Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Toruniu

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 269/23

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

D. P.

w dniu 28 marca 2022r. około godz. 16:00 w T. przy ul. (...), w pobliżu zajezdni tramwajowej (...), działając wspólnie i w porozumieniu kierowali groźbę pozbawienia życia w postaci wykrzykiwania wobec K. S. słów w postaci „i tak cię dopadniemy, i tak cię dopadniemy”, które to groźby wzbudziły uzasadnioną obawę ich spełnienia, przy czym D. P. dopuścił się czynu mając w stopniu znacznym ograniczoną zdolność rozpoznania jego znaczenia i pokierowania swoim postępowaniem

tj. o czyn z art. 190 § 1 k.k. w zw. z art. 31 § 2 k.k.

w noc z 28 marca 2022r. na 29 marca 2022r. w T. przy ul. (...), działając wspólnie i w porozumieniu, usiłowali dokonać kradzieży z włamaniem do garażu należącego do S. S. (3) w ten sposób, że usiłowali otworzy zamek w drzwiach wejściowych do garażu celem dostania się do jego wnętrza i zaboru mienia, lecz zamierzonego celu nie osiągnęli z uwagi na spłoszenie przez innych mieszkańców budynku, czym działali na szkodę S. S. (3) przy czym D. P. dopuścił się czynu mając w stopniu znacznym ograniczoną zdolność rozpoznania jego znaczenia i pokierowania swoim postępowaniem

tj. o czyn z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 31 § 2 k.k.

w noc z 28 marca 2022r. na 29 marca 2022r. w T. przy ul. (...), działając wspólnie i w porozumieniu usiłowali dokonać kradzieży z włamaniem do mieszkania oznaczonego numerem (...) w ten sposób, że poprzez uszkodzenie zamków w drzwiach wejściowych do w/w mieszkania, usiłowali dostać się do jego wnętrza celem zaboru mienia, lecz zamierzonego celu nie osiągnęli z uwagi na spłoszenie przez innych mieszkańców budynku, czym działali na szkodę S. S. (3), przy czym D. P. dopuścił się czynu mając w stopniu znacznym ograniczoną zdolność rozpoznania jego znaczenia i pokierowania swoim postępowaniem

tj. o czyn z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 31 § 2 k.k.

w marcu 2022r. w T. przy ul. (...), w pomieszczeniu mieszkalnym oznaczonym numerem (...), dokonał rozboju na osobie P. M., w ten sposób, że użył przemocy w postaci kopnięcia w głowę pokrzywdzonego czym doprowadził go do stanu bezbronności, a następnie z mieszkania pokrzywdzonego dokonał zaboru w celu przywłaszczenia wieży marki koloru srebrnego wraz z dwoma głośnikami o łącznej wartości 100 zł oraz telewizora o wartości 360zł czym spowodował straty w kwocie łącznej 460zł na szkodę P. M. przy czym czynu dopuścił się mając w stopniu znacznym ograniczoną zdolność rozpoznania jego znaczenia i pokierowania swoim postępowaniem

tj. o czyn z art. 280 § 1 k.k. w zw. z art. 31 § 2 k.k.

w okresie od sierpnia 2021r. do 15 kwietnia 2022r. w T. przy ul. (...), na klatce schodowej oraz podwórzu budynku oznaczonego numerem (...), wielokrotnie kierował groźby pozbawienia życia i zdrowia wobec S. S. (3), które to groźby wzbudziły u pokrzywdzonego uzasadnioną obawę ich spełnienia przy czym czynu dopuścił się mając w stopniu znacznym ograniczoną zdolność rozpoznania jego znaczenia i pokierowania swoim postępowaniem

tj. o czyn z art. 190 § 1 k.k. w zw. z art. 31 § 2 k.k.

w dniu 20 marca 2022r. około godz. 2:20, w T., przy ul. (...), na klatce schodowej, po uprzednim zwróceniu uwagi przez M. R. o zachowanie ciszy nocnej, kierował wobec niego groźbę pozbawienia życia, która to groźba wzbudziła u pokrzywdzonego uzasadnioną obawę jej spełnienia, przy czym czynu dopuścił się mając w stopniu znacznym ograniczoną zdolność rozpoznania jego znaczenia i pokierowania swoim postępowaniem

tj. o czyn z art. 190 § 1 k.k. w zw. z art. 31 § 2 k.k.

w dniu 26 marca 2022r. około godz. 16:00 w T. przy ul. (...), kierował groźby pozbawienia życia wobec K. S., które to groźby wzbudziły u pokrzywdzonej uzasadniona obawę ich spełnienia przy czym czynu tego dopuścił się mając w stopniu znacznym ograniczoną zdolność rozpoznania jego znaczenia i pokierowania swoim postępowaniem

tj. o czyn z art. 190 § 1 k.k. w zw. z art. 31 § 2 k.k.

1.1.2.

M. S.

w dniu 28 marca 2022r. około godz. 16:00 w T. przy ul. (...), w pobliżu zajezdni tramwajowej (...), działając wspólnie i w porozumieniu kierowali groźbę pozbawienia życia w postaci wykrzykiwania wobec K. S. słów w postaci „i tak cię dopadniemy, i tak cię dopadniemy”, które to groźby wzbudziły uzasadnioną obawę ich spełnienia, przy czym D. P. dopuścił się czynu mając w stopniu znacznym ograniczoną zdolność rozpoznania jego znaczenia i pokierowania swoim postępowaniem

tj. o czyn z art. 190 § 1 k.k.

w noc z 28 marca 2022r. na 29 marca 2022r. w T. przy ul. (...), działając wspólnie i w porozumieniu, usiłowali dokonać kradzieży z włamaniem do garażu należącego do S. S. (3) w ten sposób, że usiłowali otworzy zamek w drzwiach wejściowych do garażu celem dostania się do jego wnętrza i zaboru mienia, lecz zamierzonego celu nie osiągnęli z uwagi na spłoszenie przez innych mieszkańców budynku, czym działali na szkodę S. S. (3) przy czym D. P. dopuścił się czynu mając w stopniu znacznym ograniczoną zdolność rozpoznania jego znaczenia i pokierowania swoim postępowaniem

tj. o czyn z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k.

w noc z 28 marca 2022r. na 29 marca 2022r. w T. przy ul. (...), działając wspólnie i w porozumieniu usiłowali dokonać kradzieży z włamaniem do mieszkania oznaczonego numerem (...) w ten sposób, że poprzez uszkodzenie zamków w drzwiach wejściowych do w/w mieszkania, usiłowali dostać się do jego wnętrza celem zaboru mienia, lecz zamierzonego celu nie osiągnęli z uwagi na spłoszenie przez innych mieszkańców budynku, czym działali na szkodę S. S. (3), przy czym D. P. dopuścił się czynu mając w stopniu znacznym ograniczoną zdolność rozpoznania jego znaczenia i pokierowania swoim postępowaniem

tj. o czyn z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k.

w dniu 28 marca 2022r. w T. przy ul. (...), pod mieszkaniem oznaczonym numerem (...), kierowała groźby pozbawienia życia wobec K. S., które groźby wzbudziły u pokrzywdzonej uzasadnioną obawę ich spełnienia

tj. o czyn z art. 190 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

D. P. i M. S. w dniu 28 marca 2022r. około godz. 16:00 w T. przy ul. (...), w pobliżu zajezdni tramwajowej (...), działając wspólnie i w porozumieniu kierowali groźbę pozbawienia życia w postaci wykrzykiwania wobec K. S. słów w postaci „i tak cię dopadniemy, i tak cię dopadniemy”, które to groźby wzbudziły uzasadnioną obawę ich spełnienia, przy czym D. P. dopuścił się czynu mając w stopniu znacznym ograniczoną zdolność rozpoznania jego znaczenia i pokierowania swoim postępowaniem.

Zeznania świadka K. S.

Zeznania świadka T. K.

k. 23v.-24

153-154

k. 170

D. P. i M. S. w noc z 28 marca 2022r. na 29 marca 2022r. w T. przy ul. (...), działając wspólnie i w porozumieniu, usiłowali dokonać kradzieży z włamaniem do garażu należącego do S. S. (3) w ten sposób, że usiłowali otworzy zamek w drzwiach wejściowych do garażu celem dostania się do jego wnętrza i zaboru mienia, lecz zamierzonego celu nie osiągnęli z uwagi na spłoszenie przez innych mieszkańców budynku, czym działali na szkodę S. S. (3), przy czym D. P. dopuścił się czynu mając w stopniu znacznym ograniczoną zdolność rozpoznania jego znaczenia i pokierowania swoim postępowaniem.

Zeznania świadka S. S. (3)

k. 11-11v.

D. P. i M. S. w noc z 28 marca 2022r. na 29 marca 2022r. w T. przy ul. (...), działając wspólnie i w porozumieniu usiłowali dokonać kradzieży z włamaniem do mieszkania oznaczonego numerem (...) w ten sposób, że poprzez uszkodzenie zamków w drzwiach wejściowych do w/w mieszkania, usiłowali dostać się do jego wnętrza celem zaboru mienia, lecz zamierzonego celu nie osiągnęli z uwagi na spłoszenie przez innych mieszkańców budynku, czym działali na szkodę S. S. (3), przy czym D. P. dopuścił się czynu mając w stopniu znacznym ograniczoną zdolność rozpoznania jego znaczenia i pokierowania swoim postępowaniem.

Zeznania świadka S. S. (3)

k. 11-11v.

Zeznania świadka K. S.

k. 23v.-24

153-154

D. P. w marcu 2022 r. w T. przy ul. (...), w pomieszczeniu mieszkalnym oznaczonym numerem (...), działając wspólnie i w porozumieniu z inną nieustaloną osobą, dokonał rozboju na osobie P. M., w ten sposób, że użył przemocy w postaci kopnięcia w głowę pokrzywdzonego czym doprowadził go do stanu bezbronności, a następnie z mieszkania pokrzywdzonego dokonał zaboru w celu przywłaszczenia wieży koloru srebrnego wraz z dwoma głośnikami o łącznej wartości 100 zł oraz telewizora o wartości 360 zł czym spowodował straty w kwocie łącznej 460 zł na szkodę P. M., przy czym czynu dopuścił się mając w stopniu znacznym ograniczoną zdolność rozpoznania jego znaczenia i pokierowania swoim postępowaniem

Zeznania świadka

P. M.

k. 31v.-32

170

D. P. w okresie od sierpnia 2021r. do 15 kwietnia 2022r. w T. przy ul. (...), na klatce schodowej oraz podwórzu budynku oznaczonego numerem (...), wielokrotnie kierował groźby pozbawienia życia i zdrowia wobec S. S. (3), które to groźby wzbudziły u pokrzywdzonego uzasadnioną obawę ich spełnienia przy czym czynu dopuścił się mając w stopniu znacznym ograniczoną zdolność rozpoznania jego znaczenia i pokierowania swoim postępowaniem.

Zeznania świadka S. S. (3)

k. 11-11v.

D. P. w dniu 20 marca 2022r. około godz. 2:20, w T., przy ul. (...), na klatce schodowej, po uprzednim zwróceniu uwagi przez M. R. o zachowanie ciszy nocnej, kierował wobec niego groźbę pozbawienia życia, która to groźba wzbudziła u pokrzywdzonego uzasadnioną obawę jej spełnienia, przy czym czynu dopuścił się mając w stopniu znacznym ograniczoną zdolność rozpoznania jego znaczenia i pokierowania swoim postępowaniem.

Zeznania świadka M. R.

k. 36v.

170

Zeznania świadka A. R.

k. 40v.

170

D. P. w dniu 26 marca 2022r. około godz. 16:00 w T. przy ul. (...), kierował groźby pozbawienia życia wobec K. S., które to groźby wzbudziły u pokrzywdzonej uzasadniona obawę ich spełnienia przy czym czynu tego dopuścił się mając w stopniu znacznym ograniczoną zdolność rozpoznania jego znaczenia i pokierowania swoim postępowaniem

Zeznania świadka K. S.

k. 23v.-24

153-154

M. S. w dniu 28 marca 2022r. w T. przy ul. (...), pod mieszkaniem oznaczonym numerem (...), kierowała groźby pozbawienia życia wobec K. S., które groźby wzbudziły u pokrzywdzonej uzasadnioną obawę ich spełnienia

Zeznania świadka K. S.

k. 23v.-24

153-154

D. P. nie miał tempore criminis choroby psychicznej lecz zaburzenia zachowania i emocji u osoby funkcjonującej intelektualnie na poziomie upośledzenia umysłowego umiarkowanego oraz uzależnienie od alkoholu i szkodliwe używanie substancji psychoaktywnych.

D. P. tempore criminis miał ograniczoną w stopniu znacznym zdolność rozpoznania znaczenia czynów oraz pokierowania swoim postępowaniem.

D. P. jeśli w okresie czynów znajdował się w stanie upojenia alkoholowego to nie zachodzą warunki art. 31 § 3 k.k.

D. P. nie ujawnia aktulanie ostrych objawów psychotycznych.

D. P. aktualnie ujawnia zaburzenia zachowania i emocji u osoby funkcjonującej intelektualnie na poziomie upośledzenia umysłowego umiarkowanego.

Zachodzi wysokie prawdopodobieństwo ponownego popełnienia podobnych czynów przez D. P..

D. P. wymaga zastosowania środka zabezpieczającego pod postacią umieszczenia w zamkniętym zakładzie psychiatrycznym.

Opinia psychiatryczno – psychologiczna.

k. 103-112

169

D. P. był uprzednio karany sądownie, w tym również za popełnienie przestępstw przeciwko mieniu oraz przeciwko wolności.

Informacja z Krajowego Rejestru Karnego.

k. 51

M. S. była uprzednio karana sądownie, w tym również za popełnienie przestępstw przeciwko mieniu oraz przeciwko życiu i zdrowiu.

Informacja z Krajowego Rejestru Karnego.

k. 76

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

OCena DOWOdów

Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1.

1.1.2.

Zeznania świadka S. S. (3)

Świadek w chwili usiłowania włamania do jego lokalu mieszkalnego znajdował się w nim i obserwował zdarzenie przez wizjer w drzwiach. Wyraźnie słyszał groźby kierowane w stosunku do niego przez oskarżonego D. P.. Sąd dał wiarę zeznaniom świadka, ponieważ były szczegółowe, szczere, spójne, logiczne, zgodne z zasadami doświadczenia życiowego i całkowicie licują z pozostałym materiałem dowodowym. Sąd analizując ich treść nie dostrzegł w nich żadnych sprzeczności.

Zeznania świadka K. S.

Świadek w chwili usiłowania włamania do lokalu mieszkalnego zajmowanego przez S. S. (3) znajdowała się w lokalu na przeciwko i wyraźnie słyszała próbę przełamania zamkniętych drzwi, jak również groźby kierowane w stosunku do S. S. (3) przez oskarżonego D. P..

Oskarżeni, zarówno działając wspólnie i w porozumieniu, jak i działając samodzielnie kierowali groźby do świadka, a pokrzywdzona w tym czasie znajdowała się w bliskiej odległości od oskarżonych i wyraźnie słyszała wypowiadane słowa.

Świadek jest osobą obcą dla oskarżonych i nie ma interesu w składaniu fałszywych zeznań. Sąd dał wiarę zeznaniom świadka, ponieważ były szczegółowe, szczere, spójne, logiczne, zgodne z zasadami doświadczenia życiowego i całkowicie licują z pozostałym materiałem dowodowym. Sąd analizując ich treść nie dostrzegł w nich żadnych sprzeczności.

Zeznania świadka T. K.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka, ponieważ były szczegółowe, szczere, spójne, logiczne, zgodne z zasadami doświadczenia życiowego i całkowicie licują z pozostałym materiałem dowodowym. Sąd analizując ich treść nie dostrzegł w nich żadnych sprzeczności.

1.1.1.

Zeznania świadka P. M.

Pokrzywdzony szczegółowo opisał zdarzenie, w którym dokonano rozboju na jego osobie. Jest osobą obcą dla oskarżonego i nie ma interesu w składaniu fałszywych zeznań. Ponadto wskazywał, że z uwagi na obawy o własne życie i zdrowie nie informował organów ścigania o popełnionym przestępstwie. Sąd dał wiarę zeznaniom świadka, ponieważ były szczegółowe, szczere, spójne, logiczne, zgodne z zasadami doświadczenia życiowego. Sąd analizując ich treść nie dostrzegł w nich żadnych sprzeczności.

Zeznania świadka M. R.

Pokrzywdzony znajdował się przed zajmowanym przez siebie lokalem mieszkalnym – na klatce schodowej – w bliskiej odległości od oskarżonego D. P. i wyraźnie słyszał groźby kierowane w stosunku do niego przez oskarżonego. Bezpośrednim świadkiem zdarzenia była A. R. – córka pokrzywdzonego, która również obserwowała zdarzenie z bliskiej odległości i wyraźnie słyszała groźby kierowane przez oskarżonego.

Świadkowie szczegółowo opisali przebieg zdarzenia. Są osobami obcymi dla oskarżonego i nie mają interesu w składaniu fałszywych zeznań. Sąd dał wiarę zeznaniom świadków, ponieważ były szczegółowe, szczere, spójne, logiczne, zgodne z zasadami doświadczenia życiowego. Sąd analizując ich treść nie dostrzegł w nich żadnych sprzeczności.

Zeznania świadka A. R.

Opinia psychiatryczno – psychologiczna

Brak było podstaw do podważenia dowodu w postaci opinii biegłych. Badanie zostało przeprowadzone zgodnie z metodologią przedmiotu, a proces badawczy został przeprowadzony przez wykwalifikowanych specjalistów. Biegli wydali opinię po zapoznaniu się z aktami sprawy, dokumentacją medyczną oraz po przeprowadzonym badaniu przy zastosowaniu fachowej wiedzy. Przedłożona opinia była jasna, wyczerpująca, rzetelna i spójna, natomiast przedstawione przez biegłego wnioski zostały należycie uzasadnione.

Sąd uznał za wiarygodną opinię biegłych.

1.1.1.

1.1.2.

Tablice poglądowe

Tablice poglądowe zostały sporządzone w celu okazania ich pokrzywdzonym, w takcie przesłuchania celem rozpoznania sprawców czynów zabronionych.

Dokumenty urzędowe: informacje z Krajowego Rejestru Karnego

Dokumenty urzędowe zostały sporządzone w prawnie przewidzianej formie, przez odpowiednie organy w zakresie ich kompetencji, przez co należy uznać je za wiarygodne. Ich prawdziwość nie budzi wątpliwości – dokumenty są rzetelne, natomiast strony w tym zakresie nie wnosiły żadnych zastrzeżeń.

Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.1.

Wyjaśnienia oskarżonego D. P.

Oskarżony nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów, wskazując jedynie, że nikomu nie groził i że nie ukradł żadnych rzeczy.

Sąd uznał, że wyjaśnienia oskarżonego stanowią jedynie realizację przyjętej przez oskarżonego linii obrony i nie dał im wiary.

Wyjaśnienia oskarżonego są sprzeczne ze zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym, w szczególności z zeznaniami świadków, którym sąd dał wiarę, a którzy szczegółowo opisali przebieg zdarzeń.

1.1.2.

Wyjaśnienia oskarżonej M. S.

Oskarżona nie przyznała się do popełnienia zarzucanych mu czynów. Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonej, w zakresie w jakim wskazywała ona, że nie groziła pokrzywdzonej K. S. oraz że nie włamała się do mieszkania i garażu jej ojca - S. S. (3).

Sąd uznał, że wyjaśnienia oskarżonej stanowią jedynie realizację przyjętej przez oskarżoną linii obrony i nie dał im wiary.

Wyjaśnienia oskarżonej są sprzeczne ze zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym, w szczególności z zeznaniami świadków.

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Zgodnie z art. 190 § 1 k.k., kto grozi innej osobie popełnieniem przestępstwa na jej szkodę lub szkodę osoby najbliższej, jeżeli groźba wzbudza w zagrożonym uzasadnioną obawę, że będzie spełniona, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

Oskarżeni, zarówno działając wspólnie i w porozumieniu, jak i działając samodzielnie kierowali groźby do pokrzywdzonych, którzy wyraźnie słyszeli wypowiadane słowa. Groźby pozbawienia życia lub zdrowia stanowiły groźby popełnienia przestępstwa na ich szkodę. Zgodnie z zasadami doświadczenia życiowego, kierowanie w stosunku do pokrzywdzonych groźby pozbawienia życia i zdrowia przy uwzględnieniu zachowania oskarżonych i prezentowanej przez nich postawy wzbudziłyby u przeciętnej osoby obawę, że zostaną spełnione. Pokrzywdzeni również wskazywali, że kierowane do nich groźby wzbudzały w nich uzasadnioną obawę, że zostaną spełnione. Znamiona przypisanych im przestępstw oskarżeni zrealizowali działając z zamiarem bezpośrednim – chcieli oni bowiem wzbudzić w adresatach gróźb obawę ich spełnienia i mieli pełną świadomość, że treść kierowanych do pokrzywdzonych gróźb wiązała się z zapowiedzią popełnienia przestępstwa na szkodę pokrzywdzonych.

Z uwagi na krótkie odstępy czasu pomiędzy poszczególnymi zachowaniami oraz tożsamy sposób działania sprawcy, Sąd uznał, iż oskarżeni działali w warunkach ciągu przestępstw z art. 91 § 1 k.k.

D. P. przypisanych mu czynów dopuścił się mając w stopniu znacznym ograniczoną zdolność rozpoznania ich znaczenia i pokierowania swoim postępowaniem.

Zgodnie z art. 279 § 1 k.k., kto kradnie z włamaniem, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. Natomiast zgodnie z art. 13 § 1 k.k., odpowiada za usiłowanie, kto w zamiarze popełnienia czynu zabronionego swoim zachowaniem bezpośrednio zmierza do jego dokonania, które jednak nie następuje.

D. P. i M. S. działając wspólnie i w porozumieniu usiłowali również dokonać kradzieży z włamaniem do:

garażu należącego do S. S. (3);

lokalu mieszkalnego należącego do S. S. (3).

Działali oni z zamiarem bezpośrednim kierunkowym, ich celem było przywłaszczenie cudzych rzeczy ruchomych.

W pierwszym przypadku oskarżeni zmierzali do otworzenia zamku w drzwiach wejściowych do garażu, natomiast w drugim przypadku oskarżeni zmierzali do otworzenia zamku w drzwiach mieszkania zajmowanego przez S. S. (3). W obu przypadkach oskarżeni usiłowali dostać się do wnętrza wskazanych pomieszczeń celem zaboru mienia, jednak zamierzonego celu nie osiągnęli z uwagi na spłoszenie przez innych mieszkańców budynku, czym działali na szkodę S. S. (3).

Z uwagi na krótkie odstępy czasu pomiędzy poszczególnymi zachowaniami oraz tożsamy sposób działania sprawcy, Sąd uznał, iż oskarżeni działali w warunkach ciągu przestępstw z art. 91 § 1 k.k.

D. P. przypisanych mu czynów dopuścił się mając w stopniu znacznym ograniczoną zdolność rozpoznania ich znaczenia i pokierowania swoim postępowaniem.

☒

Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Zgodnie z art. 280 § 1 k.k., kto kradnie, używając przemocy wobec osoby lub grożąc natychmiastowym jej użyciem albo doprowadzając człowieka do stanu nieprzytomności lub bezbronności, podlega karze pozbawienia wolności od lat 2 do 12.

D. P. w marcu 2022 r. w T. przy ul. (...), w pomieszczeniu mieszkalnym oznaczonym numerem (...), dokonał rozboju na osobie P. M., przy czym jak wynika z zeznań świadka, którym Sąd dał wiarę, oskarżony działał wspólnie i w porozumieniu z inną nieustaloną osobą. Oskarżony użył przemocy w postaci kopnięcia w głowę pokrzywdzonego, a następnie z mieszkania pokrzywdzonego dokonał zaboru w celu przywłaszczenia wieży koloru srebrnego wraz z dwoma głośnikami o łącznej wartości 100 zł oraz telewizora o wartości 360 zł czym spowodował straty w kwocie łącznej 460 zł na szkodę P. M..

D. P. przypisanych mu czynów dopuścił się mając w stopniu znacznym ograniczoną zdolność rozpoznania ich znaczenia i pokierowania swoim postępowaniem.

☐

Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

D. P.

I

I, V, VI, VII

Sąd wymierzył oskarżonemu karę 8 miesięcy pozbawienia wolności.

Wymierzając oskarżonemu karę Sąd kierował się dyrektywami wymiaru kary określonymi w art. 53 k.k. Orzeczona kara mieści się w granicach ustawowego zagrożenia, jest adekwatna do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu, a także uwzględnia cele zapobiegawcze i wychowawcze, jakie kara winna osiągnąć w stosunku do oskarżonego oraz warunki i właściwości osobiste oskarżonego. Ponadto orzeczona kara spełnia rolę w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, a Sąd, wymierzając karę oskarżonemu, miał na uwadze także zasady prewencji ogólnej.

VII

II, III

Sąd wymierzył oskarżonemu karę 1 roku i 10 miesięcy pozbawienia wolności.

Wymierzając oskarżonemu karę Sąd kierował się dyrektywami wymiaru kary określonymi w art. 53 k.k. Orzeczona kara mieści się w granicach ustawowego zagrożenia, jest adekwatna do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu, a także uwzględnia cele zapobiegawcze i wychowawcze, jakie kara winna osiągnąć w stosunku do oskarżonego oraz warunki i właściwości osobiste oskarżonego. Ponadto orzeczona kara spełnia rolę w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, a Sąd, wymierzając karę oskarżonemu, miał na uwadze także zasady prewencji ogólnej.

IX

IV

Sąd wymierzył oskarżonemu karę 2 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności.

Wymierzając oskarżonemu karę Sąd kierował się dyrektywami wymiaru kary określonymi w art. 53 k.k. Orzeczona kara mieści się w granicach ustawowego zagrożenia, jest adekwatna do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu, a także uwzględnia cele zapobiegawcze i wychowawcze, jakie kara winna osiągnąć w stosunku do oskarżonego oraz warunki i właściwości osobiste oskarżonego. Ponadto orzeczona kara spełnia rolę w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, a Sąd, wymierzając karę oskarżonemu, miał na uwadze także zasady prewencji ogólnej.

XI

Sąd na podstawie art. 85 § 1 k.k., art. 86 § 1 k.k. i art. 91 § 2 k.k. połączył jednostkowe kary pozbawienia wolności orzeczone wobec oskarżonego D. P. w punktach I, VIII, X wyroku i wymierzył mu karę łączną 3 lat i 10 miesięcy pozbawienia wolności pozbawienia wolności.

Zdaniem Sądu wymierzona kara będzie wystarczająca do osiągniecia wobec oskarżonego celów zapobiegawczych i wychowawczych. Jednocześnie orzeczona kara w odpowiedni sposób wpływa na kształtowanie świadomości prawnej społeczeństwa. Trzeba także zaznaczyć, że jest to kara, która nie przekracza stopnia winy i społecznej szkodliwości przestępstw, których dopuścił się oskarżony.

M. S.

II

I, VIII

Sąd wymierzył oskarżonej karę 4 miesięcy pozbawienia wolności.

Wymierzając oskarżonej karę Sąd kierował się dyrektywami wymiaru kary określonymi w art. 53 k.k. Orzeczona kara mieści się w granicach ustawowego zagrożenia, jest adekwatna do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu, a także uwzględnia cele zapobiegawcze i wychowawcze, jakie kara winna osiągnąć w stosunku do oskarżonej oraz warunki i właściwości osobiste oskarżonej. Ponadto orzeczona kara spełnia rolę w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, a Sąd, wymierzając karę oskarżonej, miał na uwadze także zasady prewencji ogólnej.

VIII

II, III

Sąd wymierzył oskarżonej karę 1 roku i 10 miesięcy pozbawienia wolności.

Wymierzając oskarżonej karę Sąd kierował się dyrektywami wymiaru kary określonymi w art. 53 k.k. Orzeczona kara mieści się w granicach ustawowego zagrożenia, jest adekwatna do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu, a także uwzględnia cele zapobiegawcze i wychowawcze, jakie kara winna osiągnąć w stosunku do oskarżonej oraz warunki i właściwości osobiste oskarżonej. Ponadto orzeczona kara spełnia rolę w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, a Sąd, wymierzając karę oskarżonej, miał na uwadze także zasady prewencji ogólnej.

XII

Sąd na podstawie art. 85 § 1 k.k., art. 86 § 1 k.k. i art. 91 § 2 k.k. połączył jednostkowe kary pozbawienia wolności orzeczone wobec oskarżonej M. S. w punktach II i IX wyroku i wymierzył jej karę łączną 2 lat pozbawienia wolności pozbawienia wolności.

Zdaniem Sądu wymierzona kara będzie wystarczająca do osiągniecia wobec oskarżonej celów zapobiegawczych i wychowawczych. Jednocześnie orzeczona kara w odpowiedni sposób wpływa na kształtowanie świadomości prawnej społeczeństwa. Trzeba także zaznaczyć, że jest to kara, która nie przekracza stopnia winy i społecznej szkodliwości przestępstw, których dopuściła się oskarżona.

D. P.

M. S.

III

I

Sąd na mocy art. 46 § 1 k.k. zasądził od oskarżonych D. P. i M. S. solidarnie - w związku z popełnieniem przez nich przestępstwa zarzucanego im w punkcie I aktu oskarżenia - na rzecz pokrzywdzonej K. S. kwotę 400,00 złotych tytułem częściowego zadośćuczynienia za doznaną krzywdę.

W ocenie Sądu zasądzona kwota tytułem częściowego zadośćuczynienia jest odpowiednia, bowiem uwzględnia ona stopień cierpień moralnych pokrzywdzonej wynikających z przedmiotowego zdarzenia.

IV

VI

Sąd na mocy art. 46 § 1 k.k. zasądził od oskarżonego D. P. - w związku z popełnieniem przestępstwa zarzucanego mu w punkcie VI aktu oskarżenia - na rzecz pokrzywdzonego M. R. kwotę 200,00 złotych tytułem częściowego zadośćuczynienia za doznaną krzywdę.

W ocenie Sądu zasądzona kwota tytułem częściowego zadośćuczynienia jest odpowiednia, bowiem uwzględnia ona stopień cierpień moralnych pokrzywdzonego wynikających z przedmiotowego zdarzenia.

V

VII

Sąd na mocy art. 46 § 1 k.k. zasądza od oskarżonego D. P. - w związku z popełnieniem przestępstwa zarzucanego mu w punkcie VII aktu oskarżenia - na rzecz pokrzywdzonej K. S. kwotę 200,00 złotych tytułem częściowego zadośćuczynienia za doznaną krzywdę.

W ocenie Sądu zasądzona kwota tytułem częściowego zadośćuczynienia jest odpowiednia, bowiem uwzględnia ona stopień cierpień moralnych pokrzywdzonej wynikających z przedmiotowego zdarzenia.

X

IV

Sąd na mocy art. 46 § 1 k.k. zasądził od oskarżonego D. P. - w związku z popełnieniem przestępstwa zarzucanego mu w punkcie IV aktu oskarżenia - na rzecz pokrzywdzonego P. M. kwotę 400,00 złotych tytułem częściowego zadośćuczynienia za doznaną krzywdę oraz obowiązek naprawienia w całości wyrządzonej przestępstwem szkody poprzez zapłatę kwoty 460 złotych.

W ocenie Sądu zasądzona kwota tytułem częściowego zadośćuczynienia jest odpowiednia, bowiem uwzględnia ona stopień cierpień moralnych pokrzywdzonego wynikających z przedmiotowego zdarzenia.

Kwota 460 złotych zasądzona tytułem obowiązku naprawienia wyrządzonej przestępstwem szkody stanowi równowartość szkody jaką poniósł pokrzywdzony w wyniku przestępstwa, stąd też zasadne było orzeczenie jej w tej wysokości na rzecz pokrzywdzonego.

M. S.

VI

VIII

Sąd na mocy art. 46 § 1 k.k. zasądza od oskarżonej M. S. - w związku z popełnieniem przestępstwa zarzucanego jej w punkcie VIII aktu oskarżenia - na rzecz pokrzywdzonej K. S. kwotę 200,00 złotych tytułem częściowego zadośćuczynienia za doznaną krzywdę.

W ocenie Sądu zasądzona kwota tytułem częściowego zadośćuczynienia jest odpowiednia, bowiem uwzględnia ona stopień cierpień moralnych pokrzywdzonej wynikających z przedmiotowego zdarzenia.

1 Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

D. P.

XIII

I, II, III, IV, V, VI, VII

Na podstawie art. 93a § 1 pkt 4 k.k., art. 93b § 1 k.k., art. 93c pkt 2 k.k., art. 93g § 2 kk Sąd orzekł wobec D. P. środek zabezpieczający w postaci pobytu w zamkniętym zakładzie psychiatrycznym.

Brak było podstaw do podważenia dowodu w postaci opinii biegłego. Badanie zostało przeprowadzone zgodnie z metodologią przedmiotu, a proces badawczy został przeprowadzony przez wykwalifikowanych specjalistów. Biegli wydali opinię po zapoznaniu się z aktami sprawy, dokumentacją medyczną oraz po przeprowadzonym badaniu przy zastosowaniu fachowej wiedzy.

D. P. nie miał tempore criminis choroby psychicznej, lecz zaburzenia zachowania i emocji u osoby funkcjonującej intelektualnie na poziomie upośledzenia umysłowego umiarkowanego oraz uzależnienie od alkoholu i szkodliwe używanie substancji psychoaktywnych. D. P. tempore criminis miał ograniczoną w stopniu znacznym zdolność rozpoznania znaczenia czynów oraz pokierowania swoim postępowaniem. D. P. nie ujawnia aktualnie ostrych objawów psychotycznych, lecz aktualnie ujawnia zaburzenia zachowania i emocji u osoby funkcjonującej intelektualnie na poziomie upośledzenia umysłowego umiarkowanego. Zachodzi wysokie prawdopodobieństwo ponownego popełnienia podobnych czynów przez D. P.. W konsekwncji D. P. wymaga zastosowania środka zabezpieczającego pod postacią umieszczenia w zamkniętym zakładzie psychiatrycznym.

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

XIV

Sąd mając na uwadze treść wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 20 grudnia 2022 r., SK 78/21 Sąd zasądził od Skarbu Państwa na rzecz radcy prawnego P. R. kwotę 1608 zł powiększoną o stawkę podatku VAT tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu uwzględniając jego udział w postępowaniu przygotowawczym przed sądem rejonowym w postępowaniu zwyczajnym.

XV

Sąd na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. i art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych zwolnił oskarżonych D. P. i M. S. od uiszczenia opłaty, a kosztami postępowania obciążył Skarb Państwa uznając, że uiszczenie ich byłoby dla nich zbyt uciążliwe ze względu na sytuację rodzinną, majątkową i wysokość dochodów oskarżonych.

1 Podpis