Treść orzeczenia II K 1069/16 - Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Toruniu

II K 1069/16 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Toruniu z 2017-02-20

Sygn. akt II K 1069/16

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 lutego 2017 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Ewa Lemanowicz - Pawlak

Protokolant: stażysta Dawid Muraszewski

w obecności Prokuratury Rejonowej Toruń C. Z.Arkadiusza Wolskiego

po rozpoznaniu dnia 15.02. 2017 roku

sprawy:

A. G. (1) s. J. i D. z d. S.

skazanego:

1/ wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu w sprawie IIK 1467/99 z dnia 13 kwietnia 2000r. za czyn popełniony 5.06.1999r. z art. 286§1kk w zw. z art. 64§1kk na karę 8 miesięcy ograniczenia wolności w formie nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin w stosunku miesięcznym

2/ wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu w sprawie VIIIK 1434/01 z dnia 28 lutego 2002r. za czyn z art. 13§1kk w zw. z art. 279§1kk w zw. z art. 64§2kk popełniony z 20 na 21.06.2001r. na karę 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności;

3/wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu w sprawie XK 1339/06 z dnia 11 stycznia 2007r. za czyn z art. 207§1kk w zw. z art. 157§2kk w zw. z art. 11§2kk popełniony 27.06.2006r. na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat tytułem próby, przy czym zarządzono wykonanie w/w kary pozbawienia wolności;

4/ wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu w sprawie VIIIK 622/09 z dnia 7 grudnia 2009r. za ciąg przestępstw z art. 224§1i 2 kk w zw. z art. 226§1kk w zw. z art. 11§2kk popełnionych 25.08.2009r. i 26.08.2009r. na karę 1 roku pozbawienia wolności oraz czyn z art. 226§1kk popełniony 26.08.2009r. na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności; w miejsce w/w kar jednostkowych orzeczono karę łączną 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na 5-letni okres próby, przy czym zarządzono wykonanie w/w kary pozbawienia wolności;

5/ wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu w sprawie VIIIK 311/09 z dnia 20 stycznia 2011r. za czyn z art. 288§1kk w zw. z art. 12kk popełniony 31.10.2008r. i 12.11.2008r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz czyn z art. 190§1kk popełniony 31.10.2008r. i 12.11.2008r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności; w miejsce w/w kar jednostkowych orzeczono karę łączną 8 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na 4-letni okres próby, przy czym zarządzono wykonanie w/w kary pozbawienia wolności;

6/ wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu w sprawie VIIIK 1429/10 z dnia 10 maja 2011r. za czyn z art. 158§1kk popełniony 26.07.2010r. karę 8 miesięcy pozbawienia wolności ; za czyn z art. 190 §1kk popełniony 26.07.2010r na karę 4 miesięcy pozbawienia wolności; za czyn z art. 288§1kk popełniony 26.07.2010r. na karę 5 miesięcy pozbawienia wolności; w miejsce w/w kar jednostkowych orzeczono karę łączną 1 roku pozbawienia wolności ; Postanowieniem z dnia 6.02.2014r. uznano czyn z art. 288§1kk za wykroczenie;

7/ wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu w sprawie VIIIK 1843/13 z dnia 30 stycznia 2014r. za czyn z art. 286§1kk i art. 270§1kk w zw. z art. 11§2kk popełniony 15.10.2004r. na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wysokości 20 stawek dziennych po 10 zł, za czyn z art. 286§1kk w zw. z art. 12kk popełniony od 23.01.2009r. do 27.03.2009r. na karę 7 miesięcy pozbawienia wolności i karę grzywny w wysokości 20 stawek dziennych po 10 zł, za czyn z art. 286§1kk w zw. z art. 270§1kk w zw. z art. 11§2kk popełniony 2.10.2009r. na karę 1 roku pozbawienia wolności i karę grzywny w wysokości 30 stawek dziennych po 10 zł; za czyn z art. 18§3kk w zw. z art. 286§1kk w zw. z art. 270§1kk w zw. z art. 11§2kk i art. 12kk popełniony 15.06.2012r. na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności i karę grzywny w wysokości 20 stawek dziennych po 10 zł; za czyn z art. 270§3kk popełniony od czerwca 2012r. do 23 listopada 2012r. na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności; za czyn art. 275§1kk popełniony w listopadzie 2012r. na karę 2 miesięcy pozbawienia wolności;w miejsce w/w kar jednostkowych orzeczono karę łączną 1 roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę łączną grzywny w wysokości 50 stawek dziennych po 10 zł;

8/ wyrokiem łącznym z 14.11.2014r. Sąd Rejonowy w Toruniu sygn.. akt IIK 885/14 połączył kary orzeczone w sprawach VIIIK 622/09 i VIIIK 311/09 i wymierzył karę łączną 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz w miejsce kar jednostkowych za czyn z art. 158§1kk i art. 190§1kk orzeczonych w sprawie VIIIK 1429/10 orzekł karę łączną 10 miesięcy pozbawienia wolności;

9/ wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu w sprawie VI IIK 800/15 z dnia 11 sierpnia 2015r. za czyn z art. 18§3kk w zw. z art. 270§1kk i art. 286§1kk w zw. z art. 11§2kk popełniony w grudniu 2011r. na karę 9 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na 5-letni okres próby

orzeka

I/ na mocy art. 569§1kpk w zw. z art. 91§2kk i art. 86§1kk zw. z art. 89§1a i 1 b kk w miejsce kar pozbawienia wolności orzeczonych punkcie I wyroku łącznego Sądu Rejonowego w Toruniu sygn.. akt IIK 885/14 oraz w sprawie Sądu Rejonowego w Toruniu o sygn.. akt VIIIK 800/15 orzeka karę łączną 1 ( jednego) roku i 7 ( siedmiu) miesięcy pozbawienia wolności;

II/ na podstawie art. 577 kpk zalicza na poczet orzeczonej kary łącznej okres rzeczywistego pozbawienia wolności w dniu 26.08.2009r. oraz odbytej dotychczas kary łącznej orzeczonej w punkcie I wyroku łącznego w sprawie IIK 885/14 od 10.11.2016r., a nadto na podstawie art. 71§2kk ustala, że kara łączna ulega skróceniu o 58 ( pięćdziesiąt osiem) dni odpowiadających ilości uiszczonych stawek dziennych grzywny, orzeczonej w sprawie VIIIK 622/09 ( objętej wyrokiem łącznym w sprawie IIK 885/14);

III/ pozostałe nie podlegające połączeniu rozstrzygnięcia pozostawia do odrębnego wykonania;

IV/ na podstawie art. 572kpk umarza postępowanie w przedmiocie objęcia węzłem kary łącznej kar orzeczonych w sprawach IIK 1467/99, (...), XK (...), (...), (...)

VI/ zwalnia oskarżonego z kosztów sądowych, wydatkami postępowania obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt II K 1069/16

UZASADNIENIE

A. G. (1) został skazany:

9/ wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu w sprawie VIIIK 800/15 z dnia 11 sierpnia 2015r. za czyn z art. 18§3kk w zw. z art. 270§1kk i art. 286§1kk w zw. z art. 11§2kk popełniony w grudniu 2011r. na karę 9 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na 5-letni okres próby.

/ dowody: odpisy wyroków-k.10-35

Karta karna- 7-9/

Zgodnie z treścią art. 569 § 1 kpk właściwym do wydania wyroku łącznego jest sąd, który wydał ostatni wyrok skazujący w pierwszej instancji, w sytuacji gdy zachodzą warunki do orzeczenia kary łącznej w stosunku do osoby prawomocnie skazanej wyrokami różnych sądów. Ze względu na to, że ostatni wyrok skazujący w I instancji wydał Sąd Rejonowy w Toruniu właściwym do orzekania w przedmiocie wydania wyroku łącznego będzie właśnie ten Sąd.

W tym miejscu należy wskazać, iż w realiach przedmiotowej sprawy miały zastosowanie przepisy obowiązujące od 1 lipca 2015r., albowiem ostatni wyrok skazujący A. G. zapadł po tej dacie. Zgodnie z treścią art. 19 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r ( Dz. U. z 2015 r., poz.396 ) o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych ustaw przepisów rozdziału IX ustawy o karze łącznej, nie stosuje się do kar prawomocnie orzeczonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, chyba że zachodzi potrzeba orzeczenia kary łącznej w związku z prawomocnym skazaniem po dniu wejścia tej ustawy.

Z uwagi na treść wniosku obrońcy skazanego, optującego za zastosowaniem w realiach przedmiotowej sprawy art. 4§1kk , sąd poddał analizie wszystkie wyroki zapadłe wobec tego skazanego i doszedł do przekonania, iż w realiach przedmiotowej sprawy brak było podstaw do zastosowania w/w przepisu.

Zgodnie z art. 85 k.k. ( w brzmieniu obowiązującym przed nowelizacją z 1.07.2015r.) karę łączną sąd orzeka, jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny co do któregokolwiek z tych przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu. Warunki wskazane w art. 85 k.k. muszą być spełnione łącznie. Za pierwszy wyrok w rozumieniu powołanego powyżej przepisu przyjmuje się pierwszy chronologicznie wydany wyrok w sprawie o dany czyn.

Przy takim brzmieniu przepisów w realiach przedmiotowej sprawy w grę wchodziło orzeczenie kar łącznych w 3 konfiguracjach. Pierwsza kara łączna obejmowałaby karę orzeczoną w na podstawie wyroku Sądu Rejonowego w Toruniu w sprawie XK 1339/06 z dnia 11 stycznia 2007r. ( 10 m-cy pozbawienia wolności) oraz pierwszy z czynów objętych wyrokiem w sprawie VIIIK 1834/13 ( 10 m-cy pozbawienia wolności) , gdyż w/w przestępstwo zostało popełnione 15.10.2004r. Zatem ewentualna kara łączna mogłaby oscylować w granicach od 10 m-cy do 1 roku i 8 miesięcy pozbawienia .

W realiach przedmiotowej sprawy węzłem kary łącznej mogły zostać również objęte kary orzeczone wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu w sprawie VIIIK 622/ 09 z 7.12.2009r. ( 1 rok pozbawienia wolności oraz 10 miesięcy pozbawienia wolności) oraz czyny opisane w punktach II i III wyroku w sprawie Sądu Rejonowego w Toruniu o sygn.. akt VIIIK 1834/14 ( 7 miesięcy pozbawienia wolności i 1 rok pozbawienia wolności) oraz przestępstwa, za które A. G. został skazany na mocy wyroku w sprawie Sądu Rejonowego w Toruniu w sprawie IIK 311/09 ( 6 miesięcy i 6 miesięcy pozbawienia wolności), gdyż wszystkie czyny za które został skazany w/w wyrokami zostały popełnione przed 7.12.2009r. Kara łączna obejmująca w/w sankcje mogłaby zostać orzeczona w granicach od 1 roku do 4 lat i 5 miesięcy pozbawienia wolności.

W niniejszej sprawie zachodziłyby również przesłanki do połączenia kar za czyny z punktów od IV do VI wyroku w sprawie VIIIK 1834/14 ( 10 miesięcy pozbawienia wolności, 10 miesięcy pozbawienia wolności i 2 miesiące pozbawienia wolności) oraz kara orzeczona w sprawie VIIIK 800/15 ( 9 miesięcy pozbawienia wolności). Zatem orzeczona kara mogłaby oscylować w granicach od 10 m-cy pozbawienia wolności do 2 lat i 7 miesięcy pozbawienia wolności.

W tym miejscu należy ponownie zaakcentować ,iż zdaniem sądu orzekanie w oparciu o przepisy obowiązujące przed nowelizacją z 1.07.2015r. , byłoby niekorzystne dla skazanego.

Należy zauważyć ,iż przy wskazanych powyżej konfiguracjach nie zachodziłyby przesłanki do zastosowania zasady pełnej absorpcji, albowiem dotyczyłyby one czynów skierowanych przeciwko odmiennym dobrom prawnym, część z nich była popełniona w znacznych odstępach czasu. Nie można było również tracić z pola widzenia postawy skazanego po wydaniu tych wyroków, tj. dopuszczania się kolejnych przestępstw i ukrywania przed wykonaniem orzeczonych kar.

Na marginesie należy wskazać, iż sąd odniósł się krytycznie do opcji zaproponowanej we wniosku obrońcy, albowiem nie uwzględniała ona chronologii wydanych orzeczeń.

Z przytoczonych wyżej względów sąd wydając rozstrzygnięcie w przedmiotowej sprawie bazował na przepisach obowiązujących po w/w nowelizacji kodeksu karnego.

Warunki orzeczenia kary łącznej przewiduje art. 85 kk zgodnie, z którym jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, sąd orzeka karę łączną. Stosownie do § 2 art. 85 kk podstawą orzeczenia kary łącznej są wymierzone i podlegające wykonaniu, z zastrzeżeniem art. 89 w całości lub części kary lub kary łączne za przestępstwa o których mowa w § 1.

Kryteria łączenia kar w wyroku łącznym określa art. 86 kk. Zgodnie z tym przepisem sąd wymierza karę łączną w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy. Z kolei art. 89§1a i 1 bkk stanowią,iż w razie skazania za zbiegające się przestępstwa na kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem ich wykonania sąd może orzec w wyroku łącznym karę łączną pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania. Sąd orzeka karę łączną pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania przyjmując, że miesiąc kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania równa się 15 dniom kary pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania.

W realiach niniejszej sprawy wykonaniu podlegały kara 7 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 5 lat, orzeczona w sprawie o sygn. akt VIIIK 800/15 oraz kara pozbawienia wolności orzeczona w sprawie VIIIK 885/15 w wymiarze 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Zatem w niniejszej sprawie kara łączna pozbawienia wolności mogła być orzeczona, w granicach 1 roku i 6 miesięcy przy zastosowaniu pełnej absorpcji (tj. od najwyższej z kar wykonywanych) do 1 roku i 9 miesięcy pozbawienia wolności.

Orzekając karę łączną, sąd bierze pod uwagę przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Zgodnie z utrwalonym w tym względzie stanowiskiem doktryny i judykatury sąd wydając wyrok łączny może wymierzyć karę łączną stosując zasadę pełnej absorpcji jak i zasadę pełnej kumulacji biorąc dodatkowo pod uwagę „czy pomiędzy poszczególnymi czynami, za które wymierzono te kary, istnieje ścisły związek podmiotowy lub przedmiotowy, czy też związek ten jest dość odległy lub w ogóle go brak, a ponadto(…) czy okoliczności, które zaistniały już po wydaniu poprzednich wyroków( m.in. zachowanie się skazanego po wydaniu poszczególnych wyroków jednostkowych), przemawiają za korzystnym lub niekorzystnym ukształtowaniem kary łącznej [Wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 14 września 2006 r. sygn. akt II AKa 244/06]. Związek przedmiotowy zbiegających się realnie przestępstw ocenia się według tożsamości lub podobieństwa dóbr naruszonych poszczególnymi z nich oraz zwartości czasowej i miejscowej ich popełnienia. Związek podmiotowy rozumie się natomiast jako podobieństwo rodzaju winy i zamiarów. ( wyrok SA w Krakowie z 14.03.2007r., IIAka 44/07,KZS 2007/4/27).

Należy podkreślić, iż w judykaturze i piśmiennictwie wskazuje się, że absorpcję kar należy stosować bardzo ostrożnie biorąc pod uwagę negatywną – co do sprawcy- przesłankę prognostyczną, jaką jest popełnienie kilku przestępstw. Zasadę absorpcji stosuje się bowiem , gdy przestępstwa objęte realnym zbiegiem , wskazują na bliską więź podmiotową i przedmiotową, są jednorodzajowe i popełnione zostały w bliskim związku czasowym i miejscowym, stanowiąc jeden zespół zachowań sprawcy, objęty jednym planem działania, mimo godzenia w różne dobra osobiste.

W realiach przedmiotowej sprawy tylko pomiędzy częścią czynów zachodziła łączność przedmiotowe, albowiem należały do przestępstw przeciwko mieniu. Skazany dokonał ich jednak przeciwko różnym pokrzywdzonym, zaś pomiędzy poszczególnymi czynami występowały duże odstępy czasu , zostały bowiem popełnione w 2008r. i 2011r. Przy wymiarze kary łącznej sąd wziął pod uwagę również opinię o skazanym z Zakładu Karnego w P., z której wynika, iż skazany przed osadzeniem w jednostce penitencjarnej od początku 2012r. ukrywał się przed policją. Poszukiwania były prowadzone na podstawie 5 listów gończych. W tym okresie skazany ukrywał się w miejscu zamieszkania, w specjalnie przystosowanej do tego skrytce. W tym czasie nie pracował zarobkowo, nadużywał alkoholu. W 2011r. podjął terapię . Do odbycia kary został doprowadzony. W warunkach izolacji penitencjarnej jego zachowanie oceniono jako właściwe i ustabilizowane. Był wielokrotnie nagradzany regulaminowo. Raz w styczniu 2016r. karany dyscyplinarnie za odmowę wykonania polecenia w miejscu zatrudnienia. Nie jest objęty systemem przepustkowym. W maju 2015r. ukończył leczenie w oddziale terapeutycznym dla uzależnionych od alkoholu. Od 21.11.2016r. został zatrudniony w Państwowym Przedsiębiorstwie (...). W stosunku do przełożonych regulaminowy. W gronie współosadzonych bezkonfliktowy. Jest uczestnikiem podkultury przestępczej. Aktualnie nie obserwuje się negatywnych zachowań na tym tle. Osadzony karę pozbawienia wolności odbywa w systemie programowego odziaływania, zadania są w trakcie realizacji. Posiada zobowiązania finansowe nałożone przez sąd w postaci obowiązku naprawienia szkody w trybie art. 46§1kk w wysokości 6318, 68 zł. Dotychczas nie podjął działań zmierzających do ich uregulowania.

Mając powyższe względy na uwadze sąd orzekł wobec skazanego karę łączną w wysokości 1 roku i 7 miesięcy pozbawienia wolności.

W tym miejscu należy zaakcentować, iż w /w okoliczności zdaniem sądu nie mogą stanowić wystarczającej podstawy do zastosowania całkowitej absorpcji. Redukowanie kar poprzez stosowanie całkowitej absorpcji stanowiłoby nadużycie instytucji kary łącznej, która ma służyć bynajmniej nie ograniczaniu odpowiedzialności karnej sprawcy, lecz rzeczywistemu oddaniu zawartości kryminalnej czynów, jakich się sprawca dopuścił, by nie została wypaczona przez prostą arytmetykę kar.

W judykaturze podkreśla się, iż na ogół nie ma powodu, by orzekać karę łączną w dolnych granicach, tj. w wysokości najsurowszej ze zbiegających się kar. Popełnienie więcej niż jednego przestępstwa powinno raczej skłaniać do odstąpienia od absorpcji kar, niż za nią przemawiać. Wymierzenie takiej kary prowadziłoby do premiowania sprawcy popełniającego nie jedno, a więcej przestępstw, zatem prowadziłoby do praktycznej bezkarności innych zachowań zabronionych. Zatem jak wskazano wyżej całkowitą zasadę absorpcji stosować należy wyjątkowo albo wtedy, gdy wszystkie czyny wskazują na bliską więź podmiotową i przedmiotową albo orzeczone za niektóre czyny kary są tak minimalne, że w żadnym stopniu nie mogłyby rzutować na karę łączną albo też istnieją jakieś szczególne okoliczności dotyczące osoby skazanego (wyrok SA w Katowicach z 20.05.2008r. IIAKa 129/08).

Jakkolwiek przy wymiarze kary łącznej dopuszczalne jest stosowanie zarówno zasady pełnej absorpcji, jak i zasady pełnej kumulacji, to jednak są to rozstrzygnięcia skrajne, które znajdują zastosowanie w zupełnie wyjątkowych , nietypowych sytuacjach. ( vide: Ibidem).

Reasumując należy zatem wskazać, iż zdaniem sądu w realiach przedmiotowej sprawy nie zachodziły przesłanki do zastosowania zasady pełnej absorpcji. Zatem ostatecznie wymierzona skazanemu kara łączna w wysokości 1 roku i 7 miesięcy pozbawienia wolności, jawi się, jako kara w wymiarze najbardziej racjonalnym. Sąd uwzględnił przede wszystkim fakt, że mimo stosowania wobec niego szeregu oddziaływań probacyjnych, A. G. dopuszczał się kolejnych przestępstw. Zdaniem sądu orzeczony wymiar kary łącznej będzie z jednej strony stanowił dla skazanego dostateczną dolegliwość i spełni cele zarówno w zakresie prewencji indywidualnej, jak i generalnej, nie będzie bowiem w odczuciu społecznym postrzegany jako bezzasadne premiowanie wielokrotnych sprawców przestępstw.

W myśl art. 577 kpk sąd zaliczył na poczet orzeczonej kary łącznej okres rzeczywistego pozbawienia wolności w dniu 26.08.2009r. oraz odbytej dotychczas kary łącznej orzeczonej w punkcie I wyroku łącznego w sprawie IIK 885/14 od 10.11.2016r., a nadto na podstawie art. 71§2kk ustalono, że kara łączna ulega skróceniu o 58 ( pięćdziesiąt osiem) dni odpowiadających ilości uiszczonych stawek dziennych grzywny, orzeczonej w sprawie VIIIK 622/09 ( objętej wyrokiem łącznym w sprawie IIK 885/14).

Sąd orzekł także, ze pozostałe nie podlegające połączeniu rozstrzygnięcia pozostawia do odrębnego wykonania.

Na podstawie art. 572kpk sąd umarzył postępowanie w przedmiocie objęcia węzłem kary łącznej kar orzeczonych w sprawach IIK 1467/99, (...), XK (...), (...), (...).

O kosztach sądowych orzeczono na podstawie z art. 624 § 1 kpk oraz art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. z 1983, Nr 49, poz. 223 ze zm.) uznając, iż uiszczenie stosownych kosztów sądowych na rzecz Skarbu Państwa byłoby dla skazanego zbyt uciążliwe ze względu na jego sytuację finansową, albowiem przebywając w zakładzie karnym nie ma możliwości pozyskania środków na pokrycie tych należności sądowych.

Dodano: 22 czerwca 2017, Opublikował(a): Marzena Numrych
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Toruniu
Osoba, która wytworzyła informację: Ewa Lemanowicz-Pawlak
Data wytworzenia informacji: 20 lutego 2017