Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Toruniu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 marca 2022 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu III Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie:

Przewodniczący Sędzia Natalia Bonowicz

Protokolant st. sekr. sądowy Anna Pachniewska

po rozpoznaniu w dniu 9 marca 2022 r. w Toruniu

sprawy z powództwa N. G. i małoletniego A. G. działającego przez matkę N. G.

przeciwko Ł. M.

o ustalenie ojcostwa i roszczenia z tym związane

I.  ustala, że pozwany Ł. M., s. J. i W. ur. (...), którego miejsce pobytu nie jest znane, jest ojcem małoletniego powoda A. G., ur. (...) w T., s. N. G., którego akt urodzenia sporządzony został przed Kierownikiem Urzędu Stanu Cywilnego w T. i zarejestrowany pod numerem (...);

II.  nadaje małoletniemu powodowi nazwisko (...);

III.  pozbawia pozwanego władzy rodzicielskiej nad małoletnim powodem;

IV.  zasądza od pozwanego Ł. M. na rzecz małoletniego powoda alimenty w kwocie po 1.500,00 zł (tysiąc pięćset złotych) złotych miesięcznie płatne do rąk matki dziecka N. G., poczynając od dnia 10 września 2019 r., do dnia 10-ego każdego miesiąca z góry, z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat;

V.  zasądza od pozwanego na rzecz powódki N. G. kwotę 3.021,50 zł (trzy tysiące dwadzieścia jeden złotych pięćdziesiąt groszy) zł tytułem zwrotu połowy kosztów zakupu wyprawki dla małoletniego powoda,

VI.  oddala powództwo w pozostałej części,

VII.  zasądza od pozwanego na rzecz powódki N. G. kwotę 960,00 zł (dziewięćset sześćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu;

VIII.  odstępuje od obciążania pozwanego kosztami sądowymi, w tym wydatkami poniesionymi przez Skarb Państwa;

IX.  nakazuje wypłacić kuratorowi adw. M. W. ze Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w (...) kwotę 480,00 zł (czterysta osiemdziesiąt złotych) tytułem wynagrodzenia kuratora dla nieznanego z miejsca pobytu pozwanego i kwotę 82,60 zł (osiemdziesiąt dwa złote sześćdziesiąt groszy) tytułem zwrotu wydatków;

X.  wyrokowi w pkt IV. nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt III RC 652/19

UZASADNIENIE

W dniu 10 września 2019r. N. G., działając w imieniu własnym i jako przedstawiciel ustawowy małoletniego A. G., wniosła pozew przeciwko Ł. M., w którym domagała się:

1)  ustalenia, że pozwany Ł. M. jest ojcem małoletniego A. G.,

2)  pozostawienie małoletniemu nazwiska (...),

3)  pozbawienia pozwanego władzy rodzicielskiej nad małoletnim A. G.,

4)  zasądzenia od pozwanego na rzecz małoletniego syna A. G., tytułem alimentów kwoty 2.500 zł miesięcznie, płatnych z góry do rąk matki małoletniego N. G., do dnia 10-tego każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w zapłacie którejkolwiek z rat,

5)  zasądzenia od pozwanego na rzecz powódki N. G. kwoty 3.021,50 zł tytułem połowy poniesionych kosztów na wyprawkę dla małoletniego wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie poczynając od dnia wniesienia pozwu,

6)  zasądzenia od pozwanego na rzecz powodów zwrotu kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Ponadto strona powodowa wniosła o udzielenie zabezpieczenia poprzez zobowiązanie pozwanego do uiszczania na rzecz małoletniego A. G. przez czas trwania procesu kwot po 2500 zł miesięcznie płatnych z góry do rąk matki małoletniego N. G., do dnia 10-tego każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie na wypadek uchybienia terminowi płatności każdej z rat, poczynając od dnia wniesienia pozwu.

W uzasadnieniu pozwu powódka podała, że małoletni urodził się (...) Powódka i pozwany pozostawali w bliskich relacjach, których elementem było pożycie fizyczne w okresie koncepcyjnym. Wieść o ciąży ucieszyła pozwanego, który przekonywał powódkę, że ma stabilną sytuację zawodową, bowiem zarabia netto (...) zł. Pozwany nie zajmował się powódką w czasie ciąży. Przez kilka miesięcy nie dawał o sobie znaku życia. Matka małoletniego poniosła sama wszelkie wydatki na wyprawkę dla dziecka w kwocie łącznej 6.643 zł.

W uzasadnieniu pozwu zaznaczono, że po narodzinach małoletniego pozwany przyjechał do T.. Widział dziecko i przywiózł mu (...), termometr elektryczny, szczotkę do włosów, odzież, emolient do kąpieli i poduszkę do karmienia. Łączna wartość zakupów wyniosła 600 zł. Pozwany przyjechał do T. nowym samochodem H. (...) i poinformował powódkę, że zmienił pracę na jeszcze lepiej płatną. Zobowiązał się do płacenia alimentów na rzecz małoletniego w kwocie po 2.000 zł miesięcznie. Rodzice powódki i pozwanego złożyli się na wózek dla wnuka, którego koszt wyniósł 3.000 zł.

Powódka podkreśliła nadto, że łączny koszt utrzymania małoletniego wynosi 4.640 zł na co składa się: połowa kosztów utrzymania mieszkania – 1.300 zł, opiekunka – 1.200 zł, pampersy – 240 zł, leki – 250 zł, szczepienia – 670 zł, środki higieniczno-pielęgnacyjne – 250 zł, odzież – 730 zł oraz, że ona przebywa na urlopie macierzyńskim i otrzymuje zasiłek w wysokości 9.600 zł miesięcznie.

W uzasadnieniu pozwu powódka zaznaczyła również, iż pozwany, pomimo zapewnień nie przyjechał nigdy więcej do dziecka ani nie zapłacił żadnych alimentów. Pozwany nie interesuje się dzieckiem, nie odpowiada na korespondencję powódki. Nie jest zainteresowany kontaktami z synem.

Postanowieniem z dnia 23 września 2019r. Sąd Rejonowy w (...) oddalił wniosek w przedmiocie wniosku o udzielenie zabezpieczenia.

Z uwagi na niemożność ustalenia miejsca pobytu pozwanego Ł. M., zarządzeniem z dnia 11 sierpnia 2020 r. Sąd zwrócił się do Okręgowej Rady Adwokackiej w T. o wskazanie kandydata na kuratora dla nieznanego z miejsca pobytu pozwanego.

Pismem z dnia 26 sierpnia 2020 r. Okręgowa Rada Adwokacka w T. wskazała kandydata na kuratora dla nieznanego z miejsca pobytu pozwanego adw. M. W.. Zarządzeniem z dnia 24 listopada 2020 r. Sąd ustanowił kuratora w osobie adw. M. W. dla nieznanego z miejsca pobytu Ł. M. do reprezentowania go w Sądzie Rejonowym w (...) w sprawie z powództwa N. G. i małoletniego A. G. działającego przez matkę N. G. przeciwko Ł. M. o ustalenie ojcostwa i roszczenia z tym związane.

W odpowiedzi na pozew adw. M. W. działając w imieniu pozwanego wniosła o oddalenie powództwa w całości wskazując, że mimo licznych prób nie udało się nawiązać kontaktu z pozwanym, dlatego też kierując się interesem procesowym kwestionuje wszelkie twierdzenia strony powodowej a dotyczące domniemanego ojcostwa pozwanego w stosunku do małoletniego A. G., roszczenia alimentacyjnego oraz roszczenia zasądzenia zwrotu kosztów wyprawki.

Sąd ustalił, co następuje

Małoletni A. G. urodził się (...) w T.. Jego matką jest N. G., która w momencie urodzenia dziecka nie pozostawała w związku małżeńskim. W akcie urodzenia wpisano nazwisko (...) jako nazwisko ojca i jego nazwisko rodowe oraz, na wniosek matki (...) jako imię ojca.

/okoliczność bezsporna, a ponadto dowód: odpis zupełny aktu urodzenia k. 12 akt/

N. G. i Ł. M. poznali się latem (...) r. i spotykali się przez dwa miesiące. Latem (...) r. w/w odnowili oni relacje i spotykali się przez (...) miesiące. W tym czasie utrzymywali kontakty seksualne. N. G. dowiedziała, że jest w ciąży pod koniec (...) r. Natychmiast poinformowała o tym pozwanego, który się z tego ucieszył. Uspokajał on powódkę i zapewniał, że jej pomoże. Pozwany zadzwonił do swoich rodziców, których poinformował, że zostaną dziadkami. Po dwóch miesiącach Ł. M. zerwał jednak kontakt z powódką.

Po narodzinach syna N. G. wysłała pozwanemu zdjęcie małoletniego. Ł. M. przyjechał zobaczyć syna (...) r. Przywiózł prezenty dla małoletniego, które były częściowo od niego a częściowo od jego rodziców. Dodatkowo udał się z małoletnim i jego matką na zakupy aby dokupić niezbędne rzeczy dla małoletniego. Obiecał wówczas, że będzie przyjeżdżał do syna i będzie płacił alimenty w wysokości po 2.000 zł miesięcznie, jednak mimo tych zapewnień nigdy więcej nie widział małoletniego i ani razu nie przesłał pieniędzy na jego utrzymanie.

W dniu 10 lipca 2019 r. powódka otrzymała od ojca pozwanego przelew na kwotę 1.000 zł z adnotacją „wózek A.”. W dniu 15 lipca 2019 r. dostała dodatkowy przelew na kwotę 500 zł.

Analiza kodu genetycznego DNA małoletniego A. G., N. G. oraz ojca pozwanego W. M. wskazuje, że biologiczny syn W. M. jego biologicznym ojcem małoletniego A. G..

/dowód: potwierdzenia przelewów – k. 15-16

zeznania świadka D. G. – 132-134

zeznania świadka J. G. – k. 134-136

zeznania świadka J. D. – k. 258-259

zeznania świadka A. K. – k. 259-259v.

zeznania świadka W. M. – k. 329-330

opinia Instytutu (...) Sp. z o.o. w B. k.315-322/

N. G. ma obecnie (...) lat. Wraz z synem mieszka w W.. Jest (...). Jej zarobki wynoszą ok. (...) zł netto miesięcznie.

N. G. jest właścicielką mieszkania, które kupili jej rodzice. Koszty utrzymania mieszkania wynoszą ok. 1.000 zł miesięcznie.

W ramach wyprawki dla syna powódka zakupiła: torbę do wózka za 330 zł, fotelik samochodowy za 1.099 zł, adaptery do wózka za 79 zł, łóżeczko z materacykiem i prześcieradło za 800 zł, 2 kocyki za 150 zł, ręczniki z kapturkiem za 100 zł, C. (...) za 1.100 zł, laktator elektryczny za 539 zł, matę piankową za 199 zł, stojak z zabawkami za 119 zł, butelki i smoczki za 100 zł, nosidełko (...) m. za 309 zł, chustę tkaną (...) za 330 zł, leżaczek (...) za 559 zł, środki higieniczno-pielęgnacyjne do szpitala za 240 zł, pieluszki tetrowe, flanelowe, otulacz, kocyk i zestaw ubranek za łączną kwotę 350 zł. Dodatkowo powódka poniosła koszt konsultacji z doradcą chustonoszenia w kwocie 240 zł.

Pozwany w ramach wyprawki dla syna zakupił mu emolient do kąpieli za ok. 30 zł, ubranka w łącznej kwocie ok. 120 zł, prześcieradło za ok. 120 zł. Dodatkowo przywiózł dla małoletniego termometr elektryczny oraz M. S.. Za całość zapłacił 600 zł.

/dowód: paragon – k. 19

faktura – k. 20

potwierdzenia przelewów – k. 22-25

zeznania świadka D. G. – 132-134

zeznania świadka J. G. – k. 134-136

przesłuchanie N. G. – k. 330v.-331v.

zeznanie PIT N. G. – k. 348-360/

Małoletni A. G. ma prawie (...) lata. Uczęszcza do żłobka, za który jego matka płaci 75-100 zł miesięcznie. N. G. nie ma w W. krewnych, którzy mogliby się zaopiekować małoletnim w sytuacji gdy musi ona iść do pracy poza godzinami urzędowania żłobka. Z racji tego korzysta z pomocy opiekunki, której płaci ok. 2.000 zł miesięcznie.

Na żywność dla małoletniego jego matka wydaje ok. 300 zł miesięcznie, na ubrania i buty ok. 200 zł miesięcznie, na leki ok. 150 zł miesięcznie, na pampersy i kosmetyki ok. 260 zł miesięcznie.

Małoletni ma niedokrwistość i obniżone napięcie mięśniowe. Pozostaje pod opieką (...). Koszt jednej wizyty wynosi 100 zł.

Małoletni chodzi prywatnie do (...). Średnio miesięcznie na lekarza i badania jego matka wydaje 250 zł.

N. G. kupuje małoletniemu zabawki edukacyjne i przeznacza na to 150 zł miesięcznie.

/dowód: paragon – k. 21

potwierdzenia przelewów – k. 26-40

zeznania świadka D. G. – 132-134

zeznania świadka J. G. – k. 134-136

przesłuchanie N. G. – k. 330v.-331v./

Pozwany Ł. M. ma (...) lat. Jest żonaty jednak od (...) lat pozostaje z żoną w nieformalnej separacji.

W okresie od 1 października 2018 r. do 31 marca 2019 r. pracował jako handlowiec specjalista do spraw sprzedaży w firmie (...) Sp. z o.o. a jego dochody wynosiły ok. (...)zł netto miesięcznie.

Po narodzinach małoletniego pozwany przysłał powódce informację o swoich aktualnych dochodach, z której wynikało, że jego wynagrodzenie wynosi ok. (...) zł netto miesięcznie.

Dochód pozwanego za rok 2017 wyniósł (...) zł, za rok 2018 –(...) zł, za rok 2019 – (...) zł a za rok 2020 – (...) zł.

Pozwany w trakcie trwania związku z powódką zawsze jeździł służbowymi samochodami.

Ł. M. włada biegle językiem (...) i (...), zna też język(...).

/dowód: informacja o dochodach pozwanego – k. 14, 143

zeznania PIT pozwanego – k. 150-152, 341-342

zeznania świadka J. G. – k. 134-136

zeznania świadka W. M. – k. 329-330

zeznania świadka J. M. - k. 330-330v.

przesłuchanie N. G. – k. 330v.-331v./

Pozwany nie kontaktuje się z N. G. w sprawach syna, nie odwiedza jej ani dziecka, nie interesuje się życiem małoletniego A.. N. G. nie zna adresu ani numeru telefonu pozwanego, wszelkie podejmowane przez nią lub kuratora dla nieznanego z miejsca pobytu pozwanego próby kontaktu z pozwanym okazywały się bezskuteczne. W. M. w rozmowie telefonicznej z pozwanym poinformował go o wynikach badań DNA potwierdzających ojcostwo Ł. M., jednak nie wpłynęło to w żaden sposób na zmianę zachowania pozwanego, pozwany nie wykazał nadal żadnego zainteresowania małoletnim A., nie wziął nadto udziału w toczącym się postępowaniu.

/dowód: zeznania świadka W. M. – k. 329-330

przesłuchanie N. G. – k. 330v.-331v./

Sąd zważył, co następuje

Przedstawiony stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o dowody z dokumentów przedłożonych do akt sprawy stanowiące dowody bez wydawania odrębnego postanowienia (art. 243 ² kpc), opinii z badań DNA, sporządzonej przez Instytut (...) Spółka z o.o. w B., zeznań świadków D. G., J. G., J. D., A. K., W. M. i J. M. oraz w oparciu o dowód z przesłuchania N. G..

Dowody w dokumentów Sąd uznał za wiarygodne, jako że żadna ze stron nie kwestionowała ich autentyczności, a nadto korespondowały one z pozostałym materiałem zgromadzonym w sprawie.

Sąd uznał za miarodajną opinię Instytutu (...) Spółka z o.o. w B., albowiem została ona sporządzona przez uprawnione do tego osoby, w zakresie ich działania oraz zgodnie z ich wiedzą i doświadczeniem zawodowym. Wniosek w niej zawarty był logiczny, spójny i rzeczowy. Sprawozdanie zostało sporządzone przez specjalistów, których wiedza, bezstronność i doświadczenie nie budziły żadnych wątpliwości. Również strony nie zgłaszały do opinii żadnych zastrzeżeń oraz nie składały dalszych wniosków dowodowych.

Sąd ustalenia swoje oparł także na zeznaniach świadków D. G., J. G., J. D., A. K., W. M. i J. M. jak również na dowodzie z przesłuchania N. G.. Sąd dał w znacznej mierze wiarę zeznaniom świadków, uznając je za spójne, rzeczowe i przystające do reszty zebranego w sprawie materiału dowodowego.

W ocenie Sądu zeznania złożone przez N. G. należało również co do zasady uznać za wiarygodne.

Podstawę wytoczenia powództwa o ustalenie ojcostwa stanowi przepis art. 84 kro. Zgodnie z § 1 powołanego przepisu sądowego ustalenia ojcostwa może żądać dziecko, jego matka oraz domniemany ojciec dziecka. Natomiast zgodnie z § 2 dziecko albo matka wytaczają powództwo o ustalenie ojcostwa przeciwko domniemanemu ojcu, a gdy ten nie żyje- przeciwko kuratorowi ustanowionemu przez sąd opiekuńczy.

Powódka N. G. nie pozostaje w związku małżeńskim, a więc zgodnie z art. 85 § 1 kro domniemywa się, że ojcem dziecka jest ten, kto obcował z matką dziecka nie dawniej niż w trzechsetnym, a nie później niż w sto osiemdziesiątym pierwszym dniu przed urodzeniem się dziecka. Wskazać należy, że w tzw. okresie koncepcyjnym powódka N. G. pozostawała w nieformalnym związku z pozwanym, i utrzymywała z nim stosunki intymne. Ostatecznie jednak prawdziwość twierdzeń powódki, że pozwany jest ojcem małoletniego A., zweryfikowana została w wyniku przeprowadzenia dowodu z badań kodu genetycznego DNA i opinii Instytutu (...) Spółka z o. o w B., które ostatecznie potwierdziły, że małoletni A. G. jest biologicznym dzieckiem Ł. M. .

Biorąc pod uwagę powyższe Sąd ustalił, że pozwany jest ojcem małoletniego A. G., orzekając jak w punkcie I sentencji wyroku.

Zgodnie z art. 89 § 2 kro w razie sądowego ustalenia ojcostwa sąd nadaje dziecku nazwisko w wyroku ustalającym ojcostwo, stosując odpowiednio przepisy § 1. Jeżeli dziecko ukończyło lat 13, do zmiany nazwiska jest potrzebna jego zgoda. Natomiast § 1 tego przepisu przewiduje, że jeżeli ojcostwo zostało ustalone przez uznanie, dziecko nosi nazwisko wskazane w zgodnych oświadczeniach rodziców, składanych jednoczenie z oświadczeniami koniecznymi do uznania ojcostwa. Rodzice mogą wskazać nazwisko jednego z nich albo nazwisko utworzone przez połączenie nazwiska matki z nazwiskiem ojca dziecka. Jeżeli rodzice nie złożyli zgodnych oświadczeń w sprawie nazwiska dziecka, nosi ono nazwisko składające się z nazwiska matki i dołączonego do niego nazwiska ojca. Do zmiany nazwiska dziecka, które w chwili uznania już ukończyło trzynaście lat, jest potrzebna jego zgoda.

W niniejszej sprawie brak było zgodnego oświadczenia stron co do nazwiska małoletniego, wobec czego Sąd nadał małoletniemu nazwisko (...), o czym orzeczono w punkcie II sentencji.

W myśl art. 93 § 2 kro, jeżeli wymaga tego dobro dziecka, sąd w wyroku ustalającym pochodzenie dziecka może orzec o zawieszeniu, ograniczeniu lub pozbawieniu władzy rodzicielskiej jednego lub obojga rodziców. Przepisy art. 107 kro i art. 109-111 kro stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 107 k.r.o. jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom żyjącym w rozłączeniu, sąd opiekuńczy może ze względu na dobro dziecka określić sposób jej wykonywania i utrzymywania kontaktów z dzieckiem. Sąd pozostawia władzę rodzicielską obojgu rodzicom, jeżeli przedstawili zgodne z dobrem dziecka pisemne porozumienie o sposobie wykonywania władzy rodzicielskiej i utrzymywaniu kontaktów z dzieckiem. W braku porozumienia, sąd, uwzględniając prawo dziecka do wychowania przez oboje rodziców, rozstrzyga o sposobie wspólnego wykonywania władzy rodzicielskiej i utrzymywaniu kontaktów z dzieckiem. Sąd może powierzyć wykonywanie władzy rodzicielskiej jednemu z rodziców, ograniczając władzę rodzicielską drugiego do określonych obowiązków i uprawnień w stosunku do osoby dziecka, jeżeli dobro dziecka za tym przemawia.

Przepisy kodeksu rodzinnego i opiekuńczego przewidują możliwość pozbawienia rodzica władzy rodzicielskiej nad dzieckiem. Art. 111 k.r.o. stanowi, że jeżeli władza rodzicielska nie może być wykonywana z powodu trwałej przeszkody albo jeżeli rodzice nadużywają władzy rodzicielskiej lub w sposób rażący zaniedbują swe obowiązki względem dziecka, sąd opiekuńczy pozbawi rodziców władzy rodzicielskiej. Pozbawienie władzy rodzicielskiej może być orzeczone także w stosunku do jednego z rodziców. Sąd może pozbawić rodziców władzy rodzicielskiej, jeżeli mimo udzielonej pomocy nie ustały przyczyny zastosowania art. 109 § 2 pkt 5 kro , a w szczególności gdy rodzice trwale nie interesują się dzieckiem. W razie ustania przyczyny, która była podstawą pozbawienia władzy rodzicielskiej, sąd opiekuńczy może władzę rodzicielską przywrócić.

Przez trwałą przeszkodę uniemożliwiającą wykonywanie władzy rodzicielskiej należy rozumieć taki układ stosunków, który wyłącza sprawowanie przez rodziców władzy rodzicielskiej na stałe w tym sensie, że albo według rozsądnego przewidywania nie można ustalić czasu istnienia tej przyczyny, albo będzie ona istniała przez długi czas (postanowienie SN z 2 czerwca 2000 r., II CKN 960/2000, Lexis.pl nr 379813). Nadużywanie władzy rodzicielskiej polega na wysoce nagannym zachowaniu się rodzica wobec dziecka, np. stosowaniu kar cielesnych, nadmiernym karceniu, zmuszaniu do nieodpowiedniej pracy, nakłanianiu do popełnienia przestępstwa. Za nadużycie władzy rodzicielskiej i rażące zaniedbywanie wynikających z niej obowiązków można uznać celowe izolowanie dziecka od drugiego rodzica i jego psychiczne sobie podporządkowanie (postanowienie SN z 1 października 1998 r., I CKN 834/98, LexisNexis nr 333813, OSNC 1999, nr 4, poz. 72, w: G. Jędrejek, Komentarz do art. 111 k.r.o., SIP 2014). Rażące zaniedbywanie obowiązków to zaniedbywanie poważne lub wprawdzie zaniedbywanie o mniejszej wadze, lecz nacechowane nasileniem złej woli, uporczywością i niepoprawnością (postanowienie SN z 19 czerwca 1997, III CKN 122/97, niepubl.). Za naruszenie obowiązków wobec dziecka można uznać uchylanie się od świadczeń alimentacyjnych, nadużywanie alkoholu, uprawianie przestępczego procederu (postanowienie SN z 12 stycznia 2000 r., III CKN 834/99, Lexis.pl nr 1517567, w: G. Jędrejek, Komentarz do art. 111 k.r.o., SIP 2014). Rażące zaniedbywanie obowiązków może również polegać na całkowitym zerwaniu więzi z dzieckiem, braku zainteresowania jego losem, wieloletnim nieutrzymywaniu kontaktów z dzieckiem z przyczyn leżących po stronie rodzica. (zob. Komentarz do akr 111 k.r.o. E. Trybulskiej-Skoczelas, publ. LEX).

Materiał dowodowy zgromadzony w sprawie wskazuje, że pozwany w żaden sposób nie interesuje się synem, nie kontaktuje się ani z małoletnim ani z powódką, nie odpowiada również na wiadomości kierowane do niego za pośrednictwem mediów społecznościowych czy za pośrednictwem jego ojca. Pozwany syna właściwie porzucił i konsekwentnie unikał nawet niniejszego postępowania dotyczącego małoletniego. Nawet w sytuacji gdy pozwany dowiedział się od swojego ojca, że wynik badań genetycznych wskazuje, że jest on ojcem małoletniego A., pozwany nie zainteresował się w żaden sposób synem. Małoletni od urodzenia jest wychowywany wyłącznie przez matkę. N. G. nie ma z pozwanym żadnego kontaktu, nie zna jego adresu ani numeru telefonu. W sytuacji gdyby powódka potrzebowała pilnie skontaktować się z pozwanym np. w sprawach dotyczących pilnego leczenia małoletniego, nie byłaby w stanie tego zrobić. Wszak w trakcie niniejszego prawie 3- letniego postępowania nawet sądowi nie udało się ustalić miejsca pobytu pozwanego. Całkowite zerwanie przez pozwanego więzi z małoletnim A., brak zainteresowania jego losem, nieutrzymywanie żadnych kontaktów z dzieckiem przez całe dotychczasowe życie małoletniego niewątpliwie stanowi rażące zaniedbywanie obowiązków pozwanego wobec syna.

Mając powyższe na uwadze Sąd uznał, że zasadnym jest pozbawienie Ł. M. władzy rodzicielskiej nad małoletnim A. G.. Z tego powodu Sąd orzekł jak w pkt. III wyroku pozbawiając Ł. M. władzy rodzicielskiej nad małoletnim powodem.

Matka małoletniego powoda wniosła o zasądzenie kwoty po 2.500 zł miesięcznie tytułem alimentów na rzecz syna.

W myśl § 1 art. 135 kro zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego.

Zakres potrzeb dziecka, które powinny być przez rodziców zaspokojone, wyznacza treść art. 96 kro, według którego rodzice obowiązani są troszczyć się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka. Rodzice, w zależności od swych możliwości, są obowiązani zapewnić dziecku środki do zaspokojenia zarówno jego potrzeb fizycznych (wyżywienia, mieszkania, odzieży, higieny osobistej, leczenia w razie choroby), jak i duchowych (kulturalnych), także środki wychowania (kształcenia ogólnego, zawodowego) według zdolności, dostarczania rozrywek i wypoczynku. Przy ocenie, które z potrzeb uprawnionego powinny być uznane za potrzeby usprawiedliwione, należy z jednej strony brać pod uwagę możliwości zobowiązanego, z drugiej zaś zakres i rodzaj potrzeb. Będzie to mieć wpływ na rozstrzygnięcie, w jakiej mierze możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego będą wzięte pod uwagę przy oznaczaniu zakresu obowiązku alimentacyjnego. Zawsze jednak każde dziecko musi mieć zapewnione podstawowe warunki egzystencji w postaci wyżywienia zapewniającego jego prawidłowy rozwój fizyczny, stosowną do wieku odzież, środki na ochronę zdrowia, kształcenie podstawowe i zawodowe oraz na ochronę jego osoby i majątku. Wyjście poza wymienione potrzeby zależy już tylko od osobistych cech dziecka oraz od zamożności i przyjętego przez zobowiązanego modelu konsumpcji.

Usprawiedliwione potrzeby dziecka powinny być zatem oceniane w pierwszej kolejności na podstawie wieku, miejsca pobytu dziecka, jego środowiska oraz całego szeregu okoliczności każdego konkretnego wypadku, a następnie – w świetle możliwości zarobkowych zobowiązanych do jego utrzymania.

W niniejszej sprawie ustalono, że pozwany jest ojcem małoletniego A. G., jego ustawowym obowiązkiem jest zatem współuczestniczenie w kosztach jego utrzymania.

Bezspornym jest, że małoletni powód nie posiada własnych źródeł dochodów. Koniecznym jest zatem ponoszenie przez osoby zobowiązane z mocy prawa do jego alimentacji, tj. obojga rodziców, stałych miesięcznych wydatków na utrzymanie dziecka, związanych w tym wieku głównie z jej ubiorem, wyżywieniem, pielęgnacją i opieką.

Małoletni powód jest prawie trzyletnim dzieckiem. Co do zasady jest zdrowy, ma jednak niedokrwistość oraz obniżone napięcie mięśniowe. Wymaga wizyt u fizjoterapeuty i częstych wizyt u pediatry oraz badań krwi.

Strona powodowa nie przedstawiła co prawda dokumentów szczegółowo dokumentujących wysokość wydatków ponoszonych na utrzymanie syna, jednak biorąc pod uwagę wiek małoletniego, przedstawione informacje w tym zakresie nie nasuwają większych wątpliwości. Oczywistym jest, że każde dziecko musi mieć zapewnione wyżywienie, odzież, obuwie, gdy jest to niezbędne - lekarstwa a także, w miarę zasobności rodziców, rozrywki.

Do usprawiedliwionych potrzeb małoletniego Sąd wliczył również koszt żłobka oraz wynagrodzenie opiekunki, choć w mniejszym zakresie niż wskazywała strona powodowa.

Przepis art. 135 § 1 kro uzależnia zakres świadczeń alimentacyjnych nie tylko od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego, ale także od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego.

Pojęcia te pozostają we wzajemnej zależności, i obie przesłanki wzajemnie na siebie rzutują, zwłaszcza przy ustaleniu przez Sąd wysokości alimentów. Roszczenie alimentacyjne może być więc uwzględnione tylko w takim zakresie, w jakim jest usprawiedliwione potrzebami uprawnionego bieżącymi lub niezaspokojonymi i jest ograniczone możliwościami majątkowymi i zarobkami zobowiązanego (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 18.04.1974r., sygn. akt III CRN 35/74). Górną granicą świadczeń alimentacyjnych są zatem zarobkowe i majątkowe możliwości zobowiązanego, choćby nawet nie zostały w tych granicach pokryte wszystkie usprawiedliwione potrzeby uprawnionego do alimentacji (wyrok Sądu najwyższego z dnia 20.01.1972r., III CRN 470/71). W okolicznościach niniejszej sprawy, w ocenie Sądu pozwanemu nie można postawić zarzutu, że nie dokłada należytej staranności, stosownie do swoich sił umysłowych i fizycznych, przy zarobkowaniu.

Zdaniem Sądu pozwany ma możliwości zarobkowe do alimentowania syna. W okresie kiedy pozostawał w związku z powódką jego zarobki wynosiły 8.500-12.000 zł netto. Brak jest jakichkolwiek informacji aby pozwany miał problemy zdrowotne bądź zachodziły jakieś przeszkody uniemożliwiające mu pracę. Dlatego też Sąd uznał, że możliwości zarobkowe pozwanego kształtują się na poziomie zbliżonym do dochodów uzyskiwanych przez niego w 2018 i 2019 r.

Ustalając wysokość alimentów Sąd miał na względzie fakt, że pozwany nie czyni osobistych starań o wychowanie dziecka, dlatego też jego udział w kosztach utrzymania małoletniego powinien być wyższy niż matki małoletniego.

Mając powyższe na uwadze Sąd obciążył pozwanego alimentami w kwocie po 1.500 złotych miesięcznie poczynając od dnia 10 września 2019r. bowiem w aktualnych warunkach jest to uzasadnione usprawiedliwionymi potrzebami uprawnionego i leży w granicach możliwości zarobkowych pozwanego, o czym orzeczono jak w pkt IV sentencji wyroku.

Zgodnie z art. 141 § 1 kro ojciec nie będący mężem matki obowiązany jest przyczynić się w rozmiarze odpowiadającym okolicznościom do pokrycia wydatków związanych z ciążą i porodem oraz kosztów trzymiesięcznego utrzymania matki w okresie porodu.

Ojciec nie będący mężem matki zobowiązany jest przyczynić się do pokrycia wydatków związanych z ciążą i porodem oraz kosztów trzymiesięcznego utrzymania matki w okresie porodu w rozmiarze odpowiadającym okolicznościom. Oznacza to, że owe wydatki oraz koszty obciążają nie tylko ojca, ale również matkę dziecka. Przez rozmiar odpowiadający okolicznościom należy rozumieć to, że przyczynianie się ojca dziecka do pokrycia wydatków związanych z ciążą i porodem zależy od rzeczywistych i koniecznych w danym wypadku owych wydatków oraz kosztów i od zarobkowych i majątkowych możliwości rodziców dziecka.

Przepis art. 141 kro mówi o „kosztach utrzymania" w okresie trzymiesięcznym, nie wyjaśniając, jakie wydatki mogą być zaliczone do tych kosztów utrzymania. Sąd, ustalając wysokość kosztów utrzymania, z zasady bierze pod uwagę środowisko, z którego wywodzi się matka dziecka, dotychczasowe przeciętne jej zarobki w okresie poprzedzającym poród, stan jej zdrowia oraz warunki mieszkaniowe.

N. G. domagała się w pozwie zasądzenia od pozwanego kwoty 3.021,50 zł tytułem zwrotu połowy kosztów poczynionych na zakup wyprawki. Wskazywała, że poniosła koszty zakupu niezbędnych rzeczy dla małoletniego w wysokości 6.643 zł, zaś pozwany dokonał zakupów dla dziecka na kwotę 600 zł, więc łączny koszt wyprawki wyniósł 7.243 zł.

Zasadnym jest, w ocenie Sądu, aby obie strony w tych kosztach uczestniczyły po połowie, ponieważ jako osoby dorosłe i w pełni świadome, podejmując współżycie, powinny liczyć się z ewentualnymi konsekwencjami tej decyzji. Z tego względu Sąd w punkcie V zasądził od pozwanego na rzecz N. G. kwotę 3.021,50 zł tytułem zwrotu połowy kosztów zakupu wyprawki.

W pozostałym zakresie powództwo oddalił orzekając jak w punkcie VI wyroku.

O kosztach zastępstwa procesowego orzeczono w punkcie IX sentencji wyroku na podstawie art. 98 kpc, zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik sporu, uznając, że pozwany przegrał sprawę, ponieważ kurator go reprezentujący do samego końca wnosił o oddalenie powództwa w całości. Zgodnie z § 4 ust. 1 pkt. 5 w zw. z ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. z 2015r. poz.1800) stawka minimalna w niniejszej sprawie, obejmująca również roszczenia majątkowe wynosiła 480 zł. Sąd biorąc pod uwagę nakład pracy pełnomocnika powódki, jego stopień przyczynienia się do wyjaśnienia sprawy a także ilość rozpraw w ramach prowadzonego postępowania, zasądził od pozwanego na jej rzecz dwukrotność stawki minimalnej, tj. kwotę 960 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

W punkcie VIII sentencji Sąd odstąpił od obciążania pozwanego kosztami sądowymi, w tym wydatkami poniesionymi przez Skarb Państwa, korzystając z dyspozycji art. 113 ust. 4 ustawy o kosztach sądowych, bowiem obecnie pozwany jest obciążony dodatkowo alimentami za czas od 10.09.2019r. i w ocenie Sądu dla dobra małoletniego powoda, swojego syna, powinien przeznaczyć środki finansowe na jego rzecz, zamiast na rzecz Skarbu Państwa.

Wysokość wynagrodzenia kuratora ustanowionego dla pozwanego ustalono na podstawie § 4 ust. 1 pkt. 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. z 2015r. poz.1800) i przyznano je w wysokości 480 zł, o czym orzeczono w punkcie IX wyroku. Dodatkowo Sąd zasądził na rzecz kuratora kwotę 82,60 zł tytułem zwrotu poniesionych przez kuratora w toku procesu wydatków.

Zgodnie z art. 333 § 1 pkt 1 kpc w pkt. X sentencji Sąd orzekł o nadaniu wyrokowi rygoru natychmiastowej wykonalności w części zasądzającej alimenty.