Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Toruniu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 listopada 2023 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	asesor sądowy Paweł Kamiński
Protokolant:	sekr. sąd. Karolina Kotowska

po rozpoznaniu w dniu 20 listopada 2023 r. w Toruniu

na rozprawie

sprawy z powództwa Towarzystwa (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W.

przeciwko A. W.

o zapłatę

I. zasądza od pozwanej A. W. na rzecz powoda Towarzystwa (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. kwotę 1280 zł (tysiąc dwieście osiemdziesiąt złotych) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie:

- od kwoty 13,00 zł od dnia 9 października 2022 roku do dnia zapłaty,

- od kwoty 310,00 zł od dnia 9 października 2022 roku do dnia zapłaty,

- od kwoty 2,00 zł od dnia 9 października 2022 roku do dnia zapłaty,

- od kwoty 955,00 zł od dnia 9 października 2022 roku do dnia zapłaty;

II. zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 387 zł (trzysta osiemdziesiąt siedem złotych) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 1348/23 upr T., dnia 26 stycznia 2024 roku

Uzasadnienie wyroku z dnia 20 listopada 2023 roku

W ocenie Sądu podstawą prawną roszczeń powoda jest art. 805 § 1 k.c., zgodnie z którym przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę. Artykuł 805 k.c. wskazuje na istotę umowy ubezpieczenia, określając obowiązki stron przedmiotowej umowy, ubezpieczyciela i ubezpieczającego. Elementami przedmiotowo istotnymi umowy ubezpieczenia jest z jednej strony zobowiązanie do spełnienia określonego świadczenia przez ubezpieczyciela w razie zajścia określonego w umowie wypadku, z drugiej zaś strony zobowiązanie do zapłaty składki przez ubezpieczającego. W przedmiotowej sprawie dochodzona przez powoda kwota 1280 zł stanowiła niezapłaconą przez pozwaną drugą ratę składki na ubezpieczenie samochodu marki H. (...) Mr’16 należną powodowi na podstawie umowy zawartej z pozwaną – polisy nr (...) (k. 14). Ochrona ubezpieczeniowa zapewniona w ramach polisy obejmowała ubezpieczenie z tytułu odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych, Autocasco, ochronę prawną następstwa nieszczęśliwych wypadków ( (...)), A. i ubezpieczenie szyb.

W dniu 11 września 2023 roku Referendarz Sądowy w Sądzie Rejonowym w Toruniu wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym w sprawie I Nc 2193/23 uwzględniając powództwo w całości. W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwana wskazała, że nie kwestionuje roszczenia oraz konieczności uregulowania długu. Zwróciła się jednak o rozłożenie świadczenia na raty z uwagi na trudną sytuację materialną.

Biorąc pod uwagę twierdzenia pozwanej Sąd doszedł do przekonania, że biorąc pod uwagę treść art. 229 i 230 k.p.c., że stan faktyczny jest niesporny pomiędzy stronami. Powództwo podlegało zatem uwzględnieniu.

Jeśli chodzi o wniosek pozwanej co do rozłożenia zasądzonego świadczenia na raty wymaga wspomnienia fakt, iż zgodnie z treścią art. 320 k.p.c., w szczególnie uzasadnionych wypadkach sąd może w wyroku rozłożyć na raty zasądzone świadczenie, a w sprawach o wydanie nieruchomości lub o opróżnienie pomieszczenia - wyznaczyć odpowiedni termin do spełnienia tego świadczenia. Wymaga podkreślenia fakt, iż pozwana była zobowiązana do uiszczenia drugiej składki z tytułu ubezpieczenia do dnia 8 października 2022 roku, a zatem na chwilę wyrokowania pozwana była w zwłoce wynoszącej ponad rok. W dodatku nie uiściła przez ten czas składki w jakimkolwiek zakresie mając pełną świadomość tego, że powinna to zrobić. Ponadto należy zauważyć, że pozwana aż do zamknięcia rozprawy nie przedstawiła sądowi żadnych dowodów wskazujących na jej trudną sytuację materialną – nie przedłożyła żadnych dokumentów, nie stawiła się również w sądzie będąc prawidłowo zawiadomiona. Obowiązek wykazania okoliczności, które mogą stać się podstawą zastosowania art. 320 k.p.c. obciąża natomiast pozwanego składającego wniosek w tym przedmiocie (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 5 maja 2022 r., V ACa 661/21, LEX nr 3580478). Oczywiście biorąc pod uwagę treść dokumentów złożonych przez pozwaną do wniosku o zwolnienie jej od kosztów sądowych w zakresie opłaty sądowej od wniosku o uzasadnienie wyroku Sąd dostrzega jej trudną sytuację materialną, lecz po pierwsze wyrok sąd wydawał biorąc za jego podstawę stan rzeczy istniejący w chwili zamknięcia rozprawy (art. 316 § 1 k.p.c.), a po drugie jak już wskazano wcześniej, pozwana nie opłaciła dochodzonej przez powoda składki w żadnym stopniu, mimo że pozostawała w zwłoce od ponad roku. W ocenie sądu tak długi okres zwłoki powoduje, że nie ma podstaw do stawiania pozwanej w uprzywilejowanej pozycji, bowiem nawet zakładając jej ciężką sytuację finansową, powinna podjąć próbę spłaty swoich zobowiązań przynajmniej w części biorąc pod uwagę jak wiele czasu upłynęło pomiędzy datą wymagalności roszczenia powoda a datą wydania wyroku.

Mając na uwadze powyższe okoliczności powództwo zostało uwzględnione w całości. Odsetki zostały zasądzone zgodnie z żądaniem biorąc pod uwagę, że termin do uregulowania świadczenia upływał z dniem 8 października 2022 roku. O kosztach procesu orzeczono, na podstawie art. 98 § 1, 1 ¹ i 3 k.p.c. i art. 99 k.p.c., zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu. Na koszty procesu poniesione przez powoda składały się: koszty zastępstwa procesowego przez radcę prawnego w kwocie 270 zł, opłata od pozwu w kwocie 100 zł i opłata skarbowa od pełnomocnictwa 17 zł.

Uzasadnienie w przedmiotowej sprawie w związku z jej rozpoznaniem w postępowaniu uproszczonym oraz w związku z tym, że wartość przedmiotu sporu nie przekracza czterech tysięcy złotych zostało ograniczone do wyjaśnienia podstawy prawnej wyroku z przytoczeniem przepisów prawa (art. 505 ⁸ § 4 k.p.c.).