Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Toruniu

Aktualnie małoletnia ma (...) i (...)miesięcy. Wnioskodawczyni sama wychowuje dziecko, pomagają jej rodzice, z którymi mieszka. Zaplanowała w nadchodzące wakacje wyjazd z córką i swoim partnerem do W.. Chcieliby polecieć do K., bo jest tam w pobliżu lotnisko, szukają hotelu dla osób z dziećmi. Chcieliby iść do muzeum zabawek czy czekolady. Nie kupili jeszcze biletów na samolot, bo wnioskodawczyni nie chciała ryzykować utraty pieniędzy- bała się że ojciec dziecka w ostatniej chwili może zmienić zdanie i nie wyrazić zgody na wyjazd.

Nie ma zamiaru wyjazdu poza granice kraju na stale, bo ma w Polsce stałą pracę, chce wyjechać tylko na wakacje. Dziecko ma ustalone kontakty z ojcem i są one realizowane. Poinformowała ojca dziecka o terminach, kiedy chciałaby spędzić wakacje z dzieckiem , z ugody wynika iż powinna to uczynić do 31 maja. Ona to zrobiła to już w lutym br. Zapytała też uczestnika, czy zgadza się na wyjazd poza grancie kraju. Ojciec dziecka nie odniósł się do tego, nie zareagował na to pytanie.

Uczestnik postępowania nie wyraził zgody na wyjazd dziecka na wakacje poza granice kraju, bo jest to, jego zdaniem, niekorzystne dla dziecka, a szczególnie warunki atmosferyczne we W. nie dla dziecka odpowiednie. Wyjazdy w takie rejony świata powinny być planowane, jak dziecko będzie mogło samo sygnalizować swoje potrzeby. Poza tym istnieje tam bariera językowa, w Polsce łatwiej jest się komunikować. Dziecko w wieku jego córki nie będzie pamiętało tego, co tam zobaczy. Nie ufa matce dziecka. Chciałby aby córka spędziła wakacje w Polsce np. nad polskim morzem.

/dowód: zeznania stron29-30/

Sąd zważył co następuje:

Przedstawiony powyżej stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o przesłuchanie wnioskodawczyni i uczestnika postępowania, które stanowiły podstawą ustaleń faktycznych w sprawie. Sąd uznał te zeznania za wiarygodne, albowiem każda ze stron w sposób subiektywny oceniła wyjazd na wakacje dziecka do W. i przedstawiła argumenty na ich poparcie.

Zgodnie z art. 97 § 1 kro jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom, każde z nich jest obowiązane i uprawnione do jej wykonywania, w myśl zaś § 2 jednakże o istotnych sprawach dziecka rodzice rozstrzygają wspólnie; w braku porozumienia między nimi rozstrzyga sąd opiekuńczy.

Mając na uwadze ustalony stan faktyczny Sąd uznał, że wniosek zasługuje na uwzględnienie.

W ocenie Sądu oboje rodzice co do zasady są zatroskani o dobro dziecka.

Argumenty podane przez wnioskodawczynię uzasadniające jej plany wyjazdu z dzieckiem do W. na wakacje, są dla Sądu wiarygodne i przekonujące. Sąd nie dostrzegł w nich żadnego zagrożenia dla dobra dziecka. Nie jest niczym niespotykanym, że rodzice podróżują z małymi dziećmi, wręcz przeciwnie środki transportu, czy hotele aktualnie są dostosowane do potrzeb małych dzieci i ich rodziców, są liczne udogodnienia, a biura podróży mają korzystne oferty. Nie ulega wątpliwości, że podróże wpływają korzystnie na rozwój dzieci. Żadne z rodziców nie podniosło, że istnieją jakiekolwiek przeciwwskazania lekarskie do odbycia tej wycieczki przez małoletnią.

Z tych względów orzeczono jak na wstępie.

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 520 §1 kpc zgodnie z którym każdy uczestnik ponosi koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie.