I C 1281/21 - postanowienie z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Toruniu z 2022-01-18
Sygn. akt: I C 1281/21 upr
POSTANOWIENIE
Dnia 18 stycznia 2022 r.
Sąd Rejonowy w Toruniu I Wydział Cywilny
w składzie następującym:
|
Przewodnicząca: |
Asesor sądowy A. S. |
|
Protokolant: |
p.o. sekr. sąd. Dorota Szałkowska |
po rozpoznaniu w dniu 18 stycznia 2022 r. w Toruniu
na rozprawie
sprawy z powództwa (...) sp. z o.o. w W.
przeciwko J. G.
o zapłatę
postanawia:
na podstawie art. 177 § 1 pkt 6 k.p.c. zawiesić postępowanie.
Sygn. akt: I C 1281/21
UZASADNIENIE
postanowienia z dnia 18 stycznia 2022 r.
Powód domagał się zasądzenia od pozwanej kwoty 4240,40 zł z odsetkami umownymi w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie od tje kwoty od 23.07.2020 r. W uzasadnieniu podał m. in., że jest nabywcą wierzytelności wynikającej z umowy pożyczki (...) zawartej 9.04.2019 r. przez pozwanego z (...) spółka z ograniczona odpowiedzialnością za pomocą środków porozumiewania się na odległość. Na podstawie umowy pożyczkodawca udostępnił pożyczkobiorcy 3000 zł, a pozwany zobowiązał się do spłaty kwoty pożyczki, prowizji 645 zł, odsetek kapitałowych 27,74 zł. Wierzytelność objęta pozwem stanowi sumę kapitału udzielonej pożyczki (3 645,00 zł), odsetek kapitałowych (27,74 zł) oraz skapitalizowanych odsetek za opóźnienie (567,66). Z treści dołączonej do pozwu umowy nr (...) z 9.04.2019 r. (k. 43) wynikało, że całkowita kwota pożyczki wynosiła 3.672,74 zł, opłata ze refinansowanie 896,99 zł, odsetki kapitałowe 27,47 zł.
Referendarz sądowy w tut. Sądzie wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym. Pozwana złożyła sprzeciw od nakazu zapłaty (k. 62 -69), wnosząc o oddalenie powództwa w całości. Podniosła m. in., że powód stosuje mechanizm refinansowania, co stanowi nieuczciwą praktykę rynkową. Domagała się m.in. przedstawienia pierwotnej umowy refinansowanej, która uległa spłacie przy użyciu środków z umowy pożyczki stanowiącej źródło roszczenia powoda w niniejszej sprawie. Argumentowała, iż zastosowany mechanizm refinansowania, ukształtowany został w celu obejścia prawa tj. art. 36 b i art. 36 c ustawy o kredycie konsumenckim. Zakwestionowała kwotę dochodzonego roszczenia, jako zawyżoną.
Pismem z 19.10.2021 r. powód podtrzymał swoje żądanie (k. 91-95).
Na rozprawie w dniu 25.11.2021 r. dostrzeżono, iż sfomułowanie żądania pozwu w zakresie skapitalizowanych odsetek budzi wątpliwości, jest daleko nieprecyzyjne i uniemożliwia wydanie orzeczenia. Powód nie określił wg jakiej formuły, od jakiej kwoty, za jaki okres domaga się skapitalizowanych odsetek. Ponadto, sąd z urzędu miał obowiązek przeprowadzić indywidualną kontrolę postanowień umowy pod kątem zgodności z konsumenckim standardem ochrony (dyrektywą 93/13/EWG), ustalić czy od kosztów pożyczki naliczono odsetki, czy zastosowano mechanizm niedozwolonego anatocyzmu. Dlatego, zarządzeniem z dnia 25.11.2021r. pełnomocnik powoda został zobowiązany do sprecyzowania żądania pozwu w zakresie skapitalizowanych odsetek w terminie 14 dni pod rygorem zawieszenia postępowania. Termin do wykonania zobowiązania przewodniczącej upłynął bezskutecznie. Tymczasem, w myśl art. 187 § 1 k.p.c. powód miał obowiązek dokładnie sprecyzować, czego żąda, co jest bardzo istotne, z uwagi na treść art. 321 § 1 k.p.c. (poza nielicznymi wyjątkami od zasady nieorzekania ponad żądanie), zawisłość sporu, powagę rzeczy osądzonej, przerwanie biegu przedawnienia itd., a więc ze względu na skutki procesowe, jak i materialne, jakie przepisy prawa wiążą z wniesieniem pozwu [zob. szerzej M. Jędrzejewska, K. Weitz, w: T. Ereciński (red.), Kodeks, t. I, art. 187, Nb 35–37]. Jeżeli więc istnieją jakiekolwiek wątpliwości odnośnie do treści żądania, powód powinien zostać wezwany do jego sprecyzowania, gdyż treści żądania sąd nie powinien się domyślać czy domniemywać. To strona powodowa ma ustawowy obowiązek takiego sformułowania żądania, aby sąd wiedział bez żadnych wątpliwości, czego domaga się powód (i dlaczego) [Szanciło, Kodeks postępowania cywilnego , komentarz wyd. 1 / pod red. S.]. Z kolei podstawa powództwa powinna obejmować wyczerpujące przedstawienie stanu faktycznego, z którego wynika dochodzone roszczenie ( art. 6 § 2 k.p.c. w zw. z art. 187 § 1 pkt 2 k.p.c. ). Ścisłe określenie żądania oraz podstawy faktycznej jest także niezbędne, aby w razie potrzeby ustalić granice powagi rzeczy osądzonej. Powód powinien oznaczyć co najmniej należność główną (co składa się na należność główną) oraz odsetki - poprzez wskazanie ich rodzaju ( kapitałowe, za opóźnienie ), daty początkowej i końcowej, stopy procentowej oraz kwoty poddanej oprocentowaniu, zaś w przypadku odsetek skapitalizowanych – także ich sumy. Odsetki są świadczeniem okresowym. Istota tego rodzaju świadczenia polega na stałym dawaniu, przez czas trwania stosunku prawnego, pewnej ilości pieniędzy ( lub innych rzeczy zamiennych) w regularnych odstępach czasu, które jednak nie składają się na z góry określoną całość. Każde ze świadczeń okresowych ma, podobnie jak świadczenie jednorazowe, swój samoistny byt prawny. Tak więc, w przypadku dochodzenia „roszczenia o skapitalizowane odsetki” mamy w istocie do czynienia z kumulacją roszczeń o odsetki należne za poszczególne okresy ( art. 191 k.p.c. ). Każde z tych skumulowanych roszczeń powinno być precyzyjnie określone. Stąd też nie jest wystarczające wskazanie sumy skapitalizowanych odsetek. Konieczne jest ponadto, co najmniej, wskazanie kwoty poddanej oprocentowaniu, stopy procentowej oraz daty początkowej i końcowej okresu, za który zostały zliczone. Powód dochodzi roszczeń wynikających z umowy pożyczki. Jedno z dochodzonych roszczeń to odsetki. Powód skapitalizował odsetki od pożyczki (w tym 27,74 zł odsetek kapitałowych i 567,66 zł skapitalizowanych odsetek za opóźnienie), jednak nie sprecyzował szerzej sposobu naliczania odsetek. Nie jest wiadomym czy odsetki liczone są tylko od kapitału pożyczki czy też od prowizji, brak możliwości ustalenia za jaki okres naliczono odsetki od pożyczki. Dlatego, w realiach sprawy, dokładniejsze sprecyzowanie roszczenia w tym zakresie było konieczne.
Wobec bezskutecznego upływu terminu do sprecyzowania żądania, należało stwierdzić, że sprawie nie można nadać dalszego biegu. Dlatego postępowanie podlegało zawieszeniu, o czym orzeczono na podstawie art. 177 § 1 pkt 6 k.p.c.
Ze względu na powyższe orzeczono jak w sentencji.
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Toruniu
Osoba, która wytworzyła informację: Asesor sądowy Agnieszka Szufarska
Data wytworzenia informacji: