Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Toruniu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 listopada 2017 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu II Wydział Karny

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia SR Marcin Czarciński

Protokolant: st. sekr. sąd. Iwona Zielińska

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej M. Olejnika

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 06.11.2017 r. w Toruniu

sprawy

M. P.

urodzonego (...) w T.

syna P. i D. z d. N.

oskarżonego o to, że:

I.  od nieustalonego dnia do dnia 11 maja 2017 roku przyjął od nieustalonych
osób a następnie przechowywał w T. przy ul. (...) znaczne
ilości substancji psychotropowych w postaci amfetaminy o łącznej wadze 97,25 g grama oraz 227 sztuk meta amfetaminy i extasy o łącznej wadze 65,93 grama a także środek odurzający w postaci: ziela konopi innych niż włókniste o wadze 7,32 grama celem ich udzielenia innym osobom, a tym samym uczestniczył w obrocie znaczną ilością tych środków i substancji wbrew przepisom art. 33-35 Ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii,

- tj. o przestępstwo z art. 56 ust. 1 i 3 w zb. z art. 62 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 11 § 2 kk

II.  od nieustalonego okresu do dnia 11 maja 2017 roku w T. przy ul.
(...) czynił przygotowania do przestępstwa z art. 165 § 1 pkt 2 kk, tj. do
sprowadzenia niebezpieczeństwa dla życia i zdrowia wielu osób, poprzez
przechowywanie w celu wprowadzenia do obrotu szkodliwej dla zdrowia substancji w
postaci środka zastępczego o nazwie 4. (...), tzw. dopalacza w dwóch woreczkach strunowych o wadze netto 5,02 g oraz 4,75 g, łącznie 9,77 grama,
- tj. o przestępstwo z art. 168 kk w zw. z art. 165 § 1 pkt 2 kk

o r z e k a :

I.  oskarżonego M. P. uznaje za winnego popełnienia czynu zarzucanego w punkcie I aktu oskarżenia z tym ustaleniem, że eliminuje z opisu czynu eliminuje stwierdzenie „celem ich udzielenia innym osobom, a tym samym uczestniczył w obrocie znaczną ilością tych substancji a także środków wbrew przepisom art. 33-35 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii” oraz przyjmuje kwalifikację karną czynu z art. 62 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii i za to na podstawie art. 62 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii orzeka karę 1 (jednego) roku i 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności,

II.  oskarżonego M. P. uznaje za winnego popełnienia czynu zarzucanego w punkcie II aktu oskarżenia, tj. występku z art. 168 kk w zw. z art. 165 § 1 pkt. 2 kk i za to na podstawie art. 168 kk orzeka karę 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności,

III.  na podstawie art. 85 § 1 i 2 kk i art. 86 § 1 i 2 kk w miejsce jednostkowych kar pozbawienia wolności orzeczonych w punktach I i II wyroku orzeka karę łączną 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

IV.  na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet kary łącznej orzeczonej w punkcie III wyroku zalicza okres rzeczywistego pozbawienia wolności stosowanego w sprawie od dnia 11.05.2017 r., godz. 18.05 do dnia 06.11.2017 r., godz. 14.55,

V.  na podstawie art. 70 ust. 4 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, w związku ze skazaniem w pkt. I wyroku za czyn z art. 62 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, orzeka nawiązkę w kwocie 3.000 (trzy tysiące) złotych na rzecz Wojewódzkiego Ośrodka (...) w T. (KRS: (...)),

VI.  na podstawie art. 70 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, w związku ze skazaniem w pkt. I wyroku za czyn z art. 62 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, orzeka przepadek środków odurzających poprzez ich zniszczenie: tabletek o łącznej wadze 64,98 grama netto po badaniu, ziela konopi o masie 6,79 grama netto po badaniu oraz amfetaminy o masie 85,32 grama netto po badaniu przechowywanych w Składnicy Substancji Psychotropowych i Środków Odurzających Wydziału Kryminalnego Komendy Wojewódzkiej Policji w B.,

VII.  na podstawie art. 44 § 2 kk orzeka przepadek wagi elektronicznej, pudełka i dwóch worków foliowych z zawartością substancji koloru białego zapisanych pod pozycją 206/17 księgi przechowywanych przedmiotów Sądu Rejonowego w Toruniu,

VIII.  zwalnia oskarżonego od obowiązku uiszczenia opłaty a wydatkami poniesionymi od chwili wszczęcia postępowania obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt II K 1045/17

UZASADNIENIE

W dniu 11 maja 2017 roku funkcjonariusze Wydziału Kryminalnego Komendy Miejskiej Policji w T. dokonali przeszukania mieszkania należącego do M. P. w T. przy ul. (...). Podczas przeszukania ujawniono: woreczek foliowy z zawartością suszu roślinnego koloru zielonego o wadze 7,32 grama netto, wagę elektroniczną koloru srebrnego z napisem (...) na której ujawniono pozostałości suszu roślinnego koloru zielonego, dwa woreczki foliowe z zawartością substancji koloru białego o masie 5,02 grama netto i 4,75 grama netto, woreczek z zawartością trzech tabletek koloru różowego o masie 0,73 grama, woreczek foliowy z zawartością 69 sztuk tabletek koloru różowego o masie łącznej 15,96 grama, woreczek foliowy z zawartością 155 sztuk tabletek koloru niebieskiego o masie łącznej 49,20 grama oraz woreczek strunowy z zawartością substancji koloru białego o wadze 97,65 grama.

dowody: protokół przeszukania mieszkania przy ul. (...) – k. 3-6 akt,

wyjaśnienia oskarżonego - k. 28-29 akt,

Ujawniony w toku przeszukania woreczek strunowy z zawartością suszu roślinnego zabezpieczony w ilości 7,32 grama netto stanowił ziele konopi inne niż włókniste.

dowody: protokół oględzin rzeczy – k. 12-14 akt,

wyjaśnienia oskarżonego - k. 28-29 akt,

opinia z przeprowadzonych badań chemicznych – k. 308-309 akt,

Woreczek strunowy z zawartością 69 sztuk tabletek koloru różowego o masie 15,96 grama, woreczek foliowy z zawartością 155 sztuk tabletek koloru niebieskiego o masie łącznej 49,20 grama oraz woreczek z zawartością 3 tabletek koloru różowego o masie 0,73 grama zawierały substancję psychotropową o nazwie (...).

dowody: protokół oględzin rzeczy - k. 12-14 akt,

wyjaśnienia oskarżonego - k. 28-29 akt,

opinia z przeprowadzonych badań chemicznych - k. 326-330

Zabezpieczona substancja koloru białego o wadze 97,65 grama netto zawierała amfetaminę.

dowody: protokół oględzin rzeczy – k. 12-14 akt,

opinia z przeprowadzonych badań chemicznych – k. 303-305

Zabezpieczona substancja koloru białego o wadze 5,02 grama netto i 4,75 grama netto zabezpieczona w dwóch woreczkach foliowych zawierała 4 - (...) (...)), tzw. dopalacz, który w zakresie strukturalnym wykazuje podobieństwo do pochodnych amfetaminy i ma działanie psychoaktywne, pobudzające układ nerwowy (psychostymulujące). Zażycie w/w środka skutkuje pobudzeniem ośrodkowego układu nerwowego. Działania niepożądane obejmują szerokie spektrum objawów, do których należą m. in. tachykardia, nadciśnienie, zapalenie mięśnia sercowego, zatrzymanie akcji serca, napady paniki, myśli samobójcze, nudności, wymioty, odwodnienie i kwasica metaboliczna. O bezpośrednim niebezpieczeństwie dla życia i zdrowia wielu osób przesądza dostępność substancji i możliwość jej nabycia. Stwierdzony w badaniach środek należało uznać za szkodliwy dla zdrowia głównie z uwagi na działanie kardiotoksyczne i neurotoksyczne.

dowody: protokół oględzin rzeczy – k. 12-14 akt,

opinia z przeprowadzonych badań chemicznych - k. 326-330,

opinia sądowo-lekarska dr. med. J. P. - k. 321

Zabezpieczona waga elektroniczna na swojej powierzchni zawierała śladowe ilości amfetaminy i ziela konopi bez możliwości określenia czy jest to ziele konopi inne niż włókniste.

dowody: protokół oględzin rzeczy – k. 12-14 akt,

opinia z przeprowadzonych badań chemicznych – k. 358-359 akt,

M. P. nie był dotąd karany sądownie, ma 31 lat, nie posiada wyuczonego zawodu. nie pracuje, mieszka z rodzicami w mieszkaniu w T. przy ul. (...), nie ma nikogo na utrzymaniu.

dowody: karta karna – k. 105 akt,

M. P. został oskarżony o to, że:

III.  od nieustalonego dnia do dnia 11 maja 2017 roku przyjął od nieustalonych
osób a następnie przechowywał w T. przy ul. (...) znaczne
ilości substancji psychotropowych w postaci amfetaminy o łącznej wadze 97,25 g grama oraz 227 sztuk meta amfetaminy i extasy o łącznej wadze 65,93 grama a także środek odurzający w postaci: ziela konopi innych niż włókniste o wadze 7,32 grama celem ich udzielenia innym osobom, a tym samym uczestniczył w obrocie znaczną ilością tych środków i substancji wbrew przepisom art. 33-35 Ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii,

- tj. o przestępstwo z art. 56 ust. 1 i 3 w zb. z art. 62 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 11 § 2 kk

IV.  od nieustalonego okresu do dnia 11 maja 2017 roku w T. przy ul.
(...) czynił przygotowania do przestępstwa z art. 165 § 1 pkt 2 kk, tj. do
sprowadzenia niebezpieczeństwa dla życia i zdrowia wielu osób, poprzez
przechowywanie w celu wprowadzenia do obrotu szkodliwej dla zdrowia substancji w
postaci środka zastępczego o nazwie(...), tzw. dopalacza w dwóch woreczkach strunowych o wadze netto 5,02 g oraz 4,75 g, łącznie 9,77 grama,
- tj. o przestępstwo z art. 168 kk w zw. z art. 165 § 1 pkt 2 kk

Oskarżony M. P. podczas pierwszego przesłuchania na etapie postępowania przygotowawczego (k. 28-29 akt) przyznał się do zarzucanego czynu polegającego na posiadaniu środków narkotycznych. Oskarżony wyjaśnił, że środki znalezione u niego w domu są jego własnością, kupił je tylko i wyłącznie na własny użytek, nie jest osobą uzależnioną, nie zażywa codziennie narkotyków. Wyjaśnił, że środki te zakupił od nieznanego mężczyzny na (...) S. w dwóch turach: raz dokonał zakupu za 100 złotych a ponownie za kwotę 2000 złotych. . Oskarżony wyjaśnił, że od momentu zakupu towaru do jego zatrzymania zażył tylko niewielką ilość narkotyku.

W trakcie następnego przesłuchania (k. 47-48) M. P. podtrzymał wcześniejsze wyjaśnienia i dodał, że zatrzymana amfetamina wystarczyłaby mu na 3-4 miesiące.

Podczas kolejnych przesłuchań (k. 122, 332) oskarżony podtrzymywał tę samą wersję zdarzeń nie przyznając się do udziału w obrocie narkotykami.

W toku postępowania jurysdykcyjnego oskarżony przyznał się do posiadania znacznej ilości narkotyków, nie przyznał się do udziału w obronie narkotykami (k. 444-445 akt). Twierdził, że jak kupował ten dopalacz to nie było mowy o żadnym dopalaczu.

Twierdzenia oskarżonego, w których konsekwentnie przyznał się do posiadania narkotyków znajdowały potwierdzenie we wnioskach opinii z zakresu badań chemicznych. Brak podstaw do podważenia wiarygodności tych opinii gdyż, były jasne, pełne i wewnętrznie niesprzeczne. Okoliczności odnoszące się do posiadania przez oskarżonego opisanych w akcie oskarżenia substancji, ich ilości oraz rodzaju w zasadzie stanowiły okoliczność bezsporną, wynikającą z protokołów sporządzonych zgodnie z obowiązującymi przepisami przez upoważnione do tego podmioty.

Sąd uznał wyjaśnienia oskarżonego M. P., złożone w postępowaniu przygotowawczym za zasadniczo wiarygodne. Twierdzenie oskarżonego, jakoby narkotyki w tak znacznej ilości miał zakupić na własny użytek (jako osoba bezrobotna i nie uzależniona), jest niezgodne z zasadami logiki i doświadczenia życiowego. W ocenie Sądu oskarżony nie chciał przyznać na jaki cel były znalezione u niego narkotyki. Jednocześnie, Sąd przyjął, że posiadane przez niego narkotyki miały zostać sprzedane wśród znajomych - konsumentów. Ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego (braku dowodów przeciwnych), nie można takiego stanowiska wykluczyć, a zatem w tym zakresie należało przyjąć wersję najkorzystniejszą dla oskarżonego (art. 5 § 2 kpk). W ocenie Sądu, należało przyjąć, że także substancja(...), tzw. dopalacz, był przeznaczony do sprzedaży konsumentom.

Zeznania świadka P. P. (2) nie miały w zasadzie znaczenia dla rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy. Sąd nie dokonał żadnych ustaleń faktycznych na podstawie zeznań tego świadka.

Sąd uznał za spójne, logiczne i jasne, wewnętrznie niesprzeczne opinie biegłych z przeprowadzonych badań chemicznych albowiem zostały one sporządzone przez osoby o niekwestionowanych kwalifikacjach. Wobec powyższego Sąd w całości dał wiarę wnioskom z w/w opinii.

Opinia biegłej (...). J. P. została uznana za w pełni wiarygodną. Biegła oceniła, że zatrzymana u oskarżonego substancja (...), tzw. Dopalacz, stanowił substancję szkodliwą dla zdrowia. Stanowisko to zostało wszechstronnie uzasadnione, w sposób jasny, pełny, wewnętrznie niesprzeczny. Sąd nie znalazł podstaw do kwestionowania wniosków płynących z w/w opinii.

Nadto Sąd oparł się na dowodach z dokumentów: protokołach przeszukania, zatrzymania, oględzin rzeczy, wypisu z karty karnej, kwestionariuszu wywiadu środowiskowego, albowiem w/w dokumenty zostały sporządzone przez uprawnione do tego podmioty i brak było podstaw do kwestionowania prawdziwości, rzetelności w/w dokumentów.

Zebrany w sprawie materiał dowodowy uzasadniał uznanie oskarżonego za winnego tego, że:

I. od nieustalonego okresu do dnia 11 maja 2017 r. przyjął od nieustalonych osób, a następnie przechowywał w T. przy ul. (...) znaczne ilości substancji psychotropowych w postaci amfetaminy o łącznej wadze 97,25 g grama oraz 227 sztuk meta amfetaminy i extasy o łącznej wadze 65,93 grama a także środek odurzający w postaci: ziela konopi innych niż włókniste o wadze 7,32 grama, tj. przestępstwa z art. 62 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii,

II. od nieustalonego okresu do dnia 11 maja 2017 r. w T. przy ul. (...) czynił przygotowania do przestępstwa z art. 165 § 1 pkt. 2 kk tj. do sprowadzenia niebezpieczeństwa dla życia i zdrowia wielu osób, poprzez przechowywanie w celu wprowadzania do obrotu szkodliwej dla zdrowia substancji w postaci środka zastępczego o nazwie(...), tzw. dopalacza w dwóch woreczkach strunowych o wadze netto 5,02 g oraz 4,75 g, łącznie 9,77 grama, tj. przestępstwa z art. 168 kk w zw. z art. 165 § 1 pkt. 2 kk.

Sąd uznał, iż swoim zachowaniem, opisanym w pkt. I aktu oskarżenia, oskarżony wyczerpał znamiona przestępstwa określonego w art. 62 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, o czym uprzedzono przed zamknięciem przewodu sądowego.

Na wstępie należy zaznaczyć, że w sprawie, niezależnie od oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego pod kątem możliwości przypisania oskarżonemu czynu z art. 56 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, niemożliwym było przypisanie oskarżonemu kwalifikacji prawnej czynu w sposób jaki żądał tego oskarżyciel publiczny. Przypisanie oskarżonemu odpowiedzialności z art. 56 ust. 1 i 3 w zbiegu rzeczywistym z art. 62 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii byłoby bowiem naruszeniem zasady lex speciali derogat legi generali. Oskarżyciel publiczny na gruncie niniejszego stanu faktycznego (więź czasowa i sytuacyjna zarzucanego oskarżonemu czynu) błędnie przyjął, że zarzucane oskarżonemu występki mogą pozostawać w zbiegu rzeczywistym, bowiem właściwa wykładnia tych dwóch przepisów prowadzi do wniosku, że czyny te na nie podlegają odrębnemu ukaraniu (pozorny zbieg przestępstw), a w sytuacji gdy, tak jak na gruncie przedmiotowej sprawy, zachowana jest więź czasowa i sytuacja, przestępstwo z art. 62 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii może stanowić ewentualnie czyn współukarany ( zob: wyrok Sądu Apelacyjnego z dnia 27 marca 2015 r. sygn: II AKa 59/15 Lex nr. 1668727, Wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 28 lipca 2016 r. sygn: II AKa 265/16 Lex nr. 2157750).

W ocenie Sądu zebrany w sprawie materiał dowodowy nie pozwalał jednocześnie na przypisanie oskarżonemu uczestnictwa w obrocie znaczną ilością narkotyków, tj. czynu z art. 56 ust. 1 i 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. Z zebranego w sprawie materiału dowodowego, w sposób nie budzący wątpliwości wykazane zostało jedynie posiadanie przez oskarżonego znacznej ilości narkotyków. Brak jest natomiast jakiegokolwiek materiału dowodowego, który uzasadniałby przypisanie oskarżonemu czynu z art. 56 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. Sam fakt posiadania w mieszkaniu znacznej ilości narkotyków oraz wagi do porcjowania narkotyków, nie uzasadniał automatycznego przypisania oskarżonemu udziału w obrocie znaczną ilością narkotyków. Należy w tym miejscu wskazać, że art. 56 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii penalizuje zachowanie polegające na niezgodnym z przepisami jej art. 33, 34, 35 i art. 37 - wprowadzaniu do obrotu środków odurzających, substancji psychotropowych lub słomy makowej lub uczestniczeniu w obrocie środków odurzających, substancji psychotropowych lub słomy makowej.

Uczestniczenie w obrocie polega na przyjęciu środków odurzających, substancji psychotropowych lub słomy makowej, odpłatnie lub nieodpłatnie, celem późniejszego ich przekazania innej osobie, niebędącej konsumentem. Zachowaniami podpadającymi pod dyspozycję w/w przepisu, nie odnoszą się jedynie do hurtowego przekazania narkotyków innej osobie niebędącej konsumentem. Pojęcie uczestniczenia w obrocie z art. 56 ustawy z 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, odnosi się ale także do zachowań składających się na funkcjonowanie takiej osoby w obrocie, jak magazynowanie środków, udostępnianie lokalu, w którym ma dojść do wprowadzenia środków do obrotu itd. Uczestnictwem w obrocie jest więc zachowanie każdego, kto ma odegrać pewną rolę w procesie wprowadzenia do obrotu środków odurzających lub substancji psychotropowych (post. Sądu Najwyższego z dnia 18 listopada 2015 r. sygn. akt V KK 341/15 LEX nr. 1923856). W ocenie Sądu, przypisując odpowiedzialność z art. 56 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, istotnym jest, aby z zebranego w sprawie materiału dowodowego wynikała chęć czynnego bądź biernego uczestniczenia w tak rozumianym hurtowym obrocie narkotykami.

Samo bowiem posiadanie znacznej ilości narkotyków, bez wskazania w zebranym sprawie materiale dowodowym przestępnych zabiegów, bądź zamiarów sprawcy, związanych z biernym bądź czynnym udziałem w hurtowym obrocie narkotykami, nie było wystarczające dla przypisania odpowiedzialności z art. 56 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. Sąd podziela pogląd Sądu Apelacyjnego w Warszawie (wyrok z dnia 11 czerwca 2014 r. sygn. Akt: II AKa 150/14 Lex nr. 1483859), w myśl którego “Samo posiadanie środków odurzających nie stanowi dowodu dopuszczenia się przez sprawcę także innych przestępstw określonych w ustawie z 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, z którymi to posiadanie się łączy. Należy sprawcy wykazać wypełnienie znamion owych innych przestępstw i wówczas posiadanie środków odurzających będących ich przedmiotem stanowi czyn współukarany”. Nie po to ustawodawca odrębnie penalizuje posiadanie narkotyków, w tym w formie kwalifikowanej posiadania znacznej ilości narkotyków, by z samego faktu posiadania znacznej ilości narkotyków w sposób rozszerzający domniemywać zamiar udziału w ich obrocie. Przestępstwo udziału w obrocie narkotykami posiada swój odrębny, swoisty zestaw znamion strony podmiotowej i przedmiotowej, które winny były być w procesie oskarżonemu udowodnione. Na gruncie przedmiotowej sprawy, pomimo zatrzymania wagi do odmierzania porcji narkotyków, nie wykazano po pierwsze, że oskarżony nabył narkotyki i posiadał je w związku z uczestnictwem w obrocie (w celu magazynowania ich, porcjowania), bądź to z zamiarem przekazania ich innemu uczestnikowi obrotu niebędącemu konsumentem. Z uwagi na powyższe Sąd musiał przyjąć najkorzystniejszą dla niego wersję, a mianowicie, że oskarżony posiadał je w celu sprzedaży znajomym konsumentom.

Sąd przyjął, iż oskarżony swoim zachowaniem wyczerpał zatem znamiona występku z art. 62 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, przy czym czynu tego dopuścił się w formie kwalifikowanej (posiadania znacznej ilości narkotyków). Nie ulega wątpliwości, iż oskarżony posiadał środki odurzające i substancje psychotropowe w znacznej ich ilości. Dotychczasowe orzecznictwo wykształciło kryteria pozwalające na przyjęcie w konkretnej sprawie znamienia znacznej ilości. I tak w świetle wyroku SA w Warszawie z 18.4.2000 r., II AKa 22/00, ( zob. OSA 2001, Nr 2, poz. 8) "kryterium decydującym o tym, czy ilość środków odurzających jest znaczna, nieznaczna czy zwykła są: ich masa wagowa (gramy, kilogramy, tony, ilość porcji), rodzaj środka odurzającego (podział na tzw. twarde i miękkie) i cel przeznaczenia (w celach handlowych, na potrzeby własne)". W realiach niniejszej sprawy należy uznać, iż posiadane przez oskarżonego narkotyki wystarczały do jednorazowego odurzenia klikudziesięciu osób.

W pkt. II wyroku Sąd uznał oskarżonego za winnego popełnienia przestępstwa z art. 168 kk w zw. z art. 165 § 1 pkt. 2 kk.

W myśl art. 165 § 1 pkt. 2 kk przestępstwa dopuszcza się ten kto “sprowadza niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia wielu osób albo mienia w wielkich rozmiarach 2) wyrabiając lub wprowadzając do obrotu szkodliwe dla zdrowia substancje, środki spożywcze lub inne artykuły powszechnego użytku lub też środki farmaceutyczne nie odpowiadające obowiązującym warunkom jakości. Przy czym, na mocy art. 168 kk ten, kto czyni przygotowania do w/w przestępstwa podlega karze do 3 lat pozbawienia wolności.

Dla przypisania sprawcy w/w czynu koniecznym było stwierdzenie, że sprawca podjął czynności stwarzające warunki lub zmierzające do dokonania przestępstwa z art. 165 § 1 pkt. 2 kk. Innymi słowy, koniecznym było stwierdzenie, że zachowanie sprawcy, polegające na posiadaniu substancji o nazwie(...) tzw. dopalacza mogło wyczerpywać znamiona w/w przestępstwa.

Należy w tym miejscu wskazać, iż posiadana przez oskarżonego substancja o nazwie(...)(tzw. dopalacz) stanowiła szkodliwą dla zdrowia substancję a więc pierwiastki chemiczne i ich związki w stanie, w jakim występują w przyrodzie lub zostają uzyskane za pomocą procesu produkcyjnego (zob: Stefański [red.], Kodeks Karny Komentarz wyd. III, źródło: Legalis teza 10). Stosownie do opinii biegłego - lekarza medycyny sądowej(...) J. P. przedmiotowa substancja, w ramach działań niepożądanych, może m. in. prowadzić do niewydolności wielonarządowej i zgonu. Tym samym należało stwierdzić, że zatrzymana w mieszkaniu oskarżonego substancja stanowiła substancję szkodliwą dla zdrowia w rozumieniu art 165 § 1 pkt. 2 kk. W ocenie Sądu zasadne jest przyjęcie, że oskarżony swoim zachowaniem czynił przygotowania do wprowadzenia takiej substancji do obrotu. W ocenie Sądu pojęcie “wprowadzania do obrotu” o jakim mowa w art. 165 kk ma na gruncie kodeksu karnego samodzielne znaczenie, oznaczające każdy przypadek przekazania szkodliwej substancji, niezależnie od tego, czy odbiorcą w/w substancji będzie hurtownik czy też detalista. “Wprowadzaniem do obrotu jest każde zachowanie polegające na puszczaniu w obieg omawianych środków na sprzedaż hurtową lub detaliczną albo przekazanie nieodpłatnie” (zob. D. Gruszecka [w:] Kodeks Karny Komenarz s. 284). Za takim definiowaniem tego pojęcia przemawia po pierwsze przedmiot ochrony wskazanego przestępstwa, którego istotą jest narażenie na niebezpieczeństwo. Taki przedmiot ochrony wiąże się przede wszystkim z przeciwdziałaniem udostępnienia szkodliwych substancji do konsumpcji. To właśnie sprzedaż środka konsumentowi, w celu jego bezpośredniego spożycia pociąga za sobą najwyższe zagrożenie dla życia i zdrowia. Niebezpieczeństwo ziszczenia się skutku wzrasta tutaj wraz z kolejnymi zachowaniami poszczególnych ogniw: producenta, hurtownika, detalisty. W realiach niniejszej sprawy, należało uznać, że oskarżony swoim zachowaniem czynił przygotowania to obrotu ujawnionym dopalaczem. Ilość posiadanych środków świadczyła niewątpliwie, że oskarżony posiadał je aby sprzedawać znajomym konsumentom. Sposób przechowywania i opakowania towaru wskazuje, że łącznie z nimi mógł udzielać ujawniony dopalacz. Tym samym należało przyjąć, że oskarżony swoim zachowaniem czynił przygotowania do wprowadzenia szkodliwej substancji do obrotu. Należy także wskazać, że potencjalne wprowadzenie do obrotu opisanej wyżej substancji sprowadziłoby niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia wielu osób. W tym zakresie, należało uznać, że ilość posiadanego dopalacza, właściwości środka ujawnione w opinii biegłego, uzasadniały stwierdzenie, że wprowadzenie tego towaru na rynek stwarzałoby konkretne narażenie na niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia.

Mając na uwadze to, iż kara jest przede wszystkim środkiem polityki karnej umożliwiającym osiągnięcie celów prewencyjnych i represyjnych, a w szczególności ma zapobiec ponownemu popełnieniu przestępstwa przez sprawcę i skłonić go do przestrzegania porządku prawnego Sąd postanowił wymierzyć oskarżonemu karę pozbawienia wolności za każdy z przypisanych czynów.

Zdaniem Sądu wymierzone kary jednostkowe za przypisane przestępstwa w odpowiednim stopniu uwzględniają stopień społecznej szkodliwości czynów, zawinienie oraz cele kary. Należy wskazać, iż czyn przypisany oskarżonemu z art. 62 ust 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii zagrożony jest karą pozbawienia wolności w wymiarze od 1 roku do 10 lat pozbawienia wolności. Wymierzona kara jednostkowa za ten czyn w wymiarze jednego roku i czterech miesięcy pozbawienia wolności uwzględniała ilość posiadanych środków a także wcześniejszą niekaralność. Przy orzekaniu kary czterech miesięcy pozbawienia wolności za czyn z art. 168 kk i inne również uwzględniono ilość posiadanego przez oskarżonego środka zabronionego.

W miejsce orzeczonych jednostkowych kar pozbawienia wolności Sąd orzekł karę łączną w wymiarze jednego roku i sześciu miesięcy pozbawienia wolności. Orzeczone jednostkowe kary pozbawienia wolności mogły zostać połączone w wymiarze od 1 roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności do 1 roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności. Przy orzekaniu kary łącznej dopuszczalne było zastosowanie zarówno zasady pełnej absorpcji, jak i zasady pełnej kumulacji. Zastosowanie każdej z tych zasad jest jednak rozwiązaniem skrajnym, które może być zastosowane wyjątkowo.

Zdaniem Sądu orzeczona wobec oskarżonego kara łączna jednego roku i sześciu miesięcy pozbawienia wolności jest odpowiednia do stopnia społecznego niebezpieczeństwa czynu oskarżonego a przede wszystkim spełni swą rolę w zakresie prewencji ogólnej i indywidualnej. W przekonaniu Sądu wymierzona kara jest w tym wypadku dostatecznie dolegliwa i wystarczająca dla osiągnięcia celów kary, zarówno w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, jak i wpłynie zapobiegawczo i wychowawczo wobec oskarżonego na przyszłość. Należycie oddaje ona wagę ustalonych przez Sąd okoliczności obciążających i łagodzących. W ocenie Sądu wymierzona kara spełni swą funkcję w zakresie prewencji indywidualnej, chociaż Sąd wziął również pod uwagę jej aspekt represyjny.

Zdaniem Sądu, orzeczenie kary pozbawienia wolności w niższym wymiarze nie daje żadnych gwarancji, iż oskarżony w przyszłości będzie zachowywał się należycie. Wymierzając oskarżonemu karę pozbawienia wolności Sąd uwzględnił również wymogi prewencji generalnej a więc kształtowania wyobrażenia o konieczności przestrzegania obowiązujących norm prawnych i budowania autorytetu porządku prawnego. Dlatego takie zachowanie oskarżonego spotkać się musi z odpowiednio surową reakcją, mieszczącą się przy tym w granicach wyznaczonych przez stopień winy sprawcy.

W przekonaniu Sądu wymierzona kara stanowić będzie dla oskarżonego dostateczną dolegliwość, odpowiadającą stopniowi zawinienia i wpłynie na przyszłe postępowanie, uświadamiając mu nieuchronność represji w reakcji na naruszanie porządku prawnego. Zdaniem Sądu również w poczuciu społecznym wymierzona kara będzie odebrana jako słuszna i sprawiedliwa.

Wymierzając karę Sąd nie tracił z pola widzenia okoliczności wpływających na jej wymiar. Do okoliczności obciążających Sąd zaliczył ilość posiadanych środków zaś do okoliczności łagodzących uprzednią niekaralność.

Sąd na podstawie art. 70 ust. 4 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, w związku ze skazaniem w pkt. 1 wyroku za czyn z art. 62 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, orzekł nawiązkę w kwocie 3.000 zł na rzecz Wojewódzkiego Ośrodka (...) w T.. Nawiązka z art. 70 u.p.n. ma charakter represyjno-kompensacyjny, tak więc jej wymiar determinował z jednej strony całokształt dyrektyw sądowego wymiaru kary (art. 53 k.k.), z drugiej zaś, funkcję kompensacyjną, co w przypadku analizowanej sprawy wiąże się z partycypacją w społecznych kosztach leczenia i zapobiegania zjawisku narkomanii (zob.: wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 8 lipca 2013 r. II AKa 5/13). Z uwagi na okoliczność, że posiadane przez oskarżonego znaczne ilości narkotyków były przeznaczone do udzielania konsumentom, Sąd widział konieczność orzeczenia nawiązki na rzecz Wojewódzkiego Ośrodka (...) w T..

O przepadku dowodów rzeczowych w postaci zakazanych substancji orzeczono stosownie do treści art. 70 ust. 2 u.p.n., zaś o przepadku dowodów rzeczowych w myśl art. 44 § 2 kk, o zaliczeniu tymczasowego aresztowania, stosownie do treści art. 63 § 1 kk.

O kosztach sądowych orzeczono na podstawie art. 624 § 1 kpk, art. 645 kpk oraz art. 17 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. "O opłatach w sprawach karnych" (tekst jednolity Dz. U. z 1983 r. Nr 49, poz. 223) biorąc pod uwagę sytuację materialną i finansową oskarżonego, który nie byłby w stanie uiścić wskazanych kosztów bez uszczerbku utrzymania dla siebie i najbliższej rodziny.