Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Toruniu

Formularz (...)

Sygnatura akt

II K 180/21

Jeżeli został złożony wniosek o uzasadnienie wyroku jedynie co do rozstrzygnięcia o karze i o innych konsekwencjach prawnych, wypełnić część 3–8 formularza

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1.Wyroki wydane wobec skazanego

Lp.

Sąd, który wydał wyrok albo wyrok łączny

Data wyroku albo wyroku łącznego

Sygnatura akt sprawy

1.1.1.

Sąd Rejonowy w Chełmnie

23.03.2007

II K 35/07

1.1.2.

Sąd Rejonowy w Toruniu

27.03.2015

II K 68/15

1.1.3.

Sąd Rejonowy w Toruniu

11.09.2019

VIII K 404/19

1.1.4.

Sąd Rejonowy w Toruniu

31.08.2020

II K 820/20

1.1.5.

Sąd Rejonowy w Toruniu

30.09.2020

II K 898/20

1.1.6.

Sąd Rejonowy w Toruniu

31.03.2021

VIII K 96/21

0.1.Inne fakty

0.0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.2.1.1.

Ł. T. został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Chełmnie z 23.03.2007 r. w sprawie II K 35/07 za czyn z art. 280 § 1 kk na karę 2 lat pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres 5 lat tytułem próby, przy czym postanowieniem z dnia 09.12.2008 r. zarządzono wykonanie orzeczonej kary a postanowieniem z dnia 03.10.2008 r. zarządzono wykonanie kary pozbawienia wolności,

karta karna

12-14

1.2.1.2.

Ł. T. został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu z 27.03.2015 r. w sprawie II K 68/15 za czyn z art. 222 § 1 kk i art. 226 § 1 kk na karę 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat tytułem próby,

karta karna

12-14

1.2.1.3.

Ł. T. został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu (wyrok łączny) z 11.09.2019 roku, w sprawie VIII K 404/19 którym połączono kary orzeczone w sprawach II K 1544/16, II K 347/19 i VIII K 360/19 i wymierzono łączną karę 2 lat ograniczenia wolności po 40 godzin miesięcznie, przy czym postanowieniem z 10.11.2020 r. zamieniono orzeczoną karę na zastępczą karę 78 dni pozbawienia wolności,

karta karna

12-14

wydruk NOE-SAD

11

odpis wyroku

24

1.2.1.4.

Ł. T. został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu z 31.08.2020 roku, w sprawie II K 820/20 za przestępstwo z art. 209 § 1a kk popełnione w okresie od 14.12.2019 r. do 25.06.2020 r. na karę 3 miesięcy pozbawienia wolności,

karta karna

12-14

wydruk NOE-SAD

9

odpis wyroku

22

1.2.1.5.

Ł. T. został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu z 30.09.2020 roku, w sprawie II K 898/20 za przestępstwo z art. 178a § 4 kk popełnione 22.06.2020 r. na karę 1 roku miesięcy pozbawienia wolności,

karta karna

12-14

wydruk NOE-SAD

10

odpis wyroku

23

1.2.1.6.

Ł. T. został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 31.03.2021 r., w sprawie VIII K 96/21 za przestępstwo z art. 209 § 1a kk w zw. z art. 91 § 1 kk popełnione od 6.06.2020 r. do 4.11.2020 r. i od 18.12.2015 r. do 13.08.2018 r. na karę 5 miesięcy pozbawienia wolności.

karta karna

12-14

wydruk NOE-SAD

19

odpis wyroku

27

1.2.1.7.

Aktualnie Ł. T. odbywa karę w Zakładzie Karnym B.-F.. Jego zachowanie oceniono jako dobre, był jednokrotnie karany dyscyplinarnie, nie był nagradzany regulaminowo, wobec przełożonych prezentuje regulaminowe postawy, nie przynależy do podkultury więziennej, karę odbywa w systemie programowego oddziaływania

opinia o skazanym

39-41

0.0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.2.2.1.

1.Ocena Dowodów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.2.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Podstawę ustaleń faktycznych poczynionych w toku postępowania w przedmiocie wyroku łącznego stanowiły prawomocne wyroki skazujące wydane wobec skazanego, a także informacje z systemu NOE-SAD dotyczące odbycia przez niego poszczególnych kar, a także jego karta karna. Są to dokumenty urzędowe, których prawdziwość nie była kwestionowana przez żadną ze stron i nie budzi wątpliwości Sądu. Sąd oparł się również na opinii z zakładu karnego o zachowaniu skazanego w warunkach izolacji.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.2.1 albo 1.2.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.PODSTAWa KARY ŁĄCZNEJ

Lp.

Sąd, który wydał wyrok albo wyrok łączny, data wydania wyroku albo wyroku łącznego i sygnatura akt sprawy

Kary lub środki karne podlegające łączeniu

3.1.1.

Sąd Rejonowy w Toruniu, 31.08.2020, II K 820/20

3 miesiące pozbawienia wolności

3.1.2.

Sąd Rejonowy w Toruniu, 30.09.2020, II K 898/20

1 rok pozbawienia wolności

Zwięźle o powodach połączenia kar lub środków karnych z wyjaśnieniem podstawy prawnej

W pierwszej kolejności wskazać należy, że przepisy dotyczące kary łącznej uległy zmianie na mocy art. 81 ust. 1 ustawy z dnia 19 czerwca 2020 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych (…), Dz. U. z 2020 r., poz. 1086. Powyższa nowelizacja przywróciła obowiązujący przed 1 lipca 2015 roku przesłankę relacji czasowej pomiędzy datą wydania poszczególnych wyroków, a chwilą popełnienia przestępstw jako warunek zaistnienia zbiegu przestępstw pozwalający na orzeczenie kary łącznej.

W związku z powyższym, Sąd mógł dokonać analizy w kontekście możliwości orzeczenia kary łącznej jedynie odnośnie orzeczeń wydanych w sprawach Sądu Rejonowego w Toruniu o sygnaturach II K 820/20 i II K 898/20. Przestępstwa w związku z którymi orzeczono kary w ww. sprawach zostały popełnione zanim zapadł pierwszy wyrok (II K 820/20) i wymierzono za nie kary podlegające łączeniu. Przestępstwo, w związku z którym wydano wyrok w sprawie VIII K 96/21 zostało popełnione już po wydaniu pierwszego chronologicznie wyroku.

1.WYMIAR KARY

Przytoczyć okoliczności, które sąd uwzględnił przy wymiarze kary łącznej

Zgodnie z treścią art. 86 § 1 kk Sąd wymierza karę łączną od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy, nie przekraczając jednak 810 stawek dziennych grzywny, 2 lat ograniczenia wolności albo 20 lat pozbawienia wolności. Sąd wymierzając karę łączną, kieruje się dyrektywami prewencji generalnej i indywidualnej określonymi w art. 85a kk. Nie można jednak tracić z pola widzenia innych dyrektyw wymiaru kary, które będąc pomocnicze i uzupełniające względem wzmiankowanych, w określonych sytuacjach również znajdą zastosowanie w przypadku orzekania kary łącznej, tj. dyrektyw wynikających z art. 54 kk oraz w pewnym zakresie dyrektyw orzeczniczych dotyczących związków podmiotowo-przedmiotowych między zbiegającymi się przestępstwami. Wniosek taki wypływa z treści art. 85a kk, w którym stwierdzono, że sąd bierze pod uwagę przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze co pozwala twierdzić o konieczności uwzględnienia innych jeszcze dyrektyw. Kara łączna powinna być postrzegana jako swoiste podsumowanie działalności przestępczej sprawcy tym samym jej surowość powinna wzrastać wraz z liczbą popełnionych przez sprawcę przestępstw. Stanowi to wyraz potępienia w stosunku do postępowania sprawcy, jak również podkreśli nieopłacalność przestępczej działalności (zob. M. Szewczyk, Glosa do uchw. SN z 20.1.2005 r., I KZP 30/04, OSP 2005, Nr 9, poz. 102; zob. także wyr. SA w Warszawie z 12.7.2000 r., II AKA 171/00, OSA 2001, Nr 2, poz. 5; wyr. SA w Łodzi z 20.9.2001 r., II AKA 154/01, KZS 2002, Nr 12, poz. 70). Z drugiej strony, orzeczona kara łączna powinna być niezbędna dla osiągnięcia celów indywidualnego oddziaływania, co w przypadkach wielości przestępstw oznaczać może ograniczenie zasady kumulacji i odwołanie się do zasady absorpcji (częściowej).

W przedmiotowej sprawie Sąd mógł wymierzyć skazanemu karę od 1 roku do 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności. Przy orzekaniu kary łącznej dopuszczalne jest zastosowanie zarówno zasady pełnej absorpcji, jak i zasady pełnej kumulacji. Zastosowanie każdej z tych zasad jest jednak rozwiązaniem skrajnym, które może być stosowane wyjątkowo. Mając na uwadze granice w jakich mogła być orzeczona kara łączna a także kierując się powyższymi argumentami sąd wymierzył karę 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności, stosując zasadę częściowej absorpcji.

W ocenie Sądu nie można przyjąć jako argumentów przemawiających za zastosowaniem zasady absorpcji danych wynikających z opinii o skazanym z zakładu karnego. Z treści opinii o skazanym wynika, iż aczkolwiek proces resocjalizacji w zakładzie karnym przebiega poprawnie to wskazać należy, że takie zachowanie skazanego powinno być normą w procesie resocjalizacji a nie szczególną okolicznością uzasadniającą zastosowanie zasady pełnej absorpcji przy wymiarze kary łącznej. Sąd przy orzekaniu kary łącznej uwzględnił te okoliczności a zatem miał na względzie również poprawną opinię o skazanym wskazującą na prawidłowy wpływ resocjalizacyjny dotychczasowego osadzenia w kategoriach obiektywnych i w kontekście całokształtu okoliczności mających wpływ na wymiar kary łącznej. W realiach niniejszej sprawy wskazać należy, że pomiędzy poszczególnymi czynami nie istnieje łączność przedmiotowa. Ich popełnienie nie było związane z jakimś szerszym zamiarem sprawcy, realizacją jego celu. Pomiędzy nimi istnieje tylko częściowo łączność czasowa. Okoliczności te, zdaniem Sądu, nie mogą stanowić jednak wystarczającej podstawy do zastosowania zasady całkowitej absorpcji. Redukowanie kar poprzez stosowanie całkowitej absorpcji stanowiłoby nadużycie instytucji kary łącznej, która ma służyć bynajmniej nie ograniczeniu odpowiedzialności karnej sprawcy, lecz rzeczywistemu oddaniu zawartości kryminalnej czynów jakich się dopuścił, by nie została wypaczona przez prostą arytmetykę kar.

1.Wymiar Środka karnego

Przytoczyć okoliczności, które sąd uwzględnił przy łącznym wymiarze środka karnego

1.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA Zawarte w WYROKU łĄCZNym

Zwięźle o powodach uzasadniających inne rozstrzygnięcia z wyroku łącznego, w tym umorzenie postępowania, zaliczenie okresów na poczet kary łącznej

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II, III, IV

Z uwagi na brak podstaw do połączenia kar umorzono postępowanie w odniesieniu do kar orzeczonych w sprawach II K 35/07, II K 68/15, VIII K 404/19 i VIII K 96/21. Na poczet orzeczonej kary łącznej zaliczono okres kary wykonanej w sprawie II K 820/20. Sąd stwierdził także, że pozostałe rozstrzygnięcia zawarte w jednostkowych wyrokach podlegając odrębnemu wykonaniu.

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

V, VI

Ze względu na fakt odbywania kary pozbawienia wolności Sąd w myśl art 624 § 1 kpk zwolnił skazanego od ponoszenia wydatków, obciążając nimi Skarb Państwa.

Na podstawie § 17 ust. 5 oraz § 4 ust. 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z 2016 r. poz. 1714) zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz kancelarii adwokackiej adw. D. C. kwotę 266,28 złotych brutto tytułem zwrotu kosztów obrony udzielonej z urzędu

1.PODPIS