Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Toruniu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 marca 2023 roku

Sąd Rejonowy w Toruniu III Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Kinga Miotk-Załuska

Protokolant: st. sek. sąd. Grażyna Łukasiak

po rozpoznaniu w dniu 8 marca 2023 roku w Toruniu

na rozprawie

sprawy z powództwa małoletniej K. M. reprezentowanej przez przedstawiciela ustawowego E. G. (1)

przeciwko M. M.

o podwyższenie alimentów

oraz z powództwa M. M.

przeciwko małoletniej K. M. reprezentowanej przez przedstawiciela ustawowego E. G. (1)

o obniżenie alimentów

podwyższa z dniem 2 marca 2022 roku alimenty zasądzone od M. M. na rzecz małoletniej K. M. ugodą sądową zawartą przed Sądem Rejonowym w Toruniu w dniu 22 grudnia 2014 roku w sprawie o sygnaturze akt (...) z kwoty 1100 zł (tysiąc sto złotych) miesięcznie do kwoty po 1250 zł (tysiąc dwieście pięćdziesiąt złotych) miesięcznie, płatne do rąk matki małoletniej E. G. (1) do dnia 10-tego każdego miesiąca z góry z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w razie zwłoki w płatności którejkolwiek z rat;

oddala w pozostałej części powództwo w przedmiocie podwyższenia alimentów;

oddala w całości powództwo w przedmiocie obniżenia alimentów od M. M. na rzecz małoletniej K. M.;

znosi wzajemnie między stronami koszty procesu;

wyrokowi w punkcie 1 nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt III RC 182/22

UZASADNIENIE

(wyroku z dnia 22 marca 2023 roku)

Pozwem z dnia 2 marca 2022 roku małoletnia K. M., reprezentowana przez przedstawiciela ustawowego w osobie matki E. G. (1), w dniu 2 marca 2022 roku wniosła o podwyższenie alimentów zasądzonych w wysokości 1100 zł miesięcznie od pozwanego M. M. na jej rzecz na mocy ugody alimentacyjnej zawartej w dniu 22 grudnia 2014 roku w sprawie o sygnaturze akt (...) rozpoznawanej przez Sąd Rejonowy w Toruniu do kwoty 2500 zł miesięcznie, od dnia wniesienia pozwu, płatnych do dnia 10-tego każdego miesiąca do rąk matki uprawnionej wraz z ustawowymi odsetkami na wypadek opóźnienia w zapłacie którejkolwiek z rat. Ponadto wniosła o zasądzenie od pozwanego na jej rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych

W uzasadnieniu pozwu pełnomocnik strony powodowej wskazał, że kwota alimentów ustalona przez strony na mocy ugody zawartej w 2014 roku jest obecnie niewystarczająca do zaspokojenia usprawiedliwionych potrzeb małoletniej. Aktualne miesięczne koszty utrzymania małoletniej powódki i zakres usprawiedliwionych potrzeb małoletniej powódki wynosi około 3000 zł miesięcznie. Na miesięczne koszty utrzymania małoletniej składają się: wydatki mieszkaniowe (czynsz, gaz, prąd, woda + rata kredytu hipotecznego) – ok. 600 zł, wyżywienie (w tym wyjścia do restauracji i wyżywienie w szkole) – ok. 600 zł, wizyty lekarskie – ok. 200 zł + koszt (...), który ma zostać założony w 2022 roku – jednorazowy wydatek ok. 5000 zł + dodatkowe wizyty kontrolne co 6 tygodni, leki i suplementy – ok. 100 zł, środki higieniczne – ok. 100 zł, odzież – ok. 450 zł, ferie zimowe oraz wyjazdy wakacyjne i inne – ok. 300 zł, zajęcia dodatkowe (obecnie język angielski i nauka pływania) – ok. 360 zł, artykuły szkolne i papiernicze – ok. 30 zł, inne (kieszonkowe, kino, urodziny, zakup pościeli i dekoracji do pokoju, utrzymanie należącego do małoletniej powódki królika i inne) – ok. 200 zł.

W odpowiedzi na pozew w dniu 23 września 2022 roku M. M. wniósł o oddalenie w całości powództwa wniesionego przez małoletnią powódkę. Jednocześnie M. M. złożył pozew wzajemny o obniżenie alimentów na rzecz małoletniej K. M. poprzez zasądzenie od pozwanego (powoda wzajemnego) M. M. na rzecz małoletniej powódki (pozwanej wzajemnie) K. M. alimentów w kwocie po 1000 zł miesięcznie płatnych do rąk matki małoletniej powódki lub na wskazany przez nią rachunek bankowy, z góry do dnia 10-tego każdego miesiąca, z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, począwszy od dnia wniesienia pozwu wzajemnego, w miejsce alimentów wynoszących po 1100 zł miesięcznie ustalonych ugodą sądową zawartą przed Sądem Rejonowym w Toruniu w dniu 22 grudnia 2014 roku w sprawie o sygnaturze akt (...). Ponadto M. M. wniósł o zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu odpowiedzi na pozew i pozwu wzajemnego M. M. wskazał, że jego sytuacja zarobkowa i majątkowa uległa pogorszeniu względem 2014 roku, gdy zawierana była ugoda alimentacyjna. Wskazał, że prowadzona przez niego Spółka nie była w stanie spłacać swoich bieżących zobowiązań i ogłosiła upadłość. Łączna wysokość roszczeń zgłoszonych przez wierzycieli do masy upadłościowej wynosi ponad kilkaset tysięcy (...). Aktualnie uzyskiwane dochody M. M. przeznacza w całości na bieżące wydatki. Ponadto M. M. wskazał, że diametralnie zmieniła się jego sytuacja rodzinna. Zawarł nowy związek małżeński, prowadzi czteroosobowe gospodarstwo domowe a aktualna żona A. M. (1) obecnie nie pracuje, gdyż jest w ciąży i przebywa na zwolnieniu lekarskim. Ustosunkowując się do pozwu głównego M. M. wskazał, że w jego ocenie usprawiedliwione potrzeby małoletniej K. M. nie zwiększyły się na tyle by można było mówić o istotnej zmianie okoliczności w tym zakresie. Według niego przedstawiony został szereg wydatków, które albo są całkowicie zbędne albo zdecydowanie zawyżone. Podniósł również, że nie jest tak jak twierdzi matka małoletniej, że nie interesuje się on córką. Wskazał, że zawsze kiedy jest w Polsce zabiega o kontakt z małoletnią. Z kolei gdy jest w N., to stara się utrzymywać z nią na bieżąco kontakt telefoniczny. Ponadto kupuje jej różne prezenty np. smartwatcha, czy P..

Postanowieniem z dnia 8 marca 2022 roku Sąd Rejonowy w Toruniu oddalił wniosek strony powodowej o udzielenie zabezpieczenia roszczenia. Powyższe postanowienie uprawomocniło się w dniu 8 kwietnia 2022 roku.

Postanowieniem z dnia 13 października 2022 roku Sąd Rejonowy w Toruniu oddalił wniosek pozwanego – powoda wzajemnego M. M. o zwolnienie go od kosztów sądowych. Powyższe postanowienie uprawomocniło się w dniu 15 listopada 2022 roku.

Na dalszym etapie postępowania strony podtrzymały zaprezentowane wyżej stanowiska.

Sąd ustalił, co następuje:

Małoletnia K. M., urodzona w dniu (...) jest córką E. G. (1) i M. M..

Bezsporne.

Do marca 2014 roku M. M. zamieszkiwał wraz z małoletnią K. M. i E. G. (1). W marcu 2014 roku M. M. wyprowadził się, oświadczając że poznał inną kobietę, z którą chce stworzyć związek.

Dowód: - akta sprawy (...).

Na mocy ugody z dnia 22 grudnia 2014 roku zawartej w sprawie o sygnaturze akt (...) M. M. zobowiązał się płacić alimenty na rzecz małoletniej K. M. w kwocie po 1100 zł miesięcznie, poczynając od dnia 1 grudnia 2014 roku, płatne z góry do dnia 10-go każdego miesiąca, do rąk matki małoletniej E. G. (2), z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności każdej z rat.

Bezsporne, a ponadto: - protokół z akt sprawy (...) (k. 12).

K. M. ma obecnie (...) lat. Uczęszcza do klasy (...). Wyjeżdża na zawody (...). Poza kosztami dojazdów na zawody, dodatkowo konieczne jest uiszczanie opłat wpisowych. K. M. chodzi na zajęcia dodatkowe z języka angielskiego oraz na akrobatykę. Pobiera również korepetycje z matematyki. Małoletnia ma stwierdzoną (...) i choruje na (...), z tego względu konieczne są częstsze wyjazdy nad morze oraz zakupy leków i suplementów. Dodatkowo u małoletniej zdiagnozowano liczne (...). Celem wyeliminowania wad (...) koniecznym wydatkiem stały się również koszty leczenie (...). Z uwagi na napięty grafik zajęć małoletniej, K. M. bardzo często spożywa posiłki poza domem, tj. w barach i restauracjach. Poza powyższymi kosztami, z uwagi na dorastanie małoletnia wymaga zakupu nowej odzieży i obuwia, a także innych nieregularnych wydatków związanych z utrzymaniem np. środków na wyjścia okolicznościowe, zakup biletu miesięcznego, ubezpieczenie. Dochodzą również koszty wyjazdów w ferie i wakacje oraz obozów sportowych.

Dowód: - zeznania E. G. (3) (k. 436v-437, k. 507v-508); - wydatki na żywność (k. 50-55, k. 458 i k. 468); - wydatki lekarskie (k. 57-65, k. 460-461); - wydatki na odzież i ubrania (k. 69-131, k. 457 i k. 465); - wydatki na leki i suplementy (k. 133-157, k. 467); - wydatki na wyjazdy wakacyjne i obozy sportowe (k. 172-200, k. 471 i k. 472); - wydatki na zajęcia dodatkowe (k. 201-216, k. 459); - inne, nieregularne wydatki małoletniej (k. 223-279, k. 469-470).

W 2014 roku E. G. (1) wskazywała, że osiąga dochód miesięczny ok. (...) zł. Obecnie matka małoletniej prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą – A. L. E. G. (2) i uczy w przedszkolach język angielskiego, a w wakacje dorabia jako opiekun na turnusach. Średniomiesięcznie zarabia ok. (...) tys. zł. Matka małoletniej pobiera świadczenie wychowawcze 500+ na małoletnią K. M.. E. G. (1) wraz z mężem i małoletnią zamieszkuje w mieszkaniu własnościowym na zakup którego zaciągnęła kredyt hipoteczny (rata 500 zł miesięcznie) oraz opłaca comiesięczny czynsz w wysokości ok. 600 zł. Comiesięcznym stałym wydatkiem matki małoletniej jest również rata leasingowa na samochód marki K.. Mąż E. G. (2) D. S., z którym wspólnie zamieszkuje, prowadzi własną działalność gospodarczą z zarobkami ok. (...) tys. zł netto.

Dowód: - akta sprawy (...); - zeznania E. G. (1) (k. 507v-508); - zeznania D. S. (k. 505-505v).

M. M. w 2014 roku prowadził działalność gospodarczą, która zajmowała się budowaniem domów od podstaw. Nie miał stałego dochodu, ale po odliczeniu wydatków pozostawało do jego dyspozycji ok. (...) tys. zł. Obecnie M. M. na co dzień mieszka i pracuje w N., gdzie nadal działa w branży budowlanej. Aktualnie zajmuje stanowisko prezesa firmę (...), która to spółka została założona w czerwcu 2021 roku. Z kolei spółka (...) (...) (założona w sierpniu 2018 roku), którą M. M. zarządzał i był udziałem, w połowie 2021 roku ogłosiła upadłość. Łączna wysokość roszczeń zgłoszonych przez wierzycieli wynosi kilkaset tysięcy (...). Ponadto od marca 2018 roku M. M. jest wspólnikiem (...) Sp. z o.o., którą prowadzi razem ze swoim bratem J. M.. M. M. prowadził również od 20 kwietnia 2005 roku jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą (...), jednak od 1 lutego 2022 roku zawiesił wykonywanie tej działalności gospodarczej. M. M. nie posiada większych oszczędności. Z wartościowych rzeczy ruchomych ww. jest właścicielem jedynie mającego kilkanaście lat samochodu marki T..

Dowód: - zeznania M. M. (k. 436-437, k. 508-509); - zeznania A. M. (1) (k. 503v-504v); - zeznania J. M. (k. 504v-505); - akta sprawy (...); - wydruk z KRS (k. 23-28); - raport upadłościowy (k. 358-386); - wyciąg z CEIDG (k. 403-406); - wydruk z rejestru norweskich spółek (k. 407-407v).

M. M. w dniu 26 września 2020 roku zawarł związek małżeński z A. P. (po zawarciu związku małżeńskiego przyjęła nazwisko męża - M.). Z nowego związku urodziła się córka A. M. (2). Ponadto razem z ww. mieszka córka A. M. (1) z poprzedniego związku – (...). Aktualnie A. M. (1) jest w kolejnej ciąży, a termin porodu planowany jest na 20 marca 2023 roku. A. M. (1) wraz z dziećmi mieszka w Polsce.

Dowód: - odpis skrócony aktu małżeństwa (k. 355); - odpis skrócony aktu urodzenia A. M. (2) (k. 356); - odpis skrócony aktu urodzenia L. W. (k. 357); - karta rejestracyjna ciąży (k. 408).

M. M. obecnie wynajmuje mieszkanie w N.. Poza czynszem opłaca również prąd i Internet. Oprócz tego spłaca kredyty w Polsce, jak również w N.. Obecnie wszystkie zarobki przeznacza wyłącznie na swoje potrzeby i spłatę zadłużeń oraz alimentów, gdyż A. M. (1) samodzielnie utrzymuje mieszkanie i dzieci w Polsce. Łączne miesięczne wydatki M. M. to kwota ok. 5 tys. zł, z kolei spłata rat kredytowych to suma ok. 9 tys. zł. Aktualnie M. M. uzyskuje jedynie nieregularny dochód ze spółki (...). Ponadto uzyskuje w N. świadczenie na rzecz małoletniej A. w wysokości 580 (...). Z kolei A. M. (1) utrzymuje się z zasiłku macierzyńskiego w wysokości ok. (...) tys. zł. Ww. otrzymuje również na rzecz małoletniej L. W. alimenty w wysokości 500 zł miesięcznie. Ponadto może liczyć na pomoc brata M. J. M..

Dowód: - zeznania M. M. (k. 436-437, k. 508-509); - zeznania A. M. (1) (k. 503v-504v); - zeznania J. M. (k. 504v-505); - potwierdzenia wypłaty wynagrodzenia (k. 387-391); - umowa najmu (k. 392-394v) + potwierdzenia zapłaty za czynsz (k. 399); - dokumenty dotyczące spłaty kredytów (k. 395-398, k. 400-402);

M. M. ma sporadyczny kontakt z córką. Obecnie widuje się z K. M. raz na trzy miesiące, kiedy przyjeżdża do Polski. Ww. poza przekazywanymi alimentami zasadniczo nie partycypuje w innych wydatkach córki. Dołożył się jedynie do zakupu dla córki telefonu komórkowego płacąc połowę jego ceny, zakupił smartwatcha oraz P..

Częściowo bezsporne, a ponadto dowód: - zeznania M. M. (k. 436-437, k. 508-509); - zeznania E. G. (1) (k. 436v-437, k. 507v-508).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie okoliczności bezspornych, tj. wskazanych przez strony, którym strona przeciwna nie zaprzeczyła. Ponadto Sąd oparł się na przez ustalaniu stanu faktycznego dowodach. Zgromadzone w sprawie dokumenty zostały uznane za autentyczne i wiarygodne. Żadna ze stron nie kwestionowała ich formy i treści, a w toku postępowania nie ujawniły się jakiekolwiek okoliczności, które dawałyby podstawę do dokonania z urzędu ich negatywnej oceny. Sąd jedynie nie oparł ustaleń faktycznych na paragonach złożonych do akt sprawy, gdyż nie wynika z nich, kto dokonał zakupu danej rzeczy ani dla kogo była ona przeznaczona.

Sąd przy konstruowaniu ustaleń faktycznych oparł się również na zeznaniach M. M., J. M., A. M. (1), E. G. (1) oraz D. S.. Poza zeznaniami E. G. (1) zeznania pozostałych osób Sąd uznał w całości za wiarygodne. Korespondowały one ze zgromadzony w sprawie materiałem dowodowym w postaci dokumentów. Zeznania E. G. (1) Sąd uznał za niewiarygodne w części, w której ww. wskazywała na swoje aktualne uzyskiwane dochody miesięczne. W ocenie Sądu kształtują się one na poziomie wskazanym przez D. S. (aktualnego męża matki małoletniej).

Sąd zważył, co następuje:

Na wstępie należy wskazać, że kwota alimentów należnych dziecku, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, a nie posiada majątku przynoszącego dochód, zależy od „usprawiedliwionych potrzeb dziecka” oraz od „zarobkowych i majątkowych możliwości każdego z jego rodziców”. Obowiązek alimentacyjny spoczywa w odpowiednich częściach na obojgu rodzicach, stosownie do ich aktualnych możliwości finansowych.

Zakres usprawiedliwionych potrzeb dziecka określony w art. 135 § 1 k.r.o. które powinny być przez rodziców zaspokojone, wyznacza treść art. 96 k.r.o., według którego rodzice obowiązani są troszczyć się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka. Rodzice są obowiązani zapewnić dziecku środki do zaspokojenia zarówno jego potrzeb fizycznych (wyżywienia, mieszkania, odzieży, higieny osobistej, leczenia w razie choroby), jak i duchowych (kulturalnych), także środki wychowania (kształcenia ogólnego, zawodowego) według zdolności, dostarczania rozrywek i wypoczynku. Oznacza to, że zobowiązany, który w minimalnym zakresie ponosi osobiste starania o wychowanie dziecka powinien ponosić odpowiednią część wszystkich wydatków związanych z utrzymaniem dziecka w postaci m.in.: zakupu wyżywienia, ubioru, leków, materiałów naukowych oraz innych wydatków niezbędnych do jego prawidłowego i normalnego funkcjonowania w zależności od wieku dziecka. Zgodnie z art. 133 § 1 k.ro rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, bez względu na to, czy dziecko znajduje się w niedostatku. Rodzic powinien bowiem dzielić się z dzieckiem skromnymi, nawet najmniejszymi dochodami.

Usprawiedliwione potrzeby dziecka powinny być oceniane w pierwszej kolejności na podstawie wieku, miejsca pobytu dziecka, jego środowiska oraz całego szeregu okoliczności każdego konkretnego wypadku, a następnie – w świetle możliwości zarobkowych zobowiązanych do jego utrzymania. Z kolei zakres możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego określony w art. 135 k.r.o. jest rozumiany w doktrynie i orzecznictwie szeroko. Należy oprzeć się na możliwościach zarobkowych pozwanego, a nie tylko na jego aktualnych zarobkach. Zakres obowiązku alimentacyjnego może i powinien być większy od wynikającego z faktycznych zarobków i dochodów zobowiązanego, jeśli przy pełnym i właściwym wykorzystaniu jego sił i umiejętności zarobki i dochody byłyby większe, a istniejące warunki społeczno-gospodarcze i ważne przyczyny takiemu wykorzystaniu nie stoją na przeszkodzie. Przez określenie „możliwości majątkowe” rozumieć należy nie tylko dochody rzeczywiście uzyskiwane ze swojego majątku, lecz te dochody, które osoba zobowiązana może i powinna uzyskiwać przy dołożeniu należytej staranności i przestrzeganiu zasad prawidłowej gospodarki oraz stosownie do swoich sił umysłowych i fizycznych.

Rozpatrywane w niniejszej sprawie powództwa, tj. o podwyższenie alimentów oraz o obniżenie alimentów, posiadają podstawę prawną w art. 138 k.r.o. W myśl ww. przepisu w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego, w tym także ustalenia, że obowiązek alimentacyjny wygasł. W przypadku powództwa o podwyższenie alimentów przez „zmianę stosunków” rozumieć należy zmianę przesłanek z art. 133 § 1 k.r.o. i art. 135 k.r.o. określających wysokość alimentów, tj. istotne zwiększenie się usprawiedliwionych potrzeb osoby uprawnionej do alimentów lub istotne zwiększenie się możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego do alimentacji. W przypadku powództwa o obniżenie alimentów, przez „zmianę stosunków” rozumieć należy istotne zmniejszenie się usprawiedliwionych potrzeb osoby uprawnionej do alimentów lub istotne zmniejszenie się możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego do alimentacji. Dla stwierdzenia, czy nastąpiła zmiana stosunków w rozumieniu art. 138 k.r.o., należy brać pod uwagę, czy istniejące warunki i okoliczności - na tle sytuacji ogólnej - mają charakter trwały, dotyczą okoliczności zasadniczych, ilościowo znacznych i wyczerpują te przesłanki, które w istotny sposób wpływają na istnienie czy zakres obowiązku alimentacyjnego. Warunkiem zmiany wysokości zasądzonych alimentów jest zatem istotna zmiana stosunków – a nie jakakolwiek.

Odnosząc się do obu powództw, w ocenie Sądu – biorąc pod uwagę cały materiał dowodowy zgromadzony w niniejszej sprawie, zasadne okazało się podwyższenie alimentów zasądzonych od M. M. na rzecz małoletniej K. M..

Od ostatniego ustalenia wysokości alimentów między stronami upłynęło ponad 8 lat. W momencie zawierania ugody w 2014 roku małoletnia K. M. miała niecałe (...) lata. Tak długi upływ czasu, a przez to i wzrost potrzeb małoletniej wynikający z jej starszego wieku, już sam w sobie stwarzał podstawę do podwyższenia alimentów.

Od 2014 roku usprawiedliwione potrzeby małoletniej wzrosły w sposób znaczny i nie kształtują się na porównywalnym poziomie. Jednak usprawiedliwione wydatki na rzecz małoletniej nie są tak wysokie, jak to przedstawiła matka małoletniej. Część z wydatków wskazanych w pozwie złożonym przez E. G. (1) Sąd uznał jako zawyżone. Do tej kategorii należy zaliczyć wydatki mieszkaniowe /zwłaszcza raty kredytu/, wydatki na odzież i obuwie, wyżywienie i zajęcia dodatkowe.

Przyjęta w pozwie kwota wydatków mieszkaniowych w wysokości 600 zł jest zawyżona. Nie jest właściwe ustalanie tej kwoty w części przypadające na dziecko, gdyż brak jest podstaw, aby przypadające na małoletniego koszty utrzymania mieszkania i mediów liczyć w takim samym zakresie jak w przypadku dorosłych. Jednak nawet przy tej metodzie liczenia koszty wskazane przez E. G. (1) były zbyt wysokie. W ocenie Sądu bardziej uzasadnione jest doliczanie do kosztów mieszkania jedynie tych kosztów, o które wzrosły koszty mieszkania, przez fakt przebywania w nim małoletniego dziecka. Z całą pewnością nie wynosiły one wskazanych 600 zł miesięcznie. Według matki małoletniej wydatki związane z zakupem odzieży dla małoletniej wynoszą 450 zł miesięcznie. Potrzeby małoletniej, jak również ceny od 2014 roku wzrosły, jednak nie w taki sposób aby uzasadniało to wydatki z tego tytułu w kwocie wskazanej przez E. G. (1). Ponadto z rachunków dokumentujących zakup odzieży i obuwia wynika, że małoletniej kupowanych jest wiele egzemplarzy tego samego produktu. Z uwagi na szybkie rośnięcie małoletniej, takich wydatków nie można uznać za usprawiedliwionych. Nieuzasadnionym wydatkiem są również tak częste wyjścia do restauracji (10 wyjść w miesiącu), gdzie matka małoletniej twierdzi że K. ma zapewnione wyżywienie w szkole. Z wydatków na zajęcia dodatkowe należało odjąć koszty związane z odpłatnymi lekcjami nauki pływania, gdyż małoletnia przestała na takie zajęcia uczęszczać. W ocenie Sądu również nie powinny być brane pod uwagę koszty związane z korepetycjami z matematyki, gdyż nie zostało wykazane że jest to cykliczny i niezbędny wydatek. Natomiast w przypadku kosztów nauki języka angielskiego, kierując się kwotą należności za kurs w szkole językowej, za usprawiedliwione uznał koszt w wysokości 250 zł miesięcznie.

Przechodząc do sytuacji życiowej i zawodowej E. G. (1), to w stosunku do 2014 roku uległa ona polepszeniu. Znacznie zwiększyły się jej miesięczne dochody do ok. (...) tys. zł netto miesięcznie, co potwierdził w swoich zeznaniach D. S.. Nie zostały przez matkę małoletniej udowodnione tak wysokie koszty prowadzonej działalności gospodarczej, że miałoby z niej pozostawać ok. 3 tys. zł netto miesięcznie. Należy również mieć na uwadze, że gdy ugoda sądowa w przedmiocie alimentów stała się prawomocna, to program Rodzina 500+ jeszcze nie obowiązywał. Faktem jest, że świadczenie wychowawcze 500+ nie ma wpływu na zakres świadczeń alimentacyjnych, jednak ustalając obowiązek alimentacyjny, nie można pominąć faktu otrzymywania tego świadczenia. Dlatego Sąd uwzględnił tę kwotę jako częściowe pokrycie wydatków związanych z wychowaniem małoletniej. Ponadto matka małoletniej nie ponosi już sama zwykłych, bieżących wydatków związanych z utrzymaniem mieszkania, gdyż uczestniczy w nich aktualny mąż E. G. (1) D. S..

Sytuacja majątkowa M. M. chwilowo uległa pogorszeniu względem momentu zawierania ugody alimentacyjnej w 2014 roku. Upadłość spółki, a następnie związane z tym znaczne zadłużenie oraz konieczność spłaty kredytów powoduje, że sytuacja majątkowa zobowiązanego M. M. jest trudna. Można jednak przyjąć, że jest to przejściowa trudność, pozwany regularnie spłaca zobowiązania -jak sam podał, w banku ma opinię, że jest wiarygodnym klientem. W pewnym zakresie aktualna sytuacja majątkowa ma również wpływ na możliwości zarobkowe, które Sąd mimo to ocenia na podobnym poziomie jak w 2014 roku. W swojej perspektywie Sąd miał również sytuację rodzinną M. M., który niebawem będzie ojcem biologicznym trójki dzieci. Sam fakt urodzenia się kolejnego dziecka nie pociąga za sobą automatycznie ustania obowiązku alimentacyjnego, jednak należy to uwzględnić przy rozmiarze istniejącego obowiązku. Pozwany wiedząc, że ma na utrzymaniu małoletnią K. zdecydował się na kolejne dzieci, co wskazuje na fakt, że jest w stanie ponieść koszty utrzymania ich wszystkich.

Reasumując, doszło do istotnej zmiany stosunków w rozumieniu art. 138 k.r.o. w zakresie usprawiedliwionych potrzeb małoletniej K. M., które uległy zwiększeniu. Świadczenie alimentacyjne względem małoletniej, do którego zapłaty zobowiązany jest M. M., Sąd dostosował do aktualnych możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego. W efekcie Sąd w punkcie 1 sentencji wyroku podwyższył z dniem wniesienia pozwu alimenty zasądzone od M. M. na rzecz małoletniej K. M. z kwoty 1100 zł do wysokości 1250 zł miesięcznie. Strona powoda wnosiła o podwyższenie kwoty alimentów do 2500 zł miesięcznie, dlatego w punkcie 2 sentencji wyroku Sąd oddalił w pozostałej części powództwo w przedmiocie podwyższenia alimentów.

Częściowe uwzględnienie powództwa o podwyższenie alimentów skutkowało jednocześnie tym, że oddalony został w całości pozew wzajemny o obniżenie alimentów, o czym Sąd orzekł w punkcie 3 sentencji wyroku.

W punkcie 4 sentencji wyroku Sąd na podstawie art. 100 k.p.c. zniósł między stronami koszty procesu. Wzajemne zniesienie kosztów procesu między stronami jest słuszne wówczas, gdy obie strony są w takim samym lub zbliżonym stopniu przegrywającym i wygrywającym i zarazem wysokość kosztów każdej ze stron jest zbliżona. Z taką właśnie sytuacją w niniejszej sprawie mieliśmy do czynienia, dlatego zdaniem Sądu zaistniały przesłanki do wzajemnego zniesienia kosztów procesu między stronami.

W punkcie 5 sentencji wyroku Sąd zgodnie z treścią art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c. orzekł o nadaniu wyrokowi co do punktu 1 rygoru natychmiastowej wykonalności.