Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Toruniu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 czerwca 2016 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu I Wydział Cywilny w składzie następującym:

Przewodniczący:	SSR Katarzyna Karpińska
Protokolant:	st. sekr. sądowy Kamila Salamońska

po rozpoznaniu w dniu 22 czerwca 2016 r. w Toruniu

sprawy z powództwa P. T.

przeciwko (...) SA z siedzibą w G.

o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności

I.  oddala powództwo;

II.  nie obciąża powoda kosztami procesu

Sygn. akt I C 1844/15

UZASADNIENIE

Powód P. T. wniósł pozew, w którym domagał się pozbawienia wykonalności tytułu wykonawczego – wyroku Sądu Rejonowego w Grudziądzu I C 1912/13 opatrzonego klauzulą wykonalności oraz zasądzenie kosztów procesu. Ponadto wniósł o zabezpieczenie powództwa poprzez zawieszenie postępowania egzekucyjnego.

W uzasadnieniu, podał iż Komornik przy Sądzie Rejonowym w Toruniu prowadzi egzekucję z jego rachunku bankowego w Banku (...). Podniósł, iż zobowiązanie objęte tytułem wykonawczym nie należy do powoda. Podkreślił, iż wniósł akt oskarżenia przeciwko osobie która doprowadziła do kradzieży prądu.

Postanowieniem z dnia 26 października 2015 r. Sąd Rejonowy w Grudziądzu stwierdził swoją niewłaściwość i przekazał sprawę Sądowi rejonowemu w Toruniu.

Postanowieniem z dnia 3 lutego 2016 r. Sad Rejonowy w Toruniu oddalił wniosek powoda w przedmiocie zabezpieczenia powództwa poprzez zawieszenie postepowanie egzekucyjnego.

W odpowiedzi na pozew pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie kosztów procesu wg norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwana wskazała, iż jej zdaniem w przedmiotowej sprawie nie zachodzi żadna okoliczność wskazana w art. 840§1 k.p.c. Podkreśliła, iż pozwany nie wykazał skutecznie, że roszczenie pozwanej jest nienależne. Powód potwierdził fakt zawarcia umowy z pozwaną Osobiście odebrał również wezwanie do zapłaty. Z powyższego wynika, iż miał świadomość zadłużenia ze energię elektryczną. Powód nie udowodnił w żaden sposób, iż zawarł umowę na swoje nazwisko na rzecz osoby trzeciej. Nie przedstawił również żadnego dowodu świadczącego o spełnieniu świadczenia.

Sąd ustalił, co następuje:

W sprawie o sygn. akt I C 1912/13 Sąd Rejonowy w Grudziądzu wydał z powództwa (...) S.A. przeciwko P. T. wyrok, który następnie został zaopatrzony w klauzulę wykonalności. Na podstawie niemniejszego tytułu Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Toruniu wszczął postępowanie egzekucyjne. W ramach prowadzonego postepowania zajęty został rachunek bankowy P. T. w Banku (...).

Bezsporne

W dniu 28 lipca 2007 r. P. T. złożył akt oskarżenia przeciwko K. R.. o popełnienie czynu z art. 286§1 k.k.

Dowód: akt oskarżenia k. 7-9

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o dokumenty znajdujące się w aktach niniejszej sprawy oraz okoliczności przyznane przez strony.

Sąd uznał za wiarygodne wszystkie dokumenty zgromadzone w toku postępowania. Prawdziwość dokumentów nie budziła wątpliwości i nie była kwestionowana przez strony.

Na wstępie rozważań prawnych należy wskazać, że podstawą prawną żądań powoda jest przepis art. 840 § 1 pkt 2 k.p.c. Istota sporu w niniejszej sprawie sprowadzała się bowiem do tego, czy zachodzą przesłanki do pozbawienia wykonalności tytułu wykonawczego.

Zgodnie z art. 840 § 1 pkt 2 k.p.c. dłużnik może w drodze powództwa żądać pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności w całości lub części albo ograniczenia, jeżeli po powstaniu tytułu egzekucyjnego nastąpiło zdarzenie, wskutek którego zobowiązanie wygasło albo nie może być egzekwowane; gdy tytułem jest orzeczenie sądowe, dłużnik może powództwo oprzeć także na zdarzeniach, które nastąpiły po zamknięciu rozprawy, a także zarzucie spełnienia świadczenia, jeżeli zarzut ten nie był przedmiotem rozpoznania

w sprawie.

Istotą powództwa opozycyjnego z art. 840 jest wykazanie, że sam tytuł wykonawczy nie odpowiada istotnemu i rzeczywistemu stanowi rzeczy. Powództwo o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności jednak nie prowadzi do ponownego merytorycznego rozpoznania sprawy zakończonej prawomocnym lub natychmiast wykonalnym orzeczeniem sądowym, ma ono na celu pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego, a nie podważenie treści orzeczenia sądowego zaopatrzonego w klauzulę wykonalności. Przedmiotem sporu w sprawach z powództwa z art. 840 kpc jest wykonalność tytułu wykonawczego. Zasadność roszczenia stwierdzonego orzeczeniem sądowym może być rozpatrywana tylko na podstawie zdarzeń, które nastąpiły po wydaniu orzeczenia sądowego, nie może więc być oparte na zarzutach poprzedzających wydanie tytułu egzekucyjnego (Pietrzkowski H. [w]: H. Pietrzkowski, T. Ereciński Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz. Część trzecia. Postępowanie egzekucyjne, Warszawa 2007 Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis, LexPolonica, komentarz do art. 840 kpc).

Powód zasadniczo nie kwestionował faktu zawarcia umowy z pozwanym, wskazywał jednak, iż należności z tego tytułu miała uiszczać osoba trzecia, z która zawarł umowę ustną w tym przedmiocie.

Podnoszone w niniejszej sprawie przez powoda zarzuty związane były z bezzasadnością wniesienia przez stronę pozwaną pozwu do Sądu Rejonowego w Grudziądzu. Powód kwestionował okoliczności, na podstawie których wydano wyrok, nie podniósł natomiast żadnych zarzutów co do okoliczności nadania klauzuli wykonalności. Przy tak sformułowanym żądaniu pozwu brak było przesłanek do pozbawienia na mocy art 840 k.p.c. tytułu wykonawczego wykonalności. Uwzględnienie żądania prowadziłoby do naruszenia powagi rzeczy osądzonej wyrokiem wydanym przez Sąd Rejonowy w Grudziądzu. Wskazane przez powoda okoliczności winny były zostać podniesione na etapie postępowania przed Sądem Rejonowym w Grudziądzu.

Nadto zobowiązanie powoda wobec pozwanej nadal istnieje.

Na marginesie wskazać należy, iż roszczenia powoda do osoby trzeciej nie dotyczą stosunku zawartego z pozwanym.

Mając powyższe na względzie należało orzec, jak w punkcie I sentencji wyroku.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 102 k.p.c. przyjmując, że wobec złej sytuacji materialnej powoda nie jest uzasadnione obciążanie go tymi kosztami. Obciążenie strony, zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu, całością lub nawet tylko częścią kosztów procesu może w okolicznościach konkretnej sprawy pozostawać trudne do pogodzenia z poczuciem sprawiedliwości oraz zasadami współżycia społecznego. Z tego względu ustawodawca przewidział specjalne unormowanie pozwalające nie obciążać strony przegrywającej (powoda, pozwanego) obowiązkiem zwrócenia przeciwnikowi całości lub części kosztów. Ideę tę urzeczywistnia wyrażona w powołanym przepisie zasada słuszności. Artykuł 102 nie konkretyzuje w żaden sposób pojęcia wypadków szczególnie uzasadnionych. Wskazanie w tym przepisie na dopuszczalność odstąpienia od zasady odpowiedzialności za wynik procesu jedynie w wypadkach wyjątkowych ("szczególnie uzasadnionych") wyłącza możliwość stosowania wykładni rozszerzającej. Ocena, czy taki wypadek rzeczywiście zachodzi, pozostawiona została uznaniu sądu. Musi ona mieć na względzie całokształt okoliczności sprawy. Chodzi tu nie tylko o okoliczności związane z przebiegiem procesu, ale również pozostające poza jego obszarem (np. stan majątkowy stron, ich sytuacja życiowa). Okoliczności te powinny być oceniane przede wszystkim z punktu widzenia zasad współżycia społecznego. Kryteria pomocne przy rozstrzyganiu o istnieniu czy też nieistnieniu przesłanek zastosowania zasady słuszności wskazane zostały w licznych orzeczeniach Sądu Najwyższego. Sposób skorzystania z art. 102 jest suwerennym uprawnieniem jurysdykcyjnym sądu i do jego oceny należy przesądzenie, czy wystąpił szczególnie uzasadniony wypadek, który uzasadnia odstąpienie, a jeśli tak, to w jakim zakresie, od generalnej zasady obciążania kosztami procesu strony przegrywającej spór (zob. wyroki SN: z dnia 3 lutego 2010 r., II PK 192/09, Lex nr 584735 i z dnia 27 maja 2010 r., II PK 359/09, Lex nr 603828 oraz postanowienia SN: z dnia 19 października 2011 r., II CZ 68/11, Lex nr 1044004 i z dnia 20 kwietnia 2012 r., III CZ 17/12, Lex nr 1164739). O tym, czy w konkretnej sprawie zachodzi "szczególnie uzasadniony wypadek" w rozumieniu art. 102, decyduje m.in. sposób prowadzenia procesu przez stronę przegrywającą sprawę. Jeżeli prowadzi ona proces w sposób nielojalny, np. przez usiłowanie wprowadzenia sądu w błąd, albo celowo dąży do przewleczenia procesu lub zwiększenia jego kosztów, to nie zasługuje na potraktowanie jej w uprzywilejowany sposób i na zwolnienie od zwrotu kosztów procesu przeciwnikowi (zob. postanowienie SN z dnia 20 grudnia 1973 r., II CZ 210/73, Lex nr 7366).

Powód obecnie odbywa karę pozbawienia wolności w zakładzie karnym Jego sytuacja materialna jest trudna. Dodatkowe obciążenie powoda kosztami jeszcze pogorszyłoby jego trudną sytuację. Dlatego uznać należy, że istnieją szczególnie uzasadnione okoliczności pozwalające na nieobciążanie powoda kosztami procesu.