Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Toruniu

Formularz (...)

Sygnatura akt

II K 499/24

Jeżeli został złożony wniosek o uzasadnienie wyroku jedynie co do rozstrzygnięcia o karze i o innych konsekwencjach prawnych, wypełnić część 3–8 formularza

USTALENIE FAKTÓW

Wyroki wydane wobec skazanego

Lp.

Sąd, który wydał wyrok albo wyrok łączny

Data wyroku albo wyroku łącznego

Sygnatura akt sprawy

1.

Sąd Rejonowy w Toruniu

24 kwietnia 2019

VIII K 1697/18

2.

Sąd Rejonowy w Toruniu

11 września 2020

II K 1572/19

3.

Sąd Rejonowy w Toruniu

18 marca 2021

VIII K 213/21

4.

5.

6.

7.

8.

9.

Sądu Rejonowego w Toruniu

Sądu Rejonowego w Toruniu

Sądu Rejonowego w Toruniu

Sądu Rejonowego w Toruniu

Sądu Rejonowego w Toruniu

Sądu Rejonowego w Toruniu

29 listopada 2021

1 grudnia 2021

20 listopada 2023

16 grudnia 2021

6 września 2022

12 października 2023

II K 1467/19

II K 1395/21

II K 1578/22

II K 60/21

II K 1822/21

Inne fakty

1.1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

K. R. został skazany następującymi wyrokami:

Wyrokiem Sadu Rejonowego w Toruniu z dnia 24 kwietnia 2019 r, w sprawie VIII K 1697/18, za czyn z art. 158 § 1 kk w zw. 57a § 1 kk w zb. z art. 217a kk w zw. z art. 11 § 2 kk, popełniony w dniu 5 września 2018 r. na karę 1 roku pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od dnia 30 sierpnia 2019 r., do dnia 29 sierpnia 2020 r.

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 11 września 2020 r., w sprawie II K 1572/19, za czyn z art. 209 § 1a kk, popełniony w okresie od sierpnia 2017 r. do dnia 6 grudnia 2018 r., na karę 6 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin miesięcznie, której skazany nie wykonał, a postępowanie wykonawcze od dnia 13 kwietnia 2022 r. jest zawieszone z uwagi na odbywanie kary pozbawienia wolności.

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 18 marca 2021 r, w sprawie VIII K 213/21, za ciąg przestępstw z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 2 kk popełniony w okresie od 14 października 2020 r. do 12 grudnia 2020 r. oraz za czyn z art. 278 § 1 kk w z zw. z art. 64 § 2 kk, popełniony w dniu 4-5 listopada 2020r. na karę łączną 2 (dwóch) lat i 9 (dziewięciu) miesięcy pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od dnia 24 czerwca 2021 r., do dnia 24 grudnia 2023 r..

Odpisy wyroków i postanowień, k. 20-26v, 41-44, 59-64

Karty karne, k. 9-14, 39-40

Informacje z (...) i aktualne obliczenia kar k. 15-19

Opinia o skazanym wraz z obliczeniem kar, k. 56-57

Wyrokiem łącznym z dnia 20 listopada 2023 r., w sprawie II K 1578/22, na karę łączną 2 lat i 4 miesięcy pozbawienia wolności, którą aktualnie odbywa w okresie od 24 grudnia 2023 r. do 22 kwietnia 2026 r, a który połączył następujące wyroki:

- Wyrok Sądu Rejonowego w Miastku z dnia 16 grudnia 2021 r, w sprawie II K 60/21, za przestępstwo ciągłe z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 288 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 § 1 kk popełnione w okresie od 26 do 27 sierpnia 2019 r., na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności,

- Wyrok Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 6 września 2022 r, w sprawie II K 1880/21, za ciąg przestępstw z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 279 § 1 kk w zw. z w zw. z art. 64 § 2 kk popełniony w okresie od 12 maja 2021 r. do dnia 24 czerwca 2021 r., na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

A także wyrokiem Sadu Rejonowego w Toruniu z dnia 12 października 2023 r, w sprawie II K 1822/21, za ciąg przestępstw z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 279 § 1 kk popełniony w okresie od 10 kwietnia 2021 r. do dnia 12 maja 2021 r. oraz przestępstwo z art. 193 kk popełnione w okresie od 15 maja 2021 r. do 16 maja 2021 r. na karę łączną 1 roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności, którą będzie odbywać w okresie od dnia 21 czerwca 2025 r do dnia 18 grudnia 2027 r.

1.1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.2.2.1.

Ocena Dowodów

Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.2.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Podstawę ustaleń faktycznych poczynionych w toku postępowania w przedmiocie wyroku łącznego stanowiły prawomocne wyroki skazujące wydane wobec skazanego i postanowienia wydane w toku postępowania wykonawczego, a także opinia o skazanym z AŚ w B. , informacje dotyczące wykonania kar, oraz informacje z systemu (...) , a także karty karne Są to dokumenty urzędowe, których prawdziwość nie była kwestionowana przez żadną ze stron i nie budzi wątpliwości Sądu.

Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.2.1 albo 1.2.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

PODSTAWa KARY ŁĄCZNEJ

Lp.

Sąd, który wydał wyrok albo wyrok łączny, data wydania wyroku albo wyroku łącznego i sygnatura akt sprawy

Kary lub środki karne podlegające łączeniu

Wyrok Sądu Rejonowego w Miastku w sprawie II K 60/21

- 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności

Wyrok Sądu Rejonowego w Toruniu w sprawie II K 1880/21

- 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności

Wyrok Sądu Rejonowego w Toruniu w sprawie II K 1822/21

- 1 rok i 8 miesięcy pozbawienia wolności

Zwięźle o powodach połączenia kar lub środków karnych z wyjaśnieniem podstawy prawnej

W pierwszej kolejności wskazać należy, że przepisy dotyczące kary łącznej uległy zmianie na mocy art. 81 ust. 1 ustawy z dnia 19 czerwca 2020 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych (…), Dz. U. z 2020 r., poz. 1086. Powyższa nowelizacja przywróciła obowiązujący przed 1 lipca 2015 roku przesłankę relacji czasowej pomiędzy datą wydania poszczególnych wyroków, a chwilą popełnienia przestępstw jako warunek zaistnienia zbiegu przestępstw pozwalający na orzeczenie kary łącznej. Z kolei pomiędzy 1 lipca 2015 roku, a 19 czerwca 2020 roku obowiązywały przepisy dotyczące kary łącznej, które obligowały Sąd do jej orzeczenia, gdy sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw i wymierzono za nie kary podlegające wykonaniu, tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu. Zrezygnowano więc z warunku relacji czasowej o którym wspomniano powyżej, co jednocześnie pozwalało na orzekanie kary łącznej w relatywnie większej ilości przypadków niż na podstawie wcześniej obowiązujących przepisów. Jednocześnie zgodnie z art. 81 ust. 1 powołanej ustawy z dnia 19 czerwca 2020 roku przepisy rozdziału IX ustawy zmienianej w art. 38 (tj. kk), w brzmieniu dotychczasowym, stosuje się do kar prawomocnie orzeczonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, tj. 24 czerwca 2020 roku. Natomiast w ust. 2 art. 81 wskazano, że przepisy rozdziału IX ustawy zmienianej w art. 38, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się do kar prawomocnie orzeczonych po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy.

Wobec K. R. przed wejściem w życie powyższej zmiany zapadły trzy wyroki – w sprawie VIII K 215/09, VIII K 522/10VIII K 982/11 SR w Toruniu i VI K 211/14 SR w Radomsku, jednak wszystkie one zostały w całości wykonane i ewentualne rozważania dotyczące wydania wyroku łącznego sprowadzałyby się do prostego zsumowania orzeczonych kar, co nie miałoby żadnego znaczenia dla sytuacji skazanego.

Pod rządami przepisów obowiązujących do dnia 24 czerwca 2020 r. zapadł wyrok w sprawie VIII K 1697/18 z dnia 24 kwietnia 2019 r., którym orzeczono karę 1 roku pozbawienia wolności. Wyrok ten mógłby zostać połączony z wyrokiem z dnia 11 września 2020 r. w sprawie II K 1572/19, bowiem czyny za które K. R. został skazany zostały popełnione (5 września 2018 r. i 6 grudnia 2018 r.) zanim zapadł pierwszy wyrok 24 kwietnia 2019 r., jednak w związku z brzmieniem 87 § 1 kk Sąd zobligowany byłby do zamiany kary ograniczenia wolności orzeczonej w sprawie II K 1572/19 na karę pozbawienia wolności. Mając jednak na względzie treść wyroku TK z dnia 11 czerwca 2019 r. w sprawie P 20/17, Sąd umorzył postępowanie. Postępowanie wykonawcze w zakresie wykonania kary ograniczenia wolności w sprawie II K 1572/19 zostało zawieszone do czasu opuszczenia przez skazanego zakładu karnego, zaś wyrok w sprawie VIII K 1697/18 został w całości wykonany w dniu 29 sierpnia 2020 r. Z tego też względu nie wchodziły w grę przepisy poprzednio obowiązujące, bowiem art. 85 § 2 dkk regulował możliwość orzekania kary łącznej co do kar podlegających wykonaniu, a nie już wykonanych.

Pozostałe wyroki orzeczone wobec K. R. zapadały i uprawomocniły się po wejściu w życie powyższej omówionej zmiany. Również wszystkie przestępstwa, za które został skazany zostały popełnione już pod rządami obecnie obowiązujących przepisów. Zatem rozważając możliwość wydania wyroku łącznego zadaniem Sądu było poddanie analizie relacji czasowej pomiędzy pierwszym prawomocnym wyrokiem, a datą popełnienia przez skazanego przestępstw.

Analiza zapadłych orzeczeń, a przede wszystkim relacji czasowych pomiędzy pierwszym orzeczeniem, a datą popełnienia przestępstw, prowadziła do wniosku, iż wobec K. R. można było orzec dwie alternatywne kary łączne

– łączące wyrok w sprawie VIII K 213/21 SR w Toruniu z wyrokiem II K 60/21 SR w Miastku (pierwszy wyrok zapadł w dniu 18 marca 2021 r., zaś czyny z obu wyroków zostały popełnione w okresie od 14 października 2020 r. do 12 grudnia 2020 r. oraz w okresie od 26 do 27 sierpnia 2019 r.,

- lub stwierdzenie, że wyrok łączny wydany w dniu 20 listopada 2023 r. w sprawie II K 1578/22 traci moc i połączenie wyroku II K 60/21 SR w Mistku z wyrokiem w sprawie II K 1880/21 SR w Toruniu, a także z wyrokiem w sprawie II K 1822/21 (pierwszy wyrok zapadł w dniu 16 grudnia 2021 r. zaś czyny z wszystkich trzech wyroków zostały popełnione w okresie od 26 do 27 sierpnia 2019 r i w okresie od 12 maja 2021 r. do 24 czerwca 2021 r., oraz w okresie od 10 kwietnia 2021 r. do 12 maja 2021 r. i od 15 maja 2021 r do 16 maja 2021 r.)

Wszystkie czyny osądzone powyższymi wyrokami były przestępstwami podobnymi, były bowiem skierowane przeciwko mieniu, stąd też Sąd musiał dokonać wyboru kierując się wglądami pragmatycznymi. Ponieważ skazany w dniu 24 grudnia 2023 r. skończył odbywanie kary 3 lat i 9 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej w sprawie VIII 213/21 i z tym dniem rozpoczął odbywanie kary łącznej orzeczonej w sprawie II K 1578/22 która połączyła kary orzeczone w sprawach II K 60/21 SR w Miastku i II K 1880/21 SR w Toruniu, a następnie w dniu 21 czerwca 2021 r rozpocznie odbywanie kary orzeczonej w sprawie II K 1822/21, Sąd uznał, że właściwym będzie stwierdzenie, że poprzednio wydany wyrok łączny traci moc i wydanie nowego wyroku łącznego i połączenie nim kar orzeczonych przez SR w Miastku z wyrokami SR w Toruniu w sprawach II K 1880/21 i II K 1822/21, a więc tych których dopiero rozpoczął lub dopiero rozpocznie odbywanie kar pozbawienia wolności.

WYMIAR KARY

Przytoczyć okoliczności, które sąd uwzględnił przy wymiarze kary łącznej

Kierując się treścią art. 86 § 1 kk Sąd był zobligowany wymierzyć karę łączną w granicach powyżej najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy, nie przekraczając jednak 810 stawek dziennych grzywny, 2 lat ograniczenia wolności albo 20 lat pozbawienia wolności.

Łączeniu podlegały orzeczone wobec K. R. kary pozbawienia wolności w wymiarze:

⚫

1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności,

⚫

1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności,

⚫

1 roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności.

Zatem kara łączna pozbawienia wolności mogła być orzeczona, w granicach:

Od 1 roku o 8 miesięcy pozbawienia wolności przy zastosowaniu pełnej absorpcji (tj. powyżej najwyższej z kar) do ich sumy tj. do 4 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności. Analizując dotychczasową karalność skazanego, jego linię życiową i treść wydanej przez jednostkę penitencjarną opinii Sąd orzekł karę łączną w wymiarze 3 lat i 10 miesięcy pozbawienia wolności.

Orzekając karę łączną, Sąd bierze pod uwagę przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Zgodnie z utrwalonym w tym względzie stanowiskiem doktryny i judykatury sąd wydając wyrok łączny może wymierzyć karę łączną stosując zasadę pełnej absorpcji jak i zasadę pełnej kumulacji biorąc dodatkowo pod uwagę „czy pomiędzy poszczególnymi czynami, za które wymierzono te kary, istnieje ścisły związek podmiotowy lub przedmiotowy, czy też związek ten jest dość odległy lub w ogóle go brak, a ponadto (…) czy okoliczności, które zaistniały już po wydaniu poprzednich wyroków (m.in. zachowanie się skazanego po wydaniu poszczególnych wyroków jednostkowych), przemawiają za korzystnym lub niekorzystnym ukształtowaniem kary łącznej [Wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 14 września 2006 r. sygn. akt II AKa 244/06]. Związek przedmiotowy zbiegających się realnie przestępstw ocenia się według tożsamości lub podobieństwa dóbr naruszonych poszczególnymi z nich oraz zwartości czasowej i miejscowej ich popełnienia. Związek podmiotowy rozumie się natomiast jako podobieństwo rodzaju winy i zamiarów. ( wyrok SA w Krakowie z 14.03.2007r., II Aka 44/07,KZS 2007/4/27). Zasadę absorpcji stosuje się bowiem, gdy przestępstwa objęte realnym zbiegiem, wskazują na bliską więź podmiotową i przedmiotową, są jednorodzajowe i popełnione zostały w bliskim związku czasowym i miejscowym, stanowiąc jeden zespół zachowań sprawcy, objęty jednym planem działania, mimo godzenia w różne dobra osobiste. Należy podkreślić, iż w judykaturze i piśmiennictwie wskazuje się, że absorpcję kar należy stosować bardzo ostrożnie biorąc pod uwagę negatywną – co do sprawcy- przesłankę prognostyczną, jaką jest popełnienie kilku przestępstw.

Przy wymiarze kary łącznej Sąd wziął pod uwagę, że skazany jest osobą, która od wielu lat wchodziła w konflikt z prawem, był skazywany wielokrotnie na kary pozbawienia wolności, głównie za przestępstwa przeciwko mieniu, także w warunkach multirecydywy z art. 64 § 2 kk. Skazany jest osobą uzależnioną od alkoholu, jednak nie odczuwał potrzeby waliki z nałogiem i w warunkach jednostki penitencjarnej odmawiał uczestniczenia w terapii. Ostatecznie został skierowany na terapię postanowieniem Sądu Okręgowego w Bydgoszczy z dnia 1 lutego 2022 r. w sprawie V K. (...) w trybie art. 117 kkw. Ukończył podstawowy program psychoterapii uzależnienia i brał udział w programie resocjalizacji, jednak w zajęciach nie uczestniczył regularnie. Był zatrudniony nieodpłatnie na terenie jednostki penitencjarnej jednak został wycofany z zatrudnienia z powodu pozytywnego wyniku (...) w organizmie. Jego zachowanie w zakładzie karnym oceniane jest jako zmienne. Okresy właściwego zachowania, w czasie których jego zachowanie jest wyróżniane przeplatane są okresami niesubordynacji i kar dyscyplinarnych. O popełnionych czynach wypowiada się krytycznie jednak jest oceniany jako osoba zdemoralizowana w stopniu umiarkowanym.

Zdaniem Sądu orzeczona kara łączna z jednej strony stanowi dla skazanego dostateczną dolegliwość i spełni cele zarówno w zakresie prewencji indywidualnej, jak i generalnej, nie będzie bowiem w odczuciu społecznym postrzegana jako bezzasadne premiowanie wielokrotnych sprawców przestępstw. W ocenie Sądu nie zachodziła żadna wyjątkowa sytuacja, która przemawiałaby za orzeczeniem niższej kary łącznej.

Wymiar Środka karnego

Przytoczyć okoliczności, które sąd uwzględnił przy łącznym wymiarze środka karnego

Inne ROZSTRZYGNIĘCIA Zawarte w WYROKU łĄCZNym

Zwięźle o powodach uzasadniających inne rozstrzygnięcia z wyroku łącznego, w tym umorzenie postępowania, zaliczenie okresów na poczet kary łącznej

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Na podstawie art. 576 § 1 kk a contrario Sąd orzekł, że w pozostałym zakresie wyroki podlegające łączeniu podlegają odrębnemu wykonaniu.

Na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet rzeczonej łącznej kary pozbawienia wolności zaliczono okres odbytej już kary w sprawie II K 1578/22 od dnia 24 grudnia 2023 r.

KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Skazany korzystał z pomocy obrońcy z urzędu, o którego wynagrodzeniu orzeczono na podstawie § 17 ust. 5 Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 14 maja 2024 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa albo jednostki samorządu terytorialnego kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. poz. 763)

Sąd kosztami sądowymi związanymi z wydaniem wyroku łącznego obciążył Skarb Państwa na podstawie z art. 624 § 1 kpk oraz art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. z 1983, Nr 49, poz. 223 ze zm.) uznając, iż uiszczenie stosownych kosztów sądowych na rzecz Skarbu Państwa byłoby dla skazanego zbyt uciążliwe ze względu na charakter kary i niemożność podjęcia pracy zarobkowej.

PODPIS