnia 2020 r. do 8 stycznia 2021 r. i stwierdza, że A. G. nie jest zobowiązany do zwrotu pobranego zasiłku chorobowego od 23 sierpnia 2020 r. do 9 listopada 2020 r. i od 10 grudnia 2020 r. do 8 stycznia 2021 r. wraz z odsetkami w łącznej kwocie 15 107,53 zł.

Sygn. akt IV U 267/24

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 12 sierpnia 2024 r., znak (...), Zakład Ubezpieczeń Społecznych – powołując się na art. 17 ust. 1 i art. 66 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz.U. z 2023 r., poz. 2780); dalej: ustawa zasiłkowa – odmówił A. G. prawa do zasiłku chorobowego od 23 sierpnia 2020 r. do 9 listopada 2020 r. oraz od 10 grudnia 2020 r. do 8 stycznia 2021 r. oraz – na podstawie art. 84 ust. 1, ust. 1a, ust. 2 pkt 3, ust. 4 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2023 r. poz. 1230 ze zm.), dalej: ustawa systemowa – zobowiązał ubezpieczonego do zwrotu nienależnie pobranego zasiłku chorobowego za powyższe okresy wraz z odsetkami w łącznej kwocie 15 107,53 zł. W uzasadnieniu wskazano, że w okresach od 23 sierpnia 2020 r. do 9 listopada 2020 r. oraz od 10 grudnia 2020 r. do 8 stycznia 2021 r. ubezpieczony pobierał zasiłek chorobowy, wypłacany przez pracodawcę (...) sp. z o.o., na podstawie zaświadczeń lekarskich potwierdzających niezdolność ubezpieczonego do pracy. Jednocześnie od 24 czerwca 2017 r. do 1 lipca 2022 r. ubezpieczony był zgłoszony do ubezpieczenia zdrowotnego jako członek rady nadzorczej SM (...), która poinformowała, że w dniach 31 sierpnia 2020 r., 16 września 2020 r. i 23 grudnia 2020 r. ubezpieczony brał udział w posiedzeniach rady nadzorczej. Podejmowanie jakichkolwiek czynności w okresie orzeczonej niezdolności do pracy, związanych z wykonywaniem pracy, nie tylko na rzecz płatnika składek wypłacających zasiłek ale również na rzecz innych podmiotów, skutkuje utratą prawa do zasiłku chorobowego, a wypłacony zasiłek podlega zwrotowi wraz z odsetkami.

Ubezpieczony wniósł odwołanie od powyższej decyzji domagając się jej zmiany. W ocenie ubezpieczonego organ nieprawidłowo uznał, że uczestnictwo w trzech posiedzeniach rady nadzorczej spółdzielni mieszkaniowej spełnia przesłanki wykonywania pracy zarobkowej. Uczestnictwo w radach nie wiązało się z pracą zarobkową, a było podyktowane raczej potrzebą środowiskową i społeczną. Krótka obecność na posiedzeniach wymagała podpisania niezbędnych dokumentów. Ubezpieczony powołał się przy tym na orzecznictwo Sądu Najwyższego – wyrok z 5 kwietnia 2016 r., (...). Poza udziałami w posiedzeniach rady nie wykonywał działalności zarobkowej.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie podtrzymując ustalenia faktyczne i argumentację prawną zawartą w skarżonej decyzji.

Sąd ustalił, co następuje:

A. G. od 2 stycznia 2012 r. do 13 października 2021 r. był pracownikiem (...) sp. z o.o. i z tego tytułu był zgłoszony do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych, w tym ubezpieczenia chorobowego.

/fakty bezsporne/

W dniu 9 sierpnia 2020 r. ubezpieczony doznał zawału serca ściany przedniej (...)Hospitalizowany do 17 sierpnia 2020 r. w szpitalu w G., przeprowadzono zabieg operacyjny. Wypisany w stanie ogólnym dobrym z zaleceniami kontroli w Poradni Kardiologicznej oraz zaleceniami odnośnie diety, zakazu palenia papierosów i kontroli ciśnienia.

Przez kilka tygodni po zawale ubezpieczony był osłabiony fizycznie oraz w złym stanie psychicznym, co wiązało się z nagłym odcięciem od dotychczasowego stylu życia i pracy, brakiem kontaktu z ludźmi, odosobnieniem i poczuciem braku przydatności. Ubezpieczony podjął leczenie w Poradni Kardiologicznej, które kontynuuje do chwili obecnej. Leczy się również farmakologicznie. Przebyty zawał serca był poważny, mimo zabiegu ubezpieczonemu pozostało 48% serca. Ubezpieczony nie może wykonywać żadnych czynności wysiłkowych, zalecany jej oszczędny tryb życia. Konsultowany również psychiatrycznie z uwagi na stan psychiczny, zalecono utrzymywanie kontaktów społecznych, przebywanie na świeżym powietrzu.

/dowód: dokumentacja medyczna k. 32-36; zaświadczenie o stanie zdrowia k. 31; dowód z przesłuchania ubezpieczonego na rozprawie w dniu 26.11.2024 r., min. 00:05:13-00:27:51, protokół skrócony k. 48-49v/

Od 9 sierpnia 2020 r. ubezpieczony z tytułu niezdolności do pracy pobierał zasiłek chorobowy, wypłacany przez płatnika – pracodawcę (...) sp. z o.o., w tym w okresach od 23 sierpnia 2020 r. do 9 listopada 2020 r. oraz od 10 grudnia 2020 r. do 8 stycznia 2021 r. Ubezpieczony nie odzyskał zdolności do pracy, przeszedł na rentę z tytułu niezdolności do pracy.

/fakty bezsporne oraz dowód: zaświadczenie lekarskie k. 30; karta zasiłkowa k.6v akt zasiłkowych; dowód z przesłuchania ubezpieczonego na rozprawie w dniu 26.11.2024 r., min. 00:05:13-00:27:51, protokół skrócony k. 48-49v/

Ubezpieczony mieszka w W., w nieruchomości wielorodzinnej będącej w zasobach Spółdzielni Mieszkaniowej (...) Jest to niewielka spółdzielnia, licząca około 160 członków.

A. G. od 2017 r. był członkiem Rady Nadzorczej SM (...) i z tego tytułu był zgłoszony do ubezpieczenia zdrowotnego. Rada Nadzorcza spotykała się na posiedzeniach w lokalu mieszczącym się na terenie Spółdzielni, w zależności od potrzeb i obowiązków statutowych. Ubezpieczony początkowo był jej Przewodniczącym, a później – jeszcze przed załamaniem stanu zdrowia w sierpniu 2020 r. – Zastępcą Przewodniczącej, którą to funkcję objęła B. M.. Przygotowanie posiedzeń i ich prowadzenie oraz sporządzenie protokołów należało do Przewodniczącego Rady. Wykonywanie podejmowanych uchwał należało zaś do Zarządu i Prezesa Zarządu Spółdzielni, którzy ewentualnie informacyjnie konsultowali sposób wykonania z członkami Rady. Członkowie Rady, poza udziałem w posiedzeniach, nie mieli innych obowiązków. Dopuszczalna była nieobecność członka Rady Nadzorczej na posiedzeniu ale wówczas, w późniejszym terminie musiał zapoznać się i podpisać podjęte uchwały. Członkowie Rady Nadzorczej za udział w posiedzeniu otrzymywali dietę w stałej wysokości 1/20 najniższego wynagrodzenia za pracę.

Funkcja członka Rady Nadzorczej nie była pożądania przez członków Spółdzielni i ciężko było znaleźć chętnych do jej zajmowania. Miała charakter kadencyjny.

/dowód: wydruk z konta ubezpieczonego k. 7 akt zasiłkowych; pismo SM (...) z 17.07.2024 r. k. 4 akt zasiłkowych; dowód z przesłuchania ubezpieczonego na rozprawie w dniu 26.11.2024 r., min. 00:05:13-00:27:51, protokół skrócony k. 48-49v/

Ubezpieczony w okresie niezdolności do pracy brał udział w trzech posiedzeniach Rady Nadzorczej SM (...). Do miejsca posiedzeń miał blisko, kilkadziesiąt metrów od miejsca zamieszkania, na terenie osiedla, które ubezpieczony pokonywał spacerem.

Pierwsze posiedzenie miało miejsce 31 sierpnia 2020 r. Na posiedzeniu kontynuowano temat zmian w Regulaminie rozliczania wody i odprowadzania ścieków; Rada dbała aby wszelki sprawy związane z opłatami były rozstrzygane na bieżąco aby nie obciążać mieszkańców koniecznością uiszczenia jednorazowych, większych kwot, zwłaszcza pod koniec roku. Na posiedzeniu omawiano wątpliwości lokatorów dotyczące rozliczeń kwartalnych i rocznych oraz zajmowano się treścią informacji dotyczącej rocznego rozliczenia wody. Omawiano również sprawy bieżące związane z remontami oraz porządkiem na osiedlu. Istotnym punktem posiedzenia była dyskusja na temat podjęcia uchwał Walnego Zgromadzenia w trybie korespondencyjnym. W związku z prowadzeniem licznych obostrzeń w trwającym wówczas stanie epidemii Covid-19 brak było możliwości przeprowadzenia zromadzenia w trybie stacjonarnym, a było ono niezbędne celem podjęcia uchwał budżetowych i wyboru nowych członków. Członkowie Rady dyskutowali jak w sposób formalnie prawidłowy i bezpieczny przeprowadzić głosowania. Posiedzenie trwało półtorej godziny i było w całości przygotowane i prowadzone przez B. M..

Drugie posiedzenie miało miejsce 16 września 2020 r. i trwało 2 godziny. Kontynuowano temat zmian w Regulaminie rozliczania wody i odprowadzania ścieków oraz ostatecznie przyjęto uzgodnione zmiany. Podjęto uchwały w sprawie przyjęcia sprawozdania z działalności Spółdzielni za 2019 r. i sprawozdania finansowego za 2019 r. oraz przyjęto sprawozdania z działalności Rady Nadzorczej za 2019 r. Nadal przygotowywano się do wyborów w trybie korespondencyjnym Walnego Zgromadzenia, dokonano wyboru Komisji Skrutacyjnej. Omawiano sprawy bieżące. Posiedzenie było w całości przygotowane i prowadzone przez B. M..

Trzecie posiedzenie odbyło się 23 grudnia 2020 r. i miało charakter zdalny. Ubezpieczony w czasie posiedzenia przebywał w domu. Posiedzenie zostało wyznaczone z uwagi na konieczność podjęcia uchwały w sprawie przyjęcia korekty planu finansowo-gospodarczego na rok 2020 w zakresie bezosobowego funduszu płac oraz uchwały w sprawie przyznania premii Prezesowi Zarządu. Posiedzenie trwało 20 minut, było w całości przygotowane i prowadzone przez B. M..

Za udział w każdym z powyższych posiedzeń ubezpieczonemu obligatoryjnie wypłacono dietę w wysokości 130 zł brutto – 104 zł netto.

Poza udziałem w trzech posiedzeniach Rady Nadzorczej ubezpieczony nie wykonywał innych czynności związanych z posiadają funkcją Członka Rady. Nie wykonywał również pracy o charakterze zarobkowym.

/fakty bezsporne oraz dowód: protokoły z posiedzenia Rady Nadzorczej SM (...)k. 5-9v; pismo SM (...) z 17.07.2024 r. k. 4 akt zasiłkowych; dowód z przesłuchania ubezpieczonego na rozprawie w dniu 26.11.2024 r., min. 00:05:13-00:27:51, protokół skrócony k. 48-49v/

Sąd zważył, co następuje:

Przedstawiony stan faktyczny został ustalony na podstawie okoliczności bezspornych, dokumentacji zgromadzonej w aktach sprawy i załączonych aktach zasiłkowych, które Sąd uznał za wiarygodne i miarodajne dla ustalenia istotnych okoliczności faktycznych. Nie były one kwestionowane przez strony postępowania.

Uzupełniająco ustalenia stanu faktycznego poczyniono na podstawie przesłuchania ubezpieczonego, którym Sąd również przyznał walor wiarygodności. Ubezpieczony w sposób szczegółowy, logiczny i ogólnie spójny ze zgromadzoną w sprawie dokumentacją odniósł się zarówno do stanu zdrowia i otrzymanych zaleceń jak i charakteru czynności podejmowanych jako członek Rady Nadzorczej SM (...) i zasad działalności Rady, zaś drobne nieścisłości (jak czasookres pełnienia funkcji członka Rady Nadzorczej, który został wskazany przez ubezpieczonego na okres krótszy niż wynikający ze zgłoszenia z tego tytułu do ubezpieczenia zdrowotnego) należało ocenić w kontekście upływu czasu od opisywanych zdarzeń i w żaden sposób nie rzutowało na wiarygodność ubezpieczonego.

Uznając zeznania ubezpieczonego za miarodajne i wyczerpujące Sąd pominął złożony po przesłuchaniu ubezpieczonego wniosek dowodowy organu o dopuszczenie dowodu ze Statutu Rady Nadzorczej SM (...) jako zmierzający jedynie do przedłużenia postępowania, o czym orzeczono na podstawie art. 235 ( 2 )§ 1 pkt 5 k.p.c. Na tej samej podstawie prawnej pominięto zawnioskowany przez organ w odpowiedzi na odwołanie dowód z opinii biegłych na fakt stanu zdrowia ubezpieczonego w spornym okresie, zaleceń w procesie leczenia oraz wpływu podejmowanych przez ubezpieczonego czynności na ten proces. Ubezpieczony złożył dokumentację medyczną z leczenia szpitalnego, zawierającą zalecenia jak i złożył w tym zakresie wyczerpujące zeznania, które nie zostały zakwestionowane przez organ. Pamiętać należało, że niezdolność ubezpieczonego do pracy w spornym okresie była konsekwencją przebytego zawału serca, po którym zalecenia są powszechnie znane i typowe, ograniczające się – w sferze życia codziennego – do oszczędnego trybu życia i zakazu podejmowania jakichkolwiek czynności wysiłkowych, co ubezpieczony w swoich zeznaniach potwierdził. Nie jest to jednocześnie schorzenie uniemożliwiające wychodzenie z domu i kontakt z innymi osobami, co także zostało ubezpieczonemu zalecone celem poprawy dobrostanu psychicznego, którego pogorszenie też jest notabene częstą konsekwencją nagłego załamania stanu zdrowia i rezygnacji z dotychczasowego trybu życia. Ubezpieczony szczerze przyznał, że pracując wiele lat nagle poczuł się niepotrzebny. Bez sięgnięcia do opinii biegłych lekarzy, a oparciu o wiedzę powszechną i doświadczenie życiowe, możliwe było poczynienie ustaleń na fakty oczekiwane przez organ rentowy. Dopuszczenie dowodu z opinii biegłych spowodowałoby jedynie przedłużenie postępowania. Zauważyć również należało, że wydając skarżoną decyzję organ rentowy nie zarzucił ubezpieczonemu, że wykorzystuje zwolnienie od pracy w sposób niezgodny z jego celem w kontekście art. 17 ust. 1 ustawy zasiłkowej, lecz wykonywanie pracy zarobkowej. Zatem prowadzenie postępowania dowodowego na okoliczności, czy zachowanie było zgodne z celem zwolnienia czy też nie byłoby sprzeczne z art. 227 k.p.c. albowiem nie było podstawą wydania decyzji, a była nią formalnoprawna przesłanka podejmowania przez ubezpieczonego pracy zarobkowej w okresie orzeczonej niezdolności do pracy.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 ustawy zasiłkowej ubezpieczony wykonujący w okresie orzeczonej niezdolności do pracy pracę zarobkową lub wykorzystujący zwolnienie od pracy w sposób niezgodny z celem tego zwolnienia traci prawo do zasiłku chorobowego za cały okres tego zwolnienia. Do odmowy przyznania prawa do zasiłku chorobowego wystarczy spełnienie jednej z przesłanek. Organ rentowy zarzucił ubezpieczonemu spełnienie pierwszej z powyższych przesłanek, mianowicie wykonywania pracy zarobkowej jako członek Rady Nadzorczej SM (...)

Przytoczony przepis cechuje się znaczącym rygoryzmem. Ustanawia surową zasadę, że wykonywanie pracy zarobkowej stanowi negatywną przesłankę prawa do zasiłku. Rację ma organ rentowy, iż ustawodawca nie ogranicza tego zakazu do konkretnej formy zatrudnienia czy pracy wykonywanej na rzecz podmiotu który wypłaca świadczenie chorobowe. Równie słusznie zwraca jednak uwagę ubezpieczony, iż orzecznictwo łagodzi rygoryzm ustawodawcy przy uwzględnieniu sporadyczności aktywności zawodowej czy wymuszonej okolicznościami, o charakterze incydentalnym w okoliczności danej sprawy. W szczególności w orzecznictwie Sądu Najwyższego podnosi się, że sporadyczna, wymuszona okolicznościami aktywność zawodowa może usprawiedliwiać zachowanie prawa do zasiłku chorobowego (zob. np. wyrok z dnia 15 marca 2018 r., I UK 42/17, LEX nr 2518846). Podnosi się również, że działalność uzasadniona potrzebą środowiskową, społeczną czy publiczną, za którą otrzymuje się wynagrodzenie w okresie orzeczonej niezdolności do pracy, nie jest pracą zarobkową w rozumieniu art. 17 ust. 1 ustawy zasiłkowej. Pogląd ten został wypowiedziany w odniesieniu do wykonywania przez przedstawiciela Skarbu Państwa czynności członka rady nadzorczej „realizującej misję publiczną”(...) - art. 21 ust. 1-3 ustawy z 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 5 kwietnia 2016 r., II UK 171/15, OSNP 2017/11/150); udziału – tak jak ubezpieczony – w posiedzeniach rady nadzorczej spółdzielni mieszkaniowej (wyrok Sądu Najwyższego z 4 listopada 2009 r., I UK 140/09, M.P.Pr. 2010/6/318-319) czy uczestnictwa w posiedzeniach zarządu miasta (wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z 17 marca 1994 r., III AUr 724/93). Jak podsumowująco ocenia Sąd Najwyższy w sprawie I USK 569/21 (postanowienie z dnia 30 sierpnia 2022 r.) reżim art. 17 ust. 1 ustawy zasiłkowej nie jest bezwzględny i są sytuacje, w których ubezpieczony zachowuje prawo do zasiłku chorobowego, nie tylko przy incydentalnych, czy wyjątkowo sporadycznie wykonywanych czynnościach związanych z pracą lub działalnością, które są bezpośrednim tytułem ubezpieczenia społecznego i zasiłku chorobowego, lecz także przy innej działalności uzasadnionej potrzebą środowiskową, społeczną czy publiczną.

Przenosząc te rozważania na grunt niniejszej sprawy wskazać należało, że udział ubezpieczonego w posiedzeniach Rady Nadzorczej Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w W. w okresie pobierania zasiłku chorobowego miał charakter sporadyczny, uzależniony od bieżących potrzeb Spółdzielni oraz krótkotrwały. Ubezpieczony w poddanym analizie okresie wziął udział w trzech posiedzeniach – 31 sierpnia 2020 r., 16 września 2020 r. i 23 grudnia 2020 r. Dwa pierwsze posiedzenia dotyczyły dwóch głównych wątków. Po pierwsze zmian w Regulaminie rozliczania wody i odprowadzania ścieków, który sprawne ustalenie i wprowadzenie rzutowało na wysokość opłat i sposób ich rozliczenia. Ubezpieczony logicznie wyjaśnił, iż Rada dbała aby stanowić przepisy mające na celu naliczanie i rozliczanie opłat na bieżąco aby nie kumulować wysokości opłat, co nie jest korzystne dla mieszkańców, a co jest zgodne z zasadami doświadczenia życiowego i stanowi wyraz prawidłowego działania Rady dla dobra członków Spółdzielni. Po drugie Rada zajmowała się przygotowaniem głosowania korespondencyjnego na Walnym Zgromadzeniu, którego przeprowadzenie było konieczne celem podjęcia uchwał w przedmiocie wyboru członków w związku z upływem kadencji oraz zatwierdzenia sprawozdań z rocznej działalności Spółdzielni. Były to czynności wymagające podjęcia w określonych ramach czasowych, a jednocześnie niezbędne z punktu oceny prawidłowości działalności Spółdzielni. Z uwago na stan epidemii Covid-19 zaszła konieczność zmiany formuły zgromadzenia, za co odpowiedzialna była właśnie Rada. Każde z powyższych posiedzeń nie było długie, trwało 1,5-2 godzin. Ubezpieczony był jedynie ich aktywnym uczestnikiem, brał udział w opiniowaniu zmian i uchwał i dyskursach na ich temat, nie wykonywał innych czynności organizacyjnych czy wykonawczych. Z kolei trzecie posiedzenie miało charakter zdalny, ubezpieczony brał w nim udział z domu, trwało 20 minut i objęło podjęcie dwóch uchwał. Było w istocie marginalnie angażujące ubezpieczonego. Każde z tych posiedzeń było niewątpliwie potrzebne. Nawet jeżeli – jak podnosił organ rentowy – ubezpieczony zrezygnowałby z udziału w posiedzeniach i tak musiałby zaznajomić się z ich przedmiotem i uchwałami, a zatem wykonać w istocie tożsame czynności tylko w innym terminie. Nawet jednak aktywny udział w posiedzeniach, z uwagi na ich sporadyczność i krótkotrwałość miała charakter marginalny czasowo, a jednocześnie była społeczne i wspólnotowo istotna dla Spółdzielni, której ubezpieczony był członkiem i którą zobowiązał się reprezentować.

Sąd meriti w pełni podziela stanowisko zaprezentowane przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 23 czerwca 2020 r., II SA/Wa 2452/19, że uczestnictwo w posiedzeniach rady nadzorczej spółdzielni mieszkaniowej jest formą społecznej działalności niektórych członków spółdzielni mieszkaniowej podejmowanej w interesie i na rzecz wszystkich pozostałych osób będących członkami tego zrzeszenia. Tym samym uczestnictwo to, jakkolwiek uprawniające do otrzymania określonego ryczałtu miesięcznego, nie może być uznane za pracę zarobkową w rozumieniu art. 17 ust. 1 ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa. Radny wykonuje określone czynności na podstawie stosunku publicznoprawnego i trudno to określić "wykonywaniem pracy", nawet w potocznym tego słowa znaczeniu. Decydujące dla uznania, że nie może to być kwalifikowane jako "praca zarobkowa" jest to, że nie otrzymuje on z tego tytułu wynagrodzenia (zarobku), lecz diety, czyli świadczenie o charakterze publicznoprawnym, rekompensujące ewentualnie utracone korzyści lub poniesione koszty. Natomiast wysokość diet była marginalna w stosunku do wysokości wynagrodzenia ze stosunku pracy i zasiłków chorobowych i z pewnością aktywność ubezpieczonego nie miała charakteru zarobkowego. Jak zwraca uwagę Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 29 marca 2023 r., III USKP 25/22, z mocy prawa członkowie rad nadzorczych objęci zostali ubezpieczeniami społecznymi od 1 stycznia 2015 r. Zmiana polega również na przyjęciu, że przychód z tytułu funkcji w radzie nadzorczej zwiększa podstawę wymiaru składek. Jednak nawet przy obowiązkowym ubezpieczeniu społecznym członków rad nadzorczych przychód nie musi być równoznaczny z wykonywaniem działalności zarobkowej w rozumieniu art. 17 ust. 1 ustawy zasiłkowej, czyli stanowić przesłankę negatywną prawa do zasiłku chorobowego. Analiza dokumentów i wyjaśnień ubezpieczonego nie pozwala również postawić tezy, że udział w radach spełniał przesłanki wykorzystania zwolnienia w sposób niezgody z jego celem, w szczególności w kontekście leczenia i rehabilitacji, którego to argumentu organ rentowy, jak już wyżej odnotowano, nie podnosił w skarżonej decyzji.

Reasumując, przeprowadzone w sprawie postępowanie dowodowe wykazało, iż charakter działań podejmowanych przez ubezpieczonego jako członka Rady Nadzorczej Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w trakcie posiedzeń Rady Nadzorczej w dniach 31 sierpnia 2020 r., 16 września 2020 r. i 23 grudnia 2020 r. był tego rodzaju, iż nie stanowił on pracy zarobkowej w rozumieniu art. 17 ust. 1 ustawy zasiłkowej, a ponadto były to czynności zupełnie incydentalne i wymuszone okolicznościami – bieżącą sytuacją spółdzielni. Przesłanki odebrania ubezpieczonemu prawa do zasiłku chorobowego w świetle w/wym. przepisu nie zostały spełnione, a tym samym brak było podstaw do obciążenia ubezpieczonego obowiązkiem ich zwrotu w oparciu o art. 84 ustawy systemowej.

W tym stanie rzecz Sąd na podstawie art. 477 14 § 2 k.p.c., a także przywołanych przepisów prawa materialnego, zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał A. G. prawo do zasiłku chorobowego od 23 sierpnia 2020 r. do 9 listopada 2020 r. oraz od 10 grudnia 2020 r. do 8 stycznia 2021 r. oraz stwierdził, że ubezpieczony nie jest zobowiązany do zwrotu wypłaconego w tych okresach zasiłku chorobowego wraz z odsetkami w łącznej kwocie 15 107,53 zł.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Jolanta Dembowska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Toruniu
Osoba, która wytworzyła informację:  Sędzia Maria Szymańska
Data wytworzenia informacji: