Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

III RC 617/20 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Toruniu z 2022-09-19

Sygn. akt III RC 617/20


WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 września 2022 r.



Sąd Rejonowy w Toruniu III Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie:


Przewodniczący: sędzia Piotr Kawecki

Protokolant: p.o. sekretarza sądowego Adrianna Zyblewska


po rozpoznaniu w dniu 7 września 2022r r. w (...)

sprawy z powództwa M. B.

przeciwko A. B.

o alimenty


zasądza od pozwanej A. B. alimenty na rzecz M. B. w kwocie 1100 zł (tysiąc sto złotych) miesięcznie poczynając od dnia 16.10.2020r., płatne z góry do dnia 10-tego każdego miesiąca, do rąk M. B., z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w płatności którejkolwiek z rat,

w pozostałej części powództwo oddala,

zasądza od pozwanej A. B. na rzecz powoda M. B. kwotę 2773 zł (dwa tysiące siedemset siedemdziesiąt trzy złote) tytułem zwrotu części kosztów procesu,

wyrokowi w punkcie I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności,

uchyla postanowienie z dnia 26.01.2021r. o zabezpieczeniu powództwa.




























Sygn. akt III RC 617/20


UZASADNIENIE


W dniu 16 października 2020r. R. B. – przedstawiciel ustawowy małoletniego wówczas powoda - M. B., wniósł o zasądzenie od matki małoletniego powoda – A. B. alimentów w kwocie 1400 zł miesięcznie, płatnych do rąk ojca małoletniego powoda – począwszy od dnia 1 września 2020r., płatnych do 10- tego dnia każdego miesiąca, z ustawowymi odsetkami na wypadek opóźnienia w płatności poszczególnych z rat, oraz o zasądzenie od pozwanej na rzecz małoletniego powoda - zwrotu kosztów procesu wg norm przepisanych. Przedstawiciel ustawowy powoda wskazał, że również domaga się – od pozwanej - kwoty 12.500 zł tytułem alimentów za okres od 1.09.2020r. do 15.10.2020r.

R. B. wskazał, że Sąd Rejonowy w Toruniu, w postępowaniu o sygn. akt (...), postanowieniem z dnia 1 czerwca 2020r., zmienił orzeczenie w przedmiocie wykonywania władzy rodzicielskiej nad małoletnim M. B. zawarte w pkt. I postanowienia Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 29 września 2011r. wydanego w sprawie (...)w ten sposób, że m.in. miejsce zamieszkania małoletniego ustalił przy nim - ojcu R. B.. Ojciec małoletniego powoda wskazał, że owo postanowienie Sądu Rejonowego w Toruniu sankcjonowało jedynie istniejący - od miesiąca września 2019r. stan faktyczny, w którym małoletni powód już od września 2019r. mieszkał razem z nim, a pozwana w całym tym okresie czasu, nie tylko nie alimentowała małoletniego powoda, ale także pobierała nienależne, jego zdaniem, świadczenie wychowawcze – tzw. 500 +. Zdaniem R. B. koszty utrzymania małoletniego powoda – zaspokajania jego usprawiedliwionych potrzeb – uzasadniają żądanie pozwu, w szczególności wobec faktu, że już w 2014r., gdy małoletni mieszkał wraz z matką, wskazywała ona – w zakończonej już sprawie o podwyższenie alimentów - że koszt zaspokajania jego usprawiedliwionych potrzeb oscyluje wokół kwoty 3.500 zł (pozew – k. 3-6, k. 10, 37-51 akt).

W odpowiedzi na pozew, złożonej w dniu 21.01.2021r., pozwana A. B. uznała powództwo do kwoty 500 zł miesięcznie, poczynając od dnia 1.01.2021r., w pozostałym zakresie wniosła o oddalenie powództwa oraz wniosła o obciążenie małoletniego powoda kosztami postępowania w całości, kosztami zastępstwa adwokackiego wg norm przepisanych. Pozwana zaprzeczyła, by koszt zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb małoletniego powoda był tak wysoki, jak wskazuje to R. B.. Wnosząć o oddalenie powództwa pozwana wskazała m.in., że:

- nauka małoletniego powoda – z powodu koronawirusa odbywa się zdalnie, nie wyjeżdża on na wakacje, zatem koszty jego utrzymania uległy znacznemu obniżeniu w stosunku do lat ubiegłych,

- małoletni powód ma już prawie (...) lat, przestał więc rosnąć, nie ma więc potrzeby wymiany odzieży co kilka miesięcy,

- małoletni powód nie korzysta z zajęć dodatkowych,

- nie ma potrzeby zakupu zeszytów, książek, obuwia, odzieży sportowej, albowiem zajęcia nie odbywają się.

Pozwana wskazała, że ojciec małoletniego powoda otrzymuje na syna świadczenie wychowawcze 500 +, otrzymuje zwrot ulgi podatkowej w kwocie 1000 zł rocznie.

Zdaniem pozwanej koszty utrzymania dziecka uległy zmniejszeniu w stosunku do lat ubiegłych; roszczenia w zakresie alimentów są zawyżone, nieadekwatne do potrzeb dziecka i jego sytuacji materialnej; małoletni powód nie wykazał tak zasadności roszczenia, jak i nie udowodnił wydatków i konieczności ich ponoszenia. W odpowiedzi na pozew pozwana czyniła uwagi co wcześniejszej – niedostatecznej - partycypacji ojca małoletniego powoda w zaspokajaniu jego usprawiedliwionych potrzeb, odniosła się co do zarzutów o bezpodstawne pobieranie świadczenia wychowawczego. Pozwana wskazała, że z powodu choroby otrzymuje pensję mniejszą o 700 zł miesięcznie, że wynagrodzenie za pracę jest jedynym źródłem jej utrzymania. Pozwana wskazała, że w okresie wcześniejszym miała bardzo duże wydatki: urządziła ogród, założyła fotowoltaikę; wskazała, że z faktu, iż rodzic posiada majątek, czy choćby oszczędności – nie można wyprowadzać wniosku, że winien swój cały majątek przeznaczyć na utrzymanie dziecka. Pozwana wskazała, że po zamieszkaniu małoletniego powoda z ojcem przekazała ojcu dziecka dużo rzeczy, które miały zaspokoić potrzeby małoletniego powoda, a obecnie ponosi koszty utrzymania dziecka – kupuje małoletniemu powodowi bieliznę, skarpetki, zamierza kupić mu bluzę (odpowiedź na pozew – k. 29-30v akt).

Kolejnym pismem procesowym, z dnia 15 marca 2022r. pozwana wniosła o oddalenie powództwa poczynając od dnia 1 września 2022r. argumentując swe stanowisko tym, że od tej daty powód kontynuuje naukę w trybie wieczorowym, ma więc możliwość wykonywania pracy zarobkowej i osiągania własnych dochodów.

Sąd ustalił co następuje :

M. B. urodził się (...) i jest dzieckiem A. B. i R. B..

Wyrokiem z dnia 19 maja 2003r. Sąd Okręgowy w (...) w sprawie (...) rozwiązał związek małżeński rodziców powoda przez rozwód. W wyroku rozwodowym Sąd powierzył wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnim wówczas M. B. obojgu rodzicom, z ustaleniem, że małoletni wówczas będzie zamieszkiwał z matką.

Postanowieniem Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 1 czerwca 2020r. miejsce zamieszkania małoletniego wówczas M. B. zostało ustalone przy ojcu.

Małoletni wówczas M. B. od września 2019r. zamieszkał u ojca, mieszka z nim do chwili obecnej.


Obecnie powód M. B. ma (...) lat i uczy się na (...)semestrze Liceum Ogólnokształcącego dla (...) w (...) w (...). Przewidywany termin ukończenia szkoły to czerwiec 2025r. Zajęcia odbywają się w co drugi weekend, są także zjazdy dodatkowe. Na początku roku wydał 150-200 zł na wydatki związane ze szkołą.

Cierpi na (...), ma problemy ze zrozumieniem (...). Dwa razy powtarzał klasę, a przez zmianę w programie oświaty stracił dodatkowo jeszcze rok.

Powód mieszka razem z ojcem R. B. w budynku, który początkowo miał być zakładem (...), ale częściowo został zagospodarowany na potrzeby mieszkalne. 3/4 budynku stanowi zakład, a 1/4 część mieszkalna. Opłata za prąd wynosi 300-350 zł miesięcznie, za wodę i kanalizację 50-80 zł miesięcznie, za śmieci 70 zł miesięcznie, za telewizję 115 zł miesięcznie, za internet 80-100 zł miesięcznie. Mieszkanie ogrzewa paląc drewnem i węglem, w okresie zimowym zużywa 3-4 tony węgla, a za cenę 1 tony węgla zapłacił ok. 2000 zł.

Ojciec powoda na wyżywienie swoje i syna przeznacza ok. 2000 zł. Na odzież i obuwie dla powoda przeznacza ok. 200 zł miesięcznie. W okresie gdy powód zamieszkał z ojcem, wymagał leczenia stomatologicznego, którego łączny koszt wyniósł łącznie 6.280 zł. Obecnie potrzebuje jedynie specjalnej pasty, której koszt wynosi 40 zł, średnio co 2 miesiące powód usuwa kamień nazębny u dentysty. Powód cierpi na alergie w związku z czym przyjmuje lekarstwa, których koszt wynosi 50-70 zł. Powód mieszka w R., dojeżdża do szkoły w T., koszty dojazdu powoda do szkoły, do sklepów, na spotkania ze znajomymi wynoszą ok. 500 zł miesięcznie. Natomiast koszt wakacyjnych wyjazdów to 200-300 (ok.2400-3600 w skali roku) zł miesięcznie. Powód korzysta z usług fryzjerskich za które płaci 30-40 zł miesięcznie, na środki czystości, higienę szampon przeciw wypadaniu włosów przeznacza ok. 100 zł miesięcznie.

M. B. odbył kurs (...), za który opłata wynosiła 176 zł miesięcznie.

Ojciec powoda kupił synowi samochód marki o. (...) za kwotę ok. 7000 zł. Koszt ubezpieczenia samochodu wynosi ok. 1300 zł rocznie. Prawo jazdy na kat. B sfinansowała powodowi jego matka – koszt to ok. 2250 zł (kurs, egzamin, poprawka), a na kategorię A ojciec powoda – 2100 zł.

Ojciec powoda – R. B. zarabia ok. 4000-5000 zł miesięcznie.


Dowody: zaświadczenie ze szkoły – k. 38 akt, 297,298, 350

Zaświadczenie od (...) – k. 92, 299

Decyzja w sprawie wymiaru łącznego zobowiązania pieniężnego – k. 82

Potwierdzenia przelewów – k. 95-99 akt,105-118 akt, 351-361 akt,

Faktury – k. 101-104 akt,

Potwierdzenie zakupów w serwisie(...) – k. 119 – 150 akt

Rachunki, paragony – k. 151-152 akt,

Zestawienia danych do rozliczenia ryczałtu – k. 153-159 akt,

Potwierdzenia wyjazdów wypoczynkowych -k. 169-173

Zeznania powoda – k. 279-282,

Zeznania świadka R. B. – k. 315-318 akt,


Pozwana A. B. ma (...)lat i pracuje w Wojewódzkim Szpitalu (...) w T. w Wojewódzkiej (...), z wynagrodzeniem zasadniczym ok. 4.730,24 zł, po pomniejszeniu o alimenty i koszty komornicze w kwocie ok. 3600-2700 zł netto miesięcznie. W lipcu 2020r. pozwana zaciągnęła pożyczkę w Kasie Zapomogowo - Pożyczkowej w kwocie 12.000 zł, którą spłacać będzie w kwotach po 630 zł przez okres 2 lat

Pozwana mieszka w domu jednorodzinnym o powierzchni 115-120 m 2, który wybudowała w 2009r. Jest właścicielką samochodu marki H. (...), rocznik 2009, o wartości ok. 15-20 tys. zł. Za ubezpieczenie samochodu marki H. (...) i AC płaci 1100 zł rocznie. Posiada także samochód marki O. (...), który miał być przeznaczony dla powoda, a za który płaci 420 zł rocznie tytułem ubezpieczenia OC. W ostatnim czasie pozwana kupiła nowe opony do swego auta – ich koszt wraz z wymianą to 1520 zł. Ubezpieczenie domu kosztuje 1309 zł rocznie.


Na jej miesięczne koszty utrzymania składają się: media i telewizja satelitarna – ok. 50 zł, internet – 71 zł, telefon z internetem – 80-90 zł, prąd – ok. 52 zł (po założeniu fotowoltaiki, wcześniej była to kwota ok. 400 zł), rata pożyczki z kasy zapomogowo-pożyczkowej – 600 zł, śmieci – 21 zł, szambo – ok. 30 zł, paliwo 400 zł, parking przy miejscu pracy – 50 zł, składka na Krajową Izbę (...) – 25 zł, podatek od nieruchomości – 500 zł rocznie, kontrole i czyszczenie komina wraz ze środkami czystości – 50 zł co dwa miesiące, środki chemiczne – ok. 80 zł. Na leki na (...) i (...) przeznacza 50 zł, na odzież i obuwie – ok. 300 zł rocznie, na wyżywienie przeznacza ok. 800 zł miesięcznie. Pozwana, by ograniczyć rachunki za prąd założyła panele fotowoltaiczne, ich łączny koszt to ok. 31.000 zł.

Pozwana leczy się (...) w C. (...), zapłaciła dwa razy po 1500 zł. Jak dotąd za leczenie (...) na przestrzeni lat 2017-2022 zapłaciła już pozwana ok. 4500 zł, koszt planowanego w przyszłości (...) lub (...)to ok. 6.000 zł. Pozwana pali papierosy – ich koszt to ok. 300 zł miesięcznie.

A. B. posiada oszczędności na koncie w kwocie ok. 10-12 tys. zł.

A. B. od sierpnia 2019r. jest opiekunem prawnym swej całkowicie ubezwłasnowolnionej mamy T. C.. Matka pozwanej przebywa w (...) w T., pobyt w tym ośrodku jest odpłatny, pokrywany z otrzymywanego przez podopieczną ośrodka świadczenia. Pozwana dobrowolnie dopłaca na rzecz tego ośrodka kwotę 200 zł miesięcznie. Pozwana często odwiedza matkę, kupuje dla niej artykuły spożywcze, przemysłowe, owoce. T. C. otrzymuje świadczenie w wysokości ok. (...) zł miesięcznie, posiada ok. (...) zł oszczędności ulokowanych na koncie bankowym. Pozwana opłaca także czynsz za mieszkanie swojej mamy – jest to kwota 360 zł miesięcznie.

Pozwana ma psa, koszt jego utrzymania to ok. 80 zł miesięcznie, okresowo dochodzą także wizyty u weterynarza.


Dowody: zaświadczenie o zarobkach – k. 70, 252

Potwierdzenie wypłaty pozyczki -k. 71,

Polisa ubezpieczeniowa – k. 72-74 akt,340-341 akt,343

Asygnaty na drewno -k. 75-78 akt,

Rachunki – k. 79, 86-87

Faktury – k. 80-81 akt, 185-189 akt, 201-204, 254-255, 257-260, 334, 336, 339

Decyzja w sprawie wymiaru łącznego zobowiązania pieniężnego – k. 82, 184

Potwierdzenia przelewów – k. 83-85, 88-89, 262, 335, 337-338

Karta informacyjna leczenia szpitalnego – k. 90 akt,344

Potwierdzenie ubezpieczenia OC – k. 174, 176,

Paragony – k. 177-183, 197-199, 205-206

- informacje ze szkoły – k. 190-194 akt,

- lista operacji bankowych – k. 211-212 akt, 215, 261,347

- potwierdzenie wypłaty pożyczki – k. 256 akt,

- oferty pracy – k. 289-293 akt,

Zeznania pozwanej A. B. -k. 322-327, 362-363,

- postanowienie z dnia 9.08.2019r. w sprawie (...) k. 26, sprawozdania opiekuna – k. 23,37,pismo z (...) – k. 40 (wszystko w aktach (...))



Sąd zważył co następuje

Powyższy stan faktyczny ustalono na podstawie stosownych dokumentów urzędowych i prywatnych, których domniemanie autentyczności wynikające z art. 245 kodeksu postępowania cywilnego – a w odniesieniu do dokumentów urzędowych również zgodności z prawdą tego co zostało w nich zaświadczone, wynikające z art. 244 kpc – nie zostały podważone.

Na mocy z art. 230 kpc uznano za bezsporne okoliczności faktyczne zawarte w pozwie i innych pismach procesowych, gdyż nie budziły wątpliwości co do zgodności z prawdziwym stanem rzeczy i znalazły potwierdzenie w pozostałym materiale procesowym zgromadzonym w sprawie. Sąd dał zasadniczo wiarę zeznaniom powoda i pozwanej, miały one potwierdzenie w przedkładanych przez strony dokumentach. Zeznania powoda miały charakter bardziej ogólny, z racji młodego wieku, utrzymywania go przez ojca nie był on zorientowany co do wysokości części wydatków na swoje utrzymanie (w szczególności opłat za użytkowanie domu w którym mieszka), niemniej Sąd dał im wiarę, znalazły one potwierdzenie w zeznaniach świadka R. B., którego zeznaniom Sąd dał również wiarę.

Zgodnie z przepisami art. 128, 129, 133 § 1 oraz art. 135 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego kwota alimentów należnych dziecku, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie a nie posiada majątku przynoszącego dochód, zależy od usprawiedliwionych potrzeb dziecka oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości każdego z jego rodziców, albowiem obowiązek alimentacyjny spoczywa w odpowiednich częściach na obojgu rodzicach, stosownie do ich aktualnych możliwości finansowych.

Oznacza to, że również pozwana powinna ponosić odpowiednią część wszystkich wydatków związanych z utrzymaniem jej dziecka w postaci: zakupu wyżywienia, ubioru, wydatków dotyczących stanu zdrowia, części opłat eksploatacyjnych za dom w którym przebywa, oraz innych wydatków niezbędnych do prawidłowego rozwoju i wychowania syna.

Sąd Najwyższy w uchwale pełnego składu Izby Cywilnej i Administracyjnej z dnia 16.12.1987r., III CZP 91/86, (OSNIC z 1988r., Nr 4, poz. 42, teza XI) stwierdził m.in., że: „(…) rodzice w zależności od swych możliwości są obowiązani zapewnić dziecku środki do zaspokojenia zarówno jego potrzeb: fizycznych (wyżywienia, mieszkania, odzieży, higieny osobistej, leczenia w razie choroby) jak i duchowych (kulturalnych) a także środki wychowania (kształcenia ogólnego, zawodowego) według zdolności, dostarczania rozrywek i wypoczynku.

Przy ocenie, które z potrzeb uprawnionego powinny być uznane na potrzeby usprawiedliwione, należy z jednej strony brać pod uwagę możliwości zobowiązanego, z drugiej zaś zakres i rodzaj potrzeb.

Będzie to mieć wpływ na rozstrzygnięcie, w jakiej mierze możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego będą wzięte pod uwagę przy oznaczaniu zakresu obowiązku alimentacyjnego.

Zawsze jednak każde dziecko musi mieć zapewnione podstawowe warunki egzystencji:

– w postaci wyżywienia zapewniającego jego prawidłowy rozwój fizyczny,

– stosowną do wieku odzież,

– środki na ochronę zdrowia,

– kształcenie podstawowe i zawodowe,

– oraz na ochronę jego osoby i majątku.

Wyjście poza wymienione potrzeby zależy już tylko od osobistych cech dziecka oraz od zamożności i przyjętego przez zobowiązanego modelu konsumpcji.

Zgodnie z utrwaloną w orzecznictwie zasadą, dzieci mają prawo do równej stopy życiowej z rodzicami, i to zarówno wtedy, gdy żyją z nimi wspólnie, jak i wtedy, gdy żyją oddzielnie.

Oznacza to, że rodzice powinni zapewnić dziecku warunki materialne odpowiadające tym, w jakich żyją sami (…).”

Natomiast w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 10.10.1969r., III CRN 350/69 (OSNPG z 1970r., Nr 2, poz. 15) wskazano, że:

„Usprawiedliwione potrzeby dziecka powinny być oceniane nie tylko na podstawie wieku, lecz również miejsca pobytu dziecka, jego środowiska, możliwości zarobkowych zobowiązanych do jego utrzymania i całego szeregu okoliczności każdego konkretnego wypadku.

W szczególności pojęcia usprawiedliwionych potrzeb nie można odrywać od pojęcia zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego.

Pojęcia te w praktyce pozostają we wzajemnej zależności i obie przesłanki wzajemnie na siebie rzutują, zwłaszcza przy ustaleniu przez sąd wysokości alimentów.”

Powyższe stanowisko judykatury zostało zaaprobowane w doktrynie prawa rodzinnego, w tym także odnośnie obowiązywania zasady równej stopy życiowej dzieci z rodzicami.

„Pojęcie ’’usprawiedliwione potrzeby’’ ma różny zakres znaczeniowy w zależności od tego, czy chodzi o uprawnionego krewnego w linii prostej czy też o dziecko, które nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie.

O ile w tym pierwszym wypadku świadczenia alimentacyjne mają zapewnić uprawnionemu godziwe warunki bytowania z uwzględnieniem np. jego wieku, stanu zdrowia i wykształcenia, o tyle rozmiar usprawiedliwionych potrzeb dziecka – niezdolnego jeszcze do samodzielnego utrzymania – stymulowany jest zasadą utrzymania równej stopy życiowej.” („Kodeks rodzinny i opiekuńczy. Komentarz” red. Kazimierz Piasecki, Wydawnictwo LexisNexis, wyd. 4, Warszawa 2009, str. 979)

Zasada utrzymania równej stopy życiowej nie usprawiedliwia zachowań zobowiązanych do alimentacji, którzy wydatnie obniżają poziom życia rodziny w celu zgromadzenia i następnie zainwestowania znacznych oszczędności.

I odwrotnie, postulat równej stopy życiowej nie może oznaczać konieczności wydatkowania wszystkich dochodów pochodzących z zarobków i majątku.

W obu wypadkach granicą jest utrzymanie stopy życiowej na „godziwym poziomie” („Kodeks rodzinny i opiekuńczy. Komentarz” red. Kazimierz Piasecki, Wydawnictwo LexisNexis, wyd. 4, Warszawa 2009, str. 965)

„Pułap, na jakim powinny być zaspokajane przez rodziców potrzeby ich dziecka, wyznacza zasada równej stopy życiowej.

Ma to szczególnie istotne znaczenie w przypadku obowiązku alimentacyjnego tych rodziców, których możliwości zarobkowe i majątkowe są wysokie.

Usprawiedliwione potrzeby ich dziecka nie mogą być określane na poziomie elementarnym, lecz takim, jaki odpowiada stopie życiowej rodziców” (Marek Andrzejewski („Kodeks rodzinny i opiekuńczy. Komentarz” red. Henryk Dolecki i Tomasz Sokołowski, Wydawnictwo Wolters Kluwer, Warszawa 2010, str. 735 oraz komentarz do art. 128 kro, teza 15 – w bazie danych programu komputerowego LEX OMEGA).

Analiza materiału procesowego zgromadzonego w niniejszej sprawie wskazuje, że w zakresie możliwości zarobkowych i majątkowych pozwanej znajduje się płacenie alimentów w wysokości po 1100 zł miesięcznie. Powód M. B. jest nadal uczniem, nie miał majątku mogącego przynosić mu dochód, nie jest jeszcze w stanie utrzymywać się w samodzielnie.

Z pensji wynoszącej (...) zł netto miesięcznie pozwana jest w stanie płacić po 1100 zł miesięcznie tytułem częściowego udziału w kosztach utrzymania syna, a także ponosić wydatki związane ze swoim utrzymaniem. Powód wykazał, że miesięczny koszt zaspokajania jego usprawiedliwionych potrzeb wynosił ok. 2300-2600 zł miesięcznie, zatem pozwana winna w pokrywaniu części tych kosztów partycypować. Pozwana ma stałe zatrudnienie, wyuczony zawód, nie jest osobą ubogą – jest właścicielką nieruchomości zabudowanej domem mieszkalnym, dwóch samochodów, czyni znaczne nakłady na przedmiotową nieruchomość, inwestuje w nią, ma zgromadzone oszczędności.

Wydatki powyżej kwoty po 1100 zł miesięcznie powinny być finansowane przez ojca powoda – jako drugiego z rodziców – albowiem obowiązek alimentacyjny spoczywa na obojgu rodzicach, stosownie do ich aktualnej sytuacji materialnej. Sytuacja materialna R. B. jest porównywalna, ewentualnie nieznacznie lepsza od sytuacji materialnej pozwanej, ojciec powoda alimentuje jednak syna w pozostałym zakresie. W ocenie Sądu pierwszoplanowym zadaniem powoda jest kontynuowanie nauki – jak wynika z zeznań powoda, świadka R. B., ale też i pozwanej – powód zawsze miał problemy z nauką, nie przychodziła mu ona łatwo, uczęszczał na kurs łatwiejszego przyswajania wiedzy. Powód pobiera naukę zaocznie, w co drugi weekend, niemniej pomiędzy weekendami ma organizowane także zjazdy szkolne, musi opanowywać zadawany materiał. W ocenie Sądu powód ma jednak pewne niewielkie możliwości zarobkowe – mógłby w ciągu roboczych dni tygodnia pracować choćby dorywczo, w ograniczonym zakresie i w ten sposób zdobywać środki na swe częściowe choćby utrzymanie.


Sąd zasądził od pozwanej alimenty w kwocie po 1100 zł, poczynając od dnia 16.10.2020r. – czyli od daty wniesienia pozwu. W ocenie Sądu powód nie wykazał, by istniały jakiekolwiek niezaspokojone potrzeby powoda (będącego wówczas (...)) z czasu przed wniesieniem powództwa o alimenty, dlatego też w tym zakresie powództwo – na mocy art. 137§2 kro zostało oddalone w całości.

Mając powyższe na uwadze na podstawie art. 128, 133 § 1 i 135 kro orzeczono jak w punkcie I sentencji, a w pozostałej części powództwo oddalono jako niezasadne.

Pozwana A. B. przegrała proces w dużej jego części, dlatego też na mocy art. 100 kpc, w pkt III wyroku, Sąd zasądził od pozwanej na rzecz powoda kwotę 2773 zł tytułem zwrotu części kosztów procesu.

Rygor natychmiastowej wykonalności w zakresie alimentów został nadany wyrokowi z urzędu na podstawie art. 333 § 1 pkt 1 kpc, o czym orzeczono w punkcie IV sentencji – z tej przyczyny na mocy art. 359 § 1 kpc uchylono jako zbędne postanowienie o zabezpieczeniu powództwa orzekając jak w punkcie V sentencji.


















































Dodano:  ,  Opublikował(a):  Małgorzata Chyłek
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Toruniu
Osoba, która wytworzyła informację:  sędzia Piotr Kawecki
Data wytworzenia informacji: