I C 226/20 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Toruniu z 2020-06-30
Sygn. akt: I C 226/20 upr
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 30 czerwca 2020 r.
Sąd Rejonowy w Toruniu I Wydział Cywilny
w składzie następującym:
Przewodniczący: |
Sędzia Katarzyna Karpińska |
po rozpoznaniu w dniu 30 czerwca 2020 r. w Toruniu
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z powództwa (...) sp. z o.o. w P.
przeciwko W. G.
o zapłatę
I. oddala powództwo;
II. kosztami procesu obciąża powoda.
UZASADNIENIE
Powód (...) sp. z o.o. w P. wniósł o zasądzenie od W. G. kwoty 2.162,26 zł wraz z umownymi odsetkami w wysokości dwukrotności odsetek ustawowych za opóźnienie od dnia 15 sierpnia 2019 r. do dnia zapłaty oraz zasądzenia kosztów postępowania według norm przepisanych.
W uzasadnieniu pozwu powód podał, że w pozwana zawarła umowę pożyczki nr (...) z (...) sp. z o.o. działającym pod nazwą handlową MoneyMan, na kwotę 2.500 zł, powiększoną o koszty prowizji w kwocie 784,43 zł oraz odsetki za opóźnienie na poziomie odsetek maksymalnych za opóźnienie płatne do dnia 14 sierpnia 2019 r. Powód podał, że umowa została zawarta bez jednoczesnej obecności stron, przy wykorzystaniu środków porozumiewania się na odległość, a przed jej zawarciem pozwana utworzyła za pośrednictwem strony internetowej (...) sp. z o.o. konto klienta, które zostało zweryfikowane oraz złożyła wniosek o pożyczkę. Pozwana nie spłaciła zadłużenia w terminie. W toku polubownej windykacji uiszczono 800 zł, częściowo uznając w ten sposób dług. Aktualnie powód jako nabywca wierzytelności od (...) sp. z o.o. na podstawie umowy sprzedaży wierzytelności, dochodzi od pozwanej kwoty 2162,26 zł wraz z odsetkami umownymi w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie.
Referendarz Sądowy w Sądzie Rejonowym w Toruniu w dniu 27 stycznia 2020 roku wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym zgodny z żądaniem pozwu.
Pozwana W. G. w przepisanym terminie złożyła sprzeciw od wydanego w sprawie nakazu zapłaty zaskarżając nakaz w całości i wniosła o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie kosztów procesu.
W sprzeciwie pozwana podniosła, że roszczenie dochodzone przez powoda jest nieudokumentowane i nienależne. Nadto pozwana podważyła skuteczność cesji wierzytelności, wskazując na niekompletność dokumentacji, co uniemożliwia stwierdzenie skutecznego przelewu wierzytelności. W sprzeciwie pozwana podniosła również brak dokonania pełnego rozliczenia zadłużenia wskazującego na kwotę dochodzonej należności oraz występowanie klauzul abuzywnych. Poza tym pozwana W. G. wskazała, że dokonywała częściowych systematycznych comiesięcznych wpłat, załączając ich potwierdzenia. Z ostrożności procesowej pozwana złożyła wniosek o rozłożenie świadczenia na raty.
Sąd ustalił, co następuje:
W dniu 14 czerwca 2019 r. W. G. zawarła z (...) sp. z o.o. w W., prowadzącego działalność pod nazwą MoneyMan, umowę pożyczki nr (...) na podstawie Ramowej umowy pożyczki nr (...) z dnia z dnia 14 grudnia 2016 r. Pożyczkodawca udzielił pożyczki w kwocie 2500 zł. Dodatkowo ustalił koszty: prowizję na kwotę 750,05 zł oraz odsetki kapitałowe w wysokości 10 %. Łącznie do spłaty była kwota 3.284,43 zł. Pożyczka miała być spłacona w 2 ratach: pierwsza 14.07.2019 r. w kwocie 1642,22 zł, na którą składały się: część odsetkowa raty – 20,55 zł, część prowizyjna raty – 750,05 zł oraz część kapitałowa raty – 871,62 zł; druga 14.08.2019 r. w kwocie 1642,21 zł, na która składały się część odsetkowa raty – 13,83 zł, część prowizyjna raty – 0 zł oraz część kapitałowa raty – 1628,38 zł
Dowód: umowa pożyczki ratalnej nr (...) wraz z harmonogramem spłaty pożyczki formularzem informacyjnym – k. 6-16, ramowa umowa pożyczki nr (...) wraz z załącznikami – k. 17-23
Pożyczkodawca przekazał W. G. kwotę 2.500 zł przelewem na jej rachunek bankowy w dniu 14 czerwca 2019 r.
Dowód: potwierdzenie realizacji przekazu pieniężnego.
W dniu 5 grudnia 2019 r. (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. nabył od wierzyciela pierwotnego wierzytelność w stosunku do W. G. na podstawie umowy cesji wierzytelności. (...) sp. z o.o. wygenerowało w systemie wydruk o przelewie cesji, bez adresu wysyłki pisma.
Dowód: - umowa cesji wierzytelności – k. 26-30,
W. G. wpłaciła na rzecz (...) sp. z o.o. w W., prowadzącego działalność pod nazwą MoneyMan tytułem spłaty pożyczki łącznie kwotę 3.600 zł.
Dowód: potwierdzenie wpłat dokonywanych przez W. G. – k. 45-52,
Sąd zważył, co następuje:
Stan faktyczny niniejszej sprawy Sąd ustalił na podstawie okoliczności bezspornych oraz dokumentów przedłożonych przez powoda i pozwaną.
Sąd w pełni dał wiarę dowodom w postaci dokumentów zgromadzonych w toku procesu, albowiem ich prawdziwość nie budziła w ocenie Sądu jakichkolwiek wątpliwości.
Zgodnie z treścią art. 720 k.c. przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy. Szczegółowo prawa i obowiązki stron zostały uregulowane w umowie pożyczki ramowej nr (...) oraz umowie pożyczki ratalnej nr (...) z dnia 14 czerwca 2019 r. i harmonogramu spłaty pożyczki ratalnej. Pożyczka została udzielona na 61 dni, z uwagi na to że była umowa na czas określony nie musiała zostać wypowiedziana z uwagi na upływ terminu.
Zgodnie z § 12 pkt 2 umowy ramowej pożyczki ratalnej w przypadki pożyczki udzielonej pożyczkobiorcy na podstawie umowy pożyczki ratalnej, utrzymujący się przez 39 dni od upływu terminu spłaty raty stan braku uregulowania przez pożyczkobiorcę całości lub części przypadającej na tę raty kwoty pożyczki lub kosztów pożyczki powoduje, iż w dniu następnym (40 dzień) w stan wymagalności zostaje postawiona cała kwota pożyczki oraz koszty pożyczki.
Pozwana uiściła pierwszą spłatę należności w wysokości 500 zł w dniu 26 sierpnia 2019 r., co oznacza, że wprawdzie nie upłynął 39 dzień od wymagalności świadczenia, ale uiszczona przez nią kwota nie była kompletna, co powodowało, że pożyczkodawca mógł postawić całą kwotę pożyczki oraz koszty pożyczki w stan wymagalności, bez konieczności wezwania do zapłaty.
Z tego względu zarzut pozwanej co do braku skutecznego wezwania do zapłaty, a co za tym idzie brak wymagalności roszczenia nie mógł się ostać.
Pozwana w sprzeciwie zarzuciła również występowanie klauzul niedozwolonych. Zgodnie bowiem z treścią art. 385 1§1 k.c. postanowienia umowy zawieranej z konsumentem nieuzgodnione indywidualnie nie wiążą go, jeżeli kształtują jego prawa i obowiązki w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami, rażąco naruszając jego interesy; nie dotyczy to postanowień określających główne świadczenia stron, w tym cenę lub wynagrodzenie, jeżeli zostały sformułowane w sposób jednoznaczny. Po analizie dokumentów złożonych w sprawie Sąd nie dopatrzył się cech abuzywności - w związku z udzieloną pożyczką powodowi należała się opłata przygotowawcza oraz wynagrodzenie umowne. Powód poniósł bowiem koszty związane z przygotowaniem umowy w tym gromadzeniem dokumentów, dokonania weryfikacji zdolności kredytowej, uruchomienia środków nadto koszt obsługi, dostarczenia i podpisania umowy, koszty osobowe, administracyjne i marketingowe
Pozwana zarzucała również brak legitymacji czynnej powoda do występowania w niniejszej sprawie, z uwagi na niepoinformowanie jej o cesji wierzytelności. Sąd uznał cesję za skuteczną – z dokumentów dołączonych do sprawy wynika, że miała ona miejsce – powód wykazał, że roszczenie przysługujące mu w stosunku do powódki przeszło na niego. Jednakowoż, zdaniem Sądu, powód nie poinformował skutecznie pozwanej o zawarciu umowy cesji – pismo na k. 25 jest wygenerowane automatycznie, brak jest dowodu doręczenia pozwanej, chociażby poprzez wiadomość elektroniczną.
Powyższe oznacza, że zastosowanie znajdzie art. 512 k.c. zgodnie z którym dopóki zbywca nie zawiadomił dłużnika o przelewie, spełnienie świadczenia do rąk poprzedniego wierzyciela ma skutek względem nabywcy, chyba że w chwili spełnienia świadczenia dłużnik wiedział o przelewie.
Pozwana łącznie uiściła na konto (...) sp. z o.o. kwotę 3.600 zł. Wobec braku skuteczności zawiadomienia pozwanej o cesji, spłaty dokonywane przez pozwaną na konto pierwotnego wierzyciela mają skutek względem nabywcy – powoda. W przekonaniu Sądu kwota powyższa uwzględnia całość zobowiązania pozwanej (należność 3.284,43 zł odsetki umowne 10 % za okres od 15.06.2019r. – 15.12.2019 165,57 zł).
Mając powyższe na uwadze Sąd wyrokiem na posiedzeniu niejawnym oddalił powództwo.
O kosztach Sąd orzekł zgodnie z art. 98 k.p.c. z którego wynika zasada odpowiedzialności za wynik procesu.
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Toruniu
Osoba, która wytworzyła informację: Sędzia Katarzyna Karpińska
Data wytworzenia informacji: