Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Toruniu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 maja 2023 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu III Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie:

Przewodniczący sędzia Piotr Kawecki

Protokolant sekretarz sądowy Anna Sosnowska

po rozpoznaniu w dniu 26 kwietnia 2023 r. w Toruniu

sprawy z powództwa D. W. (1)

przeciwko J. W.

o podwyższenie alimentów

powództwo oddala,

zasądza od powódki D. W. (1) na rzecz pozwanego J. W. kwotę 240 zł (dwieście czterdzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu,

kosztami sądowymi obciąża Skarb Państwa – Sąd Rejonowy w Toruniu.

Sygn. akt III RC 160/22

UZASADNIENIE

W dniu 24 lutego 2022r. powódka D. W. (1) wniosła o zmianę wyroku Sądu Okręgowego w Toruniu z dnia 15 grudnia 2021r. w sprawie o sygn. akt (...) w zakresie jego punktu 5, tj. w zakresie alimentów – poprzez podwyższenie zasądzonych od pozwanego J. W. na rzecz powódki D. W. (1) alimentów z kwoty 1.000 zł miesięcznie do kwoty 6.000 zł miesięcznie, płatnych do dnia 10 – go każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w razie opóźnienia - od dnia wniesienia pozwu; wniosła także o zasądzenie od pozwanego na rzecz powódki zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu pozwu D. W. (1) wskazała, że wyrokiem z dnia 15.12.2021r. (...) w sprawie o sygn. (...)rozwiązał przez rozwód małżeństwo J. W. i D. W. (1) z wyłącznej winy J. W., władzę rodzicielską nad małoletnią córką stron powierzył obojgu rodzicom, ustalił sposób kontaktów pozwanego z córką, ustalił wysokość alimentów na małoletnią córkę stron w wysokości 3.500 zł miesięcznie, zasądził od pozwanego na rzecz D. W. (1) alimenty w wysokości 1.000 zł miesięcznie oraz rozstrzygnął o kosztach procesu.

D. W. (1) wskazała, że w trakcie postępowania rozwodowego skupiła się głównie na uregulowaniu kwestii z małoletnią córką stron oraz ustaleniu wyłącznej winy pozwanego w rozkładzie pożycia małżeńskiego. D. W. (1) wskazała, że chciała w miarę szybko zakończyć całe postępowanie ze względu na swój stan zdrowia – po odkryciu zdrady męża i założeniu nowej rodziny i kolejnym ojcostwie J. W. - powódka miała popaść w (...) do tej pory korzystać z profesjonalnej pomocy w leczeniu tej choroby. Powódka wskazała, że stanu jej zdrowia(...) nie poprawiła z pewnością informacja, która ujawnić się miała podczas rozwodu, że pozwany założył nową rodzinę i kolejny raz został ojcem. D. W. (1) wskazała, że dopiero po wyroku rozwodowym była w stanie uporządkować swoje sprawy i dopiero wtedy uświadomiła sobie, że jej status materialny drastycznie się pogorszył. W momencie składania odpowiedzi na pozew rozwodowy powódka zatrudniona była w spółkach pozwanego, prowadziła działalność gospodarczą, miała zapewnione źródło utrzymania. Po zwolnieniu powódki z pracy przez pozwanego, miała ona nadzieję na porozumienie, a o jej możliwości powrotu do pracy zapewniał ją wspólnik pozwanego i pełnomocnik pozwanego. Powódka była przekona, że po tylu latach wspólnego życia, posiadania wspólnego dziecka oraz faktu, że małżeństwo rozpadło się z winy pozwanego, pozwany nie zostawi jej bez środków do życia.

Powódka wskazała także, iż w trakcie małżeństwa stron, pozwany zapewniał rodzinie życie na bardzo wysokim poziomie, pokrywał większość wydatków związanych z utrzymaniem domu, wyżywieniem, odzieżą, leczeniem, licznymi wyjazdami zagranicznymi, przekazywał powódce dodatkowo 6.500 zł miesięcznie z przeznaczeniem na wydatki związane prowadzeniem gospodarstwa domowego. D. W. (1) wskazała, że podczas trwania małżeństwa powódka na swoje wydatki osobiste przeznaczała kwotę ok. 10.000 zł miesięcznie. Stać ją miało być na ekskluzywne zakupy, w tym odzieżowo – obuwnicze w L. czy B. – kupowała wówczas np. sukienki za kwoty – 7.000 zł, 6.000 zł, 2.000 zł, płaszcz za 12.000 zł, torebkę z kwotę 30.000 zł i inne równie kosztowne rzeczy. Pozwany miał kupować D. W. (1) buty i torebki za kwoty wynoszące odpowiednio 1.000 i 2.000 euro za sztukę. Powódka wskazała, że w trakcie trwania małżeństwa osiągała dochód w wysokości około 16.500 zł miesięcznie (wynagrodzenie za pracę z tytułu umowy za pracę w (...) sp. z o.o. sp. k. 8.000 zł, wynagrodzenie za pracę z tytułu umowy za pracę w (...) sp. z o.o. 2.000 zł, wpłaty od pozwanego na wydatki związane z prowadzeniem gospodarstwa domowego 6.500 zł). Ponadto powódka osiągała dochód z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej w wysokości od 100.000 zł do 330.000 zł w poszczególnych latach. Działalność gospodarcza, którą prowadziła powódka miała zostać założona na polecenie pozwanego, aby w ten sposób powódka mogła świadczyć usługi na rzecz spółek pozwanego. Po rozstaniu stron pozwany miał wyrzucić powódkę z pracy i zaprzestać współpracy z nią, w związku z czym powódka była zmuszona do zamknięcia prowadzonej przez siebie działalności i zwrotu pobranej dotacji z programu (...) Ponadto D. W. (1) wskazała, że pozwany nakłonił ją do wzięcia w leasing samochodu osobowego i obiecał zapewnić powódce środki na spłatę rat leasingowych, jednak po rozstaniu stron powódka zmuszona jest spłacać je samodzielnie, a wysokość raty wynosić miała w dacie złożenia pozwu o podwyższenie alimentów - 4.333 zł miesięcznie.

Obecnie powódka ma utrzymywać się jedynie z zasiłku chorobowego, wskazała że choruje na (...). Zdaniem D. W. (1) w wyniku rozstania z pozwanym miała ona stracić pracę, musiała zamknąć działalność gospodarczą, utraciła dotychczasowe wsparcie finansowe męża. D. W. (1) podała że nie jest w stanie podjąć żadnego zatrudnienia – zaczęła chorować na(...). Jej jedyny dochód stanowi kwota alimentów otrzymywana od pozwanego w wysokości 1.000 zł miesięcznie oraz zasiłek chorobowy w wysokości 5.200 zł miesięcznie, a jej miesięczne wydatki osobiste przed rozwodem wynosiły ponad 11.000 zł. D. W. (1) wskazała, że ze względu na swój stan zdrowia nie jest w stanie podjąć pracy pozwalającej jej na wyrównanie sytuacji materialnej do sytuacji sprzed rozwodu. Ponadto, powódka na co dzień ma zajmować się również małoletnią córką stron, co również ogranicza jej elastyczność w podjęciu zatrudnienia.

Powódka wskazała, że pozwany osiąga dochód miesięczny na poziomie około 144.5500 zł, w tym z tytułu umowy o pracę 25.000 zł, wynajmu nieruchomości ok. 82.000 zł, dywidend z tytułu udziałów w spółkach około 37.550 zł miesięcznie. Ponadto, pozwany ma posiadać udziały w kilku spółkach krajowych i zagranicznych. W celu prowadzenia działalności gospodarczej, pozwany miał założyć w(...)pod nazwą (...) SA – za pośrednictwem tego (...) pozwany posiadać ma większościowe udziały w spółce (...) SA, za której pośrednictwem posiada większościowe udziały w spółkach: (...) Sp. z o.o., (...) sp. z o.o., (...) Sp. z o.o., (...), P. B. 30. Pozwany ma być wspólnikiem w spółce (...) sp. z o.o., która ma być komplementariuszem spółki (...) sp. z o.o. sp. k. Ponadto, pozwany ma być członkiem zarządu spółki (...) SA i spółki (...) sp. z o.o., gdzie ma pełnić funkcję wiceprezesa zarządu. Pozwany ma być właścicielem kilku działek na W. w T., kilku działek w M., nieruchomości na Osiedlu (...) – którą zakupił w trakcie rozwodu za kwotę 1.200.000 zł, a także posiada kilka zabytkowych samochodów.

Zdaniem D. W. (1) – z uwagi na fakt, że rozwód stron nastąpił z wyłącznej winy J. W., nie powinna ona ponosić aż tak dalekich konsekwencji finansowych rozstania. Jej zdaniem – powinna mieć ona zapewnione życie na poziomie sprzed rozwodu, a jej sytuacja materialna nie powinna co do zasady ulec zmianie (k. 3- 154 akt).

W odpowiedzi na pozew J. W. wniósł o oddalenie w całości pozwu D. W. (1) oraz o obciążenie powódki w całości kosztami postępowania, w tym kosztami zastępstwa procesowego. Uzasadniając swe stanowisko procesowe J. W. wskazał, że w dacie zasądzania alimentów na rzecz D. W. (1) stan faktyczny był dokładnie taki sam jak stan faktyczny opisany w pozwie, a wydany wyrok był oparty na tych samych okolicznościach,

o których mowa w pozwie – zatem brak jest spełnienia przesłanek o których mowa w art. 138 kro.

Pozwany jako okoliczności bezsporne uznał, że:

- jego majątek jest większy niż majątek powódki,

- w trakcie małżeństwa w związku ze wspólnym gospodarstwem domowym pozwany zapewniał całej rodzinie wysoki poziom życia,

- do czasu rozprawy rozwodowej, tj. do drugiej połowy 2021r. powódka była zatrudniona w firmach z nim powiązanych - (...) Sp. z o.o. spółka komandytowa w W. oraz w (...) sp. z o.o. z siedzibą w R.. Pozwany wskazał m. in., że powódka posiada wysokie kwalifikacje zawodowe, jest osobą wykształconą, a więc jest uzasadnionym, że ma możliwości kontynuowania swej aktywności zawodowej, ma wiedzę i doświadczenie zawodowe, a wyłączne dotychczasowe jej zaangażowanie w sprawy domowe nie umniejsza jej zaangażowania w sprawy zawodowe i zarobkowe.

W uzasadnieniu pozwany wskazał m.in., że już na dzień ogłoszenia wyroku rozwodowego, jedynym aktualnym dochodem powódki były alimenty zasądzone na jej rzecz od pozwanego, powódka posiadała samochód marki B., zmianie nie uległy także innego rodzaju okoliczności, które uzasadniałyby zasądzenie wyższych alimentów na rzecz powódki.

Sąd ustalił, co następuje:

D. W. (1) i J. W. zawarli związek małżeński w Urzędzie Stanu Cywilnego w T. w dniu 14 sierpnia 2010r.

Z małżeństwa stron urodziła się w dniu (...) małoletnia E. W..

Sąd Okręgowy w Toruniu na mocy wyroku z dnia 15 grudnia 2021r., w sprawie (...), rozwiązał przez rozwód małżeństwo D. W. (1) i J. W. – z wyłącznej winy J. W.. Władze rodzicielską nad małoletnią córką stron powierzył obojgu rodzicom oraz ustalił, że miejscem zamieszkania małoletniej będzie każdorazowe miejsce zamieszkania D. W. (1). W pkt. 4 wyroku Sąd zobowiązał obie strony do ponoszenia kosztów wychowania i utrzymania małoletniej córki stron i tytułem udziału powoda J. W. w tych kosztach zasądził od niego na rzecz małoletniej E. W. alimenty w wysokości 3.500 zł miesięcznie. W pkt. 5 wyroku Sąd zasądził od J. W. na rzecz D. W. (2) alimenty w wysokości 1.000 zł miesięcznie. Rozstrzygnięcie zawarte w punkcie 5 wyroku stało się prawomocne z dniem 2 lutego 2022r. (...)na skutek apelacji D. W. (1) od wyroku (...)z dnia 15 grudnia 2021r. w sprawie o sygn. akt (...) zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że władzę rodzicielską nad małoletnią córką stron E. W. powierzył matce D. W. (1), ograniczając władzę rodzicielską ojca J. W. do współdecydowania o istotnych sprawach dotyczących leczenia i edukacji córki stron oraz w punkcie 4 tylko w ten sposób, że zasądzoną tam kwotę alimentów po 3.500 złotych miesięcznie podwyższył do kwoty po 4.500 złotych miesięcznie.

W dacie prawomocności wyroku (...)z dnia 15 grudnia 2021r. w zakresie punktu 5 jego sentencji D. W. (1) była księgową z długoletnim doświadczeniem zawodowym. Nie pracowała - w dniu 28 maja 2021r. otrzymała wypowiedzenie umowy o pracę z dniem 31 sierpnia 2021r. Jej działalność gospodarcza, w ramach której współpracowała ze spółkami powiązanymi z J. W. była zawieszona z uwagi na brak zleceń. Wraz z małoletnią córką mieszkała w mieszkaniu stron przy ul. (...). W dacie uprawomocnienia punktu 5 wyroku rozwodowego D. W. (1) nie osiągała dochodów. W trakcie trwania związku małżeńskiego stron D. W. (1) podupadła na zdrowiu, około półtora roku przed orzeczeniem rozwodu rozpoczęła (...) Mając na względzie wykształcenie D. W. (1), doświadczenie zawodowe i kompetencje była ona w stanie uzyskiwać wynagrodzenie przekraczające średnią krajową, a więc ponad 4.500 zł netto miesięcznie.

Małoletnia córka stron - E. W. miała 11 lat i była uczennicą szkoły podstawowej. Miesięczny koszt zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb małoletniej córki stron wynosił ok. 6.000 zł, przyjmując odmienny – dużo większy stopień osobistych starań o utrzymanie i wychowanie małoletniej leżący po stronie D. W. (1) niż J. W., prawomocnym wyrokiem z dnia 31 maja 2022r. kwota alimentów na rzecz małoletniej E. W. ustalona została na kwotę 4.500 zł miesięcznie.

J. W. osiągał dochód w wysokości co najmniej 25.000 zł miesięcznie, kolekcjonował stare samochody typu (...) F. (...).

Strony były właścicielami kilku nieruchomości.

/dowód: akta (...)SO w Toruniu:

Zeznania D. W. (1) – k. 420-423 akt,

wypowiedzenie umowy o pracę – k. 171 akt,

zeznania J. W. – k. 416-420,

wyrok Sądu Okręgowego w Toruniu z dnia 15.12.2021r. – k. 429,

uzasadnienie wyroku w sprawie (...) k. 436-440v,

wyrok(...)z dnia 31.05.2022r.

uzasadnienie wyroku z dnia 31.05.2022r. w sprawie(...)– k. 575-583 akt

D. W. (1) ma obecnie 47 lat. Posiada wykształcenie wyższe ekonomiczne – na studiach pracowała jako młodszy ekonomista ds. technicznej obsługi klienta w zakładzie (...), później jako specjalista (...) w firmie (...), następnie jako asystent w biurze zarządu, asystent w biurze zarządu, kierownik biura zarządu w firmie (...), księgowo-kadrowa w firmie (...), księgowa w hotelu (...), w firmie (...), w firmie (...).

Od lutego 2022r. D. W. (1) otrzymywała świadczenie rehabilitacyjne w kwocie 5900-6100 zł miesięcznie, które ustało z dniem 17 lutego 2023r. i wówczas powódka podjęła próby podjęcia pracy. W lutym 2023r. D. W. (1) podczas wypoczynku feryjnego w górach złamała rękę i w obecnej chwili nie może pracować - zapisana jest na rehabilitację, która ma się odbyć w marcu 2024r. Obecnie rehabilituje się w domu - ręka nie zrosła się.

Powódka w związku z koniecznością kontynuowania leczenia złamanej ręki musiała podpisać umowę z NFZ na opłacanie dobrowolnego ubezpieczenia zdrowotnego, którego składka wynosi 600 zł miesięcznie. Na pozostałe wydatki powódki składają się: mieszkanie - 1800 zł miesięcznie, prąd - 500 zł co dwa miesiące, telewizja - 200 zł, wyżywienie - 2400 zł miesięcznie, środki chemiczne - 1200 zł, tankowanie samochodu - 1000 zł miesięcznie, opłaty związane z NFZ - 600 zł miesięcznie.

W lipcu 2021r. powódka złożyła wypowiedzenie w firmie (...) – pracę świadczyła do sierpnia, na koniec pracy otrzymała równowartość dwóch wynagrodzeń, czyli niecałe 5000 zł.

Koszty utrzymania powódki wynoszą 7700 zł. Ma zawieszoną działalność gospodarczą. Posiada w leasingu samochód elektryczny B. (...)r., za który rata wynosi obecnie 5300 zł – raty ma spłacać do listopada, a następnie będzie mogła wykupić samochód za kwotę 194 000 zł brutto. Wartość samochodu wynosi 340.000 zł.

W maju 2020r. wystąpiła o dotację na zakup maszyn, pozwany przekazał jej w darowiźnie 250.000 zł. Miała otrzymywać z każdej maszyny po 5000 zł netto miesięcznie jako czynsz najmu pracy – w momencie kiedy strony nie zawarły ugody rozwodowej, nie doszło do sformalizowania umów o współpracę, powódka miała zabrać (...) z terenu firmy (...). W 2021r. pozwany pozwolił rozliczyć jej 5 miesięcy użytkowania maszyn przez firmę (...) - od maja 2020r. do lipca 2021r. - kwota przysługującej powódce wierzytelności to około 200.000 zł.

Raty leasingu powódka spłaca za pieniądze uzyskane ze sprzedaży (...)

Powódka korzysta z opieki psychiatrycznej – co 3 miesiące chodzi na wizyty kontrolne, koszt jednej wizyty wynosi 250 zł, dodatkowo wykupuje leki.

Jest współwłaścicielką w udziale 3/10 mieszkania położonego w T. przy ul. (...), o powierzchni 134 m ², oraz współwłaścicielką w udziale 1/2 zabudowanej nieruchomości położonej przy ul. (...) w T..

/ dowód: wydruki – k. 11-19v,

PIT – k. 20-24, 26-43, 45-51, 53-58,

potwierdzenia przelewów – k. 25, 44, 52, 59, 62-135, 137-154,

zestawienie wydatków – k. 60-61, 136,

wydruk z (...) k. 180-180v,

wypowiedzenie umowy o pracę – k. 179,

odpis aktu notarialnego – k. 182,

dokumentacja medyczna – k. 191-198, 207-208v, 326,

wiadomości e-mail – k. 199, 216-221, 328-329, 331,

decyzje – k. 232-233, 327,

korespondencja stron – 330,

zeznania świadka J. P. – k. 315v-316v,

zeznania świadka A. K. – k. 317-319v,

zeznania świadka E. S. – k. 319v-320,

zeznania powódki – k. 333-335/

Pozwany J. W. ma 47 lat. Prywatnie zaciągnął zobowiązanie kredytowe względem spółek w których pracuje. W jednej spółce rata kapitału wynosi 30.000 zł - odsetki liczone są raz na rok miesięcznie, w drugiej spółce 34.000 zł - oprocentowanie jest liczone raz na rok jako 13 rata. Jeden kredyt jest w wysokości 1,5 mln zł, a drugi 1,2 mln. Jeden kredyt związany był z zakupem nieruchomości i związanej z działalnością gospodarczą - kwota 2 mln stanowiła jego wkład pieniężny w budowę domu.

Niebawem mają być na pozwanego wystawiane faktury w spółce w której pracuje - może się spodziewać dodatkowych obciążeń w kwocie 400.000 zł w związku z budową domu. Druga inwestycja - zakup nieruchomości, jest w planach, pozwanego nie stać na budowę z własnych środków. W spółce (...) ma zaciągniętą pożyczkę w kwocie 200.000 zł – obecnie płaci tylko oprocentowanie bez spłaty kapitału. Dochody z najmu nieruchomości pozwanego całkowicie są pochłaniane przez spłatę pożyczek i działalność operacyjną. Pozwany płacę podatek od nieruchomości, dochodów, składki za pracowników w spółce utrzymującej tą nieruchomość. Dochód otrzymuje z tytułu umowy o pracę i powołania jako członek zarząd.

Z uwagi na prowadzone postępowanie przez (...), zawarł z (...) porozumienie z którego spłaca po 6200 zł w ratach - sprawa nie jest jeszcze zakończona – zostało złożone odwołanie do (...)

Pozwany zatrudnił korepetytora dla małoletniej córki - za dwa dni w tygodniu w weekendy płaci 1500 zł.

J. W. jest prezesem w spółce (...), która jest w trakcie likwidacji – z tego tytułu otrzymuje wynagrodzenie w wysokości 3.000 zł miesięcznie. Jest zatrudniony w spółce (...) – prawdopodobnie do końca roku, z wynagrodzeniem w wysokości 12.000 zł. Jest powołany na wiceprezesa zarządu w spółce (...) i z tego tytułu otrzymuje wynagrodzenie w wysokości 10.000 zł miesięcznie. Ponadto, pozwany wydzierżawia pola, z czego otrzymuje dochód w wysokości 1100 zł rocznie.

Jest współwłaścicielem w 7/10 lokalu przy ul. (...), jest współwłaścicielem nieruchomości przy ul. (...) – pokrywał nakłady na tę nieruchomość.

Nie posiada oszczędności. Wartość posiadanych przez pozwanego składników majątkowych wynosi minimum 7.000.000 zł.

Pozwany J. W. pozostaje obecnie w nieformalnym związku z kobietą o imieniu (...) z którą posiada dziecko – I., do utrzymania której jest obecnie zobowiązany. Pozwany mieszka wraz z partnerką, małoletnią I. i synem partnerki z pierwszego małżeństwa.

/ dowód: odpis aktu notarialnego – k. 182,

wnioski dowodowe w sprawie (...) – k. 183-185,

wiadomości e-mail – k. 216-221,

wyciąg z rachunku bankowego – k. 241-242,

korespondencja stron – 330,

zeznania świadka J. P. – k. 315v-316v,

zeznania świadka A. K. – k. 317-319v,

zeznania świadka E. S. – k. 319v-320,

zeznania pozwanego – k. 335-335v/

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny ustalono na podstawie dowodów z dokumentów znajdujących się w aktach niniejszej sprawy, akta sprawy(...) (...), zeznań świadków, a także przesłuchania stron.

Sąd przyjął za wiarygodne dowody w postaci dokumentów złożonych przez strony do akt sprawy, albowiem nie było podstaw do ich podważenia. W szczególności jednak żadna ze stron nie kwestionowała ich autentyczności.

Zgodnie z art. 230 kpc uznano za bezsporne okoliczności faktyczne zawarte w pozwie, pismach procesowych złożonych w sprawie, którym strona przeciwna nie zaprzeczyła, gdyż nie budziły wątpliwości co do zgodności z prawdziwym stanem rzeczy i znalazły, w odpowiednim zakresie, potwierdzenie w pozostałym materiale procesowym.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadków J. P., A. K. i E. S., albowiem były spójne, logiczne i znalazły potwierdzenie w zgromadzonym materiale dowodowym.

Sąd co do zasady uznał za wiarygodne również zeznania stron w zakresie okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy. Były one bowiem rzeczowe, dokładne i logiczne. Znalazły także potwierdzenie w stosownych dokumentach urzędowych i prywatnych. Sąd miał jednak na uwadze, że każda ze stron oceniała swoją sytuację materialną w sposób subiektywny i starała się przedstawić ją w sposób jak najbardziej korzystny w kontekście toczącego się procesu.

Powódka wniosła o zmianę wyroku (...)z dnia 15 grudnia 2021r. w sprawie o sygn. akt (...) w zakresie pkt 5, tj. w zakresie alimentów na małżonka i zasądzenie od pozwanego J. W. na rzecz powódki D. W. (1) alimentów w kwocie 6.000 zł miesięcznie.

Odnosząc się do żądań stron wskazać należy, że zgodnie z treścią przepisu art. 60 § 2 kro przesłanką obowiązku alimentacyjnego pomiędzy rozwiedzionymi małżonkami, z których jeden został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia, jest istotne pogorszenie sytuacji materialnej drugiego małżonka w związku z orzeczonym rozwodem. Wówczas na żądanie małżonka niewinnego Sąd może orzec, że małżonek wyłącznie winny jest obowiązany w odpowiednim zakresie przyczyniać się do zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb małżonka niewinnego. Przesłanką obowiązku alimentacyjnego nie jest w tym przypadku niedostatek uprawnionego.

Zgodnie z treścią przepisu art. 138 kro w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Przy orzekaniu w tym przedmiocie Sąd bierze więc pod uwagę czy do takiej zmiany rzeczywiście doszło. Natomiast zakres świadczeń alimentacyjnych zależy w myśl art. 135 § 1 kro od dwóch przesłanek: usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego.

Przez zmianę stosunków, o której mowa w art. 138 kro, rozumie się istotne zwiększenie możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego do alimentacji, istotne zwiększenie się usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego lub istotne zmniejszenie się możliwości zaspokajania się własnymi siłami (por. Kodeks rodzinny i opiekuńczy. Komentarz pod red. K. Piaseckiego, Warszawa 2006).

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy, w ocenie Sądu nie doszło do zmiany stosunków określonej w art. 138 kro, która uzasadniałby podwyższenie od pozwanego J. W. na rzecz powódki D. W. (1) alimentów w jakimkolwiek zakresie. Znamienną okolicznością jest fakt, że pozew w niniejszej sprawie został złożony przez D. W. (1) w dniu 24 lutego 2022r., a więc niespełna 22 dni od daty uprawomocnienia się wyroku (...)z dnia 15 grudnia 2021r. w sprawie (...) (...) w zakresie punktu 5 jego sentencji. Analizując uzasadnienie pozwu – wskazywanie przez D. W. (1) iż w sprawie rozwodowej skupiła się głównie na uregulowaniu kwestii związanych z małoletnią córką stron oraz ustaleniu wyłącznej winy pozwanego w rozkładzie pożycia małżeńskiego, biorąc pod uwagę argumentację pozwanego w odpowiedzi na pozew - nie sposób było nie odnieść wrażenia, że obecne żądanie pozwu ma być zmianą, swoistą „korektą” orzeczenia w zakresie alimentów dokonaną w oparciu o art. 60 § 2 kro, a nie na podstawie art. 138 kro. W dacie prawomocności wyroku (...)w części zasądzającej alimenty na rzecz D. W. (1) powódka nie pracowała, miała zawieszoną działalność gospodarczą, a jedynym jej dochodem były zasądzone na jej rzecz alimenty w kwocie 1000 zł miesięcznie. Powódka już wówczas korzystała z terapii (...), która jest obecnie kontynuowana, a wizyty u (...)odbywają się ze zmniejszoną już częstotliwością. W toku niniejszego procesu powódka otrzymywała świadczenie rehabilitacyjne, obecnie już – po okresie rehabilitacji złamanej (...) D. W. (1) – ma możliwości zarobkowe na poziomie co najmniej równym lub wyższym w porównaniu z tym, jakie miała w dacie prawomocności orzeczenia w zakresie zasądzonych na jej rzecz alimentów. W ocenie Sądu strona powodowa nie wykazała zmiany stosunków tak po stronie uprawnionej do alimentów jaki i stronie pozwanego skutkujących koniecznością zmiany orzeczenia i podwyższenia dotychczas zasądzonych alimentów. Z tych też powodów, powództwo jako niezasadne zostało na mocy art. 138 kro oddalone, o czym orzeczono jak w punkcie I wyroku. Na mocy art. 98 § 1 kpc w zw. z § 4 ust. 1 pkt 9 i § 15 ust. 3 pkt 1, 2 i 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych zasądzono od powódki D. W. (1) na rzecz pozwanego J. W. kwotę 240 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, kosztami sadowymi obciążony został Skarb Państwa – Sąd Rejonowy w Toruniu, o czym orzeczono odpowiednio w punktach II i III wyroku.