Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Toruniu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 lutego 2019 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu III Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie:

Przewodniczący SSR Marek Szcześniak

Protokolant sekr.sądowy Karol Kotoński

Po rozpoznaniu w dniu 23 stycznia 2019 r. w Toruniu.

przy udziale -

sprawy z powództwa M. K.

przeciwko mał. Z. K. (1) działającej przez matkę S. B.

o obniżenie alimentów

I.  powództwo oddala,

II.  nie obciąża M. K. obowiązkiem zwrotu kosztów procesu na rzecz mał. Z. K. (1),

III.  kosztami sądowymi obciąża Skarb Państwa – Sąd Rejonowy w Toruniu.

III RC 572/18

UZASADNIENIE

M. K. w dniu 25 lipca 2018r. wniósł pozew przeciwko małoletniej Z. K. (1), działającej przez matkę S. B., domagając się obniżenia alimentów z kwoty 400 zł miesięcznie do kwoty po 200 zł miesięcznie, płatnych z góry do dnia 10-go każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności, wskazując m.in., iż jego sytuacja pogorszyła się od czasu zakończenia poprzedniej sprawy o alimenty w 2015r., bo w (...). urodziła się jego druga córka P. K. (pochodząca ze związku z jego obecną partnerką życiową J. B.). M. K. spędza czas z mał. Z. i wówczas dokonuje zakupów na jej potrzeby, natomiast obowiązek alimentacyjny wobec mał. Z. spoczywa również na matce małoletniej S. B., która w większym stopniu niż dotychczas powinna współfinansować wydatki na utrzymanie córki. Złożono ponadto wniosek o zasądzenie zwrotu kosztów procesu według norm przepisanych. (k.3-23,27-28)

S. B. działając w imieniu pozwanej małoletniej Z. K. (1) wniosła o oddalenie powództwa podnosząc m.in., iż fakt urodzenia kolejnego dziecka może stanowić podstawę do obniżenia alimentów ale nie następuje to automatycznie – jeśli sytuacja materialna dziecka i jego rodziców nie uzasadnia obniżki alimentów, to wysokość świadczenia alimentacyjnego nie powinna zostać zmieniona. Natomiast ocena sytuacji mał. Z. i jej rodziców prowadzi do wniosku, że nie ma podstaw do obniżenia kwoty alimentów. Od czasu zakończenia poprzedniej sprawy o alimenty zwiększeniu uległy bowiem wydatki na utrzymanie dziecka, a dochody uzyskiwane przez ojca małoletniej pozwalają na dalsze płacenie dotychczasowej kwoty alimentów. Złożono ponadto wniosek o zasądzenie zwrotu kosztów procesu według norm przepisanych. (k.45-88)

S ą d u s t a l i ł c o n a s t ę p u j e

Na mocy ugody z dnia 12.12.2015r., zawartej w sprawie III RC 308/15 Sądu Rejonowego w Toruniu, M. K. zobowiązał się płacić po 400 zł miesięcznie alimentów dla mał. Z. K. (1), płatne z góry do dnia 10-go każdego miesiąca, do rąk matki małoletniej S. B. (która wówczas nosiła nazwisko (...)) z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności.

Wówczas mał. Z. K. (1), ur. (...), mieszkała razem z matką. Matka małoletniej była osobą bezrobotną, nie otrzymywała żadnych dochodów. M. K. od grudnia 2014r. nie zamieszkiwał z córką i jej matką. Zarabiał wtedy ok. (...) zł netto miesięcznie.

(dowód: akta sprawy III RC 308/15 SR w Toruniu k.2-7,15-18,

- zeznania M. K. k. 118 verte)

Obecnie mał. Z. K. (1) nadal mieszka razem z matką.

W sierpniu 2018r. matka małoletniej zawarła związek małżeński z M. B..

S. B. mieszka z mężem i mał. Z. K. (1) w T. przy ul. (...), w mieszkaniu które wraz z mężem wzięła w najem. Opłaty mieszkaniowe wynoszą: czynsz najmu 850 zł miesięcznie, czynsz do SM (...) ok. 430 zł miesięcznie, za prąd ok. 100 zł miesięcznie i za telewizję kablową ok. 100 zł miesięcznie, tj. łącznie ok. 1.480 zł miesięcznie.

Prowadzony jest wspólny budżet domowy dla wszystkich domowników.

Matka małoletniej pracuje na 1/4 etatu i w 2018r. zarabiała(...)zł brutto miesięcznie, tj. ok. (...) zł netto miesięcznie.

Nie ma innych dzieci, nie otrzymuje zasiłku rodzinnego dla córki ani świadczenia wychowawczego z programu (...)gdyż przekracza kryterium dochodowe.

M. B. pracuje i zarabia ok. (...) zł netto miesięcznie.

S. B. nie jest właścicielką nieruchomości, posiada samochód marki T. (...) o poj. 1.000cm ^{(( 3))}, rok produkcji (...), zakupiony w lipcu 2018r. za kwotę (...).

Małoletnia Z. K. (1) nie ma majątku.

S. B. ocenia że od czasu poprzedniej sprawy o alimenty wydatki dla córki wzrosły, gdyż córka jest starsza.

Matka małoletniej szacuje, że na utrzymanie małoletniej wydaje obecnie: na wyżywienie ok. 400 zł miesięcznie, na odzież ok. 150-200 zł miesięcznie, za przedszkole ok. 150 zł miesięcznie, za zajęcia taneczne w przedszkolu 40 zł miesięcznie, na leki ok. 100 zł miesięcznie, a na zakup zabawek i materiałów edukacyjnych ok. 150-200 zł miesięcznie.

Alimenty dla mał. Z. K. (1) jej ojciec płaci dobrowolnie po 400 zł miesięcznie, ostatnio za styczeń 2019r.

(okoliczności bezsporne k.45-48)

(dowód: rachunki k.49-67

- umowa o zajęcia przedszkolne k.68

- dokumentacja medyczna k.69-75

- umowa o pracę k.76

- umowa najmu z załącznikiem i aneksem k.77-81

- wypisy aktów notarialnych k.82-83,84-85

- umowa sprzedaży samochodu k.87

- decyzje o rejestracji samochodu k.86,88

- zeznania świadka M. B. k.116-117

- zeznania S. B. k.118-119)

Obecnie M. K. mieszka w miejscowości (...) A, wraz z J. B. (jego obecną partnerką życiową) oraz ich córką mał. P. K. która urodziła się w dniu (...).

Zajmują jeden pokój w domu rodzinnym J. B., a w którym to domu mieszkają też jej rodzice i dorosłe rodzeństwo.

M. K. wprowadził się do domu jego partnerki życiowej w styczniu 2017r. i od tamtego czasu jej rodzice nie pobierają od nich opłat mieszkaniowych.

Prowadzi on wspólny budżet domowy z J. B. i ich córką mał. P. K..

Ojciec małoletniej pracuje jako kierowca i zarabia pensję (...), która w 2018r. wynosiła ok. (...) zł netto miesięcznie, a w 2019r. wynosi ok. (...) zł netto miesięcznie. Posiada prawo jazdy kategorii B, ma zawód mechanika pojazdów samochodowych.

Rodzice mał. P. pobierają (...) zł miesięcznie dla córki świadczenia wychowawczego z programu (...)a J. B. pobiera (...)zł miesięcznie tytułem świadczenia rodzicielskiego (tzw. becikowego) w związku z urodzeniem dziecka przez okres 1 roku od urodzenia córki.

M. K. nie jest właścicielem nieruchomości, posiada samochód marki B. (...) o poj. 2.000cm ^{(( 3))}, rok produkcji (...), a którego wartość rynkową ocenia na kwotę ok. (...). Obowiązkowe ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej OC posiadacza auta oraz obowiązkowe badania techniczne samochodu wynoszą łącznie ok. 1.100 zł rocznie. Ojciec małoletniej korzysta z auta na dojazdy do pracy, oraz na spotkania z mał. Z. które odbywają się w każdą niedzielę w godz. 10-16. Na zakup paliwa do samochodu ocenia, że wydaje ok. 500-600 zł miesięcznie.

Ojciec małoletniej szacuje, że na wydatki dla siebie, swojej partnerki życiowej i ich córki P. wydaje łącznie ok. 500 zł miesięcznie z tytułu zakupu żywności, środków czystości oraz higieny osobistej. Na zakup pampersów i chusteczek nawilżających dla mał. P. wydaje ok. 250 zł miesięcznie, a na zakup witamin dla mał. P. i jej matki wydaje ok. 100 zł miesięcznie. Opłata za jego telefon komórkowy wynosi ok. 50 zł miesięcznie.

Ze wspólnych dochodów M. K. i J. B., po zapłaceniu wszystkich wydatków w tym alimentów dla mał. Z., pozostaje ok. 100 zł miesięcznie. Te pieniądze M. K. wydaje na wydatki dla mał. Z. (w postaci napojów i słodyczy) w czasie jego spotkań z córką.

(okoliczności bezsporne k.3-11,20-22,27-28,94-98,105-106,116)

(dowód: zaświadczenie o zarobkach k.14,15,36

- rachunki k.16-19,99-100,107-115

- zaświadczenie lekarskie k.104

- zeznania M. K. k.117-118)

S ą d z w a ż y ł c o n a s t ę p u j e

Powyższy stan faktyczny ustalono na podstawie zeznań świadka oraz rodziców małoletniej, które uznano za wiarygodne gdyż dotyczyły faktów znanych tym osobom bezpośrednio, były spójne i logiczne, oraz znalazły potwierdzenie w stosownych dokumentach urzędowych i prywatnych, których domniemanie autentyczności wynikające z art. 245 kodeksu postępowania cywilnego – a w odniesieniu do dokumentów urzędowych również zgodności z prawdą tego co zostało w nich zaświadczone wynikające z art. 244 kpc – nie zostały podważone.

Zgodnie z art. 230 kpc uznano za bezsporne okoliczności faktyczne zawarte pozwie i innych pismach procesowych, oraz przytoczone w ramach informacyjnego wysłuchania, którym strona przeciwna nie zaprzeczyła, gdyż nie budziły wątpliwości co do zgodności z prawdziwym stanem rzeczy i znalazły potwierdzenie w pozostałym materiale procesowym zgromadzonym w sprawie.

W myśl art. 138 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego prawomocne orzeczenie w przedmiocie alimentów może zostać zmienione w razie istotnej zmiany stosunków, przez którą rozumieć należy zmianę przesłanek wymienionych w art. 133 § 1 oraz art. 135 kro określających wysokość alimentów.

Zgodnie z powołanymi przepisami kwota alimentów należnych dziecku, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie a nie posiada majątku przynoszącego dochód, zależy od usprawiedliwionych potrzeb dziecka oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości każdego z jego rodziców, albowiem obowiązek alimentacyjny spoczywa w odpowiednich częściach na obojgu rodzicach, stosownie do ich aktualnych możliwości finansowych.

Oznacza to, że również ojciec małoletniej Z. powinien ponosić odpowiednią część wszystkich wydatków związanych z utrzymaniem jego starszej córki w postaci: zakupu wyżywienia, ubioru, leków, części opłat eksploatacyjnych za mieszkanie którym przebywa, oraz innych wydatków niezbędnych do jej prawidłowego rozwoju i wychowania.

Stosownie do poglądu Sądu Najwyższego wyrażonego w uchwale z dnia 9.11.1994r., sygn. akt III CZP 138/94, podstawą obliczenia wysokości alimentów jest dochód netto (a nie brutto) zobowiązanego (OSNC Nr 3 z 1995r., poz. 43, glosy aprobujące: Tadeusz Smyczyński OSP Nr 9 z 1995r., poz. 194, oraz Zdzisław Krzemiński „Monitor Prawniczy” Nr 4 z 1995r., str.113).

W wyroku Sądu Najwyższego z dnia 14.05.2002r., sygn. akt V CKN 1032/00 (niepublikowanym, zawartym w bazie orzeczeń Systemu Informacji Prawnej LEX pod numerem 55514) stwierdzono, że sam fakt urodzenia się kolejnego dziecka nie pociąga za sobą automatycznie ustania obowiązku alimentacyjnego w stosunku do pozostałych dzieci, może natomiast wpłynąć na rozmiar istniejącego obowiązku (wysokość rat alimentacyjnych).

Analiza materiału procesowego zebranego w niniejszej sprawie prowadzi do wniosku, że nie istnieją podstawy do obniżenia wysokości alimentów należnych małoletniej Z. od jej ojca.

Obecnie zarobki ojca małoletniej znajdują się na takim poziomie jak w 2015r. w czasie poprzedniej sprawy o alimenty. Od 2019r. ojciec małoletniej zarabia ok. (...) zł netto miesięcznie, a w 2015r. zarabiał ok. (...) zł miesięcznie.

Po drugie – jak wynika z zeznań ojca małoletniej złożonych na rozprawie w dniu 23.01.2019r. (k.118) – po dokonaniu wszystkich wydatków na potrzeby 3 domowników (ze wspólnego budżetu domowego) w tym na zapłatę alimentów po 400 zł miesięcznie dla mał. Z., to pozostaje w domowym budżecie kwota ok. 100 zł miesięcznie (a którą ojciec małoletniej przeznacza na wydatki dla Z. w czasie jego spotkań z córką).

Powyższe oznacza, że płacenie po 400 zł miesięcznie alimentów dla mał. Z. znajduje się w zakresie możliwości zarobkowych ojca małoletniej, pomimo że od 2018r. posiada on na utrzymaniu drugą córkę (tj. mał. P. K.).

Należy dodać, że wydatki na utrzymanie mał. Z. wzrosły od czasu zakończenia poprzedniej sprawy o alimenty w 2015r., co wiąże się z jej starszym wiekiem – obecnie mał. Z. liczy ok. 4 i pół roku.

W rezultacie sam fakt urodzenia się drugiej córki (tj. mał. P. K.) nie daje podstawy do obniżenia alimentów należnych starszej córce Z. K. (1).

Z tych względów na podstawie art. 138 kro oddalono powództwo jako niezasadne, orzekając jak w punkcie I sentencji.

W doktrynie prawa procesowego wyjaśniono, że „formuła sentencji wyroku o oddaleniu powództwa zawiera w sobie także oddalenie wniosku powoda o zwrot kosztów procesu”. (Antoni Górski i Lech Walentynowicz „Koszty sądowe w sprawach cywilnych. Ustawa i orzekanie. Komentarz praktyczny”, Warszawa 2007, str. 180)

Kosztami procesu należnymi stronie pozwanej nie obciążono powoda w trybie art. 102 kpc, o czym rozstrzygnięto w punkcie II sentencji.

O kosztach sądowych orzeczono na mocy art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28.07.2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (jt. Dz.U. z 2018r., poz. 300 ze zm.) w związku z art. 102 kpc, rozstrzygając jak w punkcie III sentencji.