X C 3468/16 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Toruniu z 2017-05-04

Sygn. akt: X C 3468/16 upr.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 maja 2017 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu X Wydział Cywilny, w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSR Maria Żuchowska

Protokolant:

st. sekr. sądowy Elżbieta Jakubowska

po rozpoznaniu w dniu 26 kwietnia 2017 r. w Toruniu

sprawy z powództwa (...) spółka akcyjna w Ł.

przeciwko M. S.

o zapłatę

I Oddala powództwo,

II zasądza od powoda na rzecz pozwanego kwotę 1217 zł (tysiąc dwieście siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 27.09.2016 r. powodowy (...) S.A. w Ł. domagał się zasądzenia na jego rzecz od pozwanego M. S. kwoty 2644,25 zł z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz zwrotu kosztów procesu. Uzasadniając żądanie, strona powodowa podniosła, że zawarła z pozwanym umowę ubezpieczenia. Wskazano, iż pomimo wezwania do zapłaty, składka nie została zapłacona.

Nakazem zapłaty wydanym dnia 31.10.2016r. w elektronicznym postępowaniu upominawczym Sąd Rejonowy w Lublinie uwzględnił powództwo w całości i orzekł o kosztach procesu. Z uwagi nieprawidłowość adresu wskazanego w pozwie i niewskazanie prawidłowego adresu przez powoda, nakaz zapłaty został w dniu 30.11.2016r. uchylony, a sprawa przekazana do Sądu Rejonowego w Toruniu.

W uzupełnionym pozwie strona powodowa podtrzymała żądanie pozwu, przedkładając dokumenty na poparcie twierdzeń pozwu. Ponownie wskazano nieprawidłowy adres pozwanego, jednak na podstawie bazy pesel - sad Sąd ustalił prawidłowy adres i wysłał korespondencję do pozwanego.

W odpowiedzi na pozew pozwany podniósł zarzut przedawnienia roszczenia, brak legitymacji pozwanego i nieudowodnienia wysokości roszczenia. W uzasadnieniu wskazano, że termin przedawnienia roszczenia wynosi 3 lata, a zatem przedawnienie nastąpiło 19.10.2016r. Odnośnie do braku legitymacji biernej wskazano, że podpis figurujący nas polisie nie należy do pozwanego.

W odpowiedzi na zgłoszone zarzuty powód wskazał, ze pozew został wniesiony 27.09.2016r., a zatem nie doszło do przedawnienia oraz wyjaśnił, co składa się na wysokość roszczenia. Odnośnie do zarzutu braku legitymacji biernej powód wskazał, że ciężar dowodu w tym zakresie spoczywa na pozwanym.

Na rozprawie w dniu 26.04.2017r. pełnomocnik pozwanego podtrzymał zarzut braku legitymacji biernej po stronie pozwanego. Nie żądano uzupełnienia postępowania dowodowego.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 12.10.2013r. została zawarta umowa auto casco o numerze (...) z (...) SA w Ł. na pojazd marki B. (...) o numerze rejestracyjnym (...), na okres od 12.10.2013r. do 11.10.2014 r. Ustalona składka wynosiła 2055 zł z terminem płatności do 19.10.2013r. Na umowie jako ubezpieczający i ubezpieczony został wpisany M. S., który miał zamieszkiwać w T. przy ul. (...), wpisano też jego numer PESEL. Pod umową podpisała się osoba o danych (...).

Polisa numer (...) – k. 21-21v,

- zeznania pozwanego M. S. – k.37,

W dniu 22.04.2015r. sporządzone zostało przesądowe wezwanie do zapłaty składki z przedmiotowej polisy na kwotę 2423,49 zł Wezwanie zostało skierowane do pozwanego M. S., jednak na nieprawidłowy adres, bowiem w T. nie ma ul. (...).

Dowód: wezwanie do zapłaty – k. 20-20v

Sąd zważył, co następuje:

Stan faktyczny sprawy Sąd ustalił na podstawie dokumentów dołączonych do akt sprawy, a także dowodu przesłuchania pozwanego w charakterze strony. Z polisy przedłożonej przez powoda wynikało, że pod polisą z dnia 12.10.2013r. w miejscu podpisu ubezpieczającego widniał (...), chociaż w treści polisy wskazano, że zarówno ubezpieczającym, jak i ubezpieczonym miał być M. S..

Za wiarygodne uznano zeznania pozwanego M. S. przesłuchanego na rozprawie w charakterze strony, bowiem jego twierdzenia w powiązaniu z dowodami z dokumentów układały się w logiczną całość. Z jego zeznań wynikało, że nie zawierał spornej umowy i to nie on podpisał się pod polisą. Pozwany wskazał, że pod polisą podpisał się J. S., a nie on oraz dodał, że jego brat ma na imię J. i to on mógł zawrzeć przedmiotową umowę.

Bezsporne w sprawie jest to, że pod sporną polisą widniał podpis (...), oraz , że pojazd, który był przedmiotem umowy należał M. S..

Spór ostatecznie dotyczył zasadności dochodzonego roszczenia wobec zakwestionowania przez pozwanego faktu zawarcia umowy z powodem i podpisania polisy. Zgodnie z zasadą ciężaru dowodu określoną w art. 6 kc ciężar wykazania, że to nie pozwany zawarł sporną umowę spoczywał w przedmiotowej sprawie zarówno na pozwanym, jak i na powodzie. Co do zasady bowiem to strona pozwana, która kwestionuje podpis na umowie powinna udowodnić ten fakt, niemniej jednak w przedmiotowej sprawie umowa została podpisana przez osobę posiadającą dane (...), a więc nie osobę o danych pozwanego, a zatem to powód winien wykazać, że pomimo innego imienia umowę podpisał pozwany. Pozwany, który ma na imię M., w ocenie Sądu, składając zeznania przed Sądem wskazujące, że umowy nie podpisał on, ale jego brat J., sprostał ciężarowi dowodu i podważył skutecznie żądanie pozwu. Z kolei strona powodowa, mimo podniesienia zarzutu braku legitymacji biernej i podpisania polisy przez osobę o innych danych niż pozwany, w żaden sposób nie odniosła się do tej kwestii i nie wyjaśniła w żaden mierze tej okoliczności. Nie przedłożono też żadnego dowodu, potwierdzającego fakt, że pomimo rozbieżności w danych osobowych, to pozwany podpisał umowę. Na uwagę zasługuje też fakt, że w polisie posłużono się danymi pozwanego jako ubezpieczonego i ubezpieczającego, ale wskazano nieprawidłowy adres, który nie istnieje na obszarze miasta T..

W ocenie Sądu, pozwany wykazał w sposób wystarczający, że to nie on podpisał sporną umowę, a zatem nie on, a osoba o danych (...) była ubezpieczającym i to ta osoba była odpowiedzialna za ewentualne zapłacenie składki. Wezwanie do zapłaty skierowane do M. S. zostało zatem wysłane nie tylko na nieprawidłowy adres ale także do nie tej osoby, która zawarła umowę i była ubezpieczającym.

Podsumowując powyższe rozważania, zdaniem Sądu, zarzuty i wersja pozwanego podważyła zasadność dochodzonego roszczenia w całości.

Roszczenie należało zatem oddalić jako bezzasadne w stosunku do pozwanego, po myśli art. 353 k.c. a contrario w zw. art. 805§1kc.

O kosztach procesu orzeczono po myśli art. 98kpc. Pozwany wygrał proces w całości ponosząc koszty procesu w kwocie 1217 zł, na które składała się opłata od pełnomocnictwa oraz koszty zastępstwa procesowego w kwocie 1200 zł. Powód jako strona przegrywająca winien zwrócić te koszty pozwanemu.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Małgorzata Karolewska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Toruniu
Osoba, która wytworzyła informację:  Maria Żuchowska
Data wytworzenia informacji: