Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Toruniu

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów w rozumieniu art. 245 kpc i art. 244 kpc, złożonych przez strony w niniejszej sprawie, których autentyczności żadna ze stron skutecznie nie kwestionowała, i których wiarygodność nie budziła wątpliwości Sądu, a nadto, w oparciu o dowody z przesłuchania matki mał. powodów na okoliczność usprawiedliwionych potrzeb małoletnich powodów oraz możliwości zarobkowych ojca dzieci – pozwanego.

Sąd ustalił stan faktyczny także w oparciu o przesłuchanie matki powodów i w takim zakresie, w jakim zeznania te odnosiły się do kwestii istotnych dla rozstrzygnięcia przedmiotu niniejszego postępowania, w jakim nie pozostawały względem siebie w kolizji i były zgodne z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym w sprawie.

Sąd dał wiarę zeznaniom strony powodowej w całości, ponieważ były one spójne i logiczne oraz znalazły potwierdzenie w złożonych przez strony dokumentach. Większość z okoliczności faktycznych istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy przytaczanych w tym zakresie było bowiem bezspornych, potwierdzonych stosownymi dokumentami.

Przepisy art. 133 § 1 oraz art. 135 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego określają, że wysokość alimentów należnych dziecku, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie i nie posiada majątku przynoszącego dochód, zależy nie tylko od usprawiedliwionych potrzeb dziecka, lecz również od zarobkowych i majątkowych możliwości osób zobowiązanych do alimentacji. Obowiązek alimentacyjny spoczywa bowiem w odpowiednich częściach na obojgu rodzicach, stosownie do ich aktualnych możliwości finansowych.

Zakres potrzeb dziecka, które powinny być przez rodziców zaspokojone, wyznacza treść art. 96 kro, według którego rodzice obowiązani są troszczyć się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka. Rodzice są obowiązani zapewnić dziecku środki do zaspokojenia zarówno jego potrzeb fizycznych (wyżywienia, mieszkania, odzieży, higieny osobistej, leczenia w razie choroby), jak i duchowych (kulturalnych), także środki wychowania (kształcenia ogólnego, zawodowego) według zdolności, dostarczania rozrywek i wypoczynku. Usprawiedliwione potrzeby dziecka powinny być zatem oceniane w pierwszej kolejności na podstawie wieku, miejsca pobytu dziecka, jego środowiska oraz całego szeregu okoliczności każdego konkretnego wypadku.

Oznacza to, że zobowiązany powinien ponosić odpowiednią część wszystkich wydatków związanych z utrzymaniem dzieci w postaci m.in.: zakupu wyżywienia, ubioru, leków, materiałów naukowych oraz innych wydatków niezbędnych do ich prawidłowego i normalnego funkcjonowania w zależności od wieku dzieci.

Zgodnie z art. 133 § 1 kro rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, bez względu na to, czy dziecko znajduje się w niedostatku. Rodzic powinien bowiem dzielić się z dzieckiem skromnymi, nawet najmniejszymi dochodami [por.: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 6 stycznia 2000 r., I CKN 1077/99 oraz uchwała pełnego składu Izby Cywilnej Sądu Najwyższego z dnia 9 czerwca 1976 r., III CZP 46/75].

Z kolei zakres możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego jest rozumiany w doktrynie i orzecznictwie szeroko. Zasadne bowiem i zgodne z treścią art. 135 k.r.o. - jest oparcie się na możliwościach zarobkowych pozwanego, a nie tylko na jego aktualnych zarobkach. Zakres obowiązku alimentacyjnego może i powinien być większy od wynikającego z faktycznych zarobków i dochodów zobowiązanego, jeśli przy pełnym i właściwym wykorzystaniu jego sił i umiejętności zarobki i dochody byłyby większe, a istniejące warunki społeczno-gospodarcze i ważne przyczyny takiemu wykorzystaniu nie stoją na przeszkodzie [tak Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 16 maja 1975r. III CRN 48/75 Lex nr 7702].

Odnosząc powyższe rozważania do niniejszej sprawy Sąd uznał, iż matka mał. powodów udowodniła istnienie po stronie małoletnich usprawiedliwionych potrzeb oraz istnienie takich możliwości zarobkowych pozwanego, które pozwalają mu na płacenie alimentów na ich rzecz i partycypację w kosztach ich utrzymania począwszy od dnia (...).05.2015 r., tj. od dnia wniesienia pozwu .

Przede wszystkim wskazać należy, iż powodowie mieszkali z matką, zajmowała się nimi matka. Niewątpliwie koszt utrzymania małoletnich obejmuje wydatki m.in. na wyżywienie, zakup leków, odzieży i obuwia, a także kosmetyki, zabawki i atrakcje dla dzieci. Każde dziecko musi bowiem jeść, posiadać odzież czy pomoce edukacyjne, aby się kształcić i prawidłowo rozwijać. Wiadomym jest również, że małe dzieci często chorują i ich koszty utrzymania w tym zakresie zwiększają się. Małoletni winni również partycypować w opłatach z tytułu eksploatacji zajmowanego mieszkania.

Znamiennym jest, że mał. powodowie nie mają żadnego majątku, z którego mógłby się utrzymać, ani żadnych oszczędności. Powyższe sprawia, iż powodowie nie są w stanie utrzymać się samodzielnie i dlatego winni być alimentowany przez ojca. Nie można było zarzucic matce, iż nie pracowała, albowiem jej obowiązek alimentacyjny wówczas w całości sprowadzał się do osobistych starań o wychowanie dzieci.

Powyższe, zdaniem Sądu prowadzi do wniosku, iż po stronie powodów istniały usprawiedliwione potrzeby, które powinien zaspokoić ich ojciec - pozwany, ponieważ nie byli oni w stanie się utrzymać samodzielnie. Z mocy przepisów art. 133 § 1 w zw. z art. 135 § 1 kro, ciążył bowiem na nim obowiązek dokładania wszelkich starań do ich zaspokojenia.

Analizując sytuację materialną i życiową pozwanego wskazać należy, iż osiągał on dochodu, z podejmowanych prac dorywczych. Pozwany podczas informacyjnego wysłuchania oznajmił, iż pracuje na budowach, również poza granicami kraju, osiąga z tego tytuł dochód, podał, że jest to kwota ok. 200 zł. tygodniowo.

Zdaniem Sądu sytuacja powoda nie uzasadnia oddalenia powództwa o zasądzenie alimentów. Należy bowiem podkreślić, że Sąd dokonuje oceny nie tylko sytuacji zarobkowej obowiązanego, lecz również jego możliwości zarobkowych i majątkowych. Sama okoliczność, iż zobowiązany do świadczeń alimentacyjnych jest bezrobotny, nie przeszkadza konkretyzacji ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego. Dopiero brak możliwości wykonywania jakiejkolwiek pracy zarobkowej i jednoczesny brak majątku mógłby stanowić okoliczność wpływającą na możliwość oddalenia powództwa. Oceniając możliwości majątkowe, Sąd miał na względzie powszechnie aprobowaną zasadę, iż małoletnie dzieci mają prawo do równej stopy życiowej z rodzicami. Istota tej zasady sprowadza się do zbliżonego z rodzicami zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb dzieci, przy uwzględnieniu ich wieku, stanu zdrowia, kierunku szkolenia i indywidualnych okoliczności (J. Pietrzykowski (w:) Kodeks rodzinny i opiekuńczy z komentarzem... s. 630).

Pozwany, nie wykazał braku możliwości podjęcia pracy, PUP w T. dysponuje ofertami pracy dla mężczyzn bez zawodu. Z pisma PUP wynika, iż urząd dysponował (...) ofertami pracy dla osób bez kwalifikacji zawodowych, z proponowanym wynagrodzeniem w 2015r. - (...) zł. brutto (...). brutto w 2016r

Mając na uwadze powyższe, Sąd uznał, że pozwany miał możliwości majątkowe zobowiązanego do płacenia alimentów na ustalonym w wyroku zaocznym poziomie.

Sąd uznał, że w świetle powyższego pozwanego stać było na płacenie alimentów na rzecz powodów w kwocie łącznej po 600 zł. miesięcznie, kwota to, na pewno nie przekraczała jego możliwości zarobkowych i majątkowych.

Wobec zatem istnienia usprawiedliwionych potrzeb uprawnionych oraz zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego, na podstawie art. 128, 129, 133 § 1, 135 i 137 § 2 kro, Sąd uznał, że istnieją podstawy do utrzymania w całości wyroku zaocznego w mocy, o czym orzeczono w punkcie 1 sentencji wyroku.

W punkcie II wyroku, Sąd zasądził od Skarbu Państwa na rzecz pełnomocnika strony powodowej ustanowionego z urzędu wynagrodzenia w myśl § 8 pkt (...) Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3.10. 2016 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu.