Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Toruniu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 lutego 2025 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu III Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie:

Przewodniczący Sędzia Kamilla Piórkowska

Protokolant st. sekr. sądowy Monika Kalinowska

po rozpoznaniu w dniu 13 lutego 2025 r. w Toruniu

sprawy z powództwa mał. B. L. (1) działającej przez matkę O. W.

przeciwko J. L.

o: podwyższenie alimentów

I.  podwyższa rentę alimentacyjną od pozwanego J. L. na rzecz małol. powoda B. L. (1), z kwoty po 900 zł (dziewięćset złotych) miesięcznie ustalonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 31.05.2021r. w sprawie III RC 78/20, do kwoty po 1200 zł (tysiąc dwieście złotych) miesięcznie, płatnej do rąk matki małol. powoda O. W., poczynając od dnia 1 marca 2024r., do dnia 10-ego każdego miesiąca z góry, z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat,

II.  oddala powództwo w pozostałej części,

III.  nie obciąża małol. powoda kosztami sądowymi w części oddalonego powództwa,

IV.  nakazuje pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa /Sądu Rejonowego w Toruniu/ kwotę 200 zł (dwieście złotych) złotych tytułem opłaty sądowej od pozwu,

V.  znosi wzajemnie koszty procesu pomiędzy stronami,

VI.  zasądza ze Skarbu Państwa -Sądu Rejonowego w Toruniu na rzecz adwokat A. C. 3600 zł (trzy tysiące sześćset złotych) powiększone o należny podatek od towarów i usług tytułem udzielonej mał. powodowi pomocy prawnej z urzędu,

VII.  wyrokowi w pkt I. nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

UZASADNIENIE

do wyroku z dnia 27.02.2025 r.

O. W. działając w imieniu mał. powoda B. L. (1) w dniu 01 marca 2024r. wniosła pozew przeciwko J. L. domagając się podwyższenia alimentów zasądzonych wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 31 maja 2021 r. w sprawie o sygn. akt III RC 173/24 z kwoty po 900 zł miesięcznie do kwoty po 1.900 zł miesięcznie.

W uzasadnieniu wniosku wskazano, że B. L. (1) jest synem J. L. i O. W.. Wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 31 maja 2021 r. wydanym w sprawie III RC 781/20 ustalono alimenty na rzecz małoletniego w kwocie 900 złotych miesięcznie. Opisano, że na miesięczne utrzymanie małoletniego B. L. (2) składają się: koszty zamieszkania – 400 złotych, wyżywienia – 650 złotych, zakupu odzieży i obuwia – 350 złotych, zakupu środków higieny i kosmetyków – 200 złotych, zabawek, materiałów edukacyjnych – 200 złotych, zapewnienia wypoczynku – 120 złotych, wyjść m.in. na basen, do kina, do klubów dziecięcych – 60 złotych, uczestnictwa w zajęciach dodatkowych – 200 złotych, zakupu niezbędnych leków – 220 złotych, opieki medycznej – 200 złotych, diagnostyki oraz wizyt lekarskich – 120 złotych, rehabilitacji – 160 złotych, opieki przedszkolnej – 470 złotych. Nadto podkreślono, że niezaspokojonymi potrzebami dziecka są: zakup fotelika samochodowego – 900 złotych, zakup roweru – 700 złotych, zakup hulajnogi – 250 złotych, zakup mebelków pokojowych – 1.800 złotych. Opisano, że od daty ustalenia alimentów w 2021 r. koszty utrzymania dziecka znacznie wzrosły, zwiększyły się potrzeby dziecka, a nadto wzrosła inflacja. Opisano, że pozwany w 2023 roku zmienił pracę, nie jest znane jego aktualne wynagrodzenie, jednak otrzymuje on wynagrodzenie ze współpracę ze znanymi zespołami muzycznymi – gra koncerty, osiąga dochody ze sprzedaży płyt. Jego wynagrodzenie za pracę na etacie oraz dochód za liczbę zagranych koncertów w 2023 r. może oscylować w granicach 7.000 złotych. Matka małoletniego pracuje w firmie (...) S.A., na stanowisku młodszego kierownika relacji z producentem, otrzymuje wynagrodzenie zasadnicze i premie kwartalne. Otrzymuje świadczenie wychowawcze w kwocie 800 złotych. Matka partycypuje też w kosztach utrzymania starszego syna. Nie posiada rezerwy finansowej aby samodzielnie pokrywać koszty utrzymania syna B. L. (2), które istotnie wzrosły. Opisano także, że w 2023 r. w mieszkaniu, w którym zamieszkuje matka wraz z małoletnim wybuchł pożar, co wiązało się z dodatkowymi kosztami w kwocie 6.000 złotych i w dalszym ciągu koniecznym jest jego remont.

W odpowiedzi na pozew z dnia 19 czerwca 2024 r. J. L. wniósł o oddalenie powództwa w całości.

W uzasadnieniu podniósł, że w jego ocenie od maja 2021 r. tj. od daty ustalenia wysokości alimentów na rzecz małoletniego nie nastąpiła zmiana stosunków, która uzasadniałaby jakiekolwiek ich podwyższenie. Nadto podkreślił, że zasądzone alimenty zawsze uiszczał terminowo i w pełnych kwotach. Wskazał, iż jego sytuacja osobista, rodzinna, finansowa i majątkowa jest trudna. Jest zatrudniony jako koordynator prac porządkowych na podstawie umowy o pracę na czas określony, gdzie otrzymuje wynagrodzenie w kwocie 3.221,98 złotych miesięcznie Wyjaśnił, że gra jako perkusista na koncertach w ramach umów o dzieło i współpracuje z zespołami muzycznymi, a z niektórymi zespołami – które to wskazała strona powodowa – współpracuje jedynie incydentalnie, nieodpłatnie i w charakterze wyłącznie promocyjnym. Sezon koncertowy trwa jedynie od maja do października, a więc dochód z tej działalności jest jedynie dodatkowy m.in. w 2023 r. wyniósł 8.407, 20 złotych, zaś dochody z praw autorskich i innych praw wynosiły 11.186, 49 złotych. Nadto wskazał, że w 2023 r. łączny dochód z pracy zarobkowej i innych źródeł po odliczeniach wyniósł 53.301,45 złotych tj. średnio ok. 4.440 złotych. Podniósł nadto, że w dniach wolnych od pracy, czy w ramach urlopu niejednokrotnie sprawuje opiekę nad małoletnim synem, natomiast w dni, w których małoletni jest pod jego opieką, ale jest zobligowany do pracy, opłaca opiekunkę, co wiąże się z wydatkiem w kwocie ok. 250 złotych za weekend. Podkreślił, że częstokroć małoletni syn przebywa u niego przez okres prawie połowy miesiąca, a więc zakres kontaktów zwiększył się znacznie na przestrzeni ubiegłych lat. Podkreślił, że w czasie, gdy małoletni u niego przebywa ponosi wszelkie wydatki jakie wiążą się z tym pobytem, a także organizuje synowi atrakcje i wypoczynek w okresie ferii, wakacji, czy świąt. Ten dodatkowy koszt jaki pozwany wydaje na syna to kwota ok. 800 złotych co miesiąc. Opisał, że chciał nawet zapisać syna na piłkę nożną i ponieść wydatki z tego tytułu, ale matka dziecka nie wyraziła zgody. Zarzucił także, że zarówno zajęcia dodatkowe, jak i wizyty lekarskie, o których wspomniano w pozwie nie są z pozwanym konsultowane, o niektórych ojciec nie miał pojęcia do chwili obecnej. Podniósł także, że koszty utrzymania małoletniego powoda w pozwie zostały zawyżone i nie odpowiadają usprawiedliwionym potrzebom dziecka. Wskazał, że stara się w możliwie szerokim zakresie wspierać matkę w wychowaniu syna i codziennej opiece nad nim. Małoletni B. ma u ojca własny pokój, pozwany dostosował mieszkanie do potrzeb kontaktów z dzieckiem. Opisał także, że jest najemcą lokalu mieszkalnego w ramach (...), co wiąże się z opłatami takimi jak: czynsz ok. 750-800 złotych miesięcznie, energia ok. 150-180 złotych, co dwa miesiące. Podkreślił, że na przestrzeni ostatniego roku opłaty za lokal wzrosły o ponad 100 złotych miesięcznie, a nadto małoletni B. zostaje u ojca na noc, co generuje wyższe wydatki za media. Wskazał także, że za telefon i internet płaci ok. 125 złotych miesięcznie, opłaca polisę ubezpieczeniową ok. 659 złotych rocznie, jest właścicielem samochodu marki V. z 1999 roku, który wymaga naprawy, a na co nie ma obecnie środków finansowych. Już w ostatnim czasie koszty częściowej naprawy auta oscylowały w kwocie ok. 3.200 złotych. Pozwany oszacował, że na własne utrzymanie wydaje ok. 1500 złotych miesięcznie. Żyje skromnie i oszczędnie, oprócz auta nie posiada innego majątku o znacznej wartości. Określił, że w związku z powyższym nie jawią się przesłanki, które uzasadniałyby podwyższenie alimentów na rzecz małoletniego.

W dniu 13 marca 2024 r. Sąd rozpoznał wniosek o zabezpieczenie złożony w pozwie i na okres do prawomocnego zakończenia procesu zobowiązał J. L. do uiszczenia na rzecz małoletniego B. L. (2) kwoty po 1.200 złotych, płatnej z góry do 10-tego dnia każdego miesiąc do rąk matki małoletniego z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, w miejsce alimentów ustalonym wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 31 maja 2021 r. w sprawie III RC 781/20. Na skutek zażalenia pozwanego Sąd Okręgowy w Toruniu VIII Wydział Cywilny Odwoławczy postanowieniem z dnia 12 sierpnia 2024 r. zmienił wydane postanowienie o zabezpieczeniu, w ten sposób, że w miejsce kwoty 1.200 złotych zobowiązał pozwanego do uiszczania kwoty po 1000 złotych miesięcznie.

W piśmie z dnia 17 grudnia 2024 r. strona powodowa zaktualizowała przedstawione koszty ponoszone w związku z utrzymaniem małoletniego B., uprzednio przedstawione w pozwie. Wzrosła m.in. opłata za przedszkole, czy koszty za utrzymanie mieszkania. W piśmie wskazano, że miesięczny koszt zaspokojenia usprawiedliwionych potrzeb małoletniego, na dzień złożenia pisma, oscyluje w kwocie 3.940 złotych.

Sąd ustalił, co następuje

Małoletni B. L. (1) urodził się (...) i jest dzieckiem J. L. i O. W..

/dowód: odpis zupełny aktu urodzenia – k. 13/

Wyrokiem z dnia 31 maja 2021r. wydanym w sprawie III RC 781/20 Sąd Rejonowy w Toruniu zasądził od J. L. alimenty na rzecz małoletniego B. L. (2) w kwocie po 900 zł miesięcznie. Powód miał wówczas 2,5 roku, a koszt jego utrzymania O. W. określała na poziomi 3100-3300 zł, czego pozwany nie kwestionował. Powód był leczony z powodu atopowego zapalenia skóry i alergii, korzystał z pampersów, a same koszty związane z zapewnienie opieki w czasie, gdy jego matka była w pracy wynosiły około 1200 zł. Matka powoda zarabiała wówczas około 3000 zł miesięcznie, a prócz małoletniego powoda miała na utrzymaniu starszego syna, na którego otrzymywała alimenty w wysokości 1500 zł. Pozwany był zatrudniony w firmie (...) na stanowisku koordynatora, i zarabiał ok. 2000 zł. Nadto dorabiał jako muzyk, na stałe związany z zespołem (...), ale współpracował też z innymi muzykami, grając na koncertach i uroczystościach weselnych, jednakże z uwagi na pandemię od roku 2020 jego dochody z tego tytułu znacząco spadły.

/dowód: wyrok z dnia 06.10.2014 r. – k. 16-16v,

oświadczenie pełn. pozwanego złożone na rozprawie w dniu 10 maja 2021r. k. 198 akt III RC 781/20,

zeznania stron na rozprawie w dniu 10 maja 2024r. k. 198v-201v)

B. ma obecnie(...) lat. W chwili obecnej małoletni mieszka wraz z matką, a od lipca 2024 r. także z jej starszym synem W., który ma(...) lat. Uczęszcza do przedszkola prywatnego, za które opłata wynosiła początkowo ok. 700 złotych, ale aktualnie – po rozmowie matki B. z dyrektorką placówki dot. zmniejszenia opłaty - jest to 400 złotych. Wcześniej małoletni uczęszczał do przedszkola miejskiego, ale małoletni bał się tam chodzić, płakał, a więc placówkę zmieniono. Od września 2025 r. małoletni na rozpocząć naukę w szkole. Matka odwozi syna do przedszkola samochodem, koszty związane z paliwem to ok. 500 złotych miesięcznie. Nadto uczęszcza na zajęcia dodatkowe co wiąże się z kwotą ok. 230 złotych miesięcznie. Małoletni chciałaby jeszcze uczęszczać na taniec, jednak matka małoletniego nie ma na to środków.

Małoletni B. obecnie bardzo często choruje, zwiększyły się koszty związane z jego leczeniem - średnio ok. 250 złotych. Ma słabą odporność, dostaje szczepionki, które mają chronić go przed infekcjami, na które jest podatny, a to wiąże się dodatkowym wydatkiem. Nadto cierpi na alergie, atopowe zapalenie skóry i wymaga specjalistycznych środków pielęgnacyjnych – koszty emolientów to ok. 100 złotych, musi robić testy alergiczne. Z uwagi na wady postawy zalecona jest regularna praca małoletniego z fizjoterapeutą - koszt jednej wizyty to 180 złotych. Zalecane są dwie lub trzy wizyty w miesiącu. Nadto B. uczęszcza na konsultacje psychologiczne, w związku ze złym funkcjonowaniem w grupie – jedna konsultacja to koszt ok. 250 złotych. Wymaga także terapii logopedycznej i ortodontycznej, w tym założenia aparatu ortodontycznego. W związku ze swoimi problemami zdrowotnymi w 2023 r. był w sanatorium. W 2024 r. także planowany był pobyt w sanatorium, jednak matka nie mogła tam z nim pojechać.

Matka małoletniego, O. W., pracuje w firmie (...) S.A. Zarabia ok. 6500-6700 złotych netto, w tym premie. Otrzymuje alimenty na starszego syna W. w wysokości 1.500 złotych. Otrzymuje także świadczenie wychowawcze 800 plus zarówno na starszego syna, jak i na małoletniego B.. Matka małoletniego spłaca kredyt hipoteczny – miesięczna rata wynosi ok. 1000 złotych. Nadto na wydatki związane z utrzymaniem mieszkania składa się: czynsz ok. 600 złotych, prąd ok. 200 złotych co dwa miesiące, gaz ok. 60 złotych miesięcznie, ubezpieczenie mieszkania ok. 400 złotych rocznie. W skład jej majątku wchodzi mieszkanie zakupione na kredyt hipoteczny i jedenastoletni samochód marki S.. Zdarza się, że ma zaległości w płatnościach za mieszkanie. Czasem pożycza pieniądze na utrzymanie od swojej matki ok. 500-700 złotych miesięcznie.

Ojciec małoletniego, J. L., pracuje w firmie (...) jako koordynator prac porządkowych. Zarabia 3220 złotych netto. Otrzymuje dodatkowy dochód z koncertów w wysokości ok. 8.500 złotych – jest członkiem zespołu (...). W 2024 r. grał na piętnastu koncertach, za każdy otrzymał wynagrodzenie w kwocie od 150 do 1000 złotych. Jest najemcą lokalu (...), opłaca czynsz w wysokości 800 złotych, za prąd płaci ok. 180 złotych co dwa miesiące, dopłaca do wody ok. 20-70 złotych miesięcznie. Nie posiada zobowiązań finansowych, oprócz długu u mechanika samochodowego w kwocie ok. 1200 złotych. Jest posiadaczem samochodu marki V. z 1999 roku, który jest warty ok. 8.000-9.000 złotych. Korzysta z samochodu swojego brata. Nie choruje przewlekle, ale ma problemy z kolanami i kręgosłupem. Nie posiada innych dzieci, oprócz małoletniego B..

Ojciec realizuje kontakty z małoletnim B., w większym zakresie niż wcześniej. Małoletni zostaje u niego na noc. Przebywa pod jego opieką przez dziesięć dni w miesiącu: od środy popołudniu do czwartku rano oraz w co drugi weekend od piątku do poniedziałku rano. W związku z nocowaniem małoletniego u ojca, ten urządził dla niego pokój. B. ma u ojca ubrania, a także sprzęty jak: hulajnoga, rower, czy perkusja. Bywa, że jeżeli zaistnieje taka potrzeba to pozwany chodzi z synem do lekarza, czy fryzjera. Był też z małoletnim na wakacjach na M. i nad morzem co wiązało się z kosztem ok. 2.500 złotych.

/dowód: zaświadczenie o zatrudnieniu matki małoletniego k. 17,

dokumentacja medyczna małoletniego, historia wizyt lekarskich k. 19, 24-75, 771-772, 815,

rachunki, faktury, potwierdzenia przelewów k. 77-112, 114-170, 181-183, 185-188, 193-194, 196-198, 201-203, 208-209, 211-213, 215-219, 221-249, 251-266, 268-272, 277, 279-284, 290, 292, 294-295, 297-350, 354, 367, 369-387, 390-401, 491-495, 500-503, 515-543, 548-553, 559, 562-585, 746-747, 749-753, 756, 758-761, 765-770, 779, 774-779, 809-812, 816-833, 929,

informacja o zadłużeniu matki małoletniego w opłatach mieszkaniowych k. 402-405, 755,

zaświadczenie o dochodach pozwanego k. 496, 804

zaświadczenie o dochodach matki małoletniego k. 743, 780

umowy kredytu na zakup towarów i usług k. 744-745

zeznanie podatkowe pozwanego k. 497-499,

dokumenty, wysokości opłat, zaległości zw. z najmem lokalu (...) przez pozwanego k. 504-514, 808,

polisa ubezpieczeniowa k. 556-557,

zaświadczenie o odpłatności za przedszkole k. 558,

zawiadomienie o zmiany wysokości raty kredytu k. 748,

informacja o poniesionych opłatach na rzecz przedszkola k. 919,

zeznania świadka D. K. k. 944-945v,

zeznania świadka M. W. k. 945-945v,

zeznania świadka D. P. k. 945v-947,

przesłuchanie O. W. k. 947-948,

przesłuchanie J. L. k. 948-949v.

Sąd zważył, co następuje

Powyższy stan faktyczny w sprawie Sąd ustalił w oparciu o dowody z dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy dołączonych przez strony, dokumentów z akt sprawy III 781/20 Sądu Rejonowego w Toruniu, jak również dowodów z zeznań świadków D. K., D. P., i J. L. oraz przesłuchania matki małoletniego powoda O. W. i ojca małoletniego pozwanego – J. L..

Sąd uznał za wiarygodne dowody z dokumentów ze sprawy III RC 781/20 Sądu Rejonowego w Toruniu, gdyż są to dokumenty urzędowe, a ich autentyczność nie była kwestionowana przez żadną ze stron postępowania. Nie kwestionowana była także autentyczność ani prawdziwość dokumentów dołączonych przez strony do akt spawy niniejszej, które nie budziły również wątpliwości sądu.

W myśl art. 138 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego.

W przypadku powództwa o podwyższenie alimentów przez „zmianę stosunków” rozumieć należy zmianę przesłanek wymienionych w art. 133 § 1 i art. 135 kro określających wysokość alimentów, tj. istotne zwiększenie się usprawiedliwionych potrzeb osoby uprawnionej do alimentów lub istotne zwiększenie się możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego do alimentacji.

Zgodnie z powołanymi przepisami art. 133 § 1 i art. 135 kro kwota alimentów należnych dziecku, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie a nie posiada majątku przynoszącego dochód, zależy od usprawiedliwionych potrzeb dziecka oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości każdego z ich rodziców, albowiem obowiązek alimentacyjny spoczywa w odpowiednich częściach na obojgu rodzicach, stosownie do ich aktualnych możliwości finansowych.

Oznacza to, że również pozwany powinien ponosić odpowiednią część wszystkich wydatków związanych z utrzymaniem syna w postaci: zakupu wyżywienia, ubioru, leków, części opłat mieszkaniowych za mieszkanie w którym przebywa oraz innych wydatków niezbędnych do jej prawidłowego rozwoju i wychowania.

Ponadto jak wyjaśnił to Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 1 czerwca 1965r. (I CZ 135/64, niepublikowanym, zawartym w bazie orzeczeń (...) pod numerem (...)) dłuższy upływ czasu, a przez to i wzrost potrzeb dziecka wynikający z jego starszego wieku, stwarza podstawę do podwyższenia alimentów.

W niniejszej sprawie, w ocenie Sądu, analiza zgromadzonego materiału procesowego wskazuje, że powództwo matki małoletniego zasługiwało na częściowe uwzględnienie. Biorąc pod uwagę wszystkie okoliczności sprawy, Sąd zasądził od pozwanego alimenty na rzecz małoletniego syna w kwocie po 1200 zł miesięcznie poczynając od dnia 1 marca 2024 r. – czyli od daty wniesienia pozwu.

Sąd wziął pod uwagę, iż małoletni ma obecnie 6 lat i zakres jego usprawiedliwionych potrzeb niewątpliwie wyznaczony jest jego wiekiem. Małoletni B. aktualnie uczęszcza do przedszkola, a od września 2025 r. ma podjąć naukę w szkole podstawowej. Matka małoletniego oszacowała miesięczny koszt zaspokojenia usprawiedliwionych potrzeb B. na kwotę ok. 3.940 złotych. Ponosi ona wydatki związane z edukacją syna m.in. prywatne przedszkole, za które odpłatność wynosi ok. 400 zł, czy za inne zajęcia dodatkowe, jak robotyka czy nauka j. angielskiego, które pozytywnie wpływają na jego rozwój. O. W. oceniła, że wzrost uzasadnionych wydatków czynionych na rzecz małoletniego wskazuje na potrzebę podniesienia alimentów o kwotę 1000 złotych. Sąd uznał, że poszczególne kwoty przeznaczane na potrzeby jawią się jako częściowo uzasadnione, biorąc pod uwagę, że na przestrzeni ostatnich miesięcy znacznie wzrosły koszty żywności i innych produktów, a ponadto pojawił się dodatkowy koszt m.in. opłaty za przedszkole i dziecko zaczęło uczęszczać na dodatkowe zajęcia. Nadto należy zwrócić uwagę, że ostatnie alimenty były zasądzone niespełna 4 lata temu. Małoletni powód miał wówczas (...)roku, a więc jego zakres jego usprawiedliwionych potrzeb był odmienny. Mniejsze były jego potrzeby związane z wypoczynkiem i rozrywką, nie uczęszczał na zajęcia dodatkowe, nie chodził do żłobka, czy przedszkola, nie był też leczony m.in. logopedycznie, nie uczęszczał na fizjoterapię, nie było też potrzeby leczenia ortodontycznego.

Należy jednak wskazać, że wysokość alimentów nie zależy wyłącznie od wysokości usprawiedliwionych potrzeb dziecka, ale też od możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego do alimentacji. Pozwany zarabia z pracy na etacie, jako koordynator prac porządkowych, ok. 3220 złotych netto. Otrzymuje także dodatkowy dochód m.in. z koncertów w wysokości ok. 8.500 złotych rocznie. Od ostatniej sprawy alimentacyjnej jego wynagrodzenie wzrosło. Wtedy pozwany zarabiał z pracy jako koordynator ok. 2000 zł i także dorabiał jako muzyk, na stałe był związany z zespołem (...), współpracował też z innymi muzykami, lecz w tym czasie tj. od 2020 roku z uwagi na pandemię jego dochody z tego tytułu były znacząco niższe. Podwyższenie alimentów na małoletniego powoda o łączną kwotę 300 złotych nie jest więc kwotą wygórowaną i zdaniem sądu leży w granicach możliwości zarobkowych pozwanego. Sąd wziął pod uwagę, że pozwany także w szerokim zakresie opiekuje się małoletnim B., małoletni nocuje u niego i średnio w miesiącu przebywa u niego przez dziesięć dni. W czasie gdy syn jest u niego ponosi on koszt jego wyżywienia, zakupu środków czystości i ewentualnej rozrywki czy wypoczynku, sporadycznie też płaci za konieczne m.in. wizyty lekarskie.

Mając powyższe na uwadze Sąd uznał, że w granicach możliwości zarobkowych i majątkowych pozwanego leży płacenie alimentów na rzecz małoletniego syna w kwocie po 1200 zł miesięcznie i alimenty należy podwyższyć o kwotę 300 złotych miesięcznie.

Należy dodać, że kwota 1200 złotych miesięcznie nie ma wystarczyć na zaspokojenie wszystkich potrzeb małoletniego, albowiem obowiązek alimentacyjny spoczywa na obojgu rodzicach, co oznacza, że również matka małoletniego, ma obowiązek współfinansowania wydatków na utrzymanie dziecka.

Zdaniem sądu sytuacja majątkowa matki małoletniej nie jawi się jako trudna. Pracuje ona na umowę o pracę na czas niekreślony, zarabia średnio 6500-6700 złotych netto, wliczając w to premie. Na starszego syna W., który mieszka z nią i małoletnim B., dostaje alimenty w wysokości 1.500 złotych. Otrzymuje także świadczenie wychowawcze 800+ zarówno na starszego syna, jak i na małoletniego B.. Co należy dodać, spłaca kredyt hipoteczny – miesięczna rata wynosi ok. 1000 złotych. Jednak w ocenie Sądu aktualnie nie ma przeszkód, żeby ponad usprawiedliwione potrzeby małoletnich takie jak m.in. nauka tańca, na które małoletni chce dodatkowo uczęszczać, czy inne zajęcia dodatkowe, a także zakup sprzętów takich jak rower, czy hulajnoga były zaspokojone, bowiem matka małoletnich otrzymuje na utrzymanie małoletniego właśnie świadczenie wychowawcze 800 +.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy o pomocy państwa w wychowaniu dzieci celem świadczenia wychowawczego jest częściowe pokrycie wydatków związanych z wychowywaniem dziecka, w tym opieką nad nim i zaspokojeniem jego potrzeb życiowych.

W świetle przepisu art. 135 § 3 pkt. 3 k.r.o. świadczenie wychowawcze z programu 800+ nie ma wpływu na zakres świadczeń alimentacyjnych. Przy czym w ocenie Sądu przepis ten należy interpretować w ten sposób, że świadczenie wychowawcze dla dziecka na jego wychowanie i zaspokojenie jego potrzeb, nie wpływa na zakres obowiązku alimentacyjnego żadnego z rodziców, ani ich możliwości zarobkowe i majątkowe, co oznacza, że fakt otrzymywania na dziecko 800 złotych z pomocy społecznej nie zwalnia żadnego z rodziców od swojej części uczestniczenia w kosztach utrzymania dziecka. Ponadto nie wlicza się tej kwoty do dochodów rodziny (bowiem ma ono tylko jeden cel, to jest częściowe pokrycie wydatków związanych z wychowywaniem dziecka, w tym opieką nad nim i zaspokojeniem jego potrzeb życiowych). A zatem wypłacanego świadczenia wychowawczego rodzicowi, pod którego opieką pozostaje dziecko nie zalicza się jako dochodu tego rodzica, mającego wpływ na jego (tego rodzica) zakres świadczenia alimentacyjnego wobec dziecka.

Wskazać przy tym trzeba, że zarówno w ustawie jak i w kodeksie rodzinnym i opiekuńczym użyto tego samego pojęcia „zaspokojenie potrzeb dziecka”, a zatem zdaniem Sądu oznacza to, że ustalając obowiązek alimentacyjny Sąd nie może pominąć faktu otrzymywania przez rodzica na dziecko 800 zł na potrzeby dziecka, bowiem potrzeby dziecka są ograniczone. Gdyby więc finansować wszystkie potrzeby dziecka tylko obowiązkiem alimentacyjnym każdego z rodziców to świadczenie 800+, nie miałoby być na co przeznaczone tzn. w zakresie potrzeb dziecka, bo potrzeby dziecka byłyby w całości zaspokojone przez obowiązek alimentacyjny rodziców (i wówczas 800+ byłoby „czystym zyskiem” rodzica je otrzymującego).

Dlatego Sąd orzekając w sprawie wziął pod uwagę, że O. W. otrzymuje kwotę 800 zł na częściowe pokrycie dodatkowych wydatków związanych z wychowywaniem syna w tym zaspokojeniem jego potrzeb życiowych (ponad te usprawiedliwione), ale nie uwzględniał tej kwoty jako dochodu matki małoletnich podczas ustalania jej zakresu świadczenia alimentacyjnego na rzecz syna.

Wobec powyższego dodatkowe potrzeby w zakresie rozrywki, zainteresowań, czy dodatkowych zajęć, a także ubrań ponad usprawiedliwione, powinny być zdaniem Sądu zaspokojone ze świadczenia wychowawczego, którego celem jest właśnie zaspokajanie potrzeb dziecka.

Biorąc pod uwagę uzasadnione koszty utrzymania małoletniego, możliwości zarobkowe pozwanego, a także matki małoletnich, Sąd w punkcie I podwyższył alimenty od pozwanego do kwoty po 1200 zł miesięcznie na rzecz małoletniego powoda, poczynając od dnia 1 marca 2024 r., płatnej do rąk matki małoletniego powoda, do dnia 10-ego każdego miesiąca z góry, z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat.

W pozostałej części powództwo oddalono jako niezasadne, orzekając jak w punkcie II sentencji.

W związku z ustawowym zwolnieniem strony powodowej od ponoszenia kosztów sądowych na mocy art. 96 ust. 1 pkt 2 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych nie obciążono jej kosztami sądowymi w zakresie oddalonego powództwa, o czym orzeczono w punkcie III sentencji wyroku.

W punkcie IV sentencji wyroku sąd obciążył pozwanego kosztami sądowymi na mocy art. 113 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, w zakresie przegranego powództwa. Wysokość zasądzonej opłaty Sąd ustalił na kwotę 200 zł w myśl art. 13 ust. 1 pkt 4 w/w ustawy.

O kosztach procesu orzeczono w myśl art. 100 k.p.c., z uwagi na to, iż powództwo zostało uwzględnione tylko częściowo. Wzajemne zniesienie kosztów oznacza, że strony pozostają przy kosztach poniesionych w związku ze swym udziałem w sprawie. Stosunkowe rozdzielenie kosztów polega na wyważonym rozłożeniu kosztów między stronami, odpowiednio do wysokości, w jakiej zostały poniesione, oraz stosownie do wyniku sprawy, tj. stopnia uwzględnienia i nieuwzględnienia żądań [por. J. Gudowski, w: T. Ereciński (red.), Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz, t. I, s. 504].

Rygor natychmiastowej wykonalności nadano wyrokowi z urzędu w trybie art. 333 § 1 pkt 1 kpc.