Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Toruniu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 maja 2023 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu III Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie:

Przewodniczący Sędzia Kinga Miotk-Załuska

Protokolant st. sekr. Sądowy Grażyna Łukasiak

po rozpoznaniu w dniu 24 kwietnia 2023 r. w Toruniu

sprawy z powództwa:

mał. H. K. działającej przez matkę A. K. oraz A. K.

przeciwko:

M. B.

o alimenty

I.  zasądza od pozwanego M. B. na rzecz mał. powódki H. K. ur. (...) w T. alimenty w kwocie po 500 /pięćset/ złotych miesięcznie płatne do rąk matki dziecka A. K., poczynając od dnia 3 sierpnia 2022 r., do dnia 15-ego każdego miesiąca z góry, z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat,

II.  zasądza od pozwanego na rzecz powódki A. K. kwotę 5300,- /piec tysięcy trzysta złotych/ tytułem zwrotu połowy kosztów zakupu wyprawki dla mał. H. K.;

III.  zasądza od pozwanego na rzecz powódki A. K. kwotę 6000,- /sześć tysięcy/ złotych tytułem kosztów trzymiesięcznego utrzymania matki małoletniej w okresie ciąży i porodu, którą rozkłada na 30 /trzydzieści/ równych rat, każda rata w kwocie po 200,- /dwieście/ złotych, płatnych razem z alimentami, poczynając od 15 maja 2023 roku;

IV.  oddala powództwo w pozostałej części,

V.  nie obciąża mał. powódki kosztami sądowymi w części oddalonego powództwa,

VI.  znosi między stronami koszty procesu,

VII.  wyrokowi w pkt I. nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt III RC 569/22

UZASADNIENIE

A. K., działając w imieniu własnym i małoletniej córki H. K., złożyła w dniu 3 sierpnia 2022 r. pozew o zasądzenie od M. B. alimentów w kwocie po 2000 zł miesięcznie na rzecz małoletniej H., płatnych z góry do rąk matki małoletniej powódki, do 15-tego dnia każdego miesiąca, poczynając od dnia wniesienia pozwu, z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w przypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat oraz o zasądzenie od pozwanego na rzecz powódki A. K. kwoty po 2.000 zł miesięcznie tytułem kosztów trzymiesięcznego utrzymania w okresie porodu oraz kwoty 6.000 zł tytułem kosztów związanych z ciążą i porodem.

W uzasadnieniu wskazano, że małoletnia powódka urodziła się (...) i jest dzieckiem A. K. i M. B.. Rodzice małoletniej przez kilka miesięcy tworzyli nieformalny związek, lecz nie prowadziły wspólnego gospodarstwa domowego – rozstali się we wrześniu 2021 r., kiedy powódka była w 6 miesiącu ciąży. Od tego czasu pozwany nie interesował się powódką ani ich dzieckiem, jedynie po urodzeniu dziecka spotkał się z A. K. żeby poinformować ją, że nie może liczyć na jego wsparcie finansowe.

Matka małoletniej wskazała, że na utrzymanie dziecka składają się: żywność – 80 zł, pieluchy – 195 zł, odzież – 200 zł, kosmetyki – 100 zł, opiekunka – 2.100 zł, fizjoterapia – 120 zł, leki i suplementy – 50 zł, akcesoria – 100 zł, zabawki – 100 zł. Małoletnia z powodu wzmożonego (...) uczęszcza co 3-4 tygodnie na fizjoterapię. Od urodzenia małoletnia przyjmuje probiotyk (...) oraz witaminę (...). Małoletnia korzysta także z wizyt lekarskich, w tym specjalistycznych oraz badań, miała wykonane usg stawów biodrowych – raz w ramach (...), a raz prywatnie za 150 zł.

Na koszty utrzymania mieszkania zajmowanego przez A. K. wraz z małoletnią H. K. składają się: rata kredytu – 1.057,25 zł, czynsz i woda – 723,15 zł, prąd – 130 zł.

A. K. prowadzi (...) (...) W., natomiast pozwany prowadzi własną działalność gospodarczą polegającą m.in. na (...)

Powódka wskazała, że na koszty z okresu ciąży i porodu składały się: wizyty lekarskie – 1.720 zł, suplementy diety – 250 zł, badania laboratoryjne – 250 zł, trzy koszule do karmienia – 100 zł, cztery biustonosze do karmienia – 400 zł, majtki poporodowe – 212,25 zł, wkładki i podkłady – 120 zł, kosmetyki ciążowe – 150 zł, wózek i fotelik – 2.800 zł, łóżeczko (...) – 1.000 zł, pościel – 851 zł, poduszka do karmienia – 125,99 zł, torba do wózka – 448 zł, ręczniki – 50 zł, ubranka – 1.000 zł, butelki i smoczki – 400 zł, kosmetyki dla noworodka – 100 zł, pieluszki tetrowe – 150 zł, mleko modyfikowane – 40 zł, suszarka do butelek – 34 zł, zabawki – 399 zł. Łącznie wydatki A. K. z okresu ciąży i porodu wyniosły ok. 10.600,24 zł.

W odpowiedzi na pozew M. B. uznał powództwo o zasądzenie renty alimentacyjnej na rzecz małoletniej H. K. do kwoty 300 zł miesięcznie. W pozostałej części wnosił o oddalenie powództwa.

W uzasadnieniu pozwany wskazał m.in., że prowadzi własną działalność gospodarczą – (...), w ramach której wykonuje zlecenia na terenie całej Polski. M. B. pozostaje w związku małżeńskim i ma na swoim utrzymaniu troje dzieci. Pozwany podkreślił, że A. K. dała mu do zrozumienia, że jego obecność w życiu dziecka jest niepożądana, małoletniej niczego nie zabraknie, matka samodzielnie utrzyma córkę, a oprócz uznania dziecka pozwany nie zostanie zobligowany do dalszych działań. Po rozstaniu stron, A. K. zabroniła pozwanego interesowania się jej losem i losem ich dziecka, jako prężnie działająca przedsiębiorczyni nie życzyła sobie także pomocy finansowej od pozwanego. M. B. wskazał, że żadne z jego dzieci nie korzystały z opiekunki, gdyż nie było go na to stać i nadal go na to nie stać, a małoletnia H. K. jest w wieku umożliwiającym jej korzystanie z opieki w ramach publicznego żłobka, za który miesięczna opłata wynosi ok. 300 zł.

W 2021 r. działalność prowadzona przez pozwanego wygenerowała stratę w granicach 70.000 zł, a wstępne wyniki finansowe za trzy kwartały 2022 r. również prognozują stratę.

Podczas rozprawy w dniu 24 kwietnia 2023 r. strony podtrzymały swoje stanowiska.

S ą d u s t a l i ł c o n a s t ę p u j e

Małoletnia H. K. urodziła się (...) jest dzieckiem pochodzącym z nieformalnego związku (...).

/dowód: skrócony opis aktu urodzenia – k. 9/

Małoletnia H. K. w styczniu br. skończyła roczek. Jej matka w opiece nad córką korzysta z pomocy opiekunki, której za 5 godzin pracy płaci 2.181 zł brutto miesięcznie, jednak często zdarzają się nadgodziny. Ze względu na swój charakter pracy, A. K. nie chce zapisać małoletniej H. do żłobka w obawie przed chorobami i koniecznością brania wówczas wolnego od pracy.

Na wyżywienie małoletniej jej matka przeznacza 400 zł miesięcznie, na pieluchy ok. 200 zł miesięcznie, na zabawki 100 zł miesięcznie, na odzież 300 zł, na kosmetyki 100 zł, na leki i suplementy (w tym probiotyk (...)oraz (...)) 50 zł, na akcesoria (butelki, smoczki) 100 zł miesięcznie.

U małoletniej H. K. rozpoznano nadwrażliwość układu nerwowego z zaburzeniami integracji sensorycznej z prezentowaniem wzmożonego napięcia mięśniowego po przebytym (...), w związku z czym zalecono aby małoletnia wykonała profilaktyczne usg głowy, zakaz szczepień ochronnych do odwołania, dalszą rehabilitację ruchową i terapię sensoryczną, kontrolę neurologiczną po skończeniu roku życia.

Małoletnia systematycznie co 3-4 tygodnie uczęszcza na fizjoterapię, której koszt wynosi 150 zł za zajęcia.

A. K. ma (...)lat. Na jej koszty z okresu ciąży i porodu składały się: wizyty lekarskie – 1720 zł, suplementy diety – 250 zł, badania laboratoryjne – 250 zł, trzy koszule do karmienia – 100 zł, cztery biustonosze do karmienia – 400 zł, majtki poporodowe – 212,25 zł, wkładki i podkłady – 120 zł, kosmetyki ciążowe – 150 zł, wózek i fotelik – 2800 zł, łóżeczko (...)– 1000 zł, pościel – 851 zł, poduszka do karmienia – 125,99 zł, torba do wózka – 448 zł, ręczniki – 50 zł, ubranka – 1000 zł, butelki i smoczki – 400 zł, kosmetyki dla noworodka – 100 zł, pieluszki tetrowe – 150 zł, mleko modyfikowane – 40 zł, suszarka do butelek – 34 zł, zabawki – 399 zł. Łącznie wydatki A. K. z okresu ciąży i porodu wyniosły ok. 10.600,24 zł.

Przez cały okres ciąży powódka pracowała, utrzymywała się samodzielnie.

A. K. mieszka wraz z małoletnią H. K. w mieszkaniu stanowiącym jej własność. Na koszty utrzymania mieszkania składają się: rata kredytu – ok. 1.060 zł miesięcznie, czynsz i woda – ok. 780 zł miesięcznie, prąd ok. 150 zł miesięcznie.

Powódka prowadzi własną działalność gospodarczą – (...). Jej zarobki wynoszą ok. 15.000 zł netto miesięcznie.

Od maja 2022 r. do października 2022 r. powódka osiągnęła łączny przychód w wysokości 238.035,90 zł. Jej łączne wydatki w tym okresie wyniosły 69.363,45 zł. Wyliczone zaliczki na podatek dochodowy w 2022 r. wyniosły w maju – 6012 zł, w czerwcu – 4771 zł, w lipcu – 3585 zł, w sierpniu 5804 zł, we wrześniu 7505 zł, w październiku 3356 zł.

A. K. nie posiada innych dzieci na swoim utrzymaniu.

/dowód:

rachunki, potwierdzenia przelewów i faktury – k. 10-33v, 36-39v, 46-62, 103-137,

harmonogram spłaty kredytu – k. 40-45,

zestawienie obrotów – k. 99,

oświadczenie o zaliczkach na podatek dochodowy – k. 100,

dokumentacja medyczna – k. 102,

przesłuchanie A. K. – k. 169a-170/

Pozwany M. B. ma(...) i prowadzi własną działalność gospodarczą – (...). Jego zarobki wynoszą ok. 2.500 zł miesięcznie, głównie z prac dorywczych.

W styczniu 2022 r. pozwany osiągnął dochód w wysokości 7.517,73 zł, w lutym 2022 r. stratę – 861,54 zł, w marcu 2022 r. dochód - 488,46 zł, w kwietniu 2022 r. stratę – 2.665,97 zł, w maju 2022 r. stratę – 7.437,31 zł, w czerwcu 2022 r. dochód – 3.155,41 zł, w lipcu 2022 r. stratę -28.271,10 zł, w sierpniu 2022 r. stratę - 1.077,93 zł, we wrześniu 2022 r. stratę - 334,62 zł, w październiku 2022 r. stratę - 3.015,51 zł, w listopadzie 2022 r. stratę - 25.226,56 zł, w grudniu stratę - 6.014,08 zł.

W styczniu 2023 r. pozwany osiągnął dochód w wysokości 11.601,31 zł, a w lutym 2023 r. dochód w wysokości 2.695,56 zł.

Przeciwko M. B. został wydany nakaz zapłaty w dniu (...) (...) Sądu Rejonowego (...)na mocy którego nakazano M. B. w ciągu dwóch tygodni od doręczenia nakazu zapłaty, zapłacić (...) Bank (...) A.A. z siedzibą w K. kwotę łączną 31.059,61 zł, w tym kwotę 30.144,52 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 15 lipca 2020 r. do dnia zapłaty kwotę 184,07 zł i kwotę 731,02 zł oraz kwotę 2789 zł tytułem zwrotu kosztów procesu z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się nakazu zapłaty do dnia zapłaty. Toczy się przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne prowadzone przez komornika sądowego – należność główna wynosi 30.973,50 zł, odsetki do dnia 5 stycznia 2021 r. – 388,18 zł, koszty zastępstwa w egzekucji 900 zł, opłata egzekucyjna 3136,20 zł, wydatki gotówkowe 6,05 zł.

Dodatkowo pozwany posiada zadłużenie w (...)z 2020 r. i 2021 r. w wysokości ok. 40.000 zł.

Pozwany pozostaje w związku małżeńskim, na swoim utrzymaniu oprócz małoletniej powódki ma także troje dzieci w wieku(...). Żona pozwanego pracuje jako (...) i z tego tytułu osiąga wynagrodzenie w wysokości ok. 3.200 zł miesięcznie. Najstarsza córka pozwanego kontynuuje edukację na studiach w B. na kierunku (...). Najmłodsza córka pozwanego miała problem z (...)i wymagała operacji, której koszt wyniósł 5.000 zł – pozwany pożyczył wówczas pieniądze od swojej matki.

Jest współwłaścicielem domu zakupionego na kredyt. Kredyt został zaciągnięty ok. 8 lat temu, na 25 lat w wysokości 270 tysięcy złotych, miesięczna rata kredytu wynosi ok. 2.050 zł. Dom posiada powierzchnię 117 m ², a koszty jego utrzymania wynoszą ok. 2.500 zł miesięcznie – dom jest ogrzewany gazem, którego koszt zimą wynosi 1.000 zł, natomiast latem 500 zł, prąd – 250 zł miesięcznie, woda – ok. 500 zł co dwa miesiące. Dodatkowo dochodzą koszty mediów – telefonu, internetu.

Pozwany posiada samochód F. (...) – samochód dostawczy, rok produkcji 2015 lub 2018. Żona pozwanego posiada samochód F. (...), rok produkcji 2001. M. B. posiada także maszyny i urządzenia do produkcji (...), które częściowo są jego, a częściowo jego wspólnika. Łączny koszt maszyn i urządzeń wynosi ok. 20 tysięcy złotych. Wspólnicy wynajmują warsztat.

Pozwany wraz ze swoją żoną uczęszczają na terapię małżeńską, której koszt wynosi 1.000 zł miesięcznie.

/dowód:

wydruk z (...) k. 34-35,

wyciągi z rachunku bankowego – k. 78-81, 164-167,

zeznanie PIT-36 za 2019 r. – k. 82-90,

zestawienie obrotów – k. 91, 168-169,

informacja o egzekucji komorniczej – k. 157-163v,

przesłuchanie M. B. – k. 170-171/

S ą d z w a ż y ł c o n a s t ę p u j e

Przedstawiony stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o dowody z dokumentów znajdujących się w aktach sprawy oraz przesłuchania powódki A. K. i pozwanego M. B..

Sąd przyjął za wiarygodne dowody w postaci dokumentów złożonych przez strony do akt sprawy, albowiem nie było podstaw do ich podważenia. Żadna ze stron nie kwestionowała ich autentyczności.

Zgodnie z art. 230 kpc uznano za bezsporne okoliczności faktyczne zawarte w pozwie, pismach procesowych złożonych w sprawie, którym strona przeciwna nie zaprzeczyła, gdyż nie budziły wątpliwości co do zgodności z prawdziwym stanem rzeczy i znalazły, w odpowiednim zakresie, potwierdzenie w pozostałym materialne procesowym.

Sąd co do zasady uznał za wiarygodne przesłuchanie powódki oraz pozwanego w zakresie okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy. Były one bowiem rzeczowe, dokładne i logiczne. Sąd miał jednak na uwadze, że oceniali oni sytuację w sposób subiektywny i starali się przedstawić ją w sposób jak najbardziej korzystny w kontekście toczącego się procesu.

W sprawie ustalono, że pozwany jest ojcem małoletniej powódki (okoliczność bezsporna). Jego ustawowym obowiązkiem jest zatem współuczestniczenie w kosztach utrzymania córki, jeżeli nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie.

Matka małoletniej powódki wniosła o zasądzenie kwoty po 2.000 zł miesięcznie tytułem alimentów na rzecz córki. Pozwany uznał żądanie pozwu w tej części do kwoty po 300 zł miesięcznie.

Przepis art. 128 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego stanowi, że obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania (obowiązek alimentacyjny) obciąża krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo.

W myśl art. 133 § 1 kro rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.

W treści art. 135 kro uregulowano, że zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie albo wobec osoby niepełnosprawnej może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub o wychowanie uprawnionego; w takim wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego.

Zgodnie z w/w przepisami kwota alimentów należnych dziecku, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, a nie posiada majątku przynoszącego dochód, zależy od usprawiedliwionych potrzeb dziecka oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości każdego z jego rodziców, albowiem obowiązek alimentacyjny spoczywa w odpowiednich częściach na obojgu rodzicach, stosownie do ich aktualnych możliwości finansowych.

Oznacza to, że pozwany powinien ponosić odpowiednią część wszystkich wydatków związanych z utrzymaniem małoletniej córki w postaci: zakupu wyżywienia, ubioru, wydatków dotyczących stanu zdrowia, części opłat eksploatacyjnych za mieszkanie w którym przebywa, oraz innych wydatków niezbędnych do jej prawidłowego rozwoju i wychowania.

Stosownie do stanowiska Sądu Najwyższego wyrażonego w uchwale z dnia 9 listopada 1994r., sygn. akt IIICZP 138/94, podstawę obliczenia wysokości alimentów stanowi dochód netto (a nie brutto) zobowiązanego (OSNC z 1995r. Nr 3, poz.43, glosy aprobujące: T. S. OSP z 1995r., Nr 9, poz. 194, oraz Z. K. „(...)z 1995r., Nr 4, str. 113).

W niniejszej sprawie, w ocenie Sądu, analiza zgromadzonego materiału procesowego wskazuje, że powództwo matki małoletniej powódki zasługiwało na częściowe uwzględnienie, tj. po 500 zł miesięcznie.

Sąd wziął pod uwagę, iż małoletnia H. w styczniu br. skończyła roczek, a zakres jej usprawiedliwionych potrzeb wyznaczony jest jej wiekiem. Do łożenia na jej utrzymanie zobowiązani są zarówno matka, jak i ojciec. Podana przez matkę kwota kosztów utrzymania małoletniej zdaniem Sądu jest nieco zawyżona, choćby w zakresie wliczania do kosztów utrzymania małoletniej spłaty rat kredytu a także kosztów opiekunki. Zrozumiałym dla Sądu jest fakt, że przy tak wyczerpującej i trudnej pracy matka musi być dyspozycyjna i nie może sobie pozwolić na wzięcie wolnego w pracy, jednak nie sposób obciążać tym faktem pozwanego.

W niniejszej sprawie Sąd ustalił, że pozwany M. B. oprócz małoletniej powódki ma na swoim utrzymaniu jeszcze troje dzieci. Pozwany M. B. prowadzi własną działalność gospodarczą –(...), która w 2022 r. przynosiła gównie straty. Pozwany utrzymuje się obecnie głównie z prac dorywczych, za które otrzymuje wynagrodzenie w wysokości ok. 2.500 zł miesięcznie. Żona pozwanego pracuje jako (...) i z tego tytułu otrzymuje wynagrodzenie w wysokości ok. 3.200 zł miesięcznie. Małżonkowie posiadają dom zakupiony na kredyt, który spłacają w ratach po ok. 2.050 zł miesięcznie. Na utrzymanie domu przeznaczają ok. 2.500 zł. Posiadają także samochód dostawczy i samochód osobowy, pozwany posiada także razem ze wspólnikiem maszyny i urządzenia do wytwarzania mebli. Innego majątku pozwany i jego żona nie posiadają.

Sąd zanalizował także sytuację majątkową matki małoletniej powódki, która prowadzi własną działalność gospodarczą – (...)i z tego tytułu osiąga wynagrodzenie w wysokości ok. 15.000 zł netto miesięcznie. A. K. mieszka wraz z małoletnią H. K. w mieszkaniu stanowiącym jej własność. Na utrzymanie mieszkania A. K. przeznacza ok. 930 zł miesięcznie, spłaca także kredyt zaciągnięty na zakup mieszkania w ratach po ok. 1.060 zł miesięcznie. A. K. nie posiada innych osób na swoim utrzymaniu.

Porównując sytuację finansową rodziców małoletniej powódki i ich możliwości zarobkowe, w ocenie Sądu niewątpliwym jest, iż to matka dziecka znajduje się w lepszej sytuacji finansowej, zatem powinna uczestniczyć w utrzymaniu małoletniej w większym zakresie niż pozwany. Sąd uznał, że w granicach możliwości zarobkowych i majątkowych pozwanego leży płacenie alimentów w kwocie po 500 zł miesięcznie na rzecz małoletniej H., bez uszczerbku dla utrzymania siebie i swojej rodziny. Zakres możliwości zarobkowych pozwanego nie uzasadnia ustalenia w chwili obecnej wysokości alimentów ponad kwotę 500 zł miesięcznie.

Niewątpliwie koszty utrzymania małoletniej są duże, jednakże sytuacja materialna ojca dziecka i konieczność utrzymania jego pięcioosobowej rodziny w ocenie Sądu nie pozwala na ustalenie alimentów w wyższej kwocie.

Z tych powodów Sąd w punkcie I sentencji wyroku zasądził od M. B. na rzecz małoletniej powódki alimenty w kwocie po 500 złotych miesięcznie, płatne do rąk matki dziecka A. K., poczynając od dnia 3 sierpnia 2022 r., tj. od dnia wniesienia pozwu do dnia 15-ego każdego miesiąca z góry, z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat.

Zgodnie z art. 141 § 1 kro ojciec nie będący mężem matki obowiązany jest przyczynić się w rozmiarze odpowiadającym okolicznościom do pokrycia wydatków związanych z ciążą i porodem oraz kosztów trzymiesięcznego utrzymania matki w okresie porodu.

Przez okres porodu w rozumieniu wskazanego przepisu należy rozumieć zarówno okres bezpośrednio poprzedzający poród, okres samego porodu, jak i okres następny bezpośrednio po porodzie. W każdym wypadku chodzi o okres ciągły i trzymiesięczny.

Ojciec nie będący mężem matki zobowiązany jest przyczynić się do pokrycia wydatków związanych z ciążą i porodem w okresie porodu w rozmiarze odpowiadającym okolicznościom. Oznacza to, że owe wydatki oraz koszty obciążają nie tylko ojca, ale również matkę dziecka. Przez rozmiar odpowiadający okolicznościom należy rozumieć to, że przyczynianie się ojca dziecka do pokrycia wydatków związanych z ciążą i porodem zależy od rzeczywistych i koniecznych w danym wypadku owych wydatków oraz kosztów i od zarobkowych i majątkowych możliwości rodziców dziecka.

A. K. domagała się w pozwie zasądzenia od pozwanego w sumie kwoty 6.000 zł tytułem wydatków związanych z ciąża i porodem. Na rozprawie w dniu 24 kwietnia 2023 roku wskazała, że na te koszty złożyły się m.in. wózek, fotelik, łóżeczko, torba do wózka, ubranka, butelki i smoczki, a łączna kwota jaką matka małoletniej poniosła na wyprawkę dla córki wyniosła ok. 10.600 zł.

Zasadnym jest, w ocenie Sądu, aby obie strony w tych kosztach uczestniczyły po połowie. Z tego względu Sąd w punkcie II zasądził od pozwanego na rzecz powódki A. K. kwotę 5.300 zł tytułem zwrotu połowy kosztów zakupu wyprawki dla małoletniej H. K..

W pozostałej części Sąd w punkcie IV oddalił powództwo jako niezasadne.

W punkcie VI wyroku korzystając z dyspozycji art. 102 kpc i biorąc pod uwagę, że powództwo zostało w części uwzględnione, a w części oddalone, sąd zniósł między stronami koszty procesu.