Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Toruniu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 stycznia 2025r.

Sąd Rejonowy w Toruniu II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący Sędzia Marek Tyciński

Protokolant st. sekr. sądowy Marcin Szymczak

w obecności prokuratora Prokuratury Rejonowej Toruń Centrum - Zachód w T.

----------------------------------------------------------

po rozpoznaniu dnia: 24 października 2024r., 3 grudnia 2024r. i 16 stycznia 2025r.

sprawy

W. S. ( poprzednio S.) s. O. i F. z domu S. ur. (...) w L.

oskarżonego o to, że:

w okresie od 27 kwietnia 2020 do 7 lipca 2021 ze skutkiem w T. jako przedstawiciel firmy (...) po otrzymaniu zapłaty za usługę określoną w umowie z dnia 27 kwietnia 2020r oraz aneksie do tej umowy z dnia 6 maja 2020 nie wywiązał się z niej, czym spowodował straty w łącznej kwocie 16.600 zł na szkodę K. Ł.

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk

orzeka:

I.  uniewinnia oskarżonego W. S. od popełnienia zarzucanego mu czynu.

II.  Kosztami postepowania obciąża Skarb Państwa.

II K 532/24

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 16 stycznia 2025 r. Sąd Rejonowy w (...) uniewinnił W. S. (poprzednio S.) od popełnienia przestępstwa uregulowanego w art. 286 § 1 kk, a polegającego na tym, że w okresie od 27 kwietnia 2020 r. do 7 lipca 2021 r. ze skutkiem w T. jako przedstawiciel firmy (...) po otrzymaniu zapłaty za usługę określoną w umowie z dnia 27 kwietnia 2020 r. oraz aneksie do tej umowy z dnia 6 maja 2020 r. nie wywiązał się z niej, czym spowodował straty w łącznej kwocie 16.600 zł na szkodę K. Ł..

Dowody:



wyjaśnienia W. S. (poprzednio S.) – k. 61-62, 183-183v



zeznania K. Ł. – k. 47-48v, 100v, 184



zeznania D. H. – k. 206v



dowody z dokumentów:



zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa – k. 1-3



wydruk korespondencji – k. 5-6



umowa z dnia 27.04.2020 r. – k. 15



aneks z dnia 6.05.2020 r. – k. 16



potwierdzenia dokonania przelewów – k. 17-19



wezwanie do zapłaty – k. 20-20v



oświadczenie o odstąpieniu od umowy – k. 21-21v



potwierdzenie przesłania korespondencji – k. 22-36



akta komornicze(...) – k. 196-204v



akta sprawy Sądu Rejonowego w(...) (...)



dane o karalności – k. 189-190v

W. S. (poprzednio S.) ma 75 lat, wykształcenie techniczne zawodowe (zawód: elektroenergetyk, kowal-ślusarz). Jest wdowcem. Utrzymuje się z emerytury w kwocie 2.400 zł miesięcznie. Był wielokrotnie karany sądownie.

Dowody:



wyjaśnienia W. S. (poprzednio S.) –183-183v



dane o karalności – k. 189-190v

Oskarżony W. S. konsekwentnie nie przyznawał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. W toku postępowania przygotowawczego wyjaśnił, że nie zna K. Ł., natomiast przed Sądem wskazał, że zna pokrzywdzoną, ale pod innym nazwiskiem – B.. W. S. wyjaśnił, że wywiązał się z zawartej umowy w 90%, tzn. wykonał trzy furtki, bramę oraz kraty w oknach piwnicznych. Przyznał natomiast, że nie wykonał 6 sztuk przęseł. Oskarżony tłumaczył, że opóźnienia w realizacji ogrodzenia wynikały z wykonywania przez niego i jego ekipę równolegle zlecenia dla innego klienta, a także były konsekwencją jego złego stanu zdrowia i pobytu w szpitalu w związku z trzecim zawałem.

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego, które były logiczne i spójne. Oskarżony przyznał, że nie wykonał do końca ogrodzenia i wyjaśnił przyczyny tego stanu rzeczy. Wskazał również podobnie jak pokrzywdzona, że ogrodzenie było nieocynkowane – gdyż wg niego i zawartej umowy, takie właśnie zostało zamówione.

Pokrzywdzona K. Ł. zeznała, że zawarła z oskarżonym umowę na wykonanie ogrodzenia w dniu 27 kwietnia 2020 r. Następnie w dniu 6 maja 2020 r. podpisała aneks do ww. umowy, na mocy którego oskarżony zobowiązał się wykonać na jej rzecz dodatkowo kraty do okien piwnicznych. Pokrzywdzona wpłaciła na konto wskazane przez oskarżonego oraz do jego rąk własnych zaliczkę w łącznej kwocie 16.600 zł. Zgodnie z depozycjami K. Ł. oskarżony wykonał jedynie część ogrodzenia oraz kraty w oknach piwnicznych. Co więcej, zdaniem pokrzywdzonej, wskazane elementy zostały wykonane w sposób wadliwy i niezgodny ze wcześniejszymi ustaleniami, tzn. były nieocynkowane.

Sąd ocenił zeznania K. Ł. jako wiarygodne. Były one co do zasady zgodne z wyjaśnieniami oskarżonego w zakresie nieterminowego i niekompletnego wykonania ogrodzenia. Zeznania pokrzywdzonej były ponadto spójne z dowodami z dokumentów w postaci: wydruków korespondencji dotyczącej przekładania terminów montowania ogrodzenia, potwierdzeń dokonania przelewów, wezwania do zapłaty, oświadczenia o odstąpieniu od umowy. Co do jakości wykonania elementów ogrodzenia i krat okiennych pokrzywdzona mogła je oceniać jako wykonane nieprofesjonalnie, jednak ta okoliczność nie miała istotnego znaczenia dla ustalenia czy doszło do popełnienie przestępstwa w niniejszej sprawie.

Świadek D. H. zeznał, że współpracował z oskarżonym. Razem wykonywali ogrodzenia, z tym że raz W. S. był szefem a raz D. H.. Świadek nie potrafił odpowiedzieć kto był szefem w okresie wskazanym w zarzucie aktu oskarżenia. Świadek nie pamiętał zlecenia realizowanego na rzecz K. Ł.. D. H. przyznał, że nie zawsze z oskarżonym wywiązywali się z przyjętych zleceń. W związku z powyższym świadek wskazał, że ma kilka zajęć komorniczych.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania świadka D. H., tym bardziej, że zgodnie z dokumentami załączonymi do akt niniejszej sprawy prowadzone było przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne na rzecz wierzyciela – K. Ł. (vide: akta komornicze (...); nakaz zapłaty wydany w postępowaniu upominawczym sygn.. akt(...)).

Sąd nie miał wątpliwości co do wiarygodności dowodów z dokumentów służących zrekonstruowaniu stanu faktycznego w niniejszej sprawie. Dokumenty te w postaci: wydruków korespondencji, umowy z dnia 27.04.2020 r., aneksu z dnia 6.05.2020 r., potwierdzeń dokonania przelewów, wezwania do zapłaty, oświadczenia o odstąpieniu od umowy, akt komorniczych – nie były kwestionowane przez żadną ze stron postępowania.

Stan faktyczny w niniejszej sprawie jawił się jako bezsporny. W. S. podpisał umowę i aneks do umowy, na mocy których miał wykonać ogrodzenie i kraty okienne we wskazanym terminie, termin ten wielokrotnie przekładał. W końcu jednak wykonał większość elementów ogrodzenia i ww. kraty. Okoliczność czy zostały one wykonane prawidłowo czy też nie miała istotnego znaczenia dla rozstrzygnięcia niniejszej spraw.

Podstawowym kryterium rozgraniczenia oszustwa i niewywiązania się ze zobowiązania o charakterze cywilnoprawnym jest wykazanie, że w chwili zawierania zobowiązania (umowy) sprawca działał w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, tj. dążył do uzyskania świadczenia przez wprowadzenie w błąd lub wyzyskanie błędu co do okoliczności mających znaczenie dla zawarcia umowy, mając świadomość, że gdyby druga strona umowy znała rzeczywisty stan, nie zawarłaby umowy lub nie zawarłaby umowy na tych warunkach, na jakich została zawarta (por. wyrok SN z 6.11.2003 r. II KK 9/03).

Sprawca oszustwa musi zatem działać z zamiarem bezpośrednim i co istotne zamiar ten musi istnieć już w chwili zawierania umowy. Ze zgormadzonego w sprawie materiału dowodowego nie wynika, aby W. S. w chwili podpisywania umowy z K. Ł., w dniu 27 kwietnia 2020 r., miał zamiar nie wywiązania się z jej postanowień, tym bardziej, że mimo nieterminowości, wykonał w większości swoje zobowiązanie.

Oskarżony swoim zachowaniem nie wypełnił znamion przestępstwa uregulowanego w art. 286 § 1 kk. Sąd, mając na uwadze art. 1 § 1 kk (a contrario), uniewinnił W. S. od popełnienia zarzuconego mu czynu. Należy wskazać, że wyrok uniewinniający powinien zostać wydany zarówno wtedy, gdy dowiedziono w trakcie postępowania, że oskarżony danego czynu nie popełnił, jak też wtedy, gdy nie udowodniono oskarżonemu w sposób nie budzący wątpliwości, że to przestępstwo popełnił.

Pokrzywdzona zatem słusznie (i skutecznie) dochodziła swoich roszczeń na gruncie postępowania cywilnego (vide: nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, wydane przez Sąd Rejonowy w(...)sygn. akt(...)).

W związku z uniewinnieniem oskarżonego o kosztach orzeczono zgodnie z dyspozycją art. 632 pkt 2 kpk.