Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Toruniu

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Sąd Rejonowy w Toruniu II Wydział Karny

w składzie:

Przewodniczący : Sędzia SR Marcin Czarciński

Protokolant : st. sekr. sąd. Iwona Zielińska

w obecności Prokuratora Prokuratury Rejonowej M. Barskiej

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 04.09.2020 r. w T.

sprawy

E. S.

urodzonej (...) w W.

córki L. i B. z d. S.

skazanej prawomocnymi orzeczeniami:

1.  wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy-Pragi w Warszawie w sprawie o sygn. akt VI K 218/07 z dnia 28.03.2007 r. za czyn z art. 278 § 1 kk na karę 6 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin miesięcznie; dnia 30.05.2015 r. wykonano zastępczą karę pozbawienia wolności,

2.  wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ w W. w sprawie o sygn. akt IV K 106/08 z dnia 04.12.2009 r. za czyn z art. 284 § 2 kk na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania kary na okres 3 lat tytułem próby, przy czym postanowieniem z dnia 03.03.2011 r. zarządzono wykonanie orzeczonej kary; kara została odbyła w dniu 03.09.202 r.,

3.  wyrokiem Sądu Rejonowego w Chełmie w sprawie o sygn. akt VII K 8/18 z dnia 07.06.2018 r. za czyn z art. 286 § 1 kk na karę 2 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę 6 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin miesięcznie; kara pozbawienia wolności została odbyta w okresie od 11.07.2018 r. do 30.08.2018 r.,

4.  wyrokiem Sądu Rejonowego w Biłgoraju w sprawie o sygn. akt II K 58/18 z dnia 16.01.2019 r. za czyn z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk popełniony 03.10.2016 r. na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności; kara została odbyta w okresie od 26.04.2019 r. do 20.02.2020 r.,

5.  wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy Woli w Warszawie w sprawie o sygn. akt V K 433/18 z dnia 17.09.2018 r. za czyn z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk popełniony 27.02.2018 r. na karę 1 roku pozbawienia wolności,

6.  wyrokiem Sądu Rejonowego w Łomży w sprawie o sygn. akt II K 750/18 z dnia 23.05.2019 r. za czyn z art. 286 § 1 kk popełniony 31.10.2016 r. na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności,

7.  wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu w sprawie o sygn. akt VIII K 910/19 z dnia 12.12.2019 r. za czyny z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk popełnione w okresie od 31.10.2016 r. do 02.11.2016 r na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności

o r z e k a :

I.  na podstawie art. 569 § 1 kpk, art. 85 § 1 kk, 86 § 1 kk w zw. z art. 81 ust. 1 ustawy z dnia 19 czerwca 2020 roku o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielanych przedsiębiorcom dotkniętym sutkami COVID-19 oraz o uproszczonym postępowaniu o zatwierdzeniu układu w związku z wystąpieniem COVID-19 w miejsce jednostkowych kar pozbawienia wolności orzeczonych w sprawach V K 433/18, II K 750/18 i VIII K 910/19 orzeka karę łączną 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności,

II.  na podstawie art. 577 kpk na poczet orzeczonej kary łącznej zalicza okres wykonywania kary pozbawienia wolności w sprawie V K 433/18 od dnia 20.02.2020 r.,

III.  na podstawie art. 575 kpk umarza postępowanie w zakresie kar orzeczonych w sprawach VI K 218/07, IV K 106/08, VII K 8/18 i II K 58/18,

IV.  stwierdza, że pozostałe rozstrzygnięcia zawarte w jednostkowych wyrokach podlegają odrębnemu wykonaniu,

V.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. M. (1) kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych powiększoną o stawkę podatku VAT tytułem kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu,

VI.  kosztami związanymi z wydaniem wyroku łącznego obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt II K 114/20

UZASADNIENIE

Sad Rejonowy ustalił, że E. S. została skazana wyrokami:

8.  wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy-Pragi w Warszawie w sprawie o sygn. akt VI K 218/07 z dnia 28.03.2007 r. za czyn z art. 278 § 1 kk na karę 6 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin miesięcznie; dnia 30.05.2015 r. wykonano zastępczą karę pozbawienia wolności,

9.  wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ w W. w sprawie o sygn. akt IV K 106/08 z dnia 04.12.2009 r. za czyn z art. 284 § 2 kk na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania kary na okres 3 lat tytułem próby, przy czym postanowieniem z dnia 03.03.2011 r. zarządzono wykonanie orzeczonej kary; kara została odbyła w dniu 03.09.202 r.,

10.  wyrokiem Sądu Rejonowego w Chełmie w sprawie o sygn. akt VII K 8/18 z dnia 07.06.2018 r. za czyn z art. 286 § 1 kk na karę 2 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę 6 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin miesięcznie; kara pozbawienia wolności została odbyta w okresie od 11.07.2018 r. do 30.08.2018 r.,

11.  wyrokiem Sądu Rejonowego w Biłgoraju w sprawie o sygn. akt II K 58/18 z dnia 16.01.2019 r. za czyn z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk popełniony 03.10.2016 r. na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności; kara została odbyta w okresie od 26.04.2019 r. do 20.02.2020 r.,

12.  wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy Woli w Warszawie w sprawie o sygn. akt V K 433/18 z dnia 17.09.2018 r. za czyn z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk popełniony 27.02.2018 r. na karę 1 roku pozbawienia wolności,

13.  wyrokiem Sądu Rejonowego w Łomży w sprawie o sygn. akt II K 750/18 z dnia 23.05.2019 r. za czyn z art. 286 § 1 kk popełniony 31.10.2016 r. na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności,

14.  wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu w sprawie o sygn. akt VIII K 910/19 z dnia 12.12.2019 r. za czyny z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk popełnione w okresie od 31.10.2016 r. do 02.11.2016 r na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności

E. S. od 20 lutego 2020 roku odbywa karę pozbawienia wolności orzeczoną w sprawie V K 433/18, karę pozbawienia wolności w sprawie II K 750/18 i karę pozbawienia wolności orzeczoną w sprawie VIII K 910/19 w Zakładzie Karnym w K. dla recydywistów typu półotwartego w systemie programowego oddziaływania. Zachowanie skazanej w warunkach izolacji penitencjarnej określane jest jako poprawne. Osadzona E. S. był pięć razy nagradzana regulaminowo. Trzykrotnie była karana dyscyplinarnie. Do popełnionych przestępstw ma stosunek krytyczny.

(dowód: opinia o skazanej z ZK k. 52-53)

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Z dniem 23 czerwca 2020 r. nastąpiła zmiana regulacji dotyczącej m.in. wyroków łącznych. W myśl art. 81 ustawy z dnia 19 czerwca 2020 roku o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielanych przedsiębiorcom dotkniętym sutkami COVID-19 oraz o uproszczonym postępowaniu o zatwierdzeniu układu w związku z wystąpieniem COVID-19 przepisy rozdziału IX kodeksu karnego w brzmieniu dotychczasowym, stosuje się do kar prawomocnie orzeczonych przed dniem wejścia w życie przedmiotowej ustawy. Oznacza to, iż w przypadku skazanej należało zastosować przepisy o karze łącznej obowiązujące do dnia 23 czerwca 2020 r.

Warunki orzeczenia kary łącznej przewiduje art. 85 kk zgodnie, z którym jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, sąd orzeka karę łączną. Stosownie do § 2 art. 85 kk podstawą orzeczenia kary łącznej są wymierzone i podlegające wykonaniu, z zastrzeżeniem art. 89 w całości lub części kary lub kary łączne za przestępstwa o których mowa w § 1. Biorąc pod uwagę powyższe argumenty Sąd umorzył postępowanie w zakresie objęcia wyrokiem łącznym kar orzeczonych w sprawach VI K 218/07, IV K 106/08, VII K 8/18 i II K 58/18, które zostały już wykonane. Ponadto Sąd umorzył postępowanie w zakresie kary ograniczenia wolności orzeczonej w sprawie II K 58/18 stosownie do wyroku TK z dnia 11.06.2019 r.

Kryteria łączenia kar w wyroku łącznym określa art. 86 kk. Zgodnie z tym przepisem Sąd wymierza karę łączną w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy.

W niniejszej sprawie kara łączna pozbawienia wolności mogła być zatem ukształtowana w granicach od 1 roku (najwyższa orzeczona kara jednostkowa w sprawie V K 433/18) do 2 lat i 6 miesięcy (suma poszczególnych kar jednostkowych).

W tym miejscu należy wskazać, iż orzekając karę łączną, sąd bierze pod uwagę przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa

W niniejszej sprawie Sąd szczegółowo analizował okoliczności mające wpływ na wymiar kary łącznej - z jednej strony między innymi pozytywną opinię o skazanej z zakładu karnego, z drugiej fakt jego wielokrotnej karalności za przestępstwa o znacznej społecznej szkodliwości. Należy zauważyć, że między poszczególnymi przestępstwami występowały różne odstępy czasowe (brak ścisłej korelacji czasowej), wydawane wobec skazanej wyroki i orzekane nimi kary nie działały resocjalizacyjnie ani prewencyjnie. Skazana E. S. dopuszczała się kolejnych przestępstw.

Mając na uwadze granice w jakich mogła być orzeczona kara łączna a także kierując się powyższymi okolicznościami, głownie działającymi na niekorzyść skazanej sąd wymierzył jej karę 2 lat pozbawienia wolności, stosując zasadę częściowej absorpcji.

W ocenie Sądu nie można przyjąć jako argumenty przemawiające za zastosowaniem zasady absorpcji dane wynikające z opinii o skazanej z zakładu karnego. Z treści opinii o skazanej wynika, iż aczkolwiek proces resocjalizacji w zakładzie karnym przebiegał poprawnie to wskazać należy, że takie zachowanie skazanej powinno być normą w procesie resocjalizacji a nie szczególną okolicznością uzasadniającą zastosowanie zasady pełnej absorpcji przy wymiarze kary łącznej. Sąd przy orzekaniu kary łącznej uwzględnił te okoliczności a zatem miał na względzie również poprawną opinię o skazanej wskazującą na prawidłowy wpływ resocjalizacyjny dotychczasowego osadzenia skazanej w kategoriach obiektywnych i w kontekście całokształtu okoliczności mających wpływ na wymiar kary łącznej.

Zaznaczyć również należy, że ideą wydania wyroku łącznego jest uporządkowanie sytuacji prawnej skazanego a nie działanie jedynie na korzyść skazanego w każdym aspekcie orzekania o wyroku łącznym. Trafnie tę sytuację ujął w jednym ze swoich orzeczeń Sąd Apelacyjny w Krakowie, wskazując, że nie ma żadnych podstaw by przyjmować, iż istotą kary łącznej orzekanej w wyroku łącznym jest tworzenie sytuacji korzystnej dla skazanego (vide wyrok SA w Krakowie z dnia 31 maja 2007 roku, II AKa 96/07, KZS 2007/7-8/56). W praktyce dzieje się tak najczęściej ale nie oznacza to by takie korzystne rozwiązanie musiało być stosowane i to w maksymalnym zakresie.

Mając na uwadze powyższe okoliczności a także wielość przestępstw popełnionych przez skazaną Sąd uznał, iż brak jest podstaw do zastosowania zasady pełnej absorpcji a ukształtowanie kary winno opierać się o zasadę asperacji. W ocenie Sądu zastosowanie w przedmiotowej sprawie wobec skazanej zasady pełnej absorpcji byłoby zbyt daleko idącą promocją jej dotychczasowego stylu życia. Nie jest to sposób na premię dla sprawcy większej ilości przestępstw a popełnienie więcej niż jednego przestępstwa powinno raczej skłaniać do odstąpienia od absorpcji kar niż za nią przemawiać.

Sąd orzekł także, że pozostałe orzeczenia zawarte w łączonych wyrokach podlegają odrębnemu wykonaniu.

Na poczet orzeczonej kary Sąd zaliczył okres kary wykonanej w sprawie V K 433/18 od dnia 20 lutego 2020 roku.

Zasadzono od Skarbu Państwa na rzecz kancelarii adwokackiej adw. M. M. (2) kwotę 120 złotych powiększoną o stawkę podatku VAT tytułem zwrotu kosztów obrony udzielonej z urzędu, na podstawie § 17 ust. 5 oraz § 4 ust. 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z 2016 r. poz. 1714).

Mając na uwadze sytuację skazanego wydatkami związanymi z wydaniem wyroku łącznego obciążono Skarb Państwa.