Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Toruniu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 31 grudnia 2018 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu III Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie:

Przewodniczący SSR Monika Grubba

Protokolant st. sekr. sądowy Anna Pachniewska

po rozpoznaniu w dniu 28 grudnia 2018 r. w Toruniu

sprawy z powództwa:

K. S. (1)

przeciwko:

K. S. (2)

o:

ustanowienie rozdzielności majątkowej

I.  ustanawia z dniem 3 stycznia 2016 r. rozdzielność majątkową małżeńską między powodem K. S. (1) i pozwaną K. S. (2) rod. M., którzy zawarli związek małżeński w dniu 12.10.2002 r. w D., zarejestrowany przez Kierownika Urzędu Stanu Cywilnego w O. pod numerem (...),

II.  zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 937 (dziewięćset trzydzieści siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego w kwocie 737 (siedemset trzydzieści siedem) złotych,

III.  przyznaje adw. F. W. ze Skarbu Państwa (Sądu Rejonowego w Toruniu) kwotę 360 (trzysta sześćdziesiąt) złotych powiększoną o podatek od towarów i usług tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej pozwanej z urzędu.

Sygn. akt III RC 602/18

UZASADNIENIE

Powód K. S. (1) w dniu 6 sierpnia 2018 r. wniósł do tut. Sądu pozew domagając się ustanowienia rozdzielności majątkowej między nim a pozwaną K. S. (2) z dniem 3 stycznia 2016 r. oraz zasądzenia od pozwanej na jego rzecz kosztów postępowania według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu wskazał, że strony zawarły związek małżeński 12 października 2002 r. Nigdy nie zawierały umów majątkowych małżeńskich. W ostatnich latach między stronami dochodziło do licznych konfliktów na tle trudnej sytuacji finansowej stron wygenerowanej przez pozwaną. K. S. (2), bez porozumienia z powodem i w ukryciu przed nim, zaciągnęła zobowiązania na kwotę ponad 70.000 zł. Zawierała bowiem liczne pożyczki typu „chwilówki”, których nie spłacała. Do chwili obecnej K. S. (1) nie dowiedział się, w jaki sposób zostały spożytkowane uzyskane w ten sposób środki. Nadto pozwana na przełomie lipca i sierpnia 2017 r. w ukryciu przed mężem próbowała pożyczyć pieniądze od rodziny powoda – brata powoda 10.000 zł, a także siostry powoda. Rodzeństwo K. S. (1) poinformowało go o prośbach pozwanej. Powód dowiedziawszy się o powyższym, celem ochrony rodziny i zabezpieczenia majątku rodziny przed egzekucją, pożyczył od pracodawcy pieniądze w kwocie 65.000 zł na spłatę zadłużenia wygenerowanego przez żonę. Nadto zmuszony był wydać oszczędności, które przeznaczone były dla dzieci na leczenie dentystyczne i aparaty ortodontyczne, aby pokryć zobowiązania pozwanej. Powód podkreślił też, że pozwana swoim zachowaniem przymuszała powoda do spłaty jej pożyczek grożąc targnięciem się na własne zdrowie lub życie, posługując się sformułowaniami: „Będziesz miał mnie na sumieniu”. W obawie przed spełnieniem gróźb pozwanej powód przekazał na jej rzecz łącznie kwotę 77.600 zł, aby spłaciła zaciągnięte zobowiązania. Powód wskazał też, że podjęcie powyższego działania przez powoda było konieczne dla ochrony rodziny przed zwiększeniem zadłużenia. W związku z zaciągniętą pożyczką osobistą u pracodawcy K. S. (1) zobowiązany jest płacić na jego rzecz kwotę 1.500 zł miesięcznie. Powód osiąga miesięczny dochód w wysokości około (...)zł netto, a zatem na pokrycie potrzeb własnych i rodziny z jego wynagrodzenia pozostaje jedynie 1.000 zł w miesiącu. Powód będzie spłacał zobowiązanie wobec pracodawcy jeszcze przez najbliższe 4 lata.

Powód zaznaczył, że podejmował liczne próby zawarcia przed notariuszem małżeńskiej umowy majątkowej, tzw. intercyzy z K. S. (2), co nie spotkało się z aprobatą pozwanej. Kategorycznie odmówiła ona dokonania w ten sposób zmiany ustroju małżeńskiego stron.

Powód wskazał, że wobec powyższych okoliczności strony nie potrafią osiągnąć porozumienia w kwestiach finansowych. Pozwana, pracując uprzednio w oparciu o umowy zlecenia, ukrywała przed powodem swoje zarobki. Od sierpnia 2017 r. pracuje w oparciu o umowę o pracę, jednakże powód nadal nie ma wiedzy o osiąganych przez nią dochodach. Powód wskutek oszustw i tajemnic żony nie ma zatem pewności co do sytuacji majątkowej rodziny. Obecnie pozwana deklaruje, że nie zaciąga kolejnych zobowiązań, jednakże powód ma podejrzenia co do jej szczerości w tej kwestii. Powód nie ma również pewności, czy pozwana rzeczywiście uregulowała zobowiązania, na których pokrycie przekazał jej środki. Powód podejrzewa, iż żona w dalszym ciągu okłamuje jego osobę i zaciąga kolejne pożyczki, albowiem 2-3 miesięcy temu do pozwanej miał przyjechać kurier, za pośrednictwem którego mogła zawrzeć kolejną umowę pożyczki, nie chciała bowiem wyjaśnić powodu jego przybycia. W skład majątku wspólnego stron wchodzi nieruchomość w postaci domu o wartości 400.000 zł. Powód obawia się utraty majątku z uwagi na niekontrolowane zaciąganie zobowiązań finansowych przez pozwaną i zadłużenie rodziny. Zdaniem powoda ustanowienie rozdzielności majątkowej z ustaleniem, iż wspólność ta ustała w dniu 3 stycznia 2016 r., jest konieczne dla zabezpieczenia majątku powoda oraz potrzeb zarówno jego samego, jak i małoletnich dzieci stron. Powyższa data jest datą poprzedzającą o jeden dzień zaciągnięcie przez pozwaną pierwszego zobowiązania finansowego (umowa z dnia 4 stycznia 2016 r. z (...) S.A.), na której potwierdzenie w dokumentach znalazł powód.

W odpowiedzi na pozew z dnia 22 września 2018 r. pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanej kosztów postępowania.

W uzasadnieniu wskazała, że częstym powodem kłótni między małżonkami były pieniądze. W chwili podjęcia pierwszej pożyczki pozwana pracowała w oparciu o umowę zlecenie, gdzie jej wynagrodzenie nie przekraczało kwoty 1.000 zł, co nie wystarczało na utrzymanie domu i rodziny. Próby rozmów z mężem o pieniądzach kończyły się kłótniami. Pierwszą zaciągniętą pożyczkę pozwana przeznaczyła na zakup ubrań dla dzieci oraz wyżywienie całej rodziny. Gdy pojawiły się problemy ze spłatą, próbowała prosić o pomoc rodzinę – z różnym skutkiem. W instytucji finansowej zaoferowano jej kolejną pożyczkę na lepszych warunkach. Nie widząc innego wyjścia podpisała kolejną umowę, wpadając w ten sposób w błędne koło. Pozwana próbowała jednak nadal wyjść z tej sytuacji prosząc o pomoc finansową rodzinę. Kiedy to wszystko przerosło pozwaną, wówczas wyznała całą prawdę mężowi. Wtedy mąż zaproponował, że spłaci wszystkie zobowiązania. Po otrzymaniu od niego pieniędzy na rachunek bankowy wszystkie zobowiązania zostały od razu spłacone.

Pozwana wskazała, że wszystkie pożyczki były przeznaczane na spłaty poprzednich zadłużeń oraz utrzymanie rodziny, w tym wyżywienie, zakup niezbędnych ubrań dzieciom, artykułów szkolnych oraz na zapewnienie im odpowiednich warunków, na co przeznaczana była także w całości wypłata pozwanej - niestety nie wystarczała na zaspokojenie wszystkich potrzeb. Pozwana wskazała, że umowy podpisywała bez zgody męża, lecz niejako on sam ma w tym swój udział, ponieważ nie otrzymywała od niego pieniędzy, gdy sytuacja tego wymagała. Co prawda dawał on pewne kwoty na życie, lecz czasem było to za mało, a wiadomo, że w życiu zdarzają się nagłe nieprzewidziane wydatki. Gdy pozwana próbowała prosić męża o dodatkowe pieniądze, kończyło się to kłótnią. Próba zawarcia małżeńskiej umowy majątkowej, tzw. intercyzy przez powoda faktycznie ze strony pozwanej spotkała się z kategoryczną odmową – dlatego, że powód chciał, aby wszystko, co należy do wspólnego majątku, przepisane było na niego. Pozwana nie mogła zgodzić się na to, ponieważ zostałaby z niczym. Dodatkowo nieprawdą jest, iż pozwana zataiła informacje na temat swojego wynagrodzenia. Powód wiedział o wysokości jej zarobków i nigdy nie było to tajemnicą.

Postanowieniem z dnia 9 października 2018 r. Sąd Rejonowy w Toruniu zwolnił pozwaną od kosztów sądowych w całości i ustanowił dla niej adwokata z urzędu.

Sąd ustalił, co następuje:

Powód K. S. (1) i pozwana K. S. (2) zawarli związek małżeński w dniu 12 października 2002 r. przed Kierownikiem Urzędu Stanu Cywilnego w D.. Mają syna Z. S. urodzonego(...)r. i córkę Ż. S. urodzoną (...)r.

Umów majątkowych małżeńskich dotychczas nie zawierali.

/okoliczności bezsporne, a ponadto dowód:

przesłuchanie K. S. (1) - e-protokół z 28 grudnia 2018 r. 02 min. 25 sek. i nast.,

przesłuchanie K. S. (2) - e-protokół z 28 grudnia 2018 r. 34 min. 09 sek. i nast.,

odpis zupełny aktu małżeństwa - k. 7 akt/

Strony mieszkają wspólnie w domu jednorodzinnym położonym na działce o powierzchni 7,5 ara w G. przy ul. (...). Nieruchomość stanowiła ich wspólną własność. Posiadają również samochód.

Początkowo rodzinę utrzymywał powód. K. S. (2) podjęła pracę w 2012 r. W okresie od 2016 r. do października 2017 r. w ramach umowy zlecenia pracowała w zakładzie, który produkował świeczki, gdzie zarabiała (...) zł na godzinę – przeciętnie (...)zł, do (...)zł miesięcznie. Wynagrodzenie otrzymywała do ręki. Opłacała wodę, Internet, swój i syna telefon. Kupowała żywność i środki czystości dla rodziny.

K. S. (1) pracował i otrzymywał wynagrodzenie w kwocie ok. (...)zł. Od dnia 24 czerwca 2015 r. jest zatrudniony w oparciu o umowę o pracę na czas nieokreślony na stanowisku spawacza w (...) Sp. j. w K.. Na dzień 28 czerwca 2018 r. jego średnie wynagrodzenie brutto wynosi (...)zł, netto (...) zł.

Powód przekazywał żonie co najmniej 1.200 zł na utrzymanie rodziny. Resztę pieniędzy przeznaczał na swoje potrzeby, np. samochód, paliwo. Ponadto kupował opał (węgiel), robił opłaty za prąd, gaz, telefon swój i córki.

Powód również czasami robił drobne zakupy (np. żywność, środki czystości), kiedy dzwoniła do niego żona i mówiła, co ma kupić. Gdy jechali razem samochodem, to wspólnie robili zakupy – kupowali żywność, przybory do szkoły. Czasami powód na prośbę żony przekazywał jej dodatkowe kwoty, jak miał pieniądze.

/dowód:

przesłuchanie K. S. (1) - e-protokół z 28 grudnia 2018 r. 02 min. 25 sek. i nast.,

przesłuchanie K. S. (2) - e-protokół z 28 grudnia 2018 r. 34 min. 09 sek. i nast.,

zaświadczenie z dnia 28 czerwca 2018 r. – k. 8 akt/

K. S. (2) od kwietnia 2016 r. otrzymywała(...) na dwoje dzieci. Pobierała także zasiłek rodzinny w kwocie (...)zł.

Od stycznia 2018 r. otrzymuje (...) na jedno dziecko, bowiem został przekroczony próg dochodu. Z opieki otrzymała ponadto 500 zł na rozpoczęcie roku szkolnego. Obecnie nie otrzymuje zasiłku rodzinnego.

dowód:

przesłuchanie K. S. (1) - e-protokół z 28 grudnia 2018 r. 02 min. 25 sek. i nast.,

przesłuchanie K. S. (2) - e-protokół z 28 grudnia 2018 r. 34 min. 09 sek. i nast.,

zeznania świadka A. M. – e-protokół z 11 grudnia 2018 r. 55 min. 58 sek. i nast./

K. S. (1) i K. S. (2) od dawna nie posiadają wspólnego konta bankowego – każdy ma własne. Ich dochody z pracy wpływają na ich osobiste konta bankowe. Wcześniej K. S. (1) był dopisany do konta K. S. (2), ale ta go odpisała.

/dowód:

przesłuchanie K. S. (1) - e-protokół z 28 grudnia 2018 r. 02 min. 25 sek. i nast.,

przesłuchanie K. S. (2) - e-protokół z 28 grudnia 2018 r. 34 min. 09 sek. i nast./

K. S. (3) bez wiedzy i bez porozumienia z mężem K. S. (1) zaciągała pożyczki. Pierwsze pożyczki w (...) S.A. w W. zaciągała już w 2015 r. Pożyczała też pieniądze u swojej rodziny i u rodziny męża. Kilka razy pożyczała np. od C. S. – brata powoda – kwoty od 500 do 1.500 zł. Pożyczkodawca nie pytał szwagierki, na co potrzebuje pieniądze, a ona mówiła. Wspomniała natomiast, że jej nie starcza. K. S. (2) oddawała C. S. pożyczone pieniądze, ale zawsze z pewnym opóźnieniem. Prosiła przy tym, aby nic nie mówił K. S. (1).

Brat ani siostry powoda nie informowało go o pożyczkach zaciąganych przez K. S. (2). Nie wiedzieli oni, na co K. S. (2) wydaje pożyczone pieniądze. Nie wiedzieli też, że zaciąga pożyczki w parabankach.

K. S. (2) od swojej siostry M. P. pożyczała kwoty w wysokości 100-200 zł. Nie było to zbyt często – kilka razy w roku. Pożyczała też drobne kwoty od siostry A. M.. Siostrom mówiła, że nie starcza jej pieniędzy na życie. Oddawała im pożyczone pieniądze. Nie mówiła siostrom, że zaciąga pożyczki w parabankach. Siostry pozwanej nie rozmawiały na te tematy z K. S. (1).

/dowód:

przesłuchanie K. S. (1) - e-protokół z 28 grudnia 2018 r. 02 min. 25 sek. i nast.,

przesłuchanie K. S. (2) - e-protokół z 28 grudnia 2018 r. 34 min. 09 sek. i nast.,

zeznania świadka M. S. – e-protokół z 11 grudnia 2018 r. 05 min. 55 sek. i nast.,

zeznania świadka C. S. – e-protokół z 11 grudnia 2018 r. 21 min. 28 sek. i nast.,

zeznania świadka M. P. – e-protokół z 11 grudnia 2018 r. 41 min. 07 sek. i nast.,

zeznania świadka A. M. – e-protokół z 11 grudnia 2018 r. 55 min. 58 sek. i nast./

W dniu 4 stycznia 2016 r. K. S. (2) zaciągnęła pożyczkę w (...) S.A. w W. na kwotę 1.900 zł. Łączne zobowiązanie do spłaty wynosiło 3.636,14 zł (RRSO 83,68%).

/dowód:

umowa pożyczki – k. 13-14 akt/

W dniu 24 marca 2016 r. pozwana zwarła umowę pożyczki z (...) Sp. z o.o. w G. na kwotę 2.880 zł. Całkowita kwota do spłaty wynosiła 4.260 zł.

/dowód:

umowa pożyczki – k. 45-46 akt/

W dniu 1 kwietnia 2016 r. K. S. (2) zawarła umowę z Bankiem (...) S.A. w B. o prowadzenie rachunku bankowego, kartę płatniczą i świadczenie usług drogą elektroniczną.

/dowód:

umowa z Bankiem (...) – k. 39-43 akt/

W dniu 11 kwietnia 2016 r. pozwana zaciągnęła pożyczkę w (...) Sp. z o.o. w W. na kwotę 4.000 zł. Całkowita kwota do spłaty wynosiła 7.829,92 zł (RRSO 107,10%).

/dowód:

umowa pożyczki – k. 23-27 akt/

W dniu 8 lipca 2016 r. K. S. (2) zawarła umowę pożyczki z (...) S.A. w W. na kwotę 5.000 zł. Całkowita kwota do spłaty wynosiła 9.315,11 zł (RRSO 122,84%).

/dowód:

umowa pożyczki – k. 37-38 akt/

W dniu 28 września 2016 r. pozwana zaciągnęła pożyczkę w (...) Sp. z o.o. w G. na kwotę 4.750 zł. Całkowita kwota do spłaty wynosiła 7.000 zł.

/dowód:

umowa pożyczki – k. 44 akt/

W dniu 4 listopada 2016 r. K. S. (2) zawarła umowę pożyczki z (...) sp. z o.o. we W. na kwotę 4.000 zł. Całkowita kwota do spłaty wynosiła 8.299,18 zł (RRSO 100,03%).

/dowód:

umowa pożyczki – k. 28-32 akt/

W dniu 4 listopada 2016 r. pozwana zaciągnęła pożyczkę w F. Bank p.l.c. na kwotę 2.000 zł. Całkowita kwota do spłaty wynosiła 3.214 zł (RRSO 160%).

/dowód:

umowa pożyczki – k. 33-36 akt/

W dniu 30 grudnia 2016 r. K. S. (2) zawarła umowę pożyczki z (...) sp. z o.o. w W. na kwotę 2.000 zł. Całkowita kwota do zapłaty wynosiła 3.220,07 zł (RRSO 154,76%).

/dowód:

umowa pożyczki – k. 17-22 akt/

W dniu 21 czerwca 2017 r. pozwana zaciągnęła pożyczkę konsumencką w (...) Sp. z o.o. w W.. Kwota pożyczki wynosiła 3.450,90 zł, a całkowita kwota do spłaty - 4.693,26 zł (RRSO 97,79%).

/dowód:

umowa pożyczki – k. 15-16 akt/

K. S. (2) zaciągała kolejne pożyczki, ponieważ nie dawała rady spłacać dotychczasowych. Ostatecznie w połowie 2017 r., kiedy nie miała już żadnych środków na spłatę pożyczek, pozwana powiedziała mężowi o swoich długach. K. S. (4) był tą informacją bardzo zaskoczony. Zwrócił się o pomoc do swojej rodziny – aby pomogli mu dowiedzieć się, jaka jest łączna wysokość zobowiązań i jak je spłacić.

/dowód:

przesłuchanie K. S. (1) - e-protokół z 28 grudnia 2018 r. 02 min. 25 sek. i nast.,

przesłuchanie K. S. (2) - e-protokół z 28 grudnia 2018 r. 34 min. 09 sek. i nast.,

zeznania świadka M. S. – e-protokół z 11 grudnia 2018 r. 05 min. 55 sek. i nast.,

zeznania świadka C. S. – e-protokół z 11 grudnia 2018 r. 21 min. 28 sek. i nast./

W lipcu 2017 r. K. S. (1) zaciągnął pożyczkę u swojego pracodawcy w kwocie 65.000 zł. Na pokrycie zobowiązań zaciągniętych przez żonę powód wpłacił na jej rachunek bankowy w dniu 17 lipca 2017 r. 40.000 zł, a dwa dni później 24.000 zł. Część zobowiązań K. S. (2) została też spłacona z oszczędności przeznaczonych na potrzeby dzieci i remont domu. Na spłatę długów wydano 77.600 zł.

/dowód:

przesłuchanie K. S. (1) - e-protokół z 28 grudnia 2018 r. 02 min. 25 sek. i nast.,

przesłuchanie K. S. (2) - e-protokół z 28 grudnia 2018 r. 34 min. 09 sek. i nast.,

zeznania świadka M. S. – e-protokół z 11 grudnia 2018 r. 05 min. 55 sek. i nast.,

zeznania świadka C. S. – e-protokół z 11 grudnia 2018 r. 21 min. 28 sek. i nast.,

potwierdzenie przelewów – k. 9-11 akt,

zestawienie operacji na rachunku bankowym za okres 12-21 lipca 2017 r. – k. 83-84 akt/

K. S. (2) pozostała do spłaty jeszcze pożyczka w P. w kwocie 13.000 zł, którą spłaca oraz kredyt w Banku (...) w wysokości ok. 5.000 zł.

/dowód:

przesłuchanie K. S. (2) - e-protokół z 28 grudnia 2018 r. 34 min. 09 sek. i nast./

W wyniku tej sytuacji K. S. (1) podjął próbę ustanowienia rozdzielności majątkowej między nim a K. S. (2) w drodze umowy przed notariuszem. K. S. (2) nie wyraziła na to zgody.

/dowód:

przesłuchanie K. S. (1) - e-protokół z 28 grudnia 2018 r. 02 min. 25 sek. i nast.,

przesłuchanie K. S. (2) - e-protokół z 28 grudnia 2018 r. 34 min. 09 sek. i nast./

K. S. (2) w okresie od 24 stycznia 2018 r. do 31 lipca 2018 r. pracowała w ramach umowy o pracę tymczasową zawartą z (...) S.A. we W. na stanowisku operatora maszyn i urządzeń. Jej wynagrodzenie brutto wynosiło (...)zł miesięcznie. Pracowała w pełnym wymiarze czasu pracy. Od 1 marca 2018 r. jej wynagrodzenie brutto wynosiło (...)zł miesięcznie.

/dowód:

umowy o pracę tymczasową – k. 77-78 akt,

paski wynagrodzeń – k. 80—82 akt/

W dniu 30 lipca 2018 r. K. S. (2) zawarła umowę o pracę na czas określony od 1 sierpnia 2018 r. do 31 lipca 2019 r. z firmą (...) S.A. w T.. Pozwana została zatrudniona na stanowisku operatora maszyn i urządzeń. Jej zasadnicze wynagrodzenie brutto wynosi (...)zł miesięcznie.

/dowód:

umowa o pracę z dnia 30 lipca 2018 r. – k. 79 akt/

K. S. (1), prócz pożyczki u swojego pracodawcy zaciągniętej na spłatę zobowiązań żony, nie ma żadnych innych pożyczek czy kredytów.

Pożyczkę zaciągniętą u pracodawcy powód spłaca w ratach po 1.500 zł począwszy od sierpnia 2017 r.

/dowód:

przesłuchanie K. S. (1) - e-protokół z 28 grudnia 2018 r. 02 min. 25 sek. i nast.,

zestawienie spłat rat pożyczki zaciągniętej przez powoda u pracodawcy – k. 12, 55 akt/

Od połowy 2017 r. toczy się sprawa o rozwód stron. Pozew złożył K. S. (1) jako powód rozpadu pożycia wskazując długi poczynione przez żonę.

Obecnie K. S. (1) i K. S. (2) nie robią żadnych wspólnych zakupów, ani inwestycji. Każdy z nich samodzielnie dysponuje swoim wynagrodzeniem. Nie uzgadniają wydatków.

K. S. (1) nadal kupuje opał, opłaca prąd. Wydatki na dzieci ustala z nimi, a nie z żoną. Kupił komputer synowi, a córce tablet.

K. S. (2) kupuje dzieciom wyżywienie i czasami odzież. Płaci za wodę, odpady, Internet, telefon swój i dzieci. W grudniu 2018 r. kupiła gaz, gdyż nie gotuje obiadów dla męża – K. S. (1) żywi się sam.

/dowód:

przesłuchanie K. S. (1) - e-protokół z 28 grudnia 2018 r. 02 min. 25 sek. i nast.,

przesłuchanie K. S. (2) - e-protokół z 28 grudnia 2018 r. 34 min. 09 sek. i nast./

Sąd zważył, co następuje:

Przedstawiony stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o dowody z dokumentów znajdujących się w aktach sprawy, zeznań świadków: A. M., M. P., M. S. i C. S. oraz przesłuchania powoda K. S. (1) i pozwanej K. S. (2).

Sąd przyjął za wiarygodne dowody w postaci dokumentów złożonych przez strony do akt sprawy, albowiem nie było podstaw do ich podważenia. W szczególności żadna ze stron nie kwestionowała ich autentyczności ani prawdziwości treści w nich zawartych.

W ocenie Sądu zeznania złożone przez świadków przesłuchanych w sprawie, tj. A. M., M. P., M. S. i C. S., należało, co do zasady, uznać za wiarygodne. Były one bowiem wewnętrznie spójne, logiczne i rzeczowe. Nie pozostawały również w istotnej sprzeczności z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym w sprawie. Sąd miał jednak na uwadze, że każdy z zeznających w sprawie świadków był szczególnie związany z jedną ze stron procesu (A. M. i M. P. z pozwaną, a M. S. i C. S. z powodem), więc przy ocenie ich zeznań Sąd wziął pod uwagę ich subiektywny charakter oraz fakt, że okoliczności sprawy świadkowie znali z relacji tylko jednej ze stron, a więc postrzegali rzeczywistość z perspektywy tej strony i prezentowali jej punkt widzenia. Sąd nie miał jednak podstaw aby uznać, że świadkowie ci celowo i świadomie zeznawali nieprawdę.

Walor wiarygodności należało też przyznać twierdzeniom powoda. Były one logiczne, rzeczowe i spójne. Większość okoliczności faktycznych istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy znalazło potwierdzenie w zeznaniach świadków i dokumentach lub wyjaśniło się w toku przesłuchania stron.

Sąd, co do zasady, uznał za wiarygodne również zeznania pozwanej w zakresie okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy. Były one bowiem rzeczowe i spójne. Znalazły także potwierdzenie w stosownych dokumentach urzędowych i prywatnych. Sąd nie dał wiary zeznaniom pozwanej w tej części jej twierdzeń, gdzie przedstawiała, że jej zachowanie nie zagrażało poważnie dobru majątku wspólnego i rodziny, co winno skutkować orzeczeniem przymusowej rozdzielności majątkowej, albowiem nie znalazło to potwierdzenia w całokształcie zebranego materiału dowodowego.

Co do zasady okoliczności faktyczne istotne dla rozstrzygnięcia sprawy były bezsporne, a strony różniły się jedynie ich oceną.

Bezspornym jest, że strony zawarły związek małżeński dnia 12 października 2002 r. Nie ulega również wątpliwości, że między stronami od tego dnia istnieje wspólność ustawowa, ponieważ w myśl art. 31 §1 kro, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Strony dotąd nie ograniczyły jej ani nie wyłączyły w drodze umowy zawartej przed, czy w czasie trwania małżeństwa.

Powód K. S. (1) wniósł o ustanowienie rozdzielności majątkowej pomiędzy nim a pozwaną K. S. (2) z dniem 3 stycznia 2016 r.

Przedmiotowe powództwo znajduje podstawę w art. 52 § 1 kro, zgodnie z którym, z ważnych powodów każdy z małżonków może żądać ustanowienia przez sąd rozdzielności majątkowej. W myśl § 2 tego przepisu rozdzielność majątkowa powstaje z dniem oznaczonym w wyroku, który ją ustanawia. W wyjątkowych wypadkach sąd może ustanowić rozdzielność majątkową z dniem wcześniejszym niż dzień wytoczenia powództwa, w szczególności, jeżeli małżonkowie żyli w rozłączeniu.

Ustawodawca nie definiuje pojęcia „ważnych powodów”, pozostawiając kształtowanie jego rozumienia judykaturze i doktrynie. W piśmiennictwie podkreśla się, że ważne powody, dające podstawę do ustanowienia rozdzielności majątkowej, to wytworzenie się takiej sytuacji, która w konkretnych okolicznościach faktycznych powoduje, że dalsze trwanie wspólności majątkowej między małżonkami pociąga za sobą naruszenie lub poważne zagrożenie interesu majątkowego jednego z małżonków i z reguły także dobra rodziny. (J. St. Piątkowski: Stosunki majątkowe między małżonkami, Warszawa 1955, s.140, J. Winiarz: Małżeńskie stosunki majątkowe, s. 84, L. Stecki: Ustanie ustawowej wspólności małżeńskiej majątkowej, Poznań 1968, s.12, J. Ignatowicz: Prawo rodzinne, s.115).

Tytułem przykładu, jako „ważne powody” uzasadniające ustanowienie rozdzielności majątkowej można wskazać na trwonienie przez jednego małżonka wspólnego majątku (hulaszczy tryb życia, alkoholizm, rażąco niegospodarne postępowanie), zaciąganie długów, które mogą być egzekwowane z majątku wspólnego, nieprzyczynianie się do powiększenia majątku wspólnego przez uchylanie się od pracy itp., zatrzymanie majątku wspólnego dla siebie, niedopuszczanie drugiego współmałżonka do korzystania z niego [za J. St. Piątkowski, (w:) System prawa rodzinnego i opiekuńczego, Ossolineum 1985, s. 475].

Za ważny powód uzasadniający zniesienie wspólności majątkowej między małżonkami uważa się również wytworzenie przez jednego z nich takiej sytuacji, w której dalsze trwanie wspólności zagraża interesom drugiego małżonka i dobru rodziny, co ma miejsce zwłaszcza wówczas, gdy jeden z małżonków trwoni wspólny dorobek lub wykazuje zupełną niegospodarność (wyrok SN z 10.02.1997 r., I CKN 70/96).

Zarówno w doktrynie, jak i w orzecznictwie, za dopuszczalne uznanie za ważny powód zniesienia (także z datą wsteczną) wspólności majątkowej małżeńskiej przyjmuje się ponadto już sam fakt prowadzenia, a nawet samej możliwości prowadzenia egzekucji z majątku wspólnego, jeżeli przemawia za tym dobro rodziny lub dobro współmałżonka dłużnika, szczególnie wówczas, gdy małżonkowie od dłuższego czasu pozostają w faktycznej separacji (wyrok SN z 15.10.1998 r., I CRN 228/95).

Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 31.01.2003 r., IV CKN 1710/00, stwierdził, że dobro rodziny jest celem ustroju małżeńskiej wspólności majątkowej, bowiem ten ustrój zapewnia jej ustabilizowaną bazę materialną i najpełniej realizuje zasadę równych praw obojga małżonków w dziedzinie stosunków majątkowych, stanowiących materialną podstawę funkcjonowania rodziny. Nie znaczy to jednak, że ze względu na dobro rodziny ustrój ten powinien być utrzymywany bez względu na stan aktualnie istniejącej sytuacji majątkowej pomiędzy małżonkami. Separacja małżonków uniemożliwiająca im współdziałanie w zarządzie majątkiem wspólnym stwarza bowiem z reguły zagrożenie interesów majątkowych jednego lub nawet obojga małżonków. Podstawową zatem kwestią jest to, czy wiążąca strony wspólność majątkowa stanowi ustabilizowaną bazę materialną rodziny, a więc czy spełnia funkcję leżącą u podstaw jej powołania.

W ocenie Sądu w przedmiotowej sprawie zaistniały ważne powody, które skutkowały ustanowieniem rozdzielności majątkowej między stronami i to z datą wsteczną, to jest z dniem 3 stycznia 2016 r.

Bezspornym jest, że w dacie wskazanej przez powoda K. S. (1) pozwana zaciągała liczne pożyczki bez wiedzy i zgody swojego małżonka. Naruszyła zatem nie tylko zasady lojalności małżeńskiej, ale znacznie zagroziła bezpieczeństwu finansowemu rodziny. Jej działania zagroziły interesom drugiego małżonka i dobru rodziny, albowiem zaciągane przez nią długi mogły być, przy podjęciu dalszych kroków prawnych przez wierzycieli, egzekwowane z majątku wspólnego.

Sąd w przedmiotowym postępowaniu nie ustalał, na jaki cel pozwana te pożyczki zaciągała, gdyż nie ma to znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy. Istotne jest bowiem, że samodzielnie podejmowała decyzje o zawieraniu licznych umów pożyczki i to na bardzo niekorzystnych warunkach. Były one bowiem zaciągane w parabankach z bardzo wysokim oprocentowaniem, gdzie kwota do spłaty znacznie przekraczała kwotę otrzymanej pożyczki. RRSO często wynosiło ponad 100%. Były to pożyczki bardzo liczne i zaciągane na bardzo niekorzystnych warunkach, przez co w sposób znaczący zagrażały dobru rodziny. W tym zakresie pozwana wykazała się zupełną niegospodarnością i brakiem rozsądku w sprawach finansowych. Konieczność poniesienia tak znacznych kosztów dodatkowych w ramach zaciągniętych pożyczek można uznać za trwonienie dochodów rodziny.

Pozwana samodzielnie decydowała również, w jaki sposób pożyczone pieniądze wydatkowała. Należy więc uznać, że w dniu 4 stycznia 2016 r. w żadnym zakresie nie współdziałała już z powodem w sprawach finansowych i zarządzie majątkiem wspólnym.

K. S. (2) swoimi nierozsądnymi i samodzielnymi decyzjami zdecydowanie nadużyła zaufania męża w zakresie spraw finansowych.

Wobec powyższego Sąd uznał, że działania pozwanej w sposób znaczący zagrażały bezpieczeństwu finansowemu rodziny, ponadto naruszały zasadę lojalności małżeńskiej w sprawach majątkowych, są zatem ważnymi powodami, dla których tę rozdzielność należy ustanowić.

Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 52 § 2 kro, Sąd orzekł jak w punkcie I sentencji wyroku.

O kosztach procesu Sąd orzekł w punkcie II sentencji wyroku na podstawie art. 98 § 1 kpc, zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu. Powództwo wytoczone przez powoda Sąd uznał w całości za uzasadnione. Pozwana, która przegrała sprawę w całości, zobowiązana jest więc zwrócić powodowi poniesione przez niego koszty niezbędne do celowego dochodzenia jego praw. Na koszty procesu należne powodowi od pozwanej w łącznej kwocie 937 zł złożyły się: opłata sądowa od pozwu w kwocie 200 zł, opłata od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł oraz wynagrodzenie pełnomocnika będącego adwokatem w wysokości 720 zł – na podstawie § 4 ust. 1 pkt 7 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie.

Sąd nie znalazł podstaw do nieobciążania pozwanej kosztami procesu należnymi stronie przeciwnej, albowiem przed sprawą miała ona możliwość zawarcia umowy notarialnej o ustanowieniu rozdzielność majątkową, na co nie wyraziła zgody. Również Sąd w czasie procesu odroczył termin rozprawy celem porozumienia między stronami w tym zakresie. Pozwana nie skorzystała możliwości polubownego zakończenia sprawy, w dalszym ciągu trwała przy swoim stanowisku, przez co przegrała sprawę w całości.

W punkcie III sentencji wyroku Sąd orzekł o wynagrodzeniu dla pełnomocnika z urzędu ustanowionego dla pozwanej, mając na uwadze § 2 pkt 1 w zw. z § 4 ust. 1 i 3 w zw. z § 10 ust. 1 pkt 7 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu.