Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Toruniu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 05 września 2019r.

Sąd Rejonowy w Toruniu II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący:	SSR Marek Tyciński
Protokolant:	sekr. sądowy Marcin Szymczak

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej Toruń Centrum-Zachód w T.

M. P. (1)

po rozpoznaniu w dniach 11 kwietnia 2019r., 16 maja 2019r., 18 czerwca 2019r., 22 sierpnia 2019r. i 05 września 2019r.

sprawy:

oskarżonego M. P. (2)

syna S. i U. z domu G.

ur. (...) w L.

oskarżonego o to, że:

1.w dniu 11 stycznia 2017 r. w T. przy ul. (...). K. 4 w toku licytacji prowadzonej przez komornika sądowego w toku postępowania egzekucyjnego (...) ukrył ruchomości w postaci dwóch wiatrówek K. (...) dolny naciąg zajętych protokołem zajęcia ruchomości z dnia 8 czerwca 2016 r. czym udaremnił wykonanie orzeczenia sądu to jest nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym wydanego w dniu 9 lutego 2015 r. przez Sąd Rejonowy w Gliwicach VII Wydział Gospodarczy w sprawie sygn. akt VII GNc 593/15 i uszczuplił zaspokojenie wierzyciela T. O..

tj. o czyn z art. 300 § 2 kk

orzeka

I.  uniewinnia oskarżonego M. P. (2) od popełnienia zarzucanego mu czynu;

II.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz oskarżonego M. P. (2) kwotę 924 zł (dziewięćset dwadzieścia cztery złote) tytułem zwrotu kosztów obrony udzielonej z wyboru;

III.  kosztami postępowania obciąża Skarb Państwa.

II K 712/18

UZASADNIENIE

W dniu 15 maja 2014 roku M. P. (2) złożył zamówienie w firmie (...) na towary o łącznej wartości 498,42 złotych. Towary zostały dostarczone wraz z fakturą a M. P. (2) je odebrał jednak nie zapłacił za nie w wyznaczonym terminie. Nie dokonał płatności również w terminie późniejszym mimo licznych upomnień ze strony działu handlowego firmy (...) i oficjalnego wezwania do zapłaty. T. O. skierował sprawę na drogę postępowania sądowego i w dniu 3 lutego 2015 roku Sąd Rejonowy w Gliwicach wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym w sprawie VII GNc 593/15 zasądzając na rzecz T. O. całą kwotę wraz z kosztami postępowania. Sprawa została skierowana na drogę postępowania egzekucyjnego. W jego toku dłużnik dokonał spłaty kwoty 409,76 złotych. Nie uregulował pozostałej części dochodzonej kwoty. Komornik sądowy w dniu 8 czerwca 2016 roku sporządził protokół zajęcia mienia oskarżonego w postaci silnika elektrycznego, 4 wiatrówek K. (poz. 3), 1 wiatrówki R. i 4 łuków bloczkowych F. (poz. 4). Podczas licytacji w dniu 11 stycznia 2017 roku komornik sporządził protokół sprzedaży ruchomości z którego wynikało, że sprzedał silnik, 2 wiatrówki R., 2 wiatrówki K. i 2 łuki bloczkowe F. i nie przedstawił dwóch sztuk łuków bloczkowych F. zajętych w protokole zajęcia z dnia 8.06.2016 roku (poz. 4). Pismem z dnia 10 kwietnia 2017r. komornik zawiadomił pełnomocnika wierzyciela o możliwości ukrycia przed licytacją 2 wiatrówek.

Dowody: zeznanie świadka T. O. – k. 13 akt,

kserokopia akt postępowania egzekucyjnego – k. 24-58 akt,

kserokopia nakazu zapłaty – k. 26 – 27 akt,

protokół zajęcia ruchomości – k. 36 akt,

protokół sprzedaży ruchomości - k. 54 akt,

pismo do wierzyciela – k. 56 akt,

protokół oględzin akt – k. 22-23 akt,

Oskarżony M. P. (2) konsekwentnie nie przyznawał się do zarzucanego mu czynu. W swoich wyjaśnieniach podczas rozprawy apelacyjnej jak i na rozprawie wskazywał, że z uwagi na emocje nie zwrócił uwagi na rozbieżności w protokołach zajęcia i sprzedaży ruchomości. Wszystko co zajął komornik zostało przedstawione do sprzedaży.

Analizując zebrany materiał dowodowy, w szczególności akta egzekucyjne należy stwierdzić, że znajdujące się w nich dokumenty cechuje wzajemna sprzeczność na co też zwrócił uwagę Sąd Okręgowy w Toruniu rozpoznając apelację w tej sprawie. Gwoli przypomnienia należy wskazać chociażby, że zajęto 1 wiatrówkę R., a sprzedano 2. Nadto miano wg. komornika nie przedstawić 4 łuki bloczkowych F., które nie były przedmiotem postępowania, a zawiadomienie o przestępstwie złożone 4 miesiące później dotyczyło 4 wiatrówek K..

Sąd próbował wyjaśnić te okoliczności przesłuchując komornika. M. G. i ówczesną asesor M. B.. M. G. nic nie wiedział o na temat tej sprawy gdyż nie wykonywał w niej czynności. M. B. nie potrafiła wyjaśnić rozbieżności w protokołach i czego nie przedstawiono do licytacji z uwagi na upływ czasu. Nazwy przedmiotu wpisywano na podstawie kartonu. Z uwagi na pobyt za granicą nie udało się przesłuchać P. G..

W tej sytuacji należy stwierdzić, że dokumenty świadczące o winie oskarżonego miały mała wiarygodność i nie mogą w sposób bezsporny wskazywać co w rzeczywistości zajęto i co lub czego nie przedstawiono do sprzedaży podczas licytacji. Na podstawie zeznań świadków tych wątpliwości nie udało się rozwiać. Ponieważ wszelkie wątpliwości należy interpretować na korzyść oskarżonego oraz uwzględniając bardzo małą kwotę niespłaconego długu uznano, że oskarżony nie dążył do uniemożliwienia przeprowadzenia egzekucji.

O kosztach obrony i postępowania orzeczono w myśl art. 632 pkt 2kpk.