Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Toruniu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 maja 2016 roku

Sąd Rejonowy w Toruniu II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: Sędzia SR Joanna Becińska

Protokolant: st. sekr. sąd. Joanna Rybińska

w obecności Prokuratora Prokuratury Rejonowej Toruń Centrum-Zachód Magdaleny Wójcikiewicz-Syczyło

po rozpoznaniu dnia 12 maja 2016r.

sprawy:

B. J. s. W. i U. zd. K.,

ur. (...) w C.

oskarżonego o to, że;

w dniu 6 maja 2015 roku w T., działając w realizacji z góry powziętego zamiaru wspólnie i w porozumieniu z M. Ż., działając wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, uczestniczył w obrocie substancji psychotropowej w postaci amfetaminy w znacznej ilości o wadze 990,74 grama co stanowiło wartość rynkową około 19800 złotych w ten sposób, że z samochodu osobowego marki R. (...) o nr rej. (...) zabrał dostarczoną przez M. Ż. w/w substancję znajdującą się w reklamówce, a nadto w tym samym dniu u siebie w mieszkaniu posiadał substancję psychotropową w postaci amfetaminy w ilości 52,10 grama netto, stanowiąca znaczna ilość oraz wagę elektroniczną

tj. o czyn z art. 56 ust 1 i 3 i art. 62 ust 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 11 § 2 kk

ORZEKA:

I. uznaje oskarżonego B. J. za winnego popełnienia zarzucanego jemu czynu w akcie oskarżenia to jest przestępstwa z art. 56 ust 1 i 3 i art. 62 ust 2 z dnia 29.07.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 11 § 2 kk i art. 4 § 1 kk i za to w myśl art. 11 § 3 kk na podstawie art. 56 ust 3 powołanej ustawy wymierza karę 2 ( dwóch) lat pozbawienia wolności;

II. na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk i art. 70 § 1pkt 1 kk i art. 4 § 1 kk warunkowo zawiesza wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności na okres 5 ( pięciu) lat tytułem próby, zaś na podstawie art. 73 § 1 kk oddaje oskarżonego pod dozór kuratora;

III. na podstawie art. 70 ust 2 ustawy z dnia 29.07.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa przez zniszczenie dowodu rzeczowego w sprawie w postaci amfetaminy o masie 52,07g netto przechowywanych w Magazynie (...) Komendy Wojewódzkiej Policji w B.;

IV. na podstawie art. 70 ust. 1 ustawy z dnia 29.07.2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodów rzeczowych w sprawie w postaci amfetaminy o masie 496,44g i 494,2 g netto przechowywanych w Magazynie (...) Komendy Wojewódzkiej Policji w B. oraz wagi elektronicznej reklamówki i woreczków foliowych szt. 6 przechowywanych w magazynie (...) w T., poz. 3578-3580/15;

V. zasądza ze Skarbu Państwa (Sądu Rejonowego w Toruniu) na rzecz adw. M. S. kwotę 720 (siedmiuset dwudziestu) złotych powiększoną o stawkę podatku VAT tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu;

V. zwalnia oskarżonego od ponoszenia opłaty i wydatków, którymi obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt II K 1338/15

UZASADNIENIE

B. J. zamieszkuje w T. przy ul. (...). W dniu 6 maja 2015 roku pod ww. adres podjechały dwa samochody : R. (...) o nr rej. (...), którym kierował M. Ż. oraz V. (...) o nr rej. (...), którym kierowcą okazał się R. S. ps. (...). Mężczyźni rozmawiali ze sobą, a następnie oskarżony B. J. wyciągnął reklamówkę foliową znajdującą się na fotelu pasażera samochodu R. (...).

(dowód : notatka urzędowa, k. 1-3)

Wówczas oskarżony został zatrzymany przez funkcjonariuszy Wydziału Kryminalnego KWP w B.. B. J. posiadał przy sobie wcześniej zabraną reklamówkę, a także telefon komórkowy marki S.. W ww. reklamówce znajdowały się dwie kule białego proszku, a każda z nich była zawinięta w osobną torbę foliową.

(dowód : protokół zatrzymania B. J., k. 4

protokół przeszukania B. J., k. 10-12)

Zabezpieczona w ten sposób substancja to amfetamina o łącznej wadze netto 990, 64 g.

( dowód : opinia z badań chemicznych, k. 91-94)

Tego samego dnia dokonano również przeszukania mieszkania zajmowanego przez oskarżonego w którym ujawniono wagę elektroniczną oraz biały proszek w woreczku foliowym, a także telefon komórkowy marki iPhone.

(dowód : protokół przeszukania pomieszczenia mieszkalnego, k. 7-9)

Na wewnętrznej powierzchni przykrywki powyższej wagi elektronicznej stwierdzono obecność amfetaminy.

(dowód : opinia z badań chemicznych, k. 224-225)

Znaleziona przy oskarżonym substancja koloru białego była amfetaminą o wadze 50,05 g netto.

(dowód : opinia z badań chemicznych, k. 259-260v)

B. J. był skazany na mocy wyroku Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 27 czerwca 2012 roku, sygn. akt II K 592/12 za przestępstwa z art. 190 §1 kk w zw. z art. 12 kk, art. 190 § 1 kk i art. 157 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk oraz art. 190 § 1 kk na karę 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat tytułem próby oraz środek karny w postaci obowiązku naprawienia szkody w łącznej wysokości 700 zł na rzecz obu pokrzywdzonych (wykonano w dniu 20 maja 2013 roku).

(dowód : karta karna, k. 188)

B. J. został oskarżony o to, że w dniu 6 maja 2015 roku w T., działając w realizacji z góry powziętego zamiaru wspólnie i w porozumieniu z M. Ż., działając wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, uczestniczył w obrocie substancji psychotropowej w postaci amfetaminy w znacznej ilości o wadze 990,74 grama co stanowiło wartość rynkową około 19800 złotych w ten sposób, że z samochodu osobowego marki R. (...) o nr rej. (...) zabrał dostarczoną przez M. Ż. w/w substancję znajdującą się w reklamówce, a nadto w tym samym dniu u siebie w mieszkaniu posiadał substancję psychotropową w postaci amfetaminy w ilości 52,10 grama netto, stanowiąca znaczna ilość oraz wagę elektroniczną, tj. o czyn z art. 56 ust 1 i 3 i art. 62 ust 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 11 § 2 kk.

Oskarżony przyznał się do zarzucanego mu czynu i wyraził chęć dobrowolnego poddania się karze.

B. J. został zatrzymany na gorącym uczynku przestępstwa, a substancje ujawnione zarówno bezpośrednio przy nim, jak i w jego miejscu zamieszkania zostały poddane badaniom chemicznym w wyniku których określono, iż była to amfetamina. W trakcie badań chemicznych określono również wagę powyższych środków odurzających.

Na rozprawie w dniu 12 maja 2016 roku oskarżony złożył w trybie art. 387 § 1 kpk wniosek o wydanie wobec niego wyroku skazującego i wymierzenie mu kary 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 5 lat oraz dozór kuratora, a także orzeczenie przepadku amfetaminy, wagi elektronicznej oraz reklamówki i woreczków foliowych.

Na powyższy wniosek wyraził zgodę prokurator.

Sąd zważył, co następuje:

Art. 56 ust. 1 Ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku penalizuje przestępstwo wprowadzenia do obrotu środków odurzających, substancji psychotropowych lub słomy makowej albo uczestnictwa w takim obrocie. Natomiast art. 56 ust. 3 dotyczy sytuacji, gdy przedmiotem powyższego czynu jest znaczna ilość środków odurzających, substancji psychotropowych lub słomy makowej. Wówczas sprawca podlega grzywnie i karze pozbawienia wolności od lat 2 do 12. Mówiąc o „uczestniczeniu w obrocie", mamy na myśli odpłatne albo nieodpłatne przyjęcie środków odurzających lub substancji psychotropowych bądź słomy makowej, w celu późniejszego ich przekazania innej osobie, która nie jest ich konsumentem.

Z kolei art. 62 ust. 1 cytowanej ustawy stanowi, że „ kto wbrew przepisom ustawy, posiada środki odurzające lub substancje psychotropowe, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.” Art. 62 ust. 2 dotyczy zaś sytuacji, gdy przedmiotem powyższego czynu jest znaczna ilość środków odurzających lub środków psychotropowych i wówczas czyn ten jest zagrożony karą pozbawienia wolności od roku do 10 lat. Czynność sprawcza dotycząca powyższego przestępstwa została określona jako posiadanie, które oznacza stan polegający na faktycznym władztwie nad rzeczą i może być wykonywane bezpośrednio, jak i za pośrednictwem innej osoby. To posiadanie środków odurzających nie jest utożsamiane z posiadaniem i dzierżeniem w rozumieniu cywilnoprawnym. Posiadanie w rozumieniu Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii oznacza każde, choćby krótkotrwałe, faktyczne władztwo nad rzeczą.

Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy pozwala stwierdzić, iż oskarżony swoim zachowaniem zrealizował zarówno znamiona przestępstwa z art. 56 ust. 1 i 3 Ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii, jak i z art. 62 ust. 2 powołanej ustawy, pozostające ze sobą w realnym zbiegu (art. 11 § 2 kk).

W dniu 6 maja 2015 roku M. Ż. przywiózł B. J. amfetaminę o wadze 990,74 g znajdującą się w reklamówce, którą oskarżony zabrał z jego samochodu. Nadto w mieszkaniu zajmowanym przez B. J. ujawniono wagę elektroniczną z obecnością amfetaminy oraz amfetaminę w ilości 50,05 g netto. Bezspornie więc oskarżony nie tylko posiadał, wbrew przepisom ustawy, środki odurzające w postaci amfetaminy, ale i uczestniczył w obrocie nimi.

Ilość środków odurzających, którą posiadał B. J. należy uznać za znaczną. Sąd zdaje sobie sprawę, iż znamię „znacznej ilości” przemawiające za uznaniem danej ilości środków odurzających za znaczną jest niezwykle ocenne. Za trafny należy uznać pogląd wyrażony w wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 18 kwietnia 2000 r., II AKa 22/00, LexPolonica nr 349427 (OSA 2001, nr 2, poz. 8), gdzie przyjęto ogólnie, że: „kryterium decydującym o tym, czy ilość środków odurzających jest »znaczna«, »nieznaczna« czy »zwykła«, są: ich masa wagowa (gramy, kilogramy, tony, liczba porcji), rodzaj środka odurzającego (podział na tzw. twarde i miękkie) i cel przeznaczenia (w celach handlowych, na potrzeby własne)". Podobnie rzecz ujął Sąd Apelacyjny we Wrocławiu w wyroku z 30 maja 2003 r., II AKa 167/03, LexPolonica nr 364365 (OSA 2003, nr 9, poz. 92), stwierdzając, że: „wśród charakterystycznych dla przestępstw naruszających przepisy ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii znamion ocennych, różnicujących podstawy odpowiedzialności pomiędzy typem podstawowym a uprzywilejowanym wypadkiem mniejszej wagi, jest kryterium ilościowe oraz kryterium jakościowe, a więc rodzaj wprowadzonego do obrotu środka narkotycznego". W ocenie Sądu 50 g amfetaminy stanowi znaczną ilość, pozwalającą na wytworzenie kilkudziesięciu, a nawet do stu porcji, a co za tym idzie odurzenia kilkudziesięciu osób. W sposób analogiczny Sąd rozpatrzył kwestię uznania za znaczną ilość blisko 1 kg amfetaminy, którą oskarżony przejął od M. Ż..

Okoliczności popełnienia zarzucanego oskarżonemu czynu nie budzą wątpliwości, a jego przyznanie się do winy znajduje potwierdzenie w pozostałych niekwestionowanych dowodach w postaci dokumentów, a w szczególności protokołów zatrzymania i przeszukania oraz wyników badań chemicznych. Nadto w ocenie Sądu w stosunku do oskarżonego cele postępowania zostaną osiągnięte mimo nieprzeprowadzenia rozprawy w całości.

Kierując się powyższym, Sąd uwzględnił wniosek oskarżonego i uznał, biorąc pod uwagę treść art. 53 kk, iż wniosek ten jest odpowiedni również w zakresie wymiaru kary.

Jako okoliczność łagodzącą w stosunku do oskarżonego Sąd poczytał jego młody wiek oraz postawę w toku postępowania. Z kolei za okoliczność obciążającą Sąd uznał wcześniejszą karalność oskarżonego.

W myśl art. 11 § 3 kk, na podstawie art. 56 ust. 3 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii Sąd wymierzył oskarżonemu karę 2 lat pozbawienia wolności.

Biorąc pod uwagę, iż oskarżony dopuścił się zarzucanego mu w niniejszej sprawie czynu zabronionego przed wejściem w życie ustawy nowelizującej m.in. kodeks karny i kodeks postępowania karnego, a więc przed 1 lipca 2015 roku, należało rozważyć zastosowanie wobec niego, na mocy art. 4 § 1 kk ustawy obowiązującej w momencie popełnienia czynu, jako względniejszej dla sprawcy. Na mocy obecnie obowiązujących przepisów nie można zastosować kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania wobec sprawcy wcześniej skazanego na karę pozbawienia wolności, a nadto wymiar kary, której wykonanie można zawiesić nie może obecnie przekroczyć roku.

Sąd skorzystał więc w stosunku do oskarżonego z dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia wykonania kary i na mocy art. 69 § 1 i 2 kk oraz art. 70 § 1 pkt 1 kk, w brzmieniu ustawy obowiązującej w momencie popełnienia czynu jako względniejszej dla sprawcy (art. 4 § 1 kk), ustalił okres próby na 5 lat.

W ocenie Sądu powyższa kara spełnia cele prewencyjne, jest również adekwatna do stopnia zawinienia sprawcy oraz społecznej szkodliwości popełnionego przez niego czynu, a tym samym nie ma potrzeby, by wymierzyć mu karę pozbawienia wolności w postaci bezwzględnej.

Sąd omyłkowo nie orzekł obligatoryjnej kary grzywny przewidzianej w treści art. 56 ust. 3 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. W. należy, iż taka sama omyłka została popełniona przy wydawaniu wyroku skazującego wobec współoskarżonego M. Ż..

Kierując się treścią art. 73 § 1 kk Sąd uznał, iż zasadne jest, aby oskarżony w okresie próby została oddany pod dozór kuratora sądowego. W ocenie Sądu wzmocni to oddziaływanie wychowawcze w stosunku do B. J., a nadto może zapobiec ponownemu popełnieniu przez niego przestępstwa.

W punktach III i IV wyroku Sąd orzekł o przepadku dowodów rzeczowych w postaci środków odurzających, a także wagi elektronicznej i reklamówki oraz 6 sztuk woreczków foliowych jako przedmiotów przestępstwa, a także rzeczy przeznaczonych do jego popełnienia. Rozstrzygnięcie w tym zakresie zostało oparte na treści art. 70 ust. 1 i ust. 2 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

W punkcie V wyroku Sąd zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. S. koszty nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu w kwocie 720 zł, na podstawie Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dn. 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu : § 14 ust. 1 pkt 2 – 300 zł za pomoc prawną udzieloną w trakcie śledztwa oraz § 14 ust. 2 pkt 3 - 420 zł za pomoc prawną udzieloną oskarżonemu w trakcie postępowania jurysdykcyjnego. Kwota ta została powiększona o stawkę podatku VAT na podstawie § 2 ust. 3 powyższego Rozporządzenia.

Na podstawie art. 623 kpk Sąd zwolnił oskarżonego od kosztów sądowych i obciążył nimi Skarb Państwa, uznając, iż biorąc pod uwagę jego sytuację życiową, w tym majątkową, wyłożenie ich stanowiłoby dla B. J. nadmierną uciążliwość.